Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 23 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Wągrowcu Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Dariusz Śruba

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej ---

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 23 lipca 2015 r. sprawy R. G.

z wniosku skazanego o wydania wyroku łącznego

w przedmiocie umorzenia postępowania

postanawia

1.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umorzyć postępowanie o wydanie wyroku łącznego wszczęte na skutek wniosku skazanego z 07 lipca 2015 r.;

2.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 626 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa wyłożonych kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego.

UZASADNIENIE

Skazany R. G. wnioskiem z dnia 07.07.2015 r. wystąpił o wydanie wyroku łącznego.

Postanowieniem tut. sądu z 21.08.2013 r. (II K 607/13) postępowanie o wydanie wyroku łącznego zostało umorzone wobec stwierdzenia braku warunków do jego wydania. Postanowienie jest prawomocne od 07.09.2013 r. Od tego czasu R. G. nie został skazany jakimkolwiek prawomocnym wyrokiem sadowym.

Wobec wniosku skazanego na podstawie zapisów w rep. K tut. Sądu, karty karnej z 22.07.2015 r. oraz analizy akt tut. sądu, ustalono, że postępowanie wszczęte na podstawie kolejnego wniosku R. G. o wydanie wyroku łącznego nie może być kontynuowane, albowiem postępowanie w tożsamej sprawie, dotyczące dokładnie tych samych wyroków skazujących, zostało już prawomocnie zakończone postanowieniem tut. sądu z dnia 21.08.2013 r. (sygn. akt II K 607/13). Zgodnie z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęto toczy się. Występuje więc negatywna przesłanka kontynuowania postępowania. Rozważenie wystąpienia określonych w art. 17 § 1 k.p.k. przesłanek warunkujących dopuszczalność postępowania karnego jest obowiązkiem organu procesowego na każdym etapie tego postępowania i to bez konieczności odsyłania do odpowiedniego stosowania przepisów wskazanych w art. 574 k.p.k. ( zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 03.10.2005 r., V KK 151/05, LEX nr 157208). W orzecznictwie podkreśla się, że przewidziany w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. zakaz ne bis in idem ma pełne odniesienie do postępowań w przedmiocie wydania wyroku łącznego. Negatywna przesłanka procesowa rei iudicatae (powaga rzeczy osądzonej) ma miejsce wówczas, gdy zapadły dwa wyroki łączne dotyczące tej samej osoby i obejmujące te same skazania na kary jednostkowe ( SN V KK 458/04, LEX nr 159367; SN III KK 70/05, OSNKW-R 2005, poz. 1264; SN V KK 168/07, OSNKW-R 2007, poz. 1722; SN II KK 28/08, LEX nr 393917; SN V KK 142/08, LEX nr 438467), jak również wcześniej wydane zostało postanowienie o umorzeniu postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego dotyczące tych samych wyroków skazujących ( SN V KK 326/04, LEX nr 141340; SN II KK 156/04, OSNKW-R 2004, poz. 1263; SA w Białymstoku II AKz 305/97, OSA 1998, z. 10, poz. 61). Trafnie jednak podnosi się, że powaga rzeczy osądzonej (art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.) w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego stanowi przeszkodę do wydania wyroku łącznego tylko wówczas, gdy przedmiotem takiego wcześniejszego postępowania były wszystkie tożsame wyroki, co do których zapadło prawomocne orzeczenie rozstrzygające kwestie orzeczenia kary (kar) łącznej. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia właśnie z taką sytuacją.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Rejonowy orzekł, jak w części rozstrzygającej postanowienia, umarzając na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. postępowanie wywołane wnioskiem skazanego z dnia 05.01.2015 r.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 626 § 1 k.p.k. k.p.k. kosztami postępowania obciążono Skarb Państwa.

SSR Dariusz Śruba