Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

8 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie :

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Dyrda (spr.)

Sędziowie SO Barbara Braziewicz

SR(del.) Ewa Buczek - Fidyka

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 grudnia 2015 roku

sprawy z powództwa K. B. (B.)

przeciwko G. K. (K.)

o podwyższenie alimentów

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 1 czerwca 2015 r., sygn. akt IV RC 518/14

postanawia :

1.  odrzucić zażalenie na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 1 zaskarżonego postanowienia;

2.  oddalić zażalenie w pozostałym zakresie.

SSR(del.) Ewa Buczek – Fidyka SSO Andrzej Dyrda SSO Barbara Braziewicz

III Cz 1379/15

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Rybniku postanowieniem z 1 czerwca 2015r. oddalił wniosek pozwanego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie wyroku z dnia 12 stycznia 2015 roku wraz z uzasadnieniem oraz odrzucił wniosek pozwanego o sporządzenie i doręczenie wyroku z dnia 12 stycznia 2015 roku wraz z uzasadnieniem.

Uzasadniając rozstrzygnięcie, Sąd wskazał, że pozwany w piśmie złożonym w urzędzie pocztowym w dniu 20 lutego 2015 roku złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku wydanego w dniu 12 stycznia 2015 roku o sygnaturze akt IV RC 518/14 jednocześnie składając wniosek o sporządzenie i doręczenie wyroku z dnia 12 stycznia 2015 roku wraz z uzasadnieniem.

Oddalając wniosek o przywrócenie terminu, Sąd uznał, że wina pozwanego jest co najmniej częściowa. Sąd wskazał, że pomimo, iż pozwany wiedział o terminie rozprawy, nie złożył pisemnego wniosku o odroczenie terminu rozprawy w tym dniu, jak to robił wcześniej, ani też nie skontaktował się w tym celu telefonicznie z sekretariatem Wydziału IV Rodzinnego i Nieletnich tutejszego Sądu. Sąd uznał, że stan zdrowia, nie wyłączał w całości złożenia przez pozwanego przedmiotowego wniosku w przewidzianym terminie, a z przedstawionych przez pozwanego zaświadczeń lekarskich, nie wynika aby w czasie choroby był niezdolny np.: do redagowania prostych pism procesowych.

Wobec oddalenia powyższego wniosku, Sąd odrzucił wniosek pozwanego o sporządzenie i doręczenie wyroku z dnia 12 stycznia 2015 roku wraz z uzasadnieniem złożony w urzędzie pocztowym w dniu 20 lutego 2015 roku jako spóźniony.

W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwany zarzucił obrazę przepisów prawa procesowego, a także błąd w ustaleniach faktycznych dopuszczonych dowodów z zwolnień lekarskich wystawionych przez lekarza psychiatrę. W uzasadnieniu, podniósł, że w wyniku błędu procesowego została naruszona zasada bezstronności sądu na niekorzyść strony pozwanej oraz wyjaśnił, że uzasadniał, że w okresie od 8 stycznia 2015r. do 22 kwietnia 2014r., a w szczególności w dniach od 12 stycznia 2015r. do 19 stycznia 2015r. stan zdrowia pozwanego uniemożliwiał mu złożenie wniosku o sporządzenie i doręczenie wyroku z uzasadnieniem.

Na tych podstawach wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przywrócenie terminu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie mogło odnieść skutku.

Zażalenie, w odróżnieniu od apelacji, jako zwykły środek odwoławczy, przysługuje na te postanowienia sądu pierwszej instancji, które kończą postępowanie w sprawie lub też dotyczą rozstrzygnięć incydentalnych. O ile te pierwsze zawsze są zaskarżalne zażaleniem (art. 394 § 1 k.p.c.), o tyle te drugie tylko w przypadkach enumeratywnie wyliczonych w powołanym przepisie. Samo to wyliczenie, w nawiązaniu do redakcji przepisu, a w szczególności do wyrażenia „a ponadto”, nadaje powołanemu uregulowaniu charakter normy szczególnej, wyłączając tym samym możliwość jej rozszerzającego interpretowania.

Stosownie zatem do tej regulacji prawnej określonej w art. 394 § 1 k.p.c., należy podkreślić, iż zażalenie przysługuje tylko na postanowienie Sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie oraz w sprawach określonych w katalogu art. 394 § 1 pkt 1 –11. W katalogu tym nie wskazano postanowienia o odrzuceniu wniosku o przywróceniu terminu. Postanowienie to nie kończyło również postępowania w niniejszej sprawie, dlatego nie przysługiwało na nie zażalenie na podstawie ogólnej wynikającej z art. 394 § 1 k.p.c. Uznać zatem należy, iż zażalenie na postanowienie zawarte w punkcie 1 zaskarżonego postanowienie było niedopuszczalne i związku z tym podlegało ono odrzuceniu, co Sąd Okręgowy wyrzekł w punkcie 1 postanowienia.

Odnosząc się natomiast do rozstrzygnięcia zawartego w punkcie 2 zaskarżonego postanowienia należy wskazać, że zgodnie z art. 328 § 1 k.p.c. uzasadnienie wyroku sporządza się pisemnie na wniosek strony o doręczenie wyroku z uzasadnieniem zgłoszony w terminie tygodniowym od dnia ogłoszenia sentencji, a w przypadku, o którym mowa w art. 327 § 2 - od dnia doręczenia sentencji. Wniosek spóźniony sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym.

W rozpoznawanej sprawie wyrok został wydany 12 lutego 2015r. Tygodniowy termin do złożenia wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem upłynął zatem 19 lutego 2015r. Wniosek pozwanego złożony 20 lutego 2015r. należało uznać za wniesiony po upływie przepisanego terminu, a zatem zgodnie z art. 328 § 1 zdanie drugie k.p.c., podlegał on odrzuceniu.

Z tych też przyczyn, Sąd Okręgowy na podstawie art. 370 k.p.c. w związku z art. 373 k.p.c. odrzucił zażalenie pozwanego na pkt 1 zaskarżonego postanowienia, a w oparciu o art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., oddalił zażalenie w pozostałym zakresie.

SSR (del.) Ewa Buczek - Fidyka SSO Andrzej Dyrda SSO Barbara Braziewicz