Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 26 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - SSO Elżbieta Matyasik

Sędziowie SO Barbara Braziewicz

SO Gabriela Sobczyk (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 stycznia 2016r.

sprawy z wniosku (...) w W.

przeciwko P. N.

o nadanie klauzuli wykonalności na następcę prawnego

na skutek zażalenia wnioskodawcy

na postanowienie Sądu Rejonowego w (...)

z dnia 29 września 2015 r., sygn. akt VIII Co 1446/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Gabriela Sobczyk SSO Elżbieta Matyasik SSO Barbara Braziewicz

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w (...) oddalił wniosek wnioskodawcy o nadanie klauzuli wykonalności na jego rzecz nakazowi zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 20 września 2010r., VIII Nc 6159/10 Sądu Rejonowego w(...) , wydanym w sprawie z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W., zarejestrowanej w rejestrze przedsiębiorców KRS nr (...).

Powodem nieuwzględnienia wniosku było w ocenie Sądu Rejonowego nie spełnienie przez złożone przez wnioskodawcę dokumenty wymogu formy z art. 788§1kpc i niewykazanie w tej formie przejścia uprawnień na wnioskodawcę. Sąd Rejonowy wskazał, że złożona umowa cesji nie jest kompletna, a została przedstawiona jedynie w formie wyciągu, który został sporządzony przez nieznaną osobę, bowiem w złożonym poświadczonym przez radcę prawnego dokumencie brak adnotacji co do tego, kto wyciąg ów sporządził. W kontekście uprawnienia radcy prawnego wynikającego z art. 6 ust.3 ustawy z dnia 6 lipca 1982r. o radcach prawnych (t. jedn. z 2015 poz.507), Sąd Rejonowy uznał że poświadczenie przez pełnomocnika wnioskodawcy fragmentów umowy jest wadliwe. Pełnomocnik powinien stwierdzić w poświadczeniu, że pewne części umowy jak i załącznika zostały usunięte. Ponadto Sąd Rejonowy wskazał, że wątpliwości budzi poświadczenie podpisów dokonane w dniu 21 kwietnia 2015r. przez notariusza W. K.( rep. A (...)), z którego wynika że notariusz poświadczył własnoręczność podpisów R. S. i A. D. odnośnie „powyższego dokumentu”. Sama umowa rozporządzająca przelewu wierzytelności datowana jest na 22 kwietnia 2015r., zatem wskazane podpisy złożone zostały przed jej zawarciem, ponadto poświadczenie nie precyzuje, na jakim dokumencie zostały one złożone. W tych okolicznościach w ocenie Sądu Rejonowego nie sposób uznać, że poświadczenie odnosiło się do podpisów na umowie rozporządzającej przelewu wierzytelności z dnia 22 kwietnia 2015r. Sąd Rejonowy wskazał ponadto, że nieprawidłowy jest sposób połączenia arkuszy. Klauzula poświadczeniowa winna być złożona za dokumentem, a nie przed nim, winna być z nim trwale połączona, spojona pieczęcią i parafowana. W ocenie Sądu Rejonowego w niniejszej sprawie nic nie wskazuje na takie połączenie aktu poświadczenia i dokumentu, pod którym złożone zostały podpisy. Poświadczenie podpisów przez notariusza W. K. znajduje się przed załącznikiem, co może sugerować, że nie obejmuje ono załącznika. Z tych powodów Sąd Rejonowy wniosek oddalił, podzielając stanowisko, że wymogi przewidziane w art. 788§1kpc dotyczą wszystkich dokumentów stwierdzających przejście uprawnień z tytułu egzekucyjnego, a zatem i załączników do umowy cesji precyzujących przeniesione wierzytelności.

Zażalenie na to postanowienie wniósł wnioskodawca, zaskarżając je w całości i domagając się jego zmiany i uwzględnienia wniosku.

Zarzucił temu postanowieniu naruszenie przepisów postępowania cywilnego, a to art. 233§1kpc poprzez powierzchowną analizę materiału sprawy i w wyniku tego błędne przyjęcie, że wnioskodawca nie dołączył dokumentów na podstawie których byłoby możliwe byłoby wykazanie, że doszło do przejścia uprawnień wierzyciela określonego w pierwotnym tytule wykonawczym. Zarzucił nadto przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów poprzez dowolną a nie swobodną ocenę dowodu w postaci wyciągu z umowy przelewu wraz z poświadczeniem notarialnym polegającą na odmowie przyznania temu dokumentowi waloru dowodowego w rozumieniu art. 788§1kpc. Zarzucił ponadto naruszenie art. 788§1kpc poprzez błędne przyjęcie, że brak jest możliwości przyporządkowania załącznika nr 1 do umowy przelewu wierzytelności, które zostały przesłane wraz z wnioskiem. Składając te zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i nadanie klauzuli wykonalności z zaznaczeniem przejścia uprawnień na podstawie art. 788§1kpc oraz zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Rację ma Sąd Rejonowy, że złożone przez skarżącego dokumenty nie są wystarczające do uznania, że wykazał on dokumentami w formie z podpisami urzędowo poświadczonymi przejście uprawnień pierwotnego wierzyciela na siebie. W szczególności formy takiej w odniesieniu do zbywcy nie ma załącznik do umowy cesji. Sąd Okręgowy podziela w tym zakresie ustalenia i wywody Sądu Rejonowego. Podnieść dodatkowo należy, że załącznik ten został złożony w formie nieczytelnej uniemożliwiającej jego ścisłe odczytanie, zatem nie jest możliwe stwierdzenie, czy w istocie obejmuje on wierzytelność, której dotyczy niniejsze postępowanie. To tym bardziej przemawia za zasadnością zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Rację ma skarżący, że w niniejszej sprawie sąd nie bada merytorycznie istnienia wierzytelności lecz bada, czy zostało wykazane dokumentami w formie przewidzianej z art. 788§1kpc, że ta konkretna, zindywidualizowana wierzytelność została przeniesiona na wnioskodawcę. Nie zostało to w niniejszej sprawie wykazane.

W ocenie Sądu Okręgowego skoro wierzytelności przenoszone na wnioskodawcę zostały wymienione jedynie w treści załącznika, również on winien mieć formę z art. 788§1kpc.

Na podstawie samej umowy przelewu nie da się stwierdzić tego przejścia. Zapis w umowie, że wszelkie załączniki stanowią jej integralne części nie zmienia tej konstatacji, skoro fizycznie są to dwa dokumenty.

Jakkolwiek zasadnie Sąd Rejonowy podnosi, że zamiast umowy i załącznika załączone zostały de facto ich wyciągi poświadczone przez radcę prawnego bez adnotacji o tym, kto owe wyciągi sporządził, jednak ta okoliczność ma drugorzędne znaczenie w sprawie. We wniosku bowiem wnioskodawca reprezentowany przez radcę prawnego powołał się na taki charakter owych dokumentów dołączonych do wniosku i zakres w jakim ich treść została dołączona do wniosku.

Wskazane powody nie dawały podstaw do podważenia zasadności rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego.

Wbrew zarzutom zażalenia, Sąd Rejonowy szczegółowo odniósł się do treści przedstawionych dokumentów i dokonując ich oceny nie przekroczył granic swobodnej oceny z art. 233§1kpc. W świetle powyższych wywodów nie naruszył też art. 788§1kpc.

Z tych powodów w oparciu o art. 385 kpc w zw. z art. 397§2kpc w zw. z art. 13§2kpc zażalenie jako niezasadne oddalono.

SSO Gabriela Sobczyk SSO Elżbieta Matyasik SSO Barbara Braziewicz