Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 czerwca 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. określił, że według stanu na dzień 02.12.2014 r. umorzeniu podlegają należności z tytułu składek L. J. na:

- na ubezpieczenia społeczne – za 11.2004 r. i 12.2005 r. w łącznej kwocie 12.304,38 zł;

- na ubezpieczenie zdrowotne – nie dotyczy;

- Fundusz Pracy – za 11.2004 r. – 12.2005 r. w łącznej kwocie 884,91 zł. (decyzja k. 13 – 13 verte)

W dniu 20 lipca 2015 r. L. J. odwołała się od powyższej decyzji do Sądu Okręgowego w Łodzi wnosząc o jej zmianę poprzez ustalenie, że umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek podlegają też pozostałe zadłużenia, tj. należności od dnia 22.06.2002 r. Ubezpieczona wskazała, że zaskarżona decyzja nie zawiera rozstrzygnięcia o całości wniosku, gdyż nie uwzględnia okresu od czerwca 2002 r. do października 2004 r. (odwołanie k. 2 – 3)

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 11 sierpnia 2015 r. organ rentowy wniósł o jego oddalenie. (odpowiedź na odwołanie k. 4)

W dniu 2.12.2014 r. L. J. złożyła do ZUS wniosek o umorzenie należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek za lata 1999 – 2005. (bezsporne)

Decyzją z dnia 24 lipca 2015 r. organ rentowy umorzył postępowanie w zakresie umorzenia należności z tytułu składek za okres 01.1999 r. – 10.2004 r. ZUS wskazał, że w wyniku przeprowadzonej analizy konta ubezpieczonej stwierdzono, że za okres od 01.1999 r. do 10.2004 r. nie posiada ona zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. Wobec tego postępowanie w zakresie umorzenia należności na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy za ww. okres uznano za bezprzedmiotowe. (decyzja k. 13 akt ZUS)

Na terminie rozprawy w dniu 7 marca 2016 r. wnioskodawczyni cofnęła odwołanie i wniosła o umorzenie postępowania od decyzji z dnia 12 czerwca 2015 r. Pełnomocnik ZUS wyraził zgodę na cofnięcie tegoż odwołania i jednocześnie oświadczył, że zgodnie z informacją zawartą w systemie informatycznym ubezpieczona nie posiada zaległości składkowych za okres od 06.2002 r. do 10.2004 r. dlatego za ten okres nie wydano decyzji o umorzeniu, bo nie ma czego umarzać. (protokół rozprawy z dnia 7.03.2016 r. oświadczenie wnioskodawczyni 00:10:38, oświadczenie pełnomocnika ZUS 00:08:49)

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Natomiast § 4, przywołanego przepisu, stanowi, iż Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa. Nadto art. 469 k.p.c., wskazuje, że Sąd uzna cofnięcie pozwu za niedopuszczalne także wówczas, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika lub ubezpieczonego.

Z kolei art. 355 § 1 k.p.c. stanowi, iż Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że L. J. cofnęła swoje odwołanie już po rozpoczęciu rozprawy, jednakże organu rentowy wyraził zgodę na cofnięcie tegoż odwołania.

W ocenie Sądu cofnięcie odwołania w niniejszej sprawie przez wnioskodawczynię należy uznać za prawnie skuteczne, bowiem nie jest sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego, nie zmierza do obejścia prawa a także nie narusza słusznego interesu ubezpieczonej.

Zgodnie z informacją zawartą w systemie informatycznym ZUS ubezpieczona nie posiada zaległości składkowych za okres od 01.1999 r. (tym bardziej od 06.2002 r.) do 10.2004 r., dlatego za ten okres nie wydano decyzji o umorzeniu, gdyż brak jest należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek i brak jest przedmiotu sprawy nadającego się do umorzenia. Sąd, w oparciu o art. 355 § 1 k.p.c., umorzył postępowanie w sprawie.

Zarządzenie: odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni z pouczeniem.