Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 14 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Jakub Idziorek

Protokolant: Gabriela Wierzgacz

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2016 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa W. R.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

- o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz powoda W. R. kwotę 68117,02 zł (sześćdziesiąt osiem tysięcy sto siedemnaście zł dwa gr) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 4 maja 2015 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz powoda W. R. kwotę 6828,00 zł (sześć tysięcy osiemset dwadzieścia osiem zł) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 934/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 4 maja 2015 roku powód W. R. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwoty 68.117,02 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu żądania pozwu powód wskazał, iż strony zawarły umowę, której przedmiotem były usługi sprzątania. Wskazał, że strony ustaliły wynagrodzenie miesięczne z tego tytułu, a powód wystawił pozwanej faktury VAT na łączną kwotę 64.218,42 zł. Dodał, że z uwagi na upływ terminów płatności faktur wezwał pozwaną do zapłaty. Wyjaśnił, że na kwotę dochodzoną pozwem składa się kwota należności głównej oraz kwota odsetek ustawowych skapitalizowanych na dzień 3 maja 2015 r. w wysokości 3.211 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zarzuciła, że przedmiot umowy wykonywany był nieprawidłowo i nieterminowo, co spowodowało powstanie po stronie pozwanej szkody.

W piśmie z dnia 29 października 2015 r. powód podtrzymał stanowisko w sprawie, a nadto wskazał, że wnosi o zasądzenie kwoty 68.117,02 zł, na którą składa się kwota należności głównej w wysokości 64.218,42 zł oraz kwota odsetek ustawowych skapitalizowanych na dzień 3 maja w wysokości 3.898,60 zł. Wyjaśnił, iż w pozwie omyłkowo wskazał błędną kwotę odsetek.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 września 2012 r. W. R. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S. (klientem) umowę, której przedmiotem były usługi sprzątania w budynku kompleksu biurowego zlokalizowanym przy ul. I-go maja 38, 39 w S.. Za świadczenie wyżej wymienionych usług pozwana spółka zobowiązana była do zapłaty wynagrodzenia w wysokości 4.167 zł netto miesięcznie. W aneksie nr (...) do umowy zawartym w dniu 30 września 2013 r. strony ustaliły, iż od 1 października 2013 wynagrodzenie za świadczenie usług sprzątania wyniesie kwotę 7.657 zł netto miesięcznie netto powiększone o podatek VAT. Wynagrodzenie miało być płatne w terminie 21 dni od dnia wystawienia faktury VAT (§ 4 ust. 2 umowy).

Dowód:

- umowa, k. 11 – 13v,

- aneks nr (...) do umowy, k. 14,

- aneks nr (...) do umowy, k. 14v.

W. R. wystawił (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. następujące faktury VAT:

- nr (...) z dnia 31 marca 2014 r. na kwotę 9.174,06 zł brutto,

- nr (...) z dnia 30 czerwca 2014 r. na kwotę 9.174,06 zł brutto,

- nr (...) z dnia 31 lipca 2014 r. na kwotę 9.174,06 zł brutto,

- nr (...) z dnia 31 sierpnia 2014 r. na kwotę 9.174,06 zł brutto,

- nr (...) z dnia 31 października 2014 r. na kwotę 9.174,06 zł brutto,

- nr (...) z dnia 30 listopada 2014 r. na kwotę 9.174,06 zł brutto,

- nr (...) z dnia 31 grudnia2014 r. na kwotę 9.174,06 zł brutto.

Dowód:

- faktury VAT, k. 15 – 21.

Pismem z dnia 2 lutego 2015 r. W. R. wezwał (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w S. do zapłaty kwoty 64.218,42 zł.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty, k. 22,

- potwierdzenie nadania, k. 23 - 24.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione w całości.

Powód wywodzi swoje roszczenie z umowy o świadczenie usług, do której stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Dlatego podstawą żądania powoda jest przepis art. 734 § 1 k.c. oraz przepis art. 735 k.c. Zgodnie z treścią tych przepisów przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się o wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy.

Powód początkowo wskazywał, iż na kwotę dochodzoną pozwem składa się kwota roszczenia głównego 64.218,42 zł oraz 3.211 zł tytułem skapitalizowanych odsetek. Następnie jednak wyjaśnił, iż kwota 3.211 zł została wskazana omyłkowo, a prawidłową kwotą skapitalizowanych odsetek jest 3.898,60 zł. Wyjaśnienia te nie budzą wątpliwości Sądu.

Fakt zawarcia umowy na usługi sprzątania był między stronami niesporny. Strona pozwana nie kwestionowała również przyjętych przez powoda opłat za realizację umowy. Pozwana zarzucała jednak, że wynagrodzenie jest nienależne ze względu na nieprawidłowe i nieterminowe wykonanie umowy.

W spornym zakresie Sąd w całości oparł się na dokumentach przedłożonych przez powoda

W ocenie Sądu strona powodowa wykazała, iż realizowała postanowienia łączącej strony umowy, tj. wykonywała usługi sprzątania przedmiotowej nieruchomości w miesiącach: marzec, czerwiec, lipiec, sierpień, październik, listopad i grudzień 2014 r.

Zarzuty pozwanej nie zasługiwały na uwzględnienie. Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na powódce w niniejszym procesie ciążył więc ciężar udowodnienia, iż strony łączyła umowa świadczenia usług, a także wykazania jej treści. Na pozwanej ciążył natomiast obowiązek wykazania, iż powód nie wykonał lub wadliwie wykonał umowę.

Odnosząc się do zarzutów pozwanej wskazać należało, że zostały one sformułowane w sposób bardzo ogólnikowy, zaś podnoszonych okoliczności pozwana w żaden sposób nie wykazała i nie zmierzała do ich wykazania – nie przedstawiła bowiem na poparcie swoich twierdzeń żadnych dokumentów, ani innych wniosków dowodowych. W zasadzie, twierdzenia pozwanej niepoparte były jakimikolwiek dowodami, a sama treść odpowiedzi na pozew sprowadzała się do gołosłownej polemiki z twierdzeniami strony powodowej i w gruncie rzeczy zmierzać miała jedynie do przedłużenia postępowania.

Mając na uwadze powyższe przyjąć należało, że powód w pełni wykazał zasadność roszczenia zarówno co do należności głównej (68.117,02 zł), jak i skapitalizowanych odsetek za zwłokę w wysokości 3.898,60 zł.

Orzeczenie o odsetkach oparte zostało o przepis art. 481 k.c. stanowiącego, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. Z kolei od 1 stycznia 2016 roku odsetkami ustawowymi między przedsiębiorcami są te określone w art. 8 ust. 1 w zw. z art. 4a ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Na gruncie niniejszej sprawy, przy uwzględnieniu treści art. 482 § 1 k.c. („od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa (…)”) odsetki należą się stronie powodowej od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 4 maja 2015 r.

Z uwagi na powyższe powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W niniejszej sprawie powód jest stroną wygrywającą spór w całości. Na poniesione przez powoda koszty złożyły się: opłata od pozwu w wysokości 3.211 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych oraz wynagrodzenie pełnomocnika – 3.600 zł, zgodnie z § 6 pkt 6 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

8.04.2016 r.