Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16.06.2015r

Sąd Rejonowy w Zakopanem Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Janusz Kukla

Protokolant sek. sąd. G. P.

po rozpoznaniu dnia 16.06.2015r sprawy

D. H. ( H.)

urodz. (...) w Ś.

s. W. i B. z d. W.

oskarżonego o to , że :

w okresie od 7.10.2013 r. do 12.12.2013 r. w Z. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzania mieniem własnym, właściciela firmy (...) B. P., w ten sposób, że pobrał od niego pieniądze w kwocie 30.000zł na wykonanie usług budowlanych w postaci 77 metrów bieżących balustrad w Ośrodku (...) w Z., następnie nie wywiązał się ze zobowiązania, czym wprowadził właściciela (...) w błąd, co do zamiaru i możliwości wykonania zlecenia, w wyniku czego (...) poniosła stratę w wysokości 30.000 zł.

to jest o przestępstwo z art. 286§1kk

I.  uznaje oskarżonego D. H. za winnego popełnienia opisanego wyżej czynu stanowiącego występek z art. 286§1kk i za to na mocy art. 286§1kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 33§2kk wymierza oskarżonemu karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych, co stanowi kwotę 1.000 (tysiąca) złotych;

III.  na mocy art. 69§1 i 2kk i art. 70§1 pkt 1kk wykonanie wymierzonej wyżej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres 3 (trzech) lat próby,

IV.  na mocy art. 72§2kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody, poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego właściciela (...) B. P. kwoty 30.000 (trzydziestu tysięcy) złotych w terminie do 3 (trzech) miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia;

V.  na mocy art. 73§1kk oddaje oskarżonego pod dozór kuratora na okres próby;

VI.  na mocy art. 627kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 530 (pięciuset trzydziestu) złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych opłaty sądowej.

Sygn. akt II K 259/15

UZASADNIENIE

wyroku zaocznego z dnia 16 czerwca 2015 roku

Sąd ustalił stan faktyczny:

Pokrzywdzony B. P. prowadzi działalność gospodarczą w postaci (...) w Z.. Oskarżony D. H. prowadzi natomiast działalność gospodarczą pod firmą Grupa (...) z siedzibą w K..

Dowód: zeznania pokrzywdzonego B. P. k. 30, 113, zaświadczenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej k. 3-5, informacja z REGON k. 28;

Firma pokrzywdzonego we wrześniu 2013 r., wygrała przetarg w Ośrodku (...) w Z.. Pokrzywdzony z pomocą żony i syna, znalazł ofertę w Internecie dot. podwykonawcy, który miał wykonać bariery ze stali nierdzewnej. Jego żona M. P. i syn T. P. w dniu 07.10.2013r nawiązali kontakt telefoniczny z oskarżonym D. H., który prowadzi działalność o nazwie G. (...) z siedzibą w K.. Wysłali oni e-mailem do Firmy Grupa (...) zlecenie na wykonanie balustrad w ilości 77,00 mb w Ośrodku (...) w Z.. Oskarżony D. H. przyjął do realizacji powyższe zlecenie.

Dowód: zeznania pokrzywdzonego B. P. k. 30, 113, zeznania świadków: M. P. k. 43-44, 143-144, T. P. k. 45, 144, ksero Umowy na roboty budowlane nr. PZNk- (...) z dnia 26.09.2013 k. 6-13. wiadomości e-mail z dnia 24.09.2013r., 25.09.2013 w której firma (...) zwraca się o wysłanie oferty do Grupy P. k. 14-15, wiadomość e-mail z dnia 07.10.2013r. - zlecenie wykonania balustrad k. 16,

Oskarżony wystawił fakturę PRO-FORMA nr (...) z dnia 07.10.2013 r. na kwotę 34000,00 zł brutto, jednak po zmianie dotyczącej ostatecznej wersji wykonania barierek D. H. wystawił fakturę zaliczkową nr (...) z dnia 11.10.2013 r. Na podstawie wystawionej przez oskarżonego faktury PRO-FORMA pokrzywdzony wpłacił 20000,00 zł zaliczki przelewem w dniu 08.10.2013. W dniu otrzymania faktury VAT zaliczkowej nr (...) wpłacił gotówkę w kwocie 5000,00 zł na którą tą wpłatę D. H. nie wystawił dowodu. W dalszej kolejności wpłacił 5.000,00 zł zaliczki w dniu 06.11.2013 przelewem na zakup materiałów. Pozostałą kwotę miał uregulować po wykonaniu robót montażowych. W sumie na konto Grupy P. D. H. przesłano 30000,00 zł zaliczkowo na poczet wykonania zlecenia.

Dowód: zeznania pokrzywdzonego B. P. k. 30, 113, zeznania świadków: M. P. k. 43-44, 143-144, T. P. k. 45, 144, kopia faktury PRO-FORMA nr (...) z 07.10.2013 r. k. 17, kopia faktury zaliczkowej nr (...) z 11.10.2013 r. k. 18, wraz z wiadomością e-mail potwierdzającą nadanie przelewu k. 19 , kopia polecenia przelewu na kwotę 20.000 zł k. 20, kopia przelewu na kwotę 5000,00 zł z dnia 06.11.2013 r. k. 21;

Termin wykonania zlecenia po uzgodnieniu z dnia 31.10.2013 r. został przesunięty na dzień 12.11.2013 r. co potwierdza Grupa (...) wiadomością e-mail w dniu 06.11.2013 r. Mimo licznych telefonów ze strony pokrzywdzonego oraz ostatecznego wezwania do wykonania robót co zostało potwierdzone wysłaniem e- maila w dniu 19.11.2013 r. (w piśmie zaznaczono termin zakończenia prac do dnia 26.11.2013r.) Firma (...) własności oskarżonego nie podjęła wykonania zlecenia.

Dowód: zeznania pokrzywdzonego B. P. k. 30, 113, zeznania świadków: M. P. k. 43-44, 143-144, T. P. k. 45, 144, wiadomość e-mail z dnia 06.11.2013r potwierdzający przez D. H. termin rozpoczęcia prac na dzień 12.11.2013 r. k. 22, wiadomość e-mail z 13.11.2013 D. H. w którym zobowiązuje się montować barierki od dnia 18.11.2013 k. 23, pismo z dnia 19.11.2013 wysłane drogą elektroniczną w którym (...) wyznacza ostateczny termin zakończenia prac do dnia 26.11.2013 r. k. 24

W zaistniałej sytuacji pokrzywdzony B. P. został zmuszony do znalezienia następnej firmy, która zajęła się realizacja powyższego zadania po znacząco wyższej cenie, ze względu na naglący termin wykonania robót.

Dowód: zeznania pokrzywdzonego B. P. k. 30, 113,

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony D. H. nie przyznał się do zarzucanego mu czynu oraz skorzystał z przysługującego mu prawa do odmowy składania wyjaśnień.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego D. H. k. 90

W toku postepowania przed sądem, oskarżony nie złożył żadnych wyjaśnień, bowiem nie stawił się na wyznaczony przez Sąd termin rozprawy, pomimo prawidłowo doręczonego mu wezwania.

Dowód: protokół rozprawy k. 112, zwrotne potwierdzenie doręczenia wezwania k. 139;

Oskarżony D. H. posiada wykształcenie wyższe, prowadzi własną działalność gospodarczą w postaci firmy Grupa (...) z siedzibą w K., z której to jak podał osiąga miesięczny dochód w wysokości ok. 3.000 złotych. Oskarżony jest kawalerem, posiada czworo dzieci, które utrzymuje. Nie posiada żadnego majątku. Oskarżony nie był leczony neurologicznie, odwykowo ani psychiatrycznie. Oskarżony był uprzednio karany sądownie za przestępstwo z art. 286§1 kk

Dowód: dane osobowe k. 90, 133, karta karna k. 108, odpis wyroku k. 73,

Sąd zważył co następuje:

Ustalając stan faktyczny sprawy sąd oparł się o zeznania pokrzywdzonego B. P. k. 30, 113, zeznania świadków: M. P. k. 43-44, 143-144, T. P. k. 45, 144, a także dokumenty takie jak: zaświadczenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej k. 3-5, informacja z REGON k. 28, ksero umowy na roboty budowlane nr. PZNk- (...) z dnia 26.09.2013 k. 6-13. wiadomości e-mail z dnia 24.09.2013r., 25.09.2013 w której firma (...) zwraca się o wysłanie oferty do Grupy P. k. 14-15, wiadomość e-mail z dnia 07.10.2013r. - zlecenie wykonania balustrad k. 16, kopia faktury PRO-FORMA nr (...) z 07.10.2013 r. k. 17, kopia faktury zaliczkowej nr (...) z 11.10.2013 r. k. 18, wraz z wiadomością e-mail potwierdzającą nadanie przelewu k. 19 , kopia polecenia przelewu na kwotę 20.000 zł k. 20, kopia przelewu na kwotę 5000,00 zł z dnia 06.11.2013 r. k. 21, wiadomość e-mail z dnia 06.11.2013r potwierdzający przez D. H. termin rozpoczęcia prac na dzień 12.11.2013 r. k. 22, wiadomość e-mail z 13.11.2013 D. H. w którym zobowiązuje się montować barierki od dnia 18.11.2013 k. 23, pismo z dnia 19.11.2013 wysłane drogą elektroniczną w którym (...) wyznacza ostateczny termin zakończenia prac do dnia 26.11.2013 r. k. 24, odpis wyroku k. 73 oraz dane osobowe oskarżonego k. 90, 133 i kartę karną k. 108.

W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, iż oskarżony w toku prowadzonego postępowania zarówno przygotowawczego jak i przed sądem nie złożył żadnych wyjaśnień w sprawie ograniczając się jedynie do nie przyznania się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Nie przyznanie się oskarżonego do winy stanowiące zakwestionowanie ustaleń zawartych w akcie oskarżenia, stanowiło zdaniem Sądu realizację przyjętej przez oskarżonego linii obrony. Jednak wskazać należy, iż dowody zgromadzone w niniejszej sprawie, w tym w szczególności zeznania pokrzywdzonego i świadków, a nadto zgromadzone w sprawie, a wspomniane powyżej dokumenty dotyczące zlecenia, które miał wykonać oskarżony, doprowadziły do przekonania, iż nie przyznanie się oskarżonego do winy stanowi nieudolną próbę uniknięcia odpowiedzialności za czyn zarzucony mu aktem oskarżenia, natomiast w świetle wspomnianych dowodów, nie sposób dać oskarżonemu wiary, iż czynu tego się nie dopuścił.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego B. P. który to w toku postepowania przygotowawczego a także podczas rozprawy głównej, zeznawał w sposób spójny, rzetelny i logiczny, a jego zeznania w zestawieniu z pozostałym materiałem dowodowym w postaci zgromadzonych dokumentów, korelowały i uzupełniały się tworząc jedną logiczną całość. Pokrzywdzony zeznał, że od wielu lat prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) w Z., zajmując się robotami drogowo- budowlanymi. Jego firma, we wrześniu 2013r, wygrała przetarg w OW (...). Jak zeznał z pomocą żony i syna, znalazł ofertę w Internecie dot. podwykonawcy, który miał wykonać bariery ze stali nierdzewnej. Jego żona M. P. i syn T. P. w dniu 07.10.2013r nawiązali kontakt z oskarżonym D. H., który prowadzi działalność o nazwie G. (...) z siedzibą w K.. Rozmowa zakończyła się konkretnymi ustaleniami. D. H. zobowiązał się do wykonania 77m balustrad. Jak zeznał pokrzywdzony po przyjęciu zlecenia wystawił fakturę PRO-FORMA nr (...) z dnia 07.10.2013 r. na kwotę 34000,00 zł brutto, jednak po zmianie dotyczącej ostatecznej wersji wykonania barierek D. H. wystawił fakturę zaliczkową nr (...) z dnia 11.10.2013 r. Na podstawie wystawionej przez oskarżonego faktury PRO-FORMA pokrzywdzony wpłacił 20000,00 zł zaliczki przelewem w dniu 08.10.2013. W dniu otrzymania faktury VAT zaliczkowej nr (...) wpłacił gotówkę w kwocie 5000,00 zł na którą tą wpłatę D. H. nie wystawił dowodu. W dalszej kolejności wpłacił 5.000,00 zł zaliczki w dniu 06.11.2013 przelewem na zakup materiałów. Pokrzywdzony zeznał, że oskarżony nie wywiązał się z przyjętego zlecenia wobec czego już po wyznaczonym terminie wykonania zlecenia, pokrzywdzony zmuszony był wynająć innego podwykonawcę do wykonania i zainstalowania tych barier, co sprawiło, że poniósł dodatkowe koszty. W przekonaniu B. P., został oszukany przez oskarżonego D. H. w sposób zamierzony. Sąd nie dopatrzył się podstaw dla których miałby odmówić wiary pokrzywdzonemu. Pokrzywdzony zeznawał co do okoliczności o których wiedzę posiadał, a które to znajdują potwierdzenie w dokumentacji zalegającej w aktach niniejszej sprawy. Zeznania pokrzywdzonego znajdują także potwierdzenie nie tylko w zalegającej w aktach sprawy dokumentacji ale również w zeznaniach świadków M. P. i T. P..

Sąd w pełni dał wiarę zeznaniom świadków M. P. i T. P.. Sąd podszedł do zeznań tych świadków z pewną dozą ostrożności bowiem są one osobami bliskimi dla pokrzywdzonego. Jednakże zeznania ich były spójne i logiczne oraz korelowały ze sobą nawzajem, a także z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzony w sprawie. Świadkowie potwierdzili fakt przyjęcia przez oskarżonego zlecenia na wykonanie balustrad w Ośrodku (...) w Z.. Jak zeznali to oni głównie prowadzili negocjacje z oskarżonym. Zgodnie zeznali oni także co do kwot przekazanych oskarżonemu na poczet zaliczek na wykonanie robót oraz zakup materiałów. Świadkowie potwierdzili również, iż oskarżony pomimo zapewnień z jego strony, a także kilkakrotnych ponagleń ze strony zleceniodawcy nie wywiązał się z zleconych mu robót jak również nie zwrócił kwoty 30.000 złotych uiszczonej na ich poczet.

Wszystkie zgromadzone w sprawie dokumenty Sąd uznał za wiarygodne. Nie budziły one wątpliwości, co do ich autentyczności, ponadto nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

Dokonując oceny prawnej zachowania oskarżonego eksponować należy, iż przedmiotem ochrony przepisu art. 286 § 1 kk jest mienie. Przestępstwo oszustwa jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem zaistniałe przez działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej polegające na wprowadzeniu w błąd. Niekorzystne rozporządzenie mieniem powodować musi rezultat w postaci zmniejszenia stanu majątkowego osoby, wobec której nastąpiło rozporządzenie. Jest też przestępstwem kierunkowym, w którym celem działania sprawcy jest uzyskanie korzyści majątkowej. Przepis wymaga bowiem, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym w przypadku oszustwa jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca podejmując swoje działanie, musi mieć wyobrażenie pożądanej dla niego sytuacji, która stanowić ma rezultat jego zachowania. Takie ujęcie znamion strony podmiotowej wyklucza możliwość popełnienia oszustwa z zamiarem wynikowym. Elementy przedmiotowe oszustwa muszą mieścić się w świadomości sprawcy i muszą być objęte jego wolą. Sprawca nie tylko musi chcieć uzyskać korzyść majątkową, ale także musi chcieć w tym celu użyć określonego działania. Przestępstwo z art. 286 § 1 kk jest przestępstwem powszechnym i może być popełnione przez każdy podmiot zdatny do ponoszenia odpowiedzialności karnej.

Dokonując analizy prawnej przedmiotowego występku zważyć należy, że popełniając ten czyn oskarżony D. H. działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim, albowiem oskarżony, wprowadził w błąd pokrzywdzonego co do faktycznego zamiaru oraz możliwości wywiązania się z przyjętego zlecenia. Pokrzywdzony bowiem wysyłając oskarżonemu poszczególne transze pieniężne na poczet zaliczek na wykonanie zlecony oskarżonemu robót działał w przekonaniu, iż oskarżony wywiąże się z przyjętego zlecenia. O zamiarze dokonywania zarzucanego oskarżonemu czynu świadczy przede wszystkim fakt, iż oskarżony wystawił fakturę PRO-FORMA nr (...) z dnia 07.10.2013 r. na kwotę 34000,00 zł brutto, a następnie wystawił fakturę zaliczkową nr (...) z dnia 11.10.2013 r. którą to uiścił pokrzywdzony. Następnie oskarżony zażądał kolejnych wpłat zaliczek co tez pokrzywdzony uczynił, przelewając na jego konto dwukrotnie kwoty po 5.000 złotych. Ponadto oskarżony składał drogą mailową zapewnienia, że zlecone prace wykona, czego następnie nie robił. O oszukańczym zamiarze oskarżonego świadczy także fakt, iż po upływie terminu do wykonania zlecenia, pomimo braku podjęcia prac budowlanych przez jego firmę, nie zwrócił on zleceniodawcy tj. B. P. pieniędzy wpłaconych na poczet zlecenia. Oskarżony podjął działanie w celu uzyskania korzyści majątkowej, wyrażającej się w określonej kwocie pieniężnej i zamiar swój zrealizował, czym jednocześnie doprowadził pokrzywdzonego B. P. do niekorzystnego rozporządzenia jego mieniem w łącznej kwocie 30.000 złotych.

Mając na uwadze całokształt materiału dowodowego, ze szczególnym wskazaniem na treść zeznań oraz świadków, a także dokumentów takich jak ksero umowy na roboty budowlane nr. PZNk- (...) z dnia 26.09.2013, wiadomości e-mail z dnia 24.09.2013r., 25.09.2013 w której firma (...) zwraca się o wysłanie oferty do Grupy P., wiadomość e-mail z dnia 07.10.2013r. - zlecenie wykonania balustrad, kopia faktury PRO-FORMA nr (...) z 07.10.2013 r., kopia faktury zaliczkowej nr (...) z 11.10.2013 r. wraz z wiadomością e-mail potwierdzającą nadanie przelewu, kopia polecenia przelewu na kwotę 20.000 zł, kopia przelewu na kwotę 5000,00 zł z dnia 06.11.2013 r., wiadomość e-mail z dnia 06.11.2013r potwierdzający przez D. H. termin rozpoczęcia prac na dzień 12.11.2013 r., wiadomość e-mail z 13.11.2013 D. H. w którym zobowiązuje się montować barierki od dnia 18.11.2013 r., pismo z dnia 19.11.2013 wysłane drogą elektroniczną w którym (...) wyznacza ostateczny termin zakończenia prac do dnia 26.11.2013 r., oraz przy uwzględnieniu wyżej przedstawionej argumentacji, Sąd uznał oskarżonego D. H. za winnego tego, że w okresie od 7.10.2013 r. do 12.12.2013 r. w Z. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzania mieniem własnym, właściciela firmy (...) B. P., w ten sposób, że pobrał od niego pieniądze w kwocie 30.000zł na wykonanie usług budowlanych w postaci 77 metrów bieżących balustrad w Ośrodku (...) w Z., następnie nie wywiązał się ze zobowiązania, czym wprowadził właściciela (...) w błąd, co do zamiaru i możliwości wykonania zlecenia, w wyniku czego (...) poniosła stratę w wysokości 30.000 zł.

Tym samym zachowaniem swoim D. H. w pełni wyczerpał znamiona przestępstwa stypizowanego w art.286§1 kk, a jego wina nie budzi wątpliwości.

Co do wymiaru kary:

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia, stanowiącego występek z art. 286§1 kk, na mocy tego przepisu Sąd wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności.

Ponadto z uwagi na fakt, że oskarżony dopuścił się występku w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd na mocy art. 33§2 kk wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych, co stanowi kwotę 1.000 złotych. Co do wymierzonej kary grzywny należy stwierdzić, że jakkolwiek zawiera ona w sobie niezbędny element dolegliwości to jednak nie przekracza realnych możliwości płatniczych oskarżonego. W zakresie dotyczącym wysokości stawki dziennej uwzględniono dyrektywy o jakich stanowi art. 33 § 3 kk. Z kolei samo wymierzenie kary grzywny było postąpieniem koniecznym, aby oskarżony nie odniósł wrażenia nadmiernej bezkarności, bo czyn którego się dopuścił, musi przecież napotkać należytą reakcję.

Zdaniem Sądu wymierzona oskarżonemu kara adekwatna jest do stopnia społecznej szkodliwości czynu i zgodna z wymogami, o jakich stanowi art. 53 kk. Wymierzając ją Sąd wziął pod uwagę, aby dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy oskarżonego, cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma wobec niego osiągnąć, a nadto aby zostały spełnione potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej w kontekście ogólnospołecznym. Za okoliczności obciążające Sąd uznał fakt, uprzedniej karalności oskarżonego za czyn z art. 286§1 kk oraz wysokość wyrządzonej jego działaniem szkody po stronie pokrzywdzonego w wysokości 30.000 złotych. Nie sposób w tym miejscu pominąć również faktu, iż oskarżony, już wcześniej posiadał zobowiązania finansowe wobec innych wierzycieli, z których to się nie wywiązywał. Sąd wziął pod uwagę przy wymiarze kary pozbawienia wolności przemyślany sposób działania oskarżonego i stopień nadużycia zaufania, jakim obdarzył go pokrzywdzony. Sąd uznał, iż wymierzona oskarżonemu kara odpowiada stopniowi społecznej szkodliwości oraz stopniowi jego winy.

Jednocześnie Sąd doszedł do przekonania, że wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności winno zostać warunkowo zawieszone na okres 3 lat próby. Uznano, że trzyletni okres próby, na jaki warunkowo zawieszono wykonanie kary pozbawienia wolności pełnić będzie funkcję swoistej gwarancji i w konsekwencji odstręczy oskarżonego od ponownego popadnięcia w konflikt z prawem. W przekonaniu Sądu orzeczona kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres trzech lat próby jest niezbędna dla osiągnięcia wobec oskarżonego celu zapobiegawczego i wychowawczego. Należy przyjąć, że oskarżony właściwie doceni dobrodziejstwo, jakie wynika z instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, a trzyletni okres próby stanowić będzie gwarancję dalszego, zgodnego z prawem postępowania oskarżonego. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania stanowi adekwatną odpłatę za przypisany mu czyn oraz winna zrealizować wszystkie cele kary w tym w pierwszej kolejności uzmysłowić mu naganność i brak akceptacji takiego postępowania i tym samym wdrożyć go do przestrzegania norm prawnych.

Mając na uwadze elementarne zasady sprawiedliwości oraz biorąc pod uwagę wniosek pokrzywdzonego Sąd, w związku z popełnieniem przez oskarżonego występku z art. 286§1 kk, na podstawie art. 72§2 kk zobowiązał do naprawienia szkody w całości, poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego kwoty 30.000 złotych w terminie do trzech miesięcy od uprawomocnienia się wyroku. Podejmując rozstrzygniecie w tym zakresie Sąd miał na uwadze fakt, że naprawienie szkody poprzez wyrównanie wyrządzonej szkody, należy do podstawowych norm postępowania karnego, a sprawca przestępstwa winien oddać osobie pokrzywdzonej materialną wysokość szkody, którą doznała ona na skutek działania oskarżonego. W ocenie Sądu wymiar naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonego jest społecznie pożądany, a nadto stanowi dla oskarżonego odpowiednią dodatkową dolegliwość, która powinna być odbierana jako kolejny sygnał dla oskarżonego, iż oszukańcze działania, na skutek których inne osoby ponoszą szkody materialne, pociągają za sobą szereg realnych dolegliwości i zasługują na potępienie.

Mając na względzie cele prewencyjne Sąd na mocy art. 73§1 kk w okresie próby oddał oskarżonego pod dozór kuratora sądowego.

W ocenie Sądu oskarżony D. H. wobec wydania w stosunku do niego wyroku skazującego oraz zobowiązania go do naprawienia w całości wyrządzonej pokrzywdzonemu szkody, zrozumie naganność swojego postępowania i będzie w przyszłości zachowywać się zgodnie z prawem, a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. Z niniejszego postępowania i wydania wyroku skazującego winien on wyprowadzić na przyszłość pozytywny wniosek i unikać bezprawnych zachowań.

Orzeczenie o kosztach oparto na zasadzie art. 627 kpk zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 530 złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 380 złotych tytułem opłaty sądowej. W ocenie Sądu zasadnym jest, aby oskarżony poniósł koszty sądowe we własnej sprawie, uznano bowiem, że przesłanki mogące skutkować zwolnieniem oskarżonego od ich ponoszenia, a o jakich stanowi art. 624 § 1 kpk, nie zachodzą.

Przewodniczący