Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie IV Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Jakub Wiliński

Protokolant Joanna Marczyńska

w obecności prokuratora Dawida Szydłowskiego

po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2015 r.

sprawy M. K., urodzonego (...) w S., syna H. i Ł. z domu S.,

oskarżonego o to, że:

w okresie od 23 stycznia 2014 roku do 3 listopada 2014 roku w S. w mieszkaniu przy ul. (...) sprowadził nieumyślnie bezpośrednie niebezpieczeństwo zdarzenia zagrażającego życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach w postaci zagrożenia wybuchem gazu w ten sposób, że poprzez samowolne dokonanie nielegalnego podłączenia wykonanego z rury z pianki poliuretanowej w miejscu uprzednio zdemontowanego gazomierza sprowadził zagrożenie niekontrolowanego ulatniania się paliwa gazowego grożącego eksplozją,

to jest o czyn z art. 164 § 2 k.k. ,

I.  uznaje M. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za występek ten na podstawie art. 164 § 2 k.k. wymierza oskarżonemu karę 6 (miesięcy) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej w punkcie I kary pozbawienia wolności na okres próby 3 (trzech) lat,

III.  na podstawie art. 71 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu karę grzywny 20 (dwudziestu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) zł,

IV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej w punkcie III kary grzywny okres zatrzymania w sprawie od 27 do 28 kwietnia 2015 roku,

V.  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 2 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach karnych zasądza od oskarżonego w całości na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym i opłatę karną w kwocie 160 (stu sześćdziesięciu) złotych.

sygn. akt IV K 294/15

UZASADNIENIE

W trybie art. 423 § 1a kpk zakres pisemnego uzasadnienia ograniczono do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu.

Oskarżony M. K. ma 52 lata. Jest kawalerem. Dzieci na utrzymaniu nie posiada. Korzysta ze świadczeń pomocy społecznej. Utrzymuje się też z prac dorywczych uzyskując z tego tytułu miesięcznie około 200 zł. Oskarżony był jeden raz karany sądownie.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonej, k. 58-60,

- dane o karalności, k. 42.

Stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu oceniono na średni. Działanie oskarżonego bez wątpienia skutkowało spowodowaniem sytuacji realnie grożącej wybuchem gazu w budynku mieszkalnym w centrum S.. Było to jednak działanie nieumyślne i wynikało wyłącznie z realizacji zamysłu nielegalnego pozyskiwania przez oskarżonego paliwa gazowego, by w ten sposób oskarżony mógł zaspokoić swe elementarne potrzeby życiowe (ogrzać się w wychłodzonym mieszkaniu).

W przedmiotowej sprawie sąd nie stwierdził istnienia okoliczności wyłączających winę oskarżonego, czy bezprawność jego czynu. Oskarżony był w pełni świadomy swojego zachowania – co sam przyznał – i mogąc postąpić zgodnie z normami prawnymi, całkowicie rozmyślnie normy te przekroczył. W efekcie wina oskarżonego nie mogła budzić wątpliwości.

Za okoliczność łagodzącą sąd przyjął powód, dla którego oskarżony zdecydował się na manipulowanie przy instalacji gazowej – tj. chęć pozyskania paliwa na ogrzanie mieszkania. Sąd miał tu również na uwadze fakt przyznania się oskarżonego do zarzuconego mu czynu i wyrażoną skruchę.

Jako okoliczność obciążającą sąd uwzględnił fakt uprzedniej karalności oskarżonego.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej elementy, w oparciu o przesłanki sądowego wymiaru kary wynikające z art. 53 kk sąd uznał, że współmierną do okoliczności popełnienia czynu będzie kara orzeczona w wyroku, czyli kara 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Mając na uwadze właściwości i warunki osobiste oskarżonego, a zwłaszcza obecną sytuację życiową, uzasadnionym było warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec niego kary. W tej mierze przeszkodą nie był także fakt uprzedniej karalności oskarżonego, gdyż oskarżony karany był wyłącznie raz, za inny rodzajowo czyn i to wiele lat temu (w 2003 r.). Uprzednia karalność oskarżonego przemawiała jednak za potrzebą wydłużenia okresu próby ponad dolny próg, to jest do trzech lat.

Podstawą prawną przy stosowaniu probacji były unormowania kodeksu karnego obowiązującego do 30 czerwca 2015 r., jako względniejsze dla sprawcy. W wyroku jednak omyłkowo nie przywołano art. 4 § 1 kk.

Aby wzmóc prewencyjne oddziaływanie zawieszonej kary pozbawienia wolności koniecznym było orzeczenie wobec oskarżonego dodatkowej dolegliwości o charakterze majątkowym. W tej mierze sąd orzekł o grzywnie, której jednak rozmiar wskazuje na symboliczny charakter tego rodzaju sankcji. Wynikało to z niewielkich możliwości zarobkowych, jakie posiada oskarżony. Na poczet tej grzywny zaliczono nadto oskarżonemu okres jego zatrzymania przez Policję.

Oskarżonego obciążono kosztami sądowymi, wynikłymi z prowadzenia przeciw niemu postępowania karnego zakończonego skazaniem, w tym wynikającą z przepisów opłatą karną.