Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII GC 281/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2016 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Patrycja Baranowska

Protokolant Monika Ziębakowska

po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2016 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. Z. (1)

przeciwko S. D.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego S. D. na rzecz powoda J. Z. (1) kwotę 76.260,00 zł (siedemdziesięciu sześciu tysięcy dwustu sześćdziesięciu złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 22 października 2011 roku,

II.  ustala, że pozwany jako przegrywający spór jest zobowiązany do zwrotu powodowi całości kosztów procesu, pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu.

Sygn. akt VIII GC 281/13

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2012 roku powód J. Z. (1) złożył pozew przeciwko S. D. o zapłatę kwoty 76.260,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 22 października 2011 roku. Wniósł również o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że w dniu 14 stycznia 2012 roku w trybie przetargu nieograniczonego na budowę boiska szkolnego przy szkole podstawowej w R. wybrana została oferta (...) sp. z o.o. w S.. Pozwany, jako podwykonawca wymienionego podmiotu powierzył powodowi wykonanie usług elektrycznych jako dalszemu podwykonawcy.

Powód podał, że w lutym 2011 roku wykonał na rzecz pozwanego usługi elektryczne na terenie boiska O. w R..

Powód wskazał, że strony ustaliły wynagrodzenie na kwotę 76.260,00 zł brutto. Obowiązek zapłaty pozwany potwierdził podpisując fakturę VAT nr (...). Faktura obejmuje głównie usługi wykonane przez powoda na terminie gminy R. oraz drobne prace na terenie gminy W..

W ocenie powoda wykonał on prace w sposób prawidłowy.

W dalszej części uzasadnienia pozwu powód podniósł, że w notatce służbowej z dnia 12 kwietnia 2012 roku (...) (...) stwierdził wady w wykonanych przez powoda robotach, które zostały usunięte w kwietniu 2011 roku. Podał, że pismem z dnia 6 grudnia 2011 roku pozwany wezwał go do usunięcia wad powołując się na notatkę Inspektora. Zdaniem powoda usterki zostały usunięte osiem miesięcy wcześniej.

Powód wywodził, że Gmina R. w dniu 8 października 2012 roku potwierdziła całkowite zrealizowanie inwestycji oraz jej odbiór bez stwierdzenia jakichkolwiek wad.

W dniu 27 lutego 2013 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie wydał w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, od którego pozwany złożył sprzeciw.

W sprzeciwie pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

Ustosunkowując się do żądań powoda pozwany podniósł zarzut potrącenia przeciwstawiając wierzytelności powoda swoją wierzytelność w łącznej kwocie 77.616,69 zł z tytułu poniesionych kosztów zastępczego usunięcia wad instalacji elektrycznej nienależycie wykonanej przez powoda.

Pozwany zaprzeczył, aby był podwykonawcą firmy (...) sp. z o.o. w S. oraz, aby wykonywał prace w ramach realizacji inwestycji pod nazwą „Budowa boiska szkolnego przy Szkole Podstawowej Nr (...) w R.”.

Pozwany podniósł, że sporne prace były wykonywane przez powoda w związku z inwestycją „Wykonanie adaptacji projektu typowego boisk sportowych oraz budowa kompleksu (...) O. 2012 wraz z zapleczem sanitarno- szatniowym w LO w R.”.

Zdaniem pozwanego po przyjęciu faktury okazało się, że powód wykonał prace wadliwie, co zostało stwierdzone przez Inspektora Nadzoru Inwestorskiego Prac (...) K. T. w notatce służbowej z dnia 12 kwietnia 2011 roku oraz z dnia 18 maja 2011 roku.

Pozwany wskazał, że wzywał pozwanego telefonicznie i pisemnie do usunięcia wad, gdyż inwestycja z wadami nie nadawała się do użytkowania. Powód nie usunął wad, w związku z czym Starostwo Powiatowe w W. pismem, z dnia 28 listopada 2011 roku wezwało pozwanego do natychmiastowego usunięcia wad, zaś pozwany wezwał powoda z jednoczesnym zastrzeżeniem, że w przypadku nie usunięcia wad w terminie 7 dni, pozwany zleci usunięcie wad firmie trzeciej na koszt powoda.

Pozwany podniósł, że powód nie usunął wad i w związku z tym z tytułu zastępczego usunięcia wad poniósł koszty w wysokości 77.616,69 zł. Zdaniem pozwanego twierdzenia powoda, że usunął wady w wykonanych pracach są nieprawdziwe i nie znajdują potwierdzenia w stanie faktycznym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Instalatorstwo Elektryczne J. Z. (1). Przedmiotem działalności gospodarczej pozwanego, prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) D. S., jest wykonywanie robót budowlanych.

Bezsporne,

Pozwany S. D. na terenie Gminy R. był wykonawcą prac budowalnych związanych z realizacją inwestycji pod nazwą „Wykonanie adaptacji projektu typowego boisk sportowych oraz budowa kompleksu (...) O. 2012 wraz z zapleczem sanitarno- szatniowym w LO w R.”. Prace budowlane zostały mu zlecone przez Starostwo Powiatowe w W. po rozstrzygnięciu postępowania przetargowego.

Umowa pomiędzy S. D. a Powiatem (...) zawarta została w dniu 5 sierpnia 2010 roku. Strony ustaliły, że termin zakończenia robót objęty przedmiotem umowy nastąpi nie później niż 4 miesiące, licząc od dnia protokolarnego przekazania terenu robót wykonawcy.

W §10 uzgodniono, że wykonawca (pozwany) może powierzyć wykonanie części robót podwykonawcom. Umowa pomiędzy wykonawcą a podwykonawcą powinna być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

Załącznikiem do umowy był m.in. przedmiar robót zawierający również opis prac elektrycznych.

Roboty objęte umową zostały odebrane przez inwestora w dniu 13 grudnia 2010 roku z uwagami, które zawarto w notatce sporządzonej w tym samym dniu.

Roboty elektryczne nie zostały wykonane.

Bezsporne, a nadto zawiadomienie o rozstrzygnięciu postępowania k. 42, umowa z dnia 5 sierpnia 2010 roku k .43-50, przedmiar k. 51-56, opinia biegłego sądowego Z. R. k. 302,303,

Wykonanie prac elektrycznych pozwany powierzył na podstawie ustnej umowy powodowi. Strony uzgodniły wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 76.260,00 zł.

Pozwany nie przekazał powodowi projektu wykonania instalacji elektrycznej.

Bezsporne, a nadto dowód zeznania świadka M. K. k. 165-166, zeznania J. Z. (1) k. 206-207,

Prace objęte umową stron wykonywali z ramienia powoda B. H. oraz syn powoda- P. Z.. Prace rozpoczęły się w styczniu 2011 roku. B. H. i P. Z. wykonali wszystkie roboty z wyłączeniem podłączenia do rozdzielni zasilającej. Dostarczenie kontenera, w której miała być umieszczona rozdzielnia należało do pozwanego.

Kable do kontenera podłączał powód z racji posiadanych uprawnień do wykonywania prac elektrycznych. Miało to miejsce na przełomie kwietnia, maja 2011 roku, po dostarczeniu kontenera z rozdzielnią zasilającą boiska.

Pozwany odebrał prace wykonane przez powoda. Strony nie spisały protokołu odbioru robót.

Dowód: zeznania świadka B. H. k. 114, zeznania świadka P. Z. k. 113-114, zeznania J. Z. (1) k. 206-207,

W dniu 1 marca 2011 roku powód wystawił fakturę Nr (...) opiewającą na kwotę 76.260,00 zł. W tytule faktury wskazano, że dotyczy ona usług elektrycznych na terenie gminy W. i R.. Na fakturze wskazano 21- dniowy termin zapłaty. Faktura została podpisana przez strony.

We wrześniu 2011 roku powód przesłał fakturę pozwanemu.

Dowód: faktura VAT k. 12, potwierdzenie odbioru k. 13,

W dniu 12 kwietnia 2011 roku K. T. sporządził notatkę służbową, w której wskazał, że w dniu dzisiejszym stwierdził usterki:

1.  zamiast kabla (...) 4x10 użyto kabla (...),

2.  zamiast bednarki OC 25x4 użyto pręta OC 8 mm,

3.  trasa kabla nie została zagęszczona,

4.  oporowość uziemienia słupów 23Ω powinno być: R zmierz x K 1,2 < 10 Ω,

5.  brak zagęszczenia gruntu przy słupach oświetleniowych,

6.  brak rozdzielni zasilającej boiska,

7.  kable zasilające ułożone są niewłaściwie:

- brak podsypki z piachu żółtego,

- brak folii ostrzegawczej,

- brak oznaczników na kablu,

- brak zapasów kabla.

W dniu 18 maja 2011 roku K. T. sporządził notatkę służbową, gdzie wskazał, że usterki wymienione w notatce służbowej z dnia 12 kwietnia 2011 roku poza numerem 6 nie zostały usunięte. Zainstalowano rozdzielnię zasilającą boiska w obudowie metalowej. W związku z tym należy wykonać uziemienie rozdzielni i metalowych kontenerów boiska tak, by oporowość uziemienia była mniejsza niż 10 omów.

Dowód: notatka służbowa k. 59,

W dniu 27 maja 2011 roku otwarto boisko (...) przy (...) w R..

Bezsporne,

Pismem z dnia 26 września 2011 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 76.260,00 zł.

Dowód: wezwanie do zapłaty k. 60,

W dniu 22 listopada 2011 roku powód wezwał ponownie pozwanego do zapłaty kwoty 76.260,00 zł. tytułem należności wynikającej z faktury VAT nr (...).

Dowód: wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania k.14,

W dnu 28 listopada 2011 roku Starostwo Powiatowe w W. skierowało do S. D. pismo, w którym wezwano do natychmiastowego usunięcia wad stwierdzonych w notatkach z dnia 12 kwietnia 2011 roku oraz 18 maja 2011 roku pod rygorem zlecenia usunięcia wad osobie trzeciej na koszt wykonawcy.

Dowód: pismo z dnia 28 listopada 2011 roku k. 62,

Pismem z dnia 6 grudnia 2011 roku pozwany wezwał powoda do usunięcia wad i usterek w wykonanych pracach elektrycznych stwierdzonych przez Inspektora nadzoru inwestorskiego. W piśmie pozwany wymienił wszystkie wady z notatki z dnia 12 kwietnia 2011 roku. Wskazał, że jeżeli wady nie zostaną usunięte przez powoda w terminie 7 dni od daty otrzymania pisma, usunięcie wad zostanie zlecone osobie trzeciej na koszt powoda.

Dowód: pismo z dnia 6 grudnia 2011 roku k. 15,

Starostwo Powiatowe w W. ponowiło swoje wezwanie o usunięcie wad.

Dowód: pismo z dnia 7 lutego 2012 roku k. 64,

Powód zakwestionował kierowane do niego przez pozwanego zarzuty dotyczące jakości wykonanych robót. Notatkę inspektora nadzoru otrzymał przed podłączeniem rozdzielni zasilającej boiska.

Powód stał na stanowisku, że kabel, o którym mowa w notatce, a który zdaniem inspektora nie został zastosowany, nie istnieje na rynku. Powód odmówił wykonania prac naprawczych informując pozwanego, że trasa kabla została zagęszczona, słupy są proste a teren wokół słupów został zagęszczony oraz, że dostarczono odpowiednią ilość kabla.

Dowód: zeznania J. Z. (1) k. 206-207,

W dniu 13 lutego 2012 roku pomiędzy S. D. a przedstawicielami Starostwa Powiatowego w W. odbyło się spotkanie, gdzie został ustalony harmonogram działań w sprawie usunięcia usterek wskazanych w notatce służbowej z dnia 12 kwietnia 2011 roku.

Dowód: notatka z dnia 13 lutego 2012 roku k. 65,

W dniu 16 marca 2012 roku pomiędzy S. D. a I. S. zawarta została umowa, której przedmiotem miało był wykonanie wszelkich robót elektrycznych związanych z naprawą usterek wymienionych w notatce służbowej z dnia 12 kwietnia 2011 roku z wyłączeniem pkt 6. Załącznikiem nr 1 do umowy była notatka służbowa, zaś załącznik nr 2 stanowił kosztorys robót do wykonania.

Kosztorys opiewał na kwotę 63.103,04 zł.

Dowód: umowa z dnia 16 marca 2012 roku k. 66-70 , kosztorys k. 71-77,

I. S. wystawił dwie faktury. Pierwsza z nich wystawiona została w dniu 1 czerwca 2012 roku i opiewała na kwotę 36.900,00 zł. Należność z faktury została uiszczona przez I. S. w dniu jej wystawienia.

Druga faktura nosiła datę 29 czerwca 2012 roku. opiewała na kwotę 40.716,69 zł. pozwany dokonał zapłaty należności wynikającej z faktury w dniu 29 czerwca 2012 roku.

Dowód: faktury Vat wraz dowodami wpłaty k. 78,79,

W dniu 25 kwietnia 2012 roku I. S. zgłosił pozwanemu zakończenie prac elektrycznych objętych umową i notatką służbową sporządzoną przez Inspektora Nadzoru K. T..

Dowód: pismo z dnia 25 kwietnia 2012 roku k. 80,

W tym samym dniu S. D. skierował do Starostwa Powiatowego w W. gotowość do odbioru poreklamacyjnego.

Dowód: pismo z dnia 25 kwietnia 2012 roku k. 81,

Protokół odbioru robót elektrycznych spisany pomiędzy S. D. a I. S. nosi datę 21 maja 2012 roku.

Dowód: protokół odbioru robót elektrycznych k. 82,

Pismem z dnia 18 marca 2013 roku S. D. oświadczył, że potrąca wierzytelność w łącznej kwocie 77.616,69 zł przysługującą mu wobec powoda z tytułu poniesionych kosztów zastępczego usunięcia wad instalacji elektrycznej z wierzytelnością w kwocie 76.260,00 zł jaką J. Z. (1) ma wobec niego z tytułu wykonania prac elektrycznych. Wskazał, że w wyniku dokonanego potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej, co oznacza, że J. Z. (2) pozostaje do zapłaty kwota 1.356,69 zł brutto.

Dowód: pismo z dnia 18 marca 2013 roku k. 88,

Kabel o parametrach YK 4x10 mm 2 nie istnieje w programie produkcyjnym polskich fabryk. Na budowie powód zastosował kabel (...).

Do uziemienia lamp ulicznych można stosować stal poziomą o przekroju 50 mm 2. Zastosowanie bednarki nie było konieczne a zastosowanie do uziemienia słupów drutu (pręta) OC o średnicy 8 mm było optymalne.

W trakcie układania chodnika wykonawca powinien dokonać zagęszczenia warstwy piasku (najczęściej w postaci chudego betonu) pod płytami chodnika . Zarzut dotyczący braku zagęszczenia trasy kabla dotyczy prac związanych z układaniem chodnika.

O. uziomu 24 Ω jest odpowiednia a przyłączenie do otokowego uziemienia z drutu ocynkowanego o średnicy fi=8 wszystkich masztów lamp spełnia wymagania norm w zakresie uziemienia lamp.

Słupy lamp nie były zagłębiane w ziemi a były przykręcane do fundamentów betonowych, gdzie zagęszczenia dokonano przy układaniu chodnika.

Wykonanie rozdzielni nie było przedmiotem umowy.

Kosztorys wykonany przez I. S. zawierał również prace nie wymienione w notatce z dnia 12 kwietnia 2011 roku oraz prace, których wykonanie nie było konieczne dla prawidłowego wykonania robót.

Dowód: opinia biegłego sądowego Z. R. k. 291- 318, dokumentacja fotograficzna k. 83- 87, ustne wyjaśnienie opinii biegłego sądowego Z. R. na rozprawie,

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo należało uwzględnić w całości.

Na wstępie dla porządku wskazać należy, że błędne były twierdzenia zawarte w pozwie, iż pozwany był podwykonawcą spółki (...) oraz, że umowa stron dotyczyła również prac elektrycznym przy szkole podstawowej nr (...) w R.. Spółka (...) została bowiem wyłoniona jako wykonawca zadania o nazwie „Budowa boiska szkolnego przy Szkole Podstawowej Nr (...) w R.”.

Ostatecznie poza sporem pozostawała okoliczność, że pozwany S. D. został wyłoniony generalnym wykonawcą w następstwie przetargu zorganizowanego przez Starostwo Powiatowe w W. na zrealizowanie zadania o nazwie „Wykonanie adaptacji projektu typowego boisk sportowych oraz budowa kompleksu „(...) O. 2012 wraz z zapleczem sanitarno- szatniowym w(...)w R.”. Bezsporne było, że w ramach tej inwestycji wykonanie robót elektrycznych, na podstawie ustnej umowy, pozwany powierzył powodowi.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie ustalony został na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony, w tym podpisanej faktury VAT, wezwań powoda do zapłaty wynagrodzenia, pism pozwanego zawierających zgłoszenie wad i wzywających do ich usunięcia. Żadna ze stron nie kwestionowała wiarygodności powołanych dowodów, zaś Sąd również nie powziął wątpliwości co do ich prawdziwości. Notatka inspektora nadzoru inwestorskiego K. T. z dnia 12 kwietnia 2011 roku, a także umowa zawarta z I. S., a w szczególności stanowiący integralną cześć tej umowy kosztorys również stanowiły podstawę poczynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Wymienione w notatce, a następnie w pismach kierowanych przez pozwanego do powoda wady podlegały weryfikacji w oparciu o wnioski zawarte w opinii biegłego sądowego. Również kosztorys prac naprawczych I. S. podlegał ocenie po zasięgnięciu opinii osoby posiadającej wiadomości specjalne.

W świetle wniosków zawartych w szczególności w opinii biegłego sądowego Z. R. Sąd uznał za niewiarygodne zeznania świadka K. T. oraz zeznania pozwanego, co do jakości wykonanych przez powoda prac. Opinia biegłego podważyła również ferowaną przez pozwanego tezę, że prace I. S. pokrywały się z pracami powierzonymi powodowi, oraz że ich wykonanie było niezbędne do uznania prac elektrycznych za prawidłowo wykonane.

Opinię biegłego Z. R. uznać należy za spójną, zaś jej wnioski zostały logicznie uargumentowane i stanowiły odpowiedź na zawarte w zleceniu sporządzenia opinii pytania. W ustnej, uzupełniającej opinii złożonej na rozprawie w dniu biegły ustosunkował się do zastrzeżeń zgłoszonych przez pozwanego. Swoje stanowisko biegły obszernie uzasadnił, odnosząc się do zgromadzonego materiału dowodowego.

Za wiarygodne w przeważającej części uznał Sąd zeznania przesłuchanych świadków w osobach P. Z. i B. H. oraz powoda. Wskazać należy, że zeznania te w zdecydowanym zakresie były spójne i korespondowały ze sobą. Wniosek ten odnieść należy do kwestii związanych z przebiegiem wykonywanych prac, brakiem uwag pozwanego i jego przedstawicieli w trakcie realizowanych prac, co do sposobu wykonania umowy i jakości prac. Pewne nieścisłości w zeznaniach, jak np. udział w realizowanej inwestycji M. K. usprawiedliwia czas, który upłynął od momentu realizowanej inwestycji do momentu przesłuchania a także duża ilość inwestycji o bardzo podobnym charakterze, realizowanych przez wymienione osoby w krótkim okresie czasu.

Zeznania świadka M. K. niewiele wniosły do sprawy. Rola świadka polegała na skontaktowaniu stron procesu. Świadek potwierdził, że organizatorem przetargu było Starostwo Powiatowe w W.. Świadek nie znał żadnych szczegółów dotyczących zawartej umowy oraz realizowanej inwestycji. Zlecone prace zakończył jeszcze przed rozpoczęciem robót przez powoda.

W analizowanej sprawie powód domagał się zapłaty wynagrodzenia za roboty elektryczne wykonane na podstawie ustnej umowy łączącej go ze S. D..

Zawarta przez strony umowa miała charakter umowy, do której zastosowanie znajdą przepis art. 647 i nast. k.c.. Umowa o roboty budowlane ma charakter konsensualny, odpłatny i jest umową rezultatu. Zgodnie z przepisem art. 647 k.c. przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia.

Świadczeniem wzajemnym inwestora jest wynagrodzenie wykonawcy, które musi być dokładnie ustalone w umowie albo jako wynagrodzenie ryczałtowe, w postaci z góry ustalonej kwoty, albo wynagrodzenie kosztorysowe, przez wskazanie podstaw i reguł jego ustalenia, którego wysokość zostanie obliczona po ukończeniu robót, według ustalonych
w umowie zasad. Strony postępowania ustaliły, że pozwany zapłaci wykonawcy wynagrodzenie określone kwotowo, na podstawie wystawionej faktury.

Z zebranego materiału dowodowego wynika, że w lutym 2011 roku powód wystawił obciążającą pozwanego fakturę VAT obejmującą kwotę umówionego wynagrodzenia. Faktura została przyjęta przez pozwanego i zaakceptowana, czego wyrazem był podpis pozwanego pod fakturą.

Z zeznań powoda wynika, że zakres prac objętych umową został wykonany do końca lutego 2011 roku z wyłączeniem podłączenia kabli do kontenera, w którym umiejscowiona jest rozdzielnia zasilająca boisko. Powód uzasadniał, że w momencie zakończenia prac, z końcem lutego 2011 roku, nie było jeszcze na terenie inwestycji kontenera, co umożliwiałoby zakończenie wszystkich robót. Prace związane z przyłączeniem kabli do rozdzielni zostały zakończone na przełomie kwietnia i maja 2011 roku, po dostarczeniu przez pozwanego kontenera z rozdzielnią zasilającą boisko. Powód zeznał, że wówczas udał się na teren inwestycji i dokonał podłączenia kabli do rozdzielni zasilającej.

W ocenie Sądu materiał dowodowy sprawy wskazuje, że powód wykonał wszystkie prace objęte obowiązkiem umownym. Powód dysponując podpisaną przez pozwanego fakturą udowodnił w ocenie Sądu, że wykonał swój obowiązek oddania przedmiotu umowy, co uprawnia go do domagania się od pozwanego wynagrodzenia objętego umową.

Strona pozwana odmówiła zapłaty wynagrodzenia podnosząc, że w wyniku nienależytego wykonania umowy, pozwany poniósł szkodę w wysokości przenoszącej wynagrodzenie należne powodowi. Szkoda pozwanego obejmowała kwotę wynagrodzenia, którą pozwany uiścił wykonawcy zastępczemu I. S.. Zdaniem pozwanego zakres prac powierzonych I. S. na podstawie umowy pisemnej obejmował prace niezbędne do usunięcia wad w pracach powoda.

Z treści sprzeciwu od nakazu zapłaty wynika, że pozwany podnosząc zarzut nienależytego wykonania zobowiązania przez powoda i składając w tym zakresie zarzut potrącenia oparł swoją wierzytelność na przepisie art. 471 k.c., zgodnie z którym dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Tak więc biorąc pod uwagę treść przywołanego przepisu uznać należało, że zgodnie z art. 6 k.c., to na pozwanym spoczywał obowiązek wykazania, że prace objęte obowiązkiem umownym zostały wykonane przez powoda wadliwie, zaś roboty zawarte w kosztorysie sporządzonym przez I. S. były pracami koniecznymi do usunięcia tych wad. Pozwany winien więc udowodnić nienależyte wywiązanie się przez powoda z zobowiązania oraz powstanie szkody pozostającej w adekwatnym związku przyczynowym z działaniami powoda.

Zgodnie z treścią art. 498 §1 k.c. gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

W tym miejscu przypomnieć trzeba, że od potrącenia jako czynności materialnoprawnej, odróżnić trzeba zarzut potrącenia będący czynnością procesową. Oświadczenie o potrąceniu, o którym mowa w art. 499 k.c., jest czynnością materialnoprawną powodującą - w razie wystąpienia przesłanek określonych w art. 498 § 1 k.c. - odpowiednie umorzenie wzajemnych wierzytelności, natomiast zarzut potrącenia jest czynnością procesową, polegającą na żądaniu oddalenia powództwa w całości lub w części z powołaniem się na okoliczność, że roszczenie objęte żądaniem pozwu wygasło wskutek potrącenia. Oświadczenie o potrąceniu stanowi zatem materialnoprawną podstawę zarzutu potrącenia. Do dokonania potrącenia może dojść zarówno w ramach postępowania sądowego, jak i poza nim; w trakcie postępowania sądowego uprawniony może połączyć złożenie oświadczenia woli o potrąceniu z podniesieniem zarzutu potrącenia. Podniesienie zarzutu potrącenia jest tym samym równoznaczne ze złożeniem oświadczenia o potrąceniu, jeżeli oświadczenie takie nie zostało złożone wcześniej.

Pozwany powołał się w sprzeciwie od nakazu zapłaty na oświadczenie o potrąceniu, które zostało złożone przez pozwanego w dniu 18 marca 2013 roku, a więc już po doręczeniu odpisu pozwu pozwanemu, co miało miejsce w dniu 5 marca 2013 roku.

Powód po wezwaniu go przez pozwanego na wykonania prac naprawczych zajmował niezmienne stanowisko, że umowa została wykonana należycie, zaś wady wymienione w notatce służbowej z dnia 12 kwietnia 2011 roku sporządzonej przez inspektora nadzoru inwestorskiego nie wystąpiły. W piśmie przygotowawczym z dnia 18 lipca 2013 roku powód ustosunkował się szczegółowo do każdej z wad wyszczególnionej w notatce z dnia 12 kwietnia 2011 roku, uznając zarzuty pozwanego, co do jakości robót za nieuzasadnione.

Celem ustalenia, czy wady zawarte w notatce z dnia 12 kwietnia 2011 roku były wadami istotnymi uniemożliwiającymi użytkowanie obiektu, jako był koszt usunięcia wad oraz celem ustalenia, czy prace wykonanie przez I. S. i ujęte w kosztorysie ofertowym stanowiącym załącznik do umowy z dnia 16 marca 2012 roku dotyczyły prac naprawczych ujętych w notatce z dnia 12 kwietnia 2011 roku przeprowadzono dowód z opinii biegłego.

Biegły W. S. wskazał, że na obecnym etapie sprawy nie jest możliwe ustalenie zakresu i poprawności wykonania prac przez powoda. Poza tym biegły nie był w stanie odnieść się do prac naprawczych wykonanych przez I. S.. W związku z tym dopuszczono dowód z opinii nowego biegłego.

Biegły Z. R. w sposób wyczerpujący odpowiedział na pytania zadane w postanowieniu dowodowym z dnia 1 października 2015 roku.

Biegły odniósł się szczegółowo do wszystkich „wad”, które zostały wymienione w notatce służbowej z dnia 12 kwietnia 2011 roku. Odpowiadając na pytanie, czy wady wymienione w notatce z dnia 12 kwietnia 2011 roku były wadami istotnymi biegły podważył w ogóle istnienie wad w wykonanych robotach. Ocenił, że 90 % wymienionych w notatce wad w ogóle nie wystąpiło, zaś jeżeli jakieś wady wystąpiły to nie były to wady zagrażające życiu i zdrowiu.

Biegły stwierdził również liczne nieprawidłowości w kosztorysie z dnia 16 marca 2012 roku. Istotne jest ustalenie biegłego, że przedmiotowy kosztorys został tylko częściowo oparty na notatce z dnia 12 kwietnia 2011 roku, ale obejmuje również prace, które w ogóle nie dotyczyły robót wykonywanych przez powoda, jak np. montaż i demontaż paneli ogrodzeniowych.

Poza tym podczas ustnego wyjaśnienia opinii na rozprawie biegły odniósł się do dokumentacji fotograficznej, która została załączona do sprzeciwu od nakazu zapłaty. Biegły kilkakrotnie podkreślał, że nie dotyczy ona prac powierzonych powodowi, nie przedstawia prac podejmowanych w celu naprawy prac powoda.

Tak więc uznać należało, że pozwany nie wykazał, że „wady” wymienione w notatce służbowej z dnia 12 kwietnia 2011 roku wystąpiły w robotach elektrycznych wykonanych przez powoda. Poza tym pozwany nie zdołał udowodnić, że prace wykonywane przez I. S. pozostawały w związku z pracami powierzonymi powodowi i stanowiły roboty naprawcze tych prac.

Powyższe ustalenie poparte wnioskami płynącymi z opinii osoby posiadającej wiadomości specjalnej powodowało uznanie, że koszty poniesione przez pozwanego związane z powierzeniem robót I. S. nie pozostają w adekwatnym związku przyczynowym z pracami budowalnymi zleconymi powodowi.

Zwrócić należy uwagę, co zaznaczył również biegły w swojej opinii, że proces nadzoru nad wykonywanymi przez powoda pracami od początku przebiegał nienależycie. Biegły wskazywał na brak przekazania powodowi dokumentacji technicznej obejmującej zakres prac elektrycznych na przedmiotowym obiekcie, brak harmonogramu robót, brak ustaleń, co do zgłaszania przez wykonawcę prac ulegających zakryciu, brak protokołu odbioru robót. Niewątpliwie brak odpowiedniego nadzoru na budowie oraz dokumentacji związanej z odbiorem robót zakrytych spowodowały trudności dowodowe. Obowiązek wykazania istnienia wierzytelności w stosunku do powoda spoczywał na pozwanym, czemu ten nie sprostał, co czyniło zarzut potrącenia nieuzasadnionym.

Mając powyższe na uwadze, należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę umówionego przez strony wynagrodzenia, tj. kwotę 76.260,00 zł.

Od kwoty tej należne były powodowi odsetki ustawowe za opóźnienie zasądzone do dnia wskazanego w wyroku.

Faktura nr (...) dotycząca wynagrodzenia za wykonane prace została wystawiona przez powoda w marcu 2011 roku. W fakturze wskazano 21- dniowy termin zapłaty. Z dołączonego do pozwu potwierdzenia odbioru faktury (k.13) wynika, że została ona doręczona powodowi w dniu 30 września 2011 roku. Tak więc niewątpliwie począwszy od upływu 21- dni od dnia doręczenia faktury, tj. od dnia 22 października 2011 roku pozwany pozostawała w opóźnieniu z zapłatą wynagrodzenia.

Podstawę prawną orzeczenia o odsetkach stanowił przepis art. 481 k.c..

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 108 §1 k.p.c., zgodnie z którym sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Sąd może jednak rozstrzygnąć jedynie o zasadach poniesienia przez strony kosztów procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu; w tej sytuacji, po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowania w sprawie, referendarz sądowy w sądzie pierwszej instancji wydaje postanowienie, w którym dokonuje szczegółowego wyliczenia kosztów obciążających strony.

W pkt II orzeczenia Sąd dokonał ustalenia, że pozwany jako przegrywający spór, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, wynikającą z art. 98 §1 k.p.c., zobowiązany jest do zwrotu powodowi całości kosztów procesu.

Sygn. akt VIII GC 281/13

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...) (...)

4.  (...),

5.  (...)