Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt X Ga 530/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach X Wydział Gospodarczy

w składzie: SSO Barbara Przybyła

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015 r.,

na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu uproszczonym

sprawy

z powództwa: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T.

przeciwko: P. S.

620 roszczenia z umowy o usługi

na skutek apelacji pozwanego P. S.

od wyroku Sąd Rejonowy w Gliwicach VII Wydział Gospodarczy

z dnia 27 kwietnia 2015 r., sygn. akt VII GC 653/12

1)  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie w ten sposób, że w punkcie 1. Oddala powództwo i w punkcie 2 . zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1 217zł tytułem kosztów procesu;

2)  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 600zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym;

3)  nakazuje pobrać od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Gliwicach kwotę 250 zł ( dwieście pięćdziesiąt złotych) tytułem opłaty od apelacji od uiszczenia której powód był zwolniony

SSO Barbara Przybyła

X Ga 530/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd uwzględnił powództwo, obejmujące żądanie zapłaty kwoty 5 723,13zł z tytułu wynagrodzenia za zamieszczenie reklamy w katalogu Firm przez (...) Spółkę z o.o. w W.,. z odsetkami ustawowymi naliczonymi do dnia 5 grudnia 2011r. Powód dochodził roszczeń, jako nabywca wierzytelności od pierwotnego wierzyciela.

Sąd pierwszej instancji za wykazany uznał fakt, iż pozwany zawarł z (...) spółka z o.o. w W., a następnie zmienił umowę dotyczącą zamieszczenia ogłoszeń w katalogu firm podwyższając (między innymi) umówione pierwotnie wynagrodzenie, działając przez pełnomocnika A. S.. Nie uwzględnił podniesionego zarzutu przedawnienia roszczenia.

Rozpoznając apelację pozwanego sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 505 13 .§ 2. kpc, jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Dokonana przez sąd pierwszej instancji ocena dowodów narusza przepis art. 233.§1 kpc zgodnie z którym, Sąd ocenia wiarogodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

Sąd pierwszej instancji dokonując oceny zeznań świadka S. C. ustalił, iż z jego zeznań wynikało, że pozwany miał świadomość istniejącego zadłużenia, deklarował jego spłatę oraz potwierdził fakt zawarcia umowy.

Tymczasem z treści protokołu obejmującego zeznania świadka wynika, że po zwarciu umowy, jako windykator kontaktował się z pozwanym i jego ojcem i wówczas pozwany „podnosił, że to nie on podpisywał umowę, tylko jego ojciec w swoim imieniu. Ojciec dłużnika (…A...) nie był skłonny do podjęcia rozmów. Deklarował spłatę w kocie 700zł” ale później nawet co do tej spłaty się rozmyślił. P. S. powoływał się na to, iż to nie on podpisał umowę.

W sprawie nie budziło wątpliwości to, że wszystkie dokumenty związane z zawieraniem umowy podpisał A. S. a na żadnym z nich nie widnieje nawet pieczęć firmowa pozwanego. Z treści umów i aneksów wynika, że A. S. popisał je jako pełnomocnik pozwanego „ zgodnie z udzielonym pełnomocnictwem” ale poza treścią tego oświadczenia brak dowodów, aby istotnie takie pełnomocnictwo zostało mu udzielone. Skoro powód wystawił fakturę na całość kwoty wynikającej z umowy i aneksu i tej kwoty dochodzi, to także zaliczka wbrew zapisom umowy także nie została zapłacona, ani przez powoda ani przez podającego się za jego pełnomocnika A. S., co poddaje w wątpliwość treść złożonego przez A. S. oświadczenia, że działa w oparciu o pełnomocnictwo udzielone mu przez pozwanego.

Ponadto z zaświadczenia z ewidencji działalności gospodarczej wynika, że pozwany prowadził działalność gospodarczą w W. N.. Tymczasem w treści ogłoszenia wskazano miejscowość R.. Ta okoliczność dodatkowo powoduje, iż działanie A. S. nie wskazuje na to, aby działał on w imieniu pozwanego.

Naruszenie przepisu art. 233§1 kpc obejmowało także to, iż sąd dokonując ustaleń faktycznych pominął, iż pozwany przedstawił dowód doręczania pozwanemu pisma z 2 listopada 2011r. stanowiącego odpowiedź na wezwanie do zapłaty ( k. 80akt) w którym zaprzeczył, aby podpisywał umowę i otrzymał odpis faktury. Do tego dowodu w toku postępowania nie odniosła się także strona pozwana.

Także z treści pisma procesowego pozwanego z dnia 18 czerwca 2012r., wynika jedynie, że cedent podpisując umowę „mógł przypuszczać, że A. S. jest upoważniony do zawarcia umowy”, co wskazuje, że w istocie nie sprawdził czy A. S. takie pełnomocnictwo posiada. Zwierający umowę nie zażądał nawet na umowie pieczęci firmowej powoda. Dysponowanie przez osobę podpisującą umowę pieczęcią firmową mogłoby stworzyć przynajmniej domniemanie posiadania pełnomocnictwa, co w sprawie nie miało miejsca.

W tej sytuacja słuszny okazał się także zarzut naruszenia przepisu art. 6 k.c. zgodnie z którym, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. To na powodzie spoczywał ciężar wykazania, że A. S. był upoważniony do zawarcia umowy w imieniu pozwanego. Przedstawione przez strony dowody nie pozwalają na uznanie, że powód sprostał temu obowiązkowi. Stąd nie mogły odnieść skutku podnoszone w odpowiedzi na apelację zarzuty, iż to pozwany winien był wykazywać jak była faktyczna rola A. S., w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W tych okolicznościach zarzuty powoda co do zaniechania uznania go jako konsumenta, wobec zawieszenia działalności gospodarczej pozostają bez znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Mając na względzie powyższe sąd po myśli art. 386§1 kpc zmienił zaskarżony wyrok i oddalił powództwo.

O kosztach procesu, na które w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji złożyła się opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1200zł zgodnie § 6 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokatów oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr. 163, poz. 1349 ze zm.) sąd orzekł pomyśli art. 98 kpc .

Na koszty postępowania w postępowaniu apelacyjnym złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika zgodnie z §13 ust. 1 pkt powołanego rozporządzenia.

Z uwagi na fakt , iż pozwany był zwolniony od kosztów w postępowaniu apelacyjnym sąd na podstawie art. 113 ust. obciążył przeciwnika kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić tj. kwotą 250 zł z tytułu opłaty od apelacji.

SSO Barbara Przybyła