Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1848/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Elżbieta Kuryło-Maciejewska

Protokolant: Jolanta Zengiel

po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2016 roku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K.

przeciwko B. H.

o zapłatę kwoty 2.537,79 zł

I/  oddala powództwo;

II/  zasądza od strony powodowej (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K. na rzecz radcy prawnego W. T. kwotę 738 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanej B. H. z urzędu.

poczatektekstu

[Przewodnicząca 00:03:44.694]

Strona powodowa (...)Pierwszy Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K.wystąpił do tutejszego Sądu z pozwem przeciwko pozwanej B. H.o zapłatę kwoty 250..., 2.537 złotych 79 groszy wraz z umownymi odsetkami w wysokości zmiennej stopy procentowej stanowiącej czterokrotność obowiązującej stopy kredytu lombardowego NBP wynoszącej na dzień wniesienia pozwu 16 procent w stosunku rocznym od kwoty 601 złotych 40 groszy od dnia 22 września 2014 roku do dnia zapłaty. Wniosła również także o zasądzenie od pozwanej kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym w szczególności wpisu sądowego, opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, opłaty notarialnej za wydanie wyciągu. W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż dnia 12 lipca 2005 roku pozwany zawarł z (...) Bank SAwe W. umowę numer (...). Pozwany zobowiązał się do spłaty zadłużenia na zasadach określonych w umowie i regulaminie udzielania kredytów i pożyczek, wydawania i używania kart kredytowych (...) Bank SA. W związku z nie regulowaniem w terminie należności bank podjął działania windykacyjne oraz wezwał pozwanego do zapłaty. Całość wierzytelności objętych pozwem jest wymagalna od dnia 27 stycznia 2007 roku. Pozwany mimo działań windykacyjnych (...) Bank SAwe W.i powoda nie regulował w pełni roszczeń z umowy. Pozostała do zapłaty wierzytelność wynikająca z umowy została zbyta w dniu 6 czerwca 2014 roku przez (...) Bank SAwe W.na rzecz powoda (...)w K., którego organem uprawnionym do reprezentowania jest (...) Towarzystwo (...) K.. Powód poinformował pozwanego o dokonanej cesji wierzytelności pismem z dnia 2 września 2014 roku oraz wezwał go do zapłaty wymagalnych należności, wskazując jednocześnie, że w przypadku braku płatności sprawa zostanie skierowana na drogę sądową. Pozwany nie uregulował zadłużenia w wyznaczonym terminie. Na wymagane roszczenie powoda składa się: kapitał- należność główna w wysokości 601 złotych 40 groszy, odsetki umowne, w wysokości 41 złotych 22 grosze, odsetki karne w wysokości 1.895 złotych 17 groszy, a także dalsze odsetki, które obciążają pozwanego od dnia 22 września 2014 roku do dnia zapłaty, obliczone od kwoty kapitału zgodnie z umową według zmiennej stopy procentowej, która na dzień sporządzenia pozwu wynosi 16 procent w stosunku rocznym i stanowi nie więcej niż czterokrotność stopy lombardowej.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym, tutejszy Sąd uwzględnił powództwo i zasądził żądaną w pozwie kwotę na rzecz strony powodowej wraz z kosztami postępowania. Od niniejszego nakazu w ustawowym terminie sprzeciw złożyła pozwana, która podniosła w sprzeciwie zarzut przedawnienia roszczenia, a także wniosła o oddalenie powództwa w całości, jak również rozpoznanie sprawy pod nieobecność pozwanego.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana wskazała, iż roszczenie (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K. wobec niej o zapłatę kwoty 2.537 złotych 79 groszy wynika z umowy z dnia 6 czerwca 2014 roku zakupionej od (...) Bank SA we W.. Pozwana zawarła umowę numer (...) z (...) Bank SA w dniu 12 lipca 2005 roku, której to wymagalność przypada na dzień 27 stycznia 2007 roku. Zgodnie z art. 118 Kodeksu cywilnego termin roszczenia upłynął 28 stycznia 2010 roku. W związku z powyższym roszczenie powoda względem pozwanej jest całkowicie bezzasadne i powinno zostać oddalone.

Odnosząc się do zarzutów zawartych w sprzeciwie pełnomocnik strony powodowej złożył pismo dnia 18 lutego 2015 roku, w którym wskazano, iż bezspornym w sprawie pozostaje fakt zawarcia przez pozwaną z (...) Bank SA z siedzibą we W. w dniu 12 lipca 2005 roku umowy kredytu o numerze (...). W związku z nieuregulowaniem przez pozwaną zaległości w ust..., w ustalonym w umowie oraz regulaminie udzielania kredytów i pożyczek (...) Bank SA terminie, umowa została wypowiedziana pismem z dnia 19 grudnia 2007 roku, a następnie po uprawomocnieniu się wypowiedzenia postawiona w stan natychmiastowej wykonalności w dniu 27 stycznia 2007 roku. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego Dzierżoniowie z dnia 27 czerwca 2008 roku zaopatrzonego klauzulą wykonalności (...) Bank SA we W. wszczął przeciwko pozwanej postępowanie egzekucyjne. Postępowaniem tym przed Sądem Rejonowy został przerwany bieg przedawnienia, natomiast po wydaniu postanowienia w tym postępowaniu, bieg przedawnienia zaczął biec od nowa. W dniu 6 czerwca 2014 roku (...) Bank SA we W. na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności dokonał przelewu wierzytelności z tytułu zaległości dotyczącej umowy pożyczki z pozwaną o numerze (...) na rzecz (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego. Załączony przez powoda do pozwu wierzytelny odpis załącznika danych, co do umowy z dnia 26 czerwca jednoznacznie wskazuje, z jakiego tytułu oraz w jakiej wysokości została przeniesiona na powoda wierzytelność przysługująca (...) Bank SA we W. wobec pozwanej. W związku z zawartą w dniu 4 czerwca 2014 roku, pomiędzy (...) Bank SA we W. a powodem, umową sprzedaży wierzytelności, (...) Bank SA we W. na podstawie art. 825 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego, złożył wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego, wobec czego postępowanie egzekucyjne prowadzone przeciwko pozwanej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie W. S. sygn. akt NK 674/08 zostało umorzone. W zakresie pozostałej, a nie wyegzekwowanej od pozwanej na rzecz (...) Bank SA we W. należności (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K., jako nabywca przysługującej wobec pozwanej wierzytelności, wystąpił z roszczeniem o zapłatę na drogę postępowania sądowego. Za bezpodstawny należy, więc uznać zarzut pozwanej o rzekomym przedawnieniu roszczenia. W pierwszej kolejności należy wskazać, że (...) Bank SA we W. zyskał bankowy tytuł wykonawczy, potwierdzający zadłużenie pozwanej, które częściowo jest przedmiotem niniejszego podstępowania. Ponadto wobec podejmowania przez (...) Bank SA we W. czynności prawnych przed Sądem i komornikiem w celu dochodzenia należności wobec pozwanej, termin przedawnienia uległ przerwaniu. W tym miejscu strona powodowa na zasadzie art. 248 par. 1 kpc, wnosi o zobowiązanie komornika sądowego do przedstawienia znajdujących się w jego posiadaniu akt egzekucyjnych w sprawie o sygn. Km 674/08.

Następnie ustanowiony dla pozwanej pełnomocnik z urzędu złożył pismo procesowe w dniu 1 lipca 2015 roku, w którym wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych; w uzasadnieniu wskazując, iż pozwana przeczy twierdzeniom powoda, że była powiadomiona przez powoda o dokonanej przez wierzyciela cesji wierzytelności oraz, że była wzywana przez powoda do zapłaty należności. Okoliczności powyższych powód nie udowodnił, co poddaje w wątpliwość legitymację czynną powoda.

W odpowiedzi na powyższe zarzuty powód złożył pismo z dnia 12 listopada 2015 roku wyjaśniając, iż załączony przez powoda do pozwu sporządzony przez notariusza wyciąg załącznika do aneksu do umowy przelewu z dnia 26 czerwca 2014 roku, jednoznacznie wskazuje, z jakiego tytułu oraz w jakiej wysokości została przeniesiona na powoda wierzytelność przysługująca (...) Bank SA we W.. Przedłożone przez stronę powodową i poświadczone przez notariusza wyciągi z umowy przelewu z dnia 4 czerwca 2014 roku oraz aneksu do umowy przelewu z dnia 26 czerwca 2014 roku, w tym przede wszystkim opisany załącznik, w sposób szczegółowy precyzując, precyzują wierzytelność stanowiącą przedmiot cesji. Strona powodowa wskazuje, że (...) Bank SA we W. sprzedał powodowi wierzytelności przedstawione w załączniku 1 do umowy przelewu, natomiast załącznik do aneksu, do umowy przelewu zawiera kompletny wykaz wierzytelności przeniesionych na kupującego zgodnie z umową przelewu. Powód podkreślił, że w niniejszym postępowaniu sądowym zostały przedłożone dokumenty opatrzone oryginalną pieczęcią notariusza, a ponadto każdy z wyciągów został odrębnie poświadczony przez notariusza, który przyznał, iż jest taka umowa, aneks oraz załącznik do aneksu zostały zawarte i dodatkowo, że podpisy pod umową zostały urzędowo poświadczone. Zauważono również, że ochrona dobrej wiary dłużnika, o jakiej mowa w art. 512 kc, kończy się nie tylko z chwilą, gdy dłużnik został przez cedenta zawiadomiony o przelewie, ale także z chwilą, kiedy dowiedział się on o przelewie z jakiegokolwiek innego źródła. W spornej sprawie chwilą taką niewątpliwie było doręczenie B. H. pozwu w niniejszym postępowaniu sądowym, dodatkowo przedłożono wyciąg z książki nadawczej z dnia 5 września 2014 roku, potwierdzający wysłanie do pozwanej zawiadomienia o cesji wraz z wezwaniem do zapłaty w dniu 6 września 2014 bodajże roku. Nie odnotowano zwrotu powyższej korespondencji. Z akt sprawy wynika, iż została wysłana na prawidłowy adres zamieszkania pozwanej. W odpowiedzi na zarzut nie wykazania wysokości roszczenia wskazano, iż zgodnie z zapisem art. 509 par. 2 Kodeksu cywilnego wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki, tym samym za prawidłowy należy uznać sposób naliczenia przez cesjonariusza odsetek umownych oraz karnych dochodzonych niniejszym pozwem.

W oparciu o dowody przedstawione w niniejszym postępowaniu przez strony, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 lipca 2005 roku została zawarta umowa pożyczki numer (...) pomiędzy (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą we W., a B. H., na mocy której bank udzielił pożyczkobiorcy pożyczki w kwocie 2.904 złote 84 grosze na warunkach określonych w przedmiotowej umowie. W dniu 2 września 2014 roku (...) Bank S.A. we W. skierował do pozwanej B. H. przedsądowe wezwanie do zapłaty, w którym wskazano, iż zalega ona z płatnością kwoty 2.532 złote 52 grosze, na którą składa się kapitał w kwocie 601 złotych 40 groszy, odsetki umowne- 41 złotych 22 grosze, odsetki karne -1.889 złotych 90 groszy oraz dalsze odsetki w wysokości 16 procent w skali roku, liczone od kwoty 601 złotych 40 groszy do dnia zapłaty, pod rygorem dochodzenia przedmiotowego zadłużenia na drodze postępowania sądowego, a następnie egzekucyjnego. W dniu 2 września 2014 roku (...) Bank S.A. wystosował do pozwanej B. H. informację, iż na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 6 czerwca 2014 roku wierzytelność z tytułu zaległości dotyczącej kredytu numer (...) udzielonej przez (...) Bank S.A. z siedzibą we W. została na podstawie art. 509 paragraf 1 Kodeksu cywilnego sprzedana (...) Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą w K., który będzie dochodził wierzytelności wynikającej z wymienionego kredytu, jako nowy wierzyciel.

Na podstawie kserokopii umowy przelewu wierzytelności z dnia 4 czerwca 2014 roku Sąd ustalił, iż została zawarta umowa przelewu wierzytelności pomiędzy (...) Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą we W. a (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym, którą to umową została również objęta wierzytelność przysługująca (...) Bank S.A. we W. w stosunku do pozwanej B. H. z przedmiotowej umowy pożyczki.

Na podstawie akt Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie w sprawie sygnatura I CO 704/08 Sąd ustalił, iż Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie w dniu 27 czerwca 2008 roku w sprawie o wskazanej sygnaturze wydał postanowienie na mocy, którego nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu numer (...) wystawionemu przez (...) Bank Spółkę Akcyjną we W. w dniu 23 stycznia 2008 roku z zaznaczeniem, że dłużniczka B. H. powinna zapłacić na rzecz wierzyciela kapitał w kwocie 1.569 złotych 59 groszy z dalszymi odsetkami od dnia 23 stycznia 2008 roku do dnia zapłaty według zmiennej stopy procentowej, która na dzień wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego wynosi 26 procent w stosunku rocznym, odsetki umowne za okres od 21 lipca 2006 roku do dnia 27 stycznia 2007 roku w kwocie 41 złotych 22 grosze, odsetki karne za okres od 1 września 2006 roku do dnia 22 stycznia 2008 roku w kwocie 456 złotych 60 groszy oraz koszty windykacji w kwocie 20 złotych.

Na podstawie akt postępowania egzekucyjnego Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie W. S. ustalono, iż (...) Bank Spółka Akcyjna wystąpił do tegoż komornika z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego stanowiącego bankowy tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 27 czerwca 2008 roku. Jak również na podstawie tychże akt ustalono, że w dniu 6 października 2014 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie W. S. wydał postanowienie na wniosek wierzyciela o umorzeniu postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko pozwanej. We wniosku z dnia 8 września 2014 roku wierzyciel wskazał, iż dokonał cesji wierzytelności na rzecz (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K. i w związku z tym wnosi o umorzenie postępowań egzekucyjnych wobec wierzytelności wynikającej z umowy cesji.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego i ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd zważył, iż powództwo nie zasługuje na uwzględnienie albowiem na uwzględnienie zasługuje podniesiony przez pozwaną w sprzeciwie zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia.

W skutek, bowiem przelewu wierzytelności dokonanego przez (...) Bank S.A. z siedzibą we W. na rzecz strony powodowej (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K. postępowanie egzekucyjne prowadzone z wniosku cedenta przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie W. S. pod sygnaturą KM 674/08 zostało umorzone w dniu 6 października 2014 roku na wniosek pierwotnego wierzyciela. Stosownie zaś do treści art. 203 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z art. 13 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego umorzenie postępowania na wniosek podmiotu je inicjującego powoduje, iż wniosek o wszczęcie egzekucji nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z jego wniesieniem. Wydanie więc stosownego postanowienia przez organ egzekucyjny z inicjatywy wierzyciela - banku prowadzącego egzekucję na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego klauzulą wykonalności niweczy skutki przerwy biegu przedawnienia spowodowane złożeniem wniosku o wszczęcie egzekucji. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 19 lutego 2015 roku, w uzasadnieniu której między innymi wskazał, iż należy podkreślić, że obowiązująca w postępowaniu cywilnym zasada dyspozycyjności ma w pełni zastosowanie także w postępowaniu egzekucyjnym, czego wyrazem jest art. 825 punkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym organ egzekucyjny umarza postępowanie na wniosek, jeżeli żąda tego wierzyciel. W przeciwieństwie do regulacji zawartej w art. 203 Kodeksu postępowania cywilnego zgłoszone przez wierzyciela żądanie jest bezwzględnie wiążące. Potwierdzeniem tego, że od wierzyciela wymaga się popierania egzekucji - art. 823 k.p.c. przewidujący umorzenie postępowania z mocy samego prawa z powodu jego opieszałości w dokonywaniu czynności potrzebnych do kontynuacji postępowania egzekucyjnego. Uwzględnienie tej specyfiki postępowania egzekucyjnego musi być punktem wyjścia rozważań, jaki jest zakres odpowiedniego zastosowania w tym postępowaniu na podstawie art. 13 paragraf 2 k.p.c. sankcji przewidzianej w art. 203 paragraf 2 zdanie 1 k.p.c. wyrażającej się tym, że pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Sąd Najwyższy wskazał również, iż formuła żądania umorzenia egzekucji podkreśla, że jedynym dysponentem postępowania egzekucyjnego jest wierzyciel i że zawiera ona w sobie oświadczenie o cofnięciu wniosku egzekucyjnego. Nie może, zatem budzić wątpliwości, że oświadczenie wierzyciela o cofnięciu wniosku egzekucyjnego powinno być potraktowane, jako wiążące żądanie umorzenia egzekucji niezależnie od stadium postępowania egzekucyjnego. Przewidziane w art. 203 paragraf 2 zdanie 1 k.p.c. zastrzeżenie ma na celu przede wszystkim zapobieżenie możliwości manipulowania przez powoda terminami przedawnienia roszczenia. Brak tego przepisu prowadziłby do tego, że powód mógłby wielokrotnie składać pozew, cofać go ze skutkiem przewidzianym w art. 23 paragraf 1 punkt 1k.c. Z uzasadnienia tej uchwały wynika również, iż głównym argumentem za przyjęciem stanowiska, iż złożenie wniosku klauzulowego przerywa bieg przedawnienia było to, że nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu jest aktem koniecznym stanowiącym warunek sine qua non wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Idąc tym torem rozumowania należy konsekwentnie przyjąć, że realizacja tego niezbędnego warunku do wszczęcia egzekucji następuje z chwilą uwzględnienia przez Sąd wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, a tym samym, że z chwilą nadania tej klauzuli ustaje zawieszenie biegu przedawnienia spowodowane złożeniem wniosku i zaczyna ono biec od nowa. Podsumowując, zatem zaprezentowane rozważania, należy podnieść, iż ostatnim zdarzeniem, którego skutkiem było przerwanie biegu przedawnienia roszczeń było nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu w dniu 27 czerwca 2008 roku. Przerwany, zatem przez wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bieg trzyletniego terminu przedawnienia rozpoczął się na nowo z chwilą wydania w tym postępowaniu postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności i zakończył się przed wniesieniem pozwu w niniejszej sprawie, co miało miejsce w dniu 30 września 2014 roku. Zatem zgodnie z przepisem art. 118 roszczenie strony powodowej jest przedawnione i w związku z podniesionym przez pozwaną uzasadnionym zarzutem, dotyczącym tego przedawnienia, winno zostać oddalone, co też Sąd uczynił w punkcie 1 sentencji orzeczenia. W punkcie 2 zasądzono od strony przegrywającej zgodnie z obowiązującą w procesie regułą dotyczącą zasądzenia kosztów określoną w art. 98 i 99 Kodeksu postępowania cywilnego koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanej z urzędu według stawek i zasad obowiązujących na podstawie przepisów do dnia 31 grudnia 2015 roku, ponieważ sprawa została wszczęta przed terminem, który wprowadził nowe przepisy w tym zakresie.

[koniec części 00:30:28.979]