Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2016 r. w Rybniku

sprawy z odwołania R. F. /F./

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania R. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 16 maja 2014 r. Znak (...)

oddala odwołanie

Sędzia

Sygn. akt IXU 1198/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16.05.2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu R. F. (F.) prawa do emerytury górniczej na podstawie art. 50a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wskazując w uzasadnieniu, iż ubezpieczony nie udokumentował na dzień złożenia wniosku o emeryturę wymaganego co najmniej 25- letniego okresu pracy górniczej łącznie z okresami pracy równorzędnej, a jedynie 20 lat i 6 miesięcy takiej pracy.

Ubezpieczony w złożonym odwołaniu, sprecyzowanym w toku postępowania, zaskarżył powyższą decyzję i wniósł o jej zmianę poprzez przyznanie mu prawa do górniczej emerytury po uprzednim zaliczeniu do okresów pracy górniczej okresów zatrudnienia od dnia 01.11.1980r. do dnia 02.01.1981r. na stanowisku specjalisty pod ziemią oraz od dnia 01.04.1982r. do dnia 30.09.1987r. na stanowisku inspektora technicznego pod ziemią. Ubezpieczony wskazał, iż nie może przedłożyć żądanego przez organ rentowy wykazu zjazdów, ponieważ dokumentacja ta uległa likwidacji.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie podtrzymał stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji. Wskazał, iż do zaliczenia powyższych okresów zatrudnienia do okresów pracy górniczej niezbędne jest udokumentowanie ilości odbytych w tym czasie zjazdów, zaś ubezpieczony takich dowodów nie przedłożył. Zdaniem organu rentowego użycie w nazwie stanowiska określenia „pz” oznacza jedynie zaszeregowanie pracownika według stawki dołowej, natomiast nie przesądza o tym, że praca na takim stanowisku była wykonywana pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Rozpoznając ponownie sprawę Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 09.04.2014r. wystąpił z wnioskiem o ustalenie uprawnień do emerytury górniczej w rozpoznaniu którego, organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu okres pracy górniczej i równorzędnej z pracą górniczą w łącznym wymiarze 20 lat i 6 miesięcy zamiast wymaganych 25 lat takiej pracy.

Jednocześnie Oddział ZUS uznał, że ubezpieczony posiada na dzień 31.12.2008r. staż pracy w wymiarze 30 lat, 4 miesięcy i 19 dni okresów składkowych i nieskładkowych – w tym 8 lat i 1 miesiąc okresów pracy górniczej co pozwala na obniżenie wielu emerytalnego o 4 lata tj. do wieku 61 lat.

Ubezpieczony nie zgodził się z powyższą decyzją i wniósł odwołanie, w którym sformułował liczne zarzuty dotyczące zawartych w tej decyzji ustaleń. W związku z szczegółowymi wyjaśnieniami organu rentowego, zawartymi w treściach pism procesowych złożonych w toku niniejszego postępowania, ubezpieczony sprecyzował swoje stanowisko domagając się ostatecznie zaliczenia do stażu pracy górniczej okresów zatrudnienia na stanowisku specjalisty pod ziemią od dnia 01.11.1980r. do dnia 02.01.1981r. oraz na stanowisku inspektora technicznego p.z. od dnia 01.04.1982r. do dnia 30.09.1987r.

Organ rentowy wskazał, iż brak jest możliwości w oparciu o złożone przez ubezpieczonego dokumenty, zaliczenia do okresów pracy górniczej wnioskowanych okresów zatrudnienia, gdyż stanowiska te nie są wykazane w załączniku Nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 23 grudnia 1994r., zatem niezbędne jest przedłożenie wykazu potwierdzającego wykonywanie pod ziemią co najmniej połowy zjazdów obowiązujących w danym miesiącu, zaś ubezpieczony takiej dokumentacji nie przedłożył. Wskazał również, że okres pracy od 17.01.1986r. do 30.09.1987r. został zaliczony do stażu pracy ubezpieczonego jako praca mieszana na podstawie złożonego zaświadczenia z dnia 31.01.1995r.

Pismem z dnia 20.05.2015r. zobowiązany przez Sąd do przedłożenia dokumentacji potwierdzającej wykaz zjazdów ubezpieczonego w spornych okresach tj. ewidencji wykazu zjazdów ewentualnie innych dokumentów na podstawie których wykaz ten można ustalić, zakład pracy (...) Spółka (...) „B. – Z. – J.” poinformował, że za okres od 01.11.1980r. do 02.01.1981r. oraz od 01.04.1982r. do 31.12.1983 nie posiada żadnej dokumentacji dotyczącej zjazdów pod ziemię, gdyż dokumentacja ta uległa zniszczeniu, natomiast co do okresu od 01.01.1984r. do 16.01.1986r. z dostępnych wykazów zjazdów wynika, że ubezpieczony nie jest na nich ujęty, co jednoznacznie oznacza brak wykonywanych zjazdów pod ziemię w wymienionym okresie.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego oraz akta osobowe ubezpieczonego.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.50a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U. z 2013 poz.1440 ze zm.) prawo do emerytury górniczej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

- ukończył wiek 55 lat

- ma okres pracy górniczej wynoszącej łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn - w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej określonej w art.50c ust.1 ustawy j.w.

- nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Jednocześnie wiek emerytalny od pracowników : kobiet mających 20 lat , a mężczyzn 25 lat pracy górniczej i równorzędnej z pracą górniczą , w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art.50c ust.1, wynosi 50 lat.

Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się zatem do ustalenia czy ubezpieczony spełnia warunek dotyczący posiadania wymaganego przepisami ustawy co najmniej 25-letniego okresu pracy górniczej, gdyż organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu jedynie 20 lat i 6 miesięcy takiej pracy.

Mając na uwadze wyniki przeprowadzonego postępowania w sprawie należy stwierdzić, iż ubezpieczony nie spełnia powyższego warunku określonego w ustawie w sytuacji gdy, niewątpliwie brak jest podstaw do zaliczenia ubezpieczonemu do okresów pracy górniczej wnioskowanych okresów zatrudnienia na stanowisku specjalisty pod ziemią od dnia 01.11.1980r. do dnia 02.01.1981r. oraz na stanowisku inspektora technicznego p.z. od dnia 01.04.1982r. do dnia 16.01.1986r., gdyż brak jest dokumentacji potwierdzającej ilość odbytych przez ubezpieczonego zjazdów pod ziemię.

Nie ulega wątpliwości, że wykazanie przez ubezpieczonego w spornych okresach zjazdów pod ziemię w ilości co najmniej połowy zjazdów obowiązujących w danym miesiącu jest niezbędne do zaliczenia tych okresów na prawo do emerytury górniczej, gdyż stanowiska te nie figurują bezpośrednio w załączniku Nr 1 do Zarządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 23.12.1994r. w sprawie określenia stanowisk kierownictwa ruchu i dozoru pod ziemią… , na których zatrudnienie uważa się za pracę górniczą.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że organ rentowy dokonał prawidłowych ustaleń odnośnie przyjętych na prawo do emerytury górniczej okresów zatrudnienia i brak podstaw do poważenia zasadności zaskarżonej decyzji.

Mając powyższe na uwadze Sąd stwierdził, iż ubezpieczony nie spełnia wszystkich niezbędnych przesłanek do nabycia prawa do emerytury, o których mowa w art.50a powołanej powyżej ustawy i konsekwencji takiego stanowiska, z mocy art. 477 ¹⁴ §1 kpc oddalił odwołanie jako bezzasadne.

Sędzia