Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: sekr. sądowy Marta Bona

po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2016 r. w Gdyni

sprawy z powództwa R. M.

przeciwko B. Ś.

o zapłatę

I Oddala powództwo w całości;

II Kosztami postępowania w kwocie 337,00 złotych, w tym 180,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego obciąża powoda uznając je za uiszczone w całości.

UZASADNIENIE

Powód R. M. wniósł o zasądzenie od pozwanej B. Ś. kwoty 942,76 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 7 maja 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, iż powód dokonał naprawy powypadkowej samochodu pozwanej, jednakże po odbiorze pojazdu pracownik ubezpieczyciela OC tego samochodu stwierdził, że nie dokonano naprawy w części dotyczącej kwoty 942, 76 zł , tj. niezgodnie z protokołem zakresu uszkodzeń stwierdzonych podczas oględzin pojazdu i zweryfikował negatywnie w zakresie tej kwoty rachunek przedstawiony mu przez powoda po naprawie samochodu odmawiając wypłaty tej kwoty.. Nadto powód wskazał, że wezwał pozwanego do zapłaty - bezskutecznie.

(pozew - k. 6-9, 15-18)

Pozwana B. Ś. wniosła o oddalenie powództwa. Pozwana zarzuciła, iż powód żądając kwoty 942,76 zł chce się bezpodstawnie wzbogacić, albowiem to ubezpieczyciel powinien pokryć całość kosztów naprawy, a nie ona , ale zapłata należy się tylko za wykonaną naprawę. Pozwana przyznała, iż powód wykonywał prace naprawcze w lipcu 2013 r. Pozwana wskazała, że wszystkie części użyte do naprawy pojazdu zostały dostarczone przez naprawiajacego i były to części używane , ale ona nie jest w stanie stwierdzić tego sama , tylko twierdzi tak na podstawie oświadczeń powoda. Nadto pozwana wyjaśniła, że kwota 942,76 zł miała być zapłacona również przez ubezpieczyciela za prace zlecone w ramach naprawy po wypadku tj. wymiana i polakierowanie wymienionych elementów blacharskich samochodu co do pokrywy tylnej bagażnika, błotnika przedniego i tylnego.

(protokół rozprawy z dnia 17 kwietnia 2015 r. - k. 36-7)

Sąd oddalił wniosek powoda o wezwanie do udziału w sprawie (...) Towarzystwa (...) SA w S. ze względu na fakt, że w postępowaniu uproszczonym nie jest możliwa zmiana powództwa

( postanowienie z dnia 12.6.2015r k. 73)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W lipcu 2013 r. pojazd marki P. (...) o nr rej. (...) należący do B. Ś. uczestniczył w kolizji drogowej.

okoliczność bezsporna, a nadto ksero dowodu rejestracyjnego k. 12, umowa o naprawę pojazdu. - k. 21-23, kalkulacja naprawy z dnia 5 .11. 2013 - k. 24, , zeznania powódki B. Ś. - k. 83- na nośniku, , zeznania pozwanego k. 82-3 na nośniku

Naprawę powypadkową w/w pojazdu w zakresie prac lakierniczo-blacharskich wykonał R. M. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Blacharstwo Pojazdowe R. M. z siedzibą w G., który w dniu 22 .7. 2013 r. sporządził kalkulację uszkodzeń na kwotę 5172,28 zł i zawarł z B. Ś. umowę o naprawę w/w pojazdu . W tej umowie m. in zapisano w par. 3 pkt 10, że w wypadku ujawnienia niezgodności ze stanem rzeczywistym danych o zdarzeniu powodującym szkodę oraz uszkodzeniu pojazdu, przedstawionych przez zamawiającego , skutkujących nie przejęciem odpowiedzialności za szkodę przez ubezpieczyciela bądź pokryciem szkody tylko w części, zamawiający zobowiązuje się do pokrycia wynikowych kosztów naprawy pojazdu w zakresie nie pokrytym przez wypłacone odszkodowanie . B. Ś. nie zgłaszała zastrzeżeń do w/w naprawy , ubezpieczyciel zapłacił R. M. za jej wykonanie kwotę 4229, 53 zł , jednakże pomniejszył to wynagrodzenie o kwotę 942, 76 zł albowiem po oględzinach przeprowadzonych przez pracownika ubezpieczyciela, okazało się, że nie wykonał on wszystkich prac objętych kalkulacją, tj. nie wymienił, a tylko wyklepał i pomalował: pokrywę tylną bagażnika, błotnik przedni i tylny .

ok oliczność bezsporna, a nadto kalkulacja naprawy z dnia 5 .11. 2013 - k. 24, akta szkody k. 53 na nośniku ,zeznania świadków : S. R., k. 81-82 - na nośniku, A. K. (1) k. 81-82 na nośniku, zeznania powódki B. Ś. - k. 83- na nośniku, , zeznania pozwanego k. 82-3 na nośniku,

R. M. złożył odwołanie od decyzji ubezpieczyciela, jednakże ten nie zmienił swego stanowiska i odmówił uznania kwoty 940 zł

okolic zność bezsporna, a nadto pismo z dnia 16.1.2014r k.24 i 17.2.2014r,k.25 i 8.2.2014r k. 64,23.1.2014r k. 64v, akta szkody k. 53 na nośniku

Pismem z dnia 14.4. 2014 r. R. M. wezwał B. Ś. do zapłaty kwoty 940 zł jako części kosztu naprawienia pojazdu i przywrócenia go do stanu pierwotnego po pracach naprawczych przez niego przeprowadzonych nieuznanej przez ubezpieczyciela.

okoliczność bezsporna, a nadto wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania - k. 27-8

Powód wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego na okoliczność , czy wykonał wymianę spornych części zakwestionowanych przez ubezpieczyciela , jednakże potem cofnął ten wniosek i wniósł o zabezpieczenie roszczenia poprzez przeprowadzenie oględzin pojazdu, który został oddalony

okoliczność bezsporna, a nadto pismo procesowe k. 50, zobowiązanie do wpłaty zaliczki k. 84, pismo powoda k. 85, postanowienie k. 89

Sąd zważył, co następuje:

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd oparł się na w/w dowodach z dokumentów złożonych przez stronę powodową w toku postępowania. Dokumenty te uznane zostały za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły one zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, ponadto nie były kwestionowane przez stronę przeciwną.

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd nie opał się na dokumentach złożonych przez powoda na rozprawie w dniu 3 .2.2016 r. w postaci: faktur na zakup części wymienionych potem w samochodzie pozwanej ,jako złożonych po terminie wynikającym z art. 207 kpc - Art. 207. § 1. Pozwany może przed pierwszym posiedzeniem wyznaczonym na rozprawę wnieść odpowiedź na pozew.

§ 2. Przewodniczący może zarządzić wniesienie odpowiedzi na pozew w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż dwa tygodnie.

§ 3. Przewodniczący może także przed pierwszym posiedzeniem wyznaczonym na rozprawę zobowiązać strony do złożenia dalszych pism przygotowawczych, oznaczając porządek składania pism, termin, w którym należy je złożyć, i okoliczności, które mają być wyjaśnione. W toku sprawy złożenie pism przygotowawczych następuje tylko wtedy, gdy sąd tak postanowi, chyba że pismo obejmuje wyłącznie wniosek o przeprowadzenie dowodu. Sąd może wydać postanowienie na posiedzeniu niejawnym.

§ 4. W wypadkach, o których mowa w § 3, przewodniczący lub sąd mogą wysłuchać strony na posiedzeniu niejawnym.

§ 5. Zarządzając doręczenie pozwu, odpowiedzi na pozew lub złożenie dalszych pism przygotowawczych, przewodniczący albo sąd, jeżeli postanowił o złożeniu pism przygotowawczych w toku sprawy, pouczają strony o treści § 6.

§ 6. Sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności.

§ 7. Odpowiedź na pozew złożona z naruszeniem § 2 podlega zwrotowi; zwrotowi podlega także pismo przygotowawcze złożone z naruszeniem § 3.

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd oparł się na zeznaniach świadków A. K. (1) i S. R., a także powódki B. Ś. i pozwanego R. M. . W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zeznania świadków ,powódki i pozwanego częściowo są spójne i konsekwentne, zgodne z zebranym w sprawie materiale dowodowym. W konsekwencji Sąd dał wiarę wszystkim tym zeznaniom co do tego, że pozwana zlecała powodowi prace naprawce pojazdu po kolizji w lipcu 2013 r. Ponadto Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka A. K. i powoda, co do kwestii, czy wykonał wymianę czy tylko wyklepał - pokrywę tylną bagażnika, błotnik przedni i tylny albowiem nie potwierdził tego pozwany w swoich zeznaniach. W konsekwencji Sąd nie dał wiary zeznaniom powoda, że naprawa obejmowała również wymianę pokrywy tylnej bagażnika, błotnik przedni i tylny.

Sąd przeprowadził dowód z zeznań pozwanej B. Ś., której zeznaniom dał wiarę w zakresie , w jakim znajdują potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym, w szczególności zeznaniach powoda i świadków oraz dokumentach. Pozwana zeznała, że naprawiała pojazd u powoda. Zeznała ,że zawierzyła mu, co do tego ,że wymienił części w postaci : pokrywy tylnej bagażnika, błotnik przedni i tylny . Jednak, nie zna się na tym i wobec zanegowania tego faktu przez rzeczoznawcę ubezpieczyciela nie wie, czy te części zostały wymienione.

W niniejszej sprawie bezsporne było, iż powód dokonał na zlecenie pozwanej naprawy jej pojazdu po kolizji zaistniałej w lipcu 2013 r. Poza sporem pozostawało również to, że pozwana nie zgłaszała zastrzeżeń co do tej naprawy. Bezsporne pomiędzy stronami było także to, że kalkulacja naprawy została częściowo tylko uznana przez ubezpieczyciela samochodu i w zakresie kwoty 940 zł nie objęta wypłaconym odszkodowaniem.

Spór sprowadzał się natomiast do ustalenia czy pozwany wykonał poprawnie na rzecz powódki prace naprawcze po szkodzie komunikacyjnej zaistniałej w lipcu 2013r , a konkretnie , czy ubezpieczyciel zasadnie , w oględzinach powykonawczych stwierdził, że pokrywa tylna bagażnika, błotnik przedni i tylny nie zostały wymienione i polakierowanie, a tylko wyklepane i polakierowane. W konsekwencji sporne było to, czy prace te zostały wykonane i czy pozwany powinien zapłacić za wykonaną część pracy powoda nieuznana przez ubezpieczyciela.

W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Art. 627. Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

W wypadku umowy o dzieło niezbędne jest zatem, aby starania przyjmującego zamówienie doprowadziły w przyszłości do konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu. Przyjmuje się przy tym, że rezultat, o który umawiają się strony, musi być z góry określony, mieć samoistny byt oraz być obiektywnie osiągalny i pewny. Dzieło musi bowiem istnieć w postaci postrzegalnej, pozwalającej nie tylko odróżnić je od innych przedmiotów, ale i uchwycić istotę osiągniętego rezultatu

Zasadniczą kwestią w zakresie ustalenia rozmiarów naprawy samochodu pozwanej , w kontekście art. 6 k.c. jest udowodnienie przez powoda wszystkich okoliczności, które uprawniają do uzyskania stosownego wynagrodzenia.

Nie budzi wątpliwości, iż aby można było przyjąć obowiązek pozwanego wynikający z par .3 pkt 10 umowy o naprawę samochodu z dnia 22.7.2013r pozwanego, zgodnie z art. 6 k.c. winno się udowodnić, że powód dokonał wymiany spornych cześci. Wobec przyjęcia, iż ciężar dowodu spoczywa w zasadzie na powodzie (por. orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 3 października 1969 r. , II PR 313/69, OSN 1970/9/147 oraz z dnia 5 stycznia 1999 r. (...),98 nie publ.) nie udowodnienie powyższego winno skutkować oddaleniem powództwa.

W ocenie Sądu, w przedmiotowej sprawie, powód nie wykazał ani nie udowodnił w żaden sposób ,że wykonał prace, za które domaga się w niniejszym procesie wynagrodzenia. Pozwany nie zaprzeczył, aby powód dokonywał naprawy pojazdu w lipcu 2013 r, ale stwierdził, że nie wie, czy powód wykonał tę naprawę prawidłowo, zwłaszcza, że zanegował ten fakt rzeczoznawca ubezpieczyciela, który ma wiedze z zakresu mechaniki pojazdowej. Powód nie przedstawił żadnego dowodu na to, że prace wykonane przez niego były związane z wymianą, a nie wyklepaniem zakwestionowanych części. Świadek K., jako pracownik powoda, nie jest wiarygodnym dowodem w tym zakresie ,albowiem jest zależny od powoda ,a rzeczoznawca ubezpieczyciela jest fachowcem w swej dziedzinie i bez uzasadnionego powodu nie kwestionował by faktu wymiany części. Nawet jakby przyjąć dowody spóźnione w postaci faktur na zakupione części , to w funkcjonującym warsztacie samochodowym, gdzie dokonuje się wielu napraw wielu samochodów jednocześnie, sam zakup części jeszcze nie świadczy o tym, że zostały zamontowane w samochodzie pozwanej. Świadek R. nie był przy oględzinach samochodu, a tylko opierał się na dokumentach w aktach szkody, więc jego zeznania nie przyczyniły się do wyjaśnienia kwestii spornych.

W przedmiotowej sprawie powód wykazał wysokość żądania, którego dochodzi, bo wynika to z kalkulacji oraz dowodu nadania wezwania do zapłaty do pozwanej, które to koszty poniósł, a których zwrotu dochodził przedmiotowym pozwem. Kwota, którą wskazał powód w pozwie nie była kwestionowana co do swej wysokości przez pozwaną. Powód nie zgłosił skutecznie wniosków dowodowych w postaci kluczowej w tej sprawie opinii biegłego z zakresu mechaniki pojazdowej ,przewidzianych przepisami postępowania cywilnego, na podstawie których można byłoby ustalić fakt, czy naprawa została wykonana poprze wymianę spornych części, czy nie. Ani Sąd , ani strony, czy świadkowie , nie są w stanie zweryfikować zastrzeżeń rzeczoznawcy ubezpieczyciela , bo nie dysponują potrzebną wiedzą fachową , by odróżnić podczas oględzin, czy części są wyklepane, czy wymienione.

Zważyć należy, iż zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą rozkładu ciężaru dowodu strona, która z danego faktu wywodzi skutki prawne, obowiązana jest fakt ów wykazać. Stosownie bowiem do treści art. 6 k.c. "ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne". Ponadto, zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą kontradyktoryjności, to strony mają dążyć do wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy, a w razie nieuzasadnionej bierności strona naraża się na sankcję w postaci przegrania procesu.

Reasumując ,nie można przyjąć, iż powód wykazał, że wymienił części, za które żąda zapłaty.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 627 kc, w zw. z art. 6 k.c. a contrario oddalił powództwo.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt II wyroku, na mocy art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c., § 6 pkt 4 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349), obciążając nimi powoda jako stronę przegrywającą proces. Na kwotę 337,00 zł tytułem kosztów procesu składa się : opłata od pozwu 100, 00 zł, opłata od pełnomocnictwa - 17 zł., wynagrodzenie pełnomocnika - 180 zł.