Pełny tekst orzeczenia

IX Ka 350/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

23 lipca 2015r.

Sąd Okręgowy w Toruniu w IX Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO M.Wiśniewski

Sędziowie SO: Z.Lewczyk

L.Gutkowski (spr)

Protokolant: staż. M.Chojnacka

przy udziale prok. Prok. Okr. M.Rosińskiego

po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2015r. sprawy:

P. C., oskarżonego z art.178a§1 i 4 kk w zw. z art.64§1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 1 kwietnia 2015r.

sygn. akt II K 57/15

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Grudziądzu do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IX Ka 350/15

UZASADNIENIE

P. C. został oskarżony o to, że w dniu 01 grudnia 2014r. w G. przy ul. (...) na terenie parkingu przy markecie C., kierował w ruchu lądowym samochodem marki (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikiem 0,98 mg/l, 0,91 mg/l, 0,89 mg/l, 0,93 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym prawomocnymi wyrokami za czyny z art. 178a § 1 kk przez Sąd Rejonwy w G. sygn. akt (...)z dnia (...) oraz Sąd Rejonowy w G.sygn. akt (...)z dnia (...)ponadto czyny tego dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu 8 miesięcy kary pozbawienia wolności w okresie od 10.06.2011r do 17.09.2011r z zaliczeniem okresu od 17.02.2010r do 12.07.2010r. za przestępstwo z art.. 178 a § 1 kk orzeczonego wyrokiem SR w G.sygn. (...)

- tj. o czyn z art. 178a § 1 i 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

Wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2015 r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu, sygn. akt. II K 57/15, uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, to jest występku z art. 178a § 1 i 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to, na podstawie art. 178a § 4 kk i przy zastosowaniu art. 58 § 3 kk, wymierzył mu karę 1 roku ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Na mocy art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

Zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych, wydatkami obciążył Skarb Państwa

Wyrok ten zaskarżył w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego oskarżyciel publiczny, zarzucając obrazę przepisów prawa materialnego w postaci art. 58 § 3 kk poprzez jego zastosowanie jako podstawy orzeczenia kary wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 178 § 1 i 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, podczas, gdy zgodnie z treścią art. 58 § 4 kk stosowanie dyrektywy zawartej w w/w przepisie zostało wyłączone w odniesieniu do sprawców przestępstw z art. 178 § 4 kk.

Powołując się na powyższe, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelację prokuratora uznać należało za zasadną.

Trzeba zgodzić się ze skarżącym, że orzeczenie Sądu Rejonowego nie budzi zastrzeżeń w zakresie uznania winy oskarżonego i przyjętej kwalifikacji prawnej przypisanego mu czynu. Jest ono jednak wadliwe, gdyż w części odnoszącej się do wymiaru kary zapadło z mającą wpływ na jego treść obrazą przepisu prawa materialnego w postaci art. 58 § 3 kk. Aktualnie (tj. od 1 lipca 2015 r.) ów przepis, na którym opiera się porozumienie stron, nie przewiduje w ogóle możliwości orzeczenia kary ograniczenia wolności zamiast kary pozbawienia wolności. Bez wątpienia względniejsze w rozumieniu art. 4 kk było jego poprzednie brzmienie, dopuszczające tego rodzaju rozstrzygnięcie. Rzecz jednak w tym, że również i w stanie prawnym obowiązującym w czasie popełnienia czynu – z uwagi na wyraźny zakaz wynikający z obowiązującego wówczas § 4 art. 58 kk - niedopuszczalne było skazanie P. C., odpowiadającego na podstawie art. 178 § 1 i 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, przy zastosowaniu art. 58 § 3 kk. Nie ulega więc wątpliwości, że złożony przez prokuratora w trybie art. 335 kpk wniosek o skazanie oskarżonego bez rozprawy, w którym postulował on wymierzenie mu, na mocy poczynionych uzgodnień, kary ograniczenia wolności zamiast kary pozbawienia wolności wbrew treści art. 58 § 4 kk, został ukształtowany w sposób nierespektujący wymogów prawa materialnego. Jego uwzględnienie przez sąd - który zobligowany był do zbadania wniosku złożonego przez prokuratora w trybie art. 335 kpk nie tylko pod względem formalnym, ale i merytorycznym, w tym m.in. pod kątem zgodności zawartych w nim propozycji z regułami prawa materialnego – było zatem niedopuszczalne. Zaakceptowanie go w niezmienionym kształcie oznaczało, że do wydania wyroku na posiedzeniu doszło pomimo braku spełnienia warunków określających dopuszczalność orzekania w tym trybie i doprowadziło do naruszenia prawa materialnego.

Ponieważ w niniejszej sprawie przyjęto konsensualny tryb procedowania stwierdzenie powyższego uchybienia implikowało konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku zgodnie z wnioskiem skarżącego i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Procedując ponownie Sąd Rejonowy władny będzie rozpoznać wniosek prokuratora na posiedzeniu w trybie art. 343 kpk, bowiem nadal istnieje w sprawie wniosek o skazanie oskarżonego bez rozprawy, ale jego uwzględnienie uzależnione jest od zmodyfikowania przez prokuratora w uzgodnieniu z oskarżonym treści wniosku w taki sposób, aby odpowiadał on wymogom prawa materialnego. W wypadku braku takiej modyfikacji sprawa będzie podlegała rozpoznaniu na zasadach ogólnych.