Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2016 r. w Olsztynie

sprawy J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 21 lipca 2015 roku nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje odwołującej prawo do zasiłku chorobowego za okres od 15 lipca 2015 roku do 22 lipca 2015 roku.

Sygn. akt IV U 658/15

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O. decyzją z dnia 21 lipca 2015 roku znak: (...)– na podstawie art. 59 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – odmówił J. S. prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 15.07.2015r. do dnia 22.07.2015r.

W uzasadnieniu decyzji ZUS O/O. wskazał, że J. S. zgodnie z zaświadczeniem o czasowej niezdolności do pracy przebywała na zwolnieniu lekarskim w okresie od dnia 25.06.2015r. do dnia 22.07.2015r. W dniu 14.07. 2015r. przeprowadzono badanie i lekarz orzecznik, po przeanalizowaniu dokumentacji, medycznej stwierdził, że odwołująca nie jest niezdolna do pracy.

Od powyższej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O., J. S. wniosła odwołanie do tutejszego Sądu, wskazując, że jest niezdolna do pracy, ma zalecenia i środki farmakologiczne od lekarza neurologa, które stosuje.

W odpowiedzi na odwołanie i na rozprawie Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O. wniósł o oddalenie odwołania, powołując się na okoliczności zawarte w uzasadnieniu decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

J. S. ma lat 37, nie ma zawodu. Mieszka w miejscowości K., gm. K.. Była zatrudniona w T. do 01.08.2015r.

Od 15.03.2015r. po dźwignięciu, wystąpiły u niej bóle kręgosłupa L-S promieniujące do lewej kończyny dolnej. Z tego powodu jest zatem leczona w przychodni rodzinnej i neurologicznej. Stwierdzono w badaniu neurologicznym zespół rwy kulszowej. W czerwcu przeszła rehabilitację. W dniu 12.06.2016r. odwołująca w trybie pilnym została skierowana do Poradni Leczenia Bólu.

W okresie w okresie od dnia 25.06.2015r. do dnia 22.07.2015r. J. S. przebywała na zwolnieniu lekarskim, wystawionym przez lekarza.

W dniu 14.07.2016r. lekarz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O. podczas badania stwierdził, że układ ruchu i nerwowy są prawidłowe z niewielką poprawą po lekach przeciwbólowych. Lekarz ZUS nie ustalił, czy i jaka jest ruchomość kręgosłupa, napięcie mięśni przykręgosłupowych i objawy naciągowe. Po badaniu przez lekarza ZUS, J. S. udała się do pracodawcy, a ten skierował ją do lekarza medycyny pracy w O., który stwierdził, że nie może kwestionować decyzji ZUS. Następnie przybyła do miejsca pracy. Bardzo źle się czuła, nie była w stanie wykonywać pracy. Pracodawca nie mając zaświadczenia o zdolności do pracy na zajmowanym stanowisku, wysłał odwołującą na urlop.

J. S. nie świadczyła pracy w okresie od dnia 17.07. do 31.07.2016r., natomiast podczas urlopu brała udział w leczeniu i uczęszczała na wizyty lekarskie. W dniu 22.07.2016r. podczas wizyty w gabinecie neurologicznym, lekarz stwierdził istnienie objawów korzeniowych i zespołu bólowego kręgosłupa L-S. W listopadzie 2015r., wykonano (...), potwierdzający zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa. Odwołująca nadal odczuwa nasilenie bólów kręgosłupa L-S.

(dowód: dokumenty w aktach rentowych, historia choroby –k.4, dokumentacja medyczna-k.9-25, przesłuchanie odwołującej k:47-47v, opinie –k. 32-33, 45-45v)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. S. zasługuje na uwzględnienie.

Sąd dał wiarę odwołującej, gdyż jej wypowiedzi są logiczne, potwierdzone przedłożonymi dokumentami.

Sąd dał wiarę wskazanym dokumentom, gdyż żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości.

Zakres sporu pomiędzy stronami sprowadzał się do ustalenia - czy ubezpieczona w okresie orzeczonej niezdolności do pracy była zdolna czy też niezdolna do pracy. Organ rentowy kwestionował jej prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 15.07.2015r. do dnia 22.07.2015r.

Zgodnie z art. 59 ust. 1 i 10 ustawy z dnia z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2005r. Nr 31, poz. 267) Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzję o braku prawa do zasiłku w przypadku, kontroli, która wykazała nieprawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do pracy .

Wskazać należy, iż zasiłek chorobowy jest świadczeniem z ubezpieczenia społecznego, rekompensującym utratę zarobków na skutek choroby. Ryzyko ubezpieczeniowe, objęte ubezpieczeniem z tytułu choroby odnosi się do niemożliwości uzyskiwania dochodów w razie jego spełnienia. Zasiłek chorobowy przysługuje zatem tylko wówczas, gdy choroba uniemożliwia uzyskiwanie dochodu z pracy. Odwołująca była niezdolna do pracy również w okresie zakwestionowanym przez lekarza ZUS, udzielenie jej urlopu wypoczynkowego przez pracodawcę (gdyż źle się czuła i nie mogła świadczyć pracy), podczas trwania niezdolności do pracy nie powoduje odzyskania tej zdolności. Ewentualne uzyskane wynagrodzenie urlopowe, biorąc pod uwagę, że doszło do rozwiązania umowy o pracę, powinno się oceniać z punktu widzenia uprawnienia do ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy.

Zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy w spornym okresie zostało zakwestionowane przez lekarza ZUS, ale nieprawidłowości nie zostały wystarczająco udokumentowane. Biegły powołany w niniejszej sprawie (k. 32-33, 45-45v) wskazał, że w badaniu przez lekarza ZUS zostało stwierdzone, że układ ruchu i nerwowy są prawidłowe z niewielką poprawą po lekach przeciwbólowych. Lekarz ZUS nie ustalił natomiast, czy i jaka jest ruchomość kręgosłupa, napięcie mięśni przykręgosłupowych i objawy naciągowe. W tej sytuacji badanie przeprowadzone przez lekarza ZUS, nie może zostać ocenione jako miarodajne. Powołany biegły neurolog ustalił, że w kończynach górnych napięcie mięśniowe było w chwili badania prawidłowe, odruchy (+)(=) z kończyn górnych bez zaburzeń czucia. Kończyny dolne miały siłę i napięcie mięśniowe prawidłowe, a objawy naciągowe ujemne, OK i OA (+)(=), bez zaburzeń czucia. Chód sprawny (także na piętach i palcach), bez przyrządów ortopedycznych. Biegły wskazał, że próby zbornościowe i Romberga były prawidłowe. Ruchomość kręgosłupa szyjnego i L-S prawidłowa (pp-19cm), napięcie mięśni przykręgosłupowych okolicy L-S nieco wzmożone po prawej. MRI kręgosłupa L-S (z dnia 30.11.2015r.) wykazuje zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne.

Biegły neurolog podkreślił w opinii uzupełniającej, że podtrzymuje swoje stanowisko zawarte w opinii głównej, gdyż w dniu 22.07.2016r. podczas wizyty w gabinecie neurologicznym, lekarz prowadzący stwierdził istnienie objawów korzeniowych i zespołu bólowego kręgosłupa L-S, zaś w listopadzie 2015r. wykonano MRI, potwierdzający zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa. Odwołująca nadal odczuwa nasilenie bólów kręgosłupa L-S.

Podkreślić należy, że biegły lekarz powołując się na okoliczności wynikające z dokumentacji medycznej(której organ rentowy nie kwestionował), konsekwentnie w opinii głównej i uzupełniającej wskazał, że odwołująca była niezdolna do pracy w spornym okresie.

Wobec powyższego, brak jest podstaw do dopuszczenia przez Sąd kolejnej uzupełniającej opinii biegłego, tym bardziej, że Sąd raz już dopuścił dowód z opinii uzupełniającej wymienionego biegłego. Nie zasługuje na uwzględnienie podniesiony w piśmie lekarza orzecznika ZUS z dnia 12.02.2016r. argument, że odwołująca odzyskała zdolność do pracy już w dniu 14.07.2015r. skoro lekarz nie wystawił kolejnego zwolnienia lekarskiego w dniu 22.07.2015r. Umknęło uwadze ZUS, że obie daty dzieli 8 dni oraz, że odwołująca na skutek decyzji ZUS z dnia 14.07.2015r. znalazła się w trudnej sytuacji, gdyż musiała się stawić do pracy, której nie była w stanie świadczyć. W konsekwencji uzyskała urlop wypoczynkowy, który wykorzystała do uczestniczenia w procesie leczenia. Biegła w opinii uzupełniającej wskazała bowiem, na to, że może budzić wątpliwości wybiórcze ustąpienie dolegliwości stwierdzone przez ZUS w okresie 14.07.-22.07.2015r. w sytuacji kilkumiesięcznego (od marca 2015r.) leczenia rwy kulszowej, której objawy wystąpiły również w okresie późniejszym, w tym w dniu 22.07.2015r. i w listopadzie 2015r. (k.45v).

Mając na uwadze powyższe - Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ par. 2 kpc w związku z art. 59 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa uwzględnił odwołanie (Dz.U z 2010, Nr 77, poz. 512 z późn.zm).

SSR Barbara Kokoryn