Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2016 r. w Olsztynie

sprawy K. G.

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi Do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

na skutek odwołania K. G.

od decyzji Wojewódzkiego Zespołu Do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności

z dnia 7 lipca 2015 r., (...)

oddala odwołanie

IV U 671/15

UZASADNIENIE

Odwołujący K. G. wniósł odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do spraw Orzekania o Niepełnosprawności w E. z dnia 07.07.2015r. ponieważ nie zgadza się z decyzją tejże komisji. Orzekający lekarz nie miał kompetencji w wydawaniu decyzji w sprawie zwyrodnienia kręgosłupa.

W odpowiedzi na odwołanie Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w E. wniósł o oddalenie odwołania. Zaskarżonym orzeczeniem uchylono orzeczenie MZds ON w O. z 13.05.2015r. o odmowie wydania orzeczenia. Organ I instancji powołał się na fakt posiadania przez stronę ważnego orzeczenia zaliczającego do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na stałe z powodu schorzeń 06E i 02 P. Organ odwoławczy uznał za zasadne uchylić zaskarżone orzeczenie. Odmiennie oceniono aktualny stan zdrowia odwołującego, a mianowicie ustalono, iż schorzenie określone symbolem 06-E występuje obecnie na poziomie lekkiego stopnia niepełnosprawności. Jedynie schorzenie 02 P kwalifikuje do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Organ orzekający uwzględnił wszystkie przesłanki, które bierze pod uwagę przy orzekaniu o stopniu niepełnosprawności zgodnie z § 3 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 roku w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności ( DZ.U. Nr 139, poz. 1328 ) .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Orzeczeniem z dnia 13.05.2015 roku Miejski Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności odmówił wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wskazując, iż odwołujący posiada orzeczenie z 06.12.2005r. , którym zaliczono go do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności . Orzeczony stopień na charakter trwały i orzeczenie wydano na stałe. Odwołujący złożył odwołanie od powyższego. W jego wyniku Wojewódzki zespół w dniu 07.07.2015r. uchylił zaskarżone orzeczenie i zaliczył odwołującego do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na stałe z powodu schorzeń o symbolu 02-P.

Miejski Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności w dniu 06.12.2005r. wydał orzeczenie zaliczające odwołującego do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na stałe z powodu schorzeń o symbolach 06-E i 02-P.

( dowód: akta WZON – orzeczenia z dnia 13.05.2015r. , 07.07.2015r., 06.12.2005r., odwołanie z 08.06.2015r. )

Postanowieniem z dnia 21.10.2015r. sąd dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu psychiatrii, psychologii i neurologii ( k.18).

W opinii, biegły psycholog wskazał, iż u odwołującego rozpoznano organiczne zaburzenia osobowości- umiarkowane po padaczkowe obniżenie funkcji poznawczo- emocjonalnych u osoby z normą intelektualną i obniżoną zdolność oceny sytuacji społecznych , okresową skłonność do zachowań agresywnych, słabą kontrolę emocjonalną. Z powodów psychologicznych zaliczył odwołującego do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, na stałe, od 01.05.2015r.

Biegły psychiatra rozpoznał u opiniowanego organiczne zaburzenia osobowości . Efektem zaburzenia jest rozwlekłość wypowiedzi, usztywnienie afektu, trudności w kontrolowaniu emocji. Zdolności adaptacyjne opiniowanego do zmieniających się warunków środowiska zawodowego i rodzinnego są bardzo upośledzone. Biegły zgodził się z orzeczeniem WZON i wskazał, iż odwołujący ze względów psychiatrycznych spełnia przesłanki uznania osoby za niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym .

Biegła neurolog rozpoznała u odwołującego padaczkę, zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa z zachowaną sprawnością ruchową, uszkodzenie nerwu pośrodkowego prawego. Uznała, że z powodu schorzeń neurologicznych należy zaliczyć odwołującego do osób niepełnosprawnych w stopniu lekkim.

( dowód: dokumentacja medyczna k. 9-17,36-39, opinia k.21-23, 25-25v, 40-42)

Sąd zważył co następuje :

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( Dz.U. Nr 123, poz. 776 z 1997 roku ze zm. ) w art. 3 ust. 1 ustala trzy stopnie niepełnosprawności, to jest znaczny, umiarkowany i lekki. Kryteria oceny niepełnosprawności określa zaś Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 roku w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności ( DZ.U. Nr 139, poz. 1328).

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( Dz.U. Nr 123, poz. 776 z 1997 roku ze zm. ) za osobę o lekkim stopniu niepełnosprawności uznaje się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne. Osoba taka, pomimo naruszonej sprawności organizmu jest zdolna do wykonywania pracy i samodzielnej egzystencji. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji ( art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych) . Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych ( art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych).

Jednocześnie par. 32 punkty 3 i 4 rozporządzenia Ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności przewiduje, iż symbol przyczyny niepełnosprawności zawarty w orzeczeniu o niepełnosprawności, stopniu niepełnosprawności lub wskazaniach do ulg i uprawnień odzwierciedla rozpoznanie uszkodzenia lub choroby, która niezależnie od przyczyny jej powstania powoduje zaburzenia funkcji organizmu oraz ograniczenia w wykonywaniu czynności życiowych i aktywności społecznej osoby zainteresowanej lub dziecka. Orzeczenie może zawierać więcej niż jeden symbol przyczyny niepełnosprawności, nie więcej niż trzy symbole schorzeń, które w porównywalnym stopniu wpływają na zaburzenie funkcji organizmu.

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności opinii biegłych, którym Sąd dał wiarę, należy zaliczyć odwołującego do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z powodu schorzeń określonych symbolem 02-P. Swoje stanowisko w tym zakresie Sąd oparł na analizie treści opinii biegłych, a więc specjalistów z zakresu medycyny zajmujących się schorzeniami, które występują u odwołującego. Biegli psycholog i psychiatra wskazali, iż posiadane przez odwołującego schorzenie -organiczne zaburzenia osobowości kwalifikują go do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Podtrzymali w swych opiniach stanowisko WZON. Biegła neurolog w swojej opinii ustaliła, iż u odwołującego występują także schorzenia neurologiczne ( w tym zmiany zwyrodnieniowo- dyskopatyczne kręgosłupa i uszkodzenie nerwu pośrodkowego prawego) , które powodują niepełnosprawność w stopniu lekkim.

Reasumując , Sąd nie znalazł podstaw do zmiany orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w E. poprzez zmianę ustalonych schorzeń powodujących umiarkowany stopień niepełnosprawności. Zdaniem Sądu, sporządzone przez biegłych opinie są dokładne i jednoznaczne w swych ustaleniach i wnioskach.

Wobec powyższego, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie, o czym orzeczono w sentencji.

SSR G.Giżewska- Rozmus