Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: star. sekr. sądowy Ewelina Trzeciak

po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2016 r. w Legnicy

sprawy z wniosku K. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o wysokość emerytury górniczej

na skutek odwołania K. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 17 marca 2015 r.

znak (...)

I.  zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 17 marca 2015 r. znak (...) w ten sposób, że zalicza wnioskodawcy K. J. do ustalenia wysokości jego świadczenia 625 dniówek przodkowych z okresu jego zatrudnienia od 23 stycznia 1996 roku do 31 stycznia 1998 roku i od 05 maja 1998 roku do 03 kwietnia 1999 roku w Przedsiębiorstwie (...) S.A. w C.,

II.  stwierdza, iż organ rentowy nie ponosi od powiedzialności za opóźnienie w ustaleniu wysokości świadczenia.

Sygn . akt VU 400/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 marca 2015r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił wnioskodawcy K. J. prawa do doliczenia do stażu pracy dniówek półtorakrotnych w okresie od 23 stycznia 1996 r. do 31 stycznia 1998 r. oraz od 5 maja 1998 r. do 3 kwietnia 1999 r. na podstawie kartotek zarobkowych.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że na podstawie przedłożonych kartotek zarobkowych nie może stwierdzić, iż wskazane w nich przepracowane dni w wymiarze 444 i 185 dni są dniami czasu pracy pod ziemią.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył K. J., domagając się zaliczenia mu do okresu pracy górniczej łącznie 625 dniówek przodkowych za sporne okresy. Wnioskodawca, powołując się na zaświadczenie o dniówkach wystawione przez archiwistę dokumentacji osobowej oraz zeznania zawnioskowanych świadków podniósł, że w spornych latach pracował jedynie na przodku.

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy domagał się oddalenia odwołania, uzasadniając swoje stanowisko jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd usta lił:

Decyzją z dnia 5 lutego 2015 r. organ rentowy przyznał wnioskodawcy K. J. prawo do emerytury górniczej od dnia 1 lutego 2015 r., tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku.

Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy przyjął 29 lat i 5 miesięcy okresów składkowych i 1 rok i 1 miesiąc okresów nieskładkowych. Do 170 miesięcy pracy górniczej zastosował przelicznik 1,8 zaś do 71 miesięcy pracy górniczej przelicznik 1,5.

Do pracy w wymiarze półtorakrotnym ZUS Oddział w L. nie zaliczył ubezpieczonemu dniówek w wymiarze 440 w okresie 23 stycznia 1996 r. do 31 stycznia 1998 r. oraz w wymiarze 185 w okresie od 5 maja 1998 r. do 3 kwietnia 1999 r.

Dnia 18 lutego 2015 r. wnioskodawca wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L. o doliczenie mu do stażu pracy nieuwzględnionych dniówek w wymiarze półtorakrotnym na podstawie kartotek zarobkowych.

Rozpoznając wniosek, dnia 17 marca 2015 r. organ rentowy wydał decyzję odmowną, zaskarżoną w niniejszej sprawie.

Bezsporne, nadto akta emerytalne ZUS.

Wnioskodawca K. J., w okresie od 23 stycznia 1996 r. do 31 stycznia 1998 r. oraz od 5 maja 1998 r. do 3 kwietnia 1999 r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...)S.A. w C.. W wymienionych okresach zajmował stanowiska:

- od 23.01.1996 r. do 30.11.1996 r.– ładowacza pod ziemią.

- od 1.12.1996 r. do 3.04.1999 r. – górnika pod ziemią.

Zgodnie z zapisami kartotek zarobkowych wnioskodawca przepracował łącznie 209 dni w roku 1996, 212 dni w roku 1997, 154 dni w roku 1998 i 50 dni w roku 1999 – łącznie 625 dni.

Wnioskodawca w spornym okresie pracował na oddziale górniczym na przodku przy wierceniu otworów strzałowych, otworów pod budowę kotwiową i przy zabezpieczaniu stropu siatką. Zajmując stanowisko ładowacza zajmował się głównie ładowaniem otworów strzałowych oraz innymi pracami w postępie chodników, w tym obsługiwał i podawał węże, obudowy i pomagał przy bezpośrednim wierceniu. Nie wykonywał prac związanych z ładowaniem urobku, bowiem cały załadunek w spornych latach odbywał się maszynowo. Angaż górnika pod ziemią umożliwiał wnioskodawcy wykonywanie prac na przodku, o zakresie którym sam decydował. Praca ładowacza różniła się bowiem od pracy górnika w zasadzie kwestią podległości. Jako ładowacz był bezpośrednim pomocnikiem górnika.

Dowód : - akta osobowe wnioskodawcy dotyczące okresu jego zatrudnienia w (...) C. – umowy o pracę, aneksy do umów o pracę, kartoteki zarobkowe ;

- zeznania świadka K. M. – e-protokół z dn. 2.03.2016 r. – 00:07:00 – 00:16:00;

- wyjaśnienia wnioskodawcy – e-protokół z dn. 02.03,2016 r. – 00:16:54 – 00:20:00 .

Sąd zważył :

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego, odwołanie wnioskodawcy zasługiwało na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie, Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił wnioskodawcy uwzględnienia przy ustalaniu wysokości jego świadczenia 625 dniówek wskazanych na kartach płacowych jako dniówek przodkowych z lat 1996-1999 r., wypracowanych w (...) w C.. Wnioskodawca stał natomiast na stanowisku, że dniówki wykazane w przedstawionych przez niego kartotekach wynagrodzeń powinny być, przy przeliczeniu emerytury, uwzględnione jako dniówki przepracowane bezpośrednio w przodku.

Przypomnieć należy, że Zgodnie z treścią art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2013r., poz. 1440 ze zm.), przy ustalaniu wysokości górniczych emerytur, o których mowa w art. 50a lub 50e, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, następujące przeliczniki:

1)1,5 za każdy rok pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy;

2) 1,8 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 50d;

3)1,4 za każdy rok pracy w pełnym wymiarze czasu pracy, o której mowa w art. 50c ust. 1 pkt 1-3 i 5-9, wykonywanej częściowo na powierzchni i częściowo pod ziemią;

4)1,2 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 50c ust. 1 pkt 4 i 5, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego, w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego.

Z kolei art. 50d ust. 1 ustawy emerytalnej stanowi, że przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury pracownikom zatrudnionym pod ziemią oraz w kopalniach siarki lub węgla brunatnego zalicza się w wymiarze półtorakrotnym następujące okresy pracy na obszarze Państwa Polskiego:

1) w przodkach bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy innych pracach przodkowych, przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach oraz przy głębieniu szybów i robotach szybowych;

2)w drużynach ratowniczych.

O zaliczeniu określonych prac do prac przodkowych, wymienionych w art. 50 d ustawy emerytalnej decyduje to, jakie obowiązki były faktycznie wykonywane przez pracownika. Przy czym, w postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych, wnioskodawca może udowadniać okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego (por. wyrok SN z dnia 02.02.1996 r., II URN 3/95, OSNAP 1996/16/239).

Wnioskodawca, do wniosku z dnia 18 października 2010r. o przeliczenie emerytury dołączył dokumenty w postaci kartotek wynagrodzeń z lat 1996-1999 r. oraz zaświadczenie o dniówkach przodkowych wydane przez archiwistę akt osobowych i płacowych. Wnioskodawca nie dysponował jednocześnie wykazem dniówek przodkowych wydanym przez pracodawcę. Zaoferował natomiast dowód z zeznania świadka, który był pracownikiem dozoru ruchu w kopalni, w której pracował wnioskodawca w spornych latach.

Analizując całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie, Sąd uznał, że wnioskodawca wykazał, iż dniówki za lata 1996-1999 – których wymiar nie był pomiędzy stronami sporny - były dniówkami przodkowymi. Rzeczywisty charakter prac wykonywanych przez wnioskodawcę w spornym okresie Sąd ustalił na podstawie treści akt osobowych wnioskodawcy oraz zeznań świadka i wyjaśnień wnioskodawcy. W ocenie Sądu dowody te wzajemnie się uzupełniały i jasno wynika z nich, że ubezpieczony pracując na oddziale górniczym na obu stanowiskach ładowacza i górnika pod ziemią, wymienionych w kolejnych umów o pracę, wykonywał prace na przodku, odpowiadające pracom wskazanym w art. 50d ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej. Za szczególnie pomocne dla ustalenia zakresu prac wykonywanych przez wnioskodawcę Sąd uznał zeznania świadka, który – jako pracownik współpracujący z wnioskodawcą w spornym okresie – wykazał się dużą wiedzą na temat charakteru prac wykonywanych przez odwołującego. Wyjaśnił też na czym polegały różnice w zakresie obowiązków, jakie miał wnioskodawca na kolejnych stanowiskach pracy. Zeznania świadka w pełni korespondują z wyjaśnieniami samego wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 17 marca 2015 r. w ten sposób, że do ustalenia wysokości emerytury zaliczył wnioskodawcy 625 godzin przepracowanych w przodku z okresów jego zatrudnienia od 23 stycznia 1996 r. do 31 stycznia 1998 r. oraz od 5 maja 1998 r. do 3 kwietnia 1999 r.

W punkcie II wyroku, Sąd, na podstawie art. 118 ust. 1 ustawy emerytalnej stwierdził, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie w przeliczeniu świadczenia.

Powołany przepis stanowi, że organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art. 120. Zgodnie z art. 118 ust.1a.zd. 2 ustawy emerytalnej, organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego.

Z analizy akt ubezpieczeniowych wnioskodawcy wynika, że K. J., nie przedstawił organowi rentowemu wymaganych prawem dokumentów potwierdzających ilość dniówek przepracowanych bezpośrednio w przodku – tj. ewidencji dniówek „przodkowych” sporządzonych przez pracodawcę. Tym samym, ZUS nie miał możliwości ustalenia ilości dniówek „przodkowych” przepracowanych w spornym okresie przez ubezpieczonego.

Mając na uwadze powyższe, uznać należało, że ZUS nie naruszył przepisów i zasad dotyczących postępowania przed organem rentowym i nie ponosi odpowiedzialności z opóźnienie w przeliczeniu świadczenia.

Z powyższych względów, Sąd orzekł jak w punkcie II wyroku