Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku VIII Wydział Karny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Marzanna Chojnowska- spr

Protokolant : Aneta Chardziejko

W obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Białymstoku Elżbiety Korwell

po rozpoznaniu w dniu 18 września 2013 r.

sprawy J. S.

oskarżonego o czyn z art 177§ 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VII Wydział Karny w Hajnówcez dnia 16 maja 2013 r.

sygn. akt. VII K 701 /12

I. Zmienia wyrok w zaskarżonej części w ten sposób , że ustala , że orzeczona na podstawie art. 67§ 1 kk kwota 1000 ( jeden tysiąc) złotych stanowi obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonej w całości.

II. W pozostałym zakresie wyrok trzymuje w mocy.

III. Zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

J. S. został oskarżony o to, że w dniu 03 maja 2012 roku około godziny 16:30 w (...), na ulicy (...)nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że kierując samochodem marki S. (...)o nr rej. (...), stanowiącym wóz bojowy Ochotniczej Straży Pożarnej w (...)z włączonymi sygnałami świetlnymi i dźwiękowymi właściwymi dla pojazdu uprzywilejowanego, poruszając się w kierunku ulicy (...), niewłaściwie ocenił sytuację na drodze i nie zachował wymaganego, bezpiecznego odstępu od jednośladu podczas wykonywania manewru wyprzedzania jadącej w tym samym kierunku, prawym pasem jezdni rowerzystki K. I., w wyniku czego tylną częścią prawego boku samochodu potrącił tę rowerzystkę, która na skutek zdarzenia doznała obrażeń ciała w postaci wielomiejscowego stłuczenia tkanek miękkich powłok zewnętrznych ciała z otarciami naskórka oraz złamania dalszej nasady kości promieniowej lewej, które spowodowały naruszenie czynności narządu ciała i rozstrój zdrowia na okres powyżej 7 dni,

tj. o przestępstwo z art. 177 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VII Wydział Karny z siedzibą w Hajnówcewyrokiem z dnia 16 maja 2013 roku w sprawie sygn. akt VII K 701/12:

1.  Postępowanie karne wobec oskarżonego J. S. na mocy art. 66 § 1 i 2 k.k., art. 67 § 1 k.k. warunkowo umorzył na okres 2 (dwóch) lat próby.

2.  Na mocy art. 67 § 3 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej K. I. kwotę 1.000,00 (jeden tysiąc) złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

3.  Zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty kwotę 60,00 (sześćdziesiąt) złotych i obciążył go kosztami sądowymi w kwocie 738,77 (siedemset trzydzieści osiem złotych siedemdziesiąt siedem groszy) złotych.

4.  Zwolnił oskarżonego od pozostałych kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa.

Powyższy wyrok na zasadzie art. 425 § 1 i 2 k.p.k., art. 444 k.p.k. zaskarżył prokurator w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego J. S..

Powołując się na przepisy art. 438 pkt 1 k.p.k. i art. 437 § 1 i 2 k.p.k. skarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 67 § 3 k.k. poprzez orzeczenie przez Sąd w wyroku od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej K. I. kwoty 1.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę podczas gdy przepis art. 67 § 3 k.k. nie przewiduje możliwości orzeczenia zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, a jedynie obowiązek naprawienia szkody w całości albo w części.

W oparciu o podniesiony zarzut oskarżyciel publiczny wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zobowiązanie oskarżonego na zasadzie art. 67 § 3 k.k. do naprawienia szkody w całości w kwocie 1.000,00 złotych na rzecz pokrzywdzonej K. I..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i obowiązujących przepisów prawa karnego dokonana pod kątem badania zasadności apelacji prokuratora potwierdziła zawarty w niej zarzut obrazy prawa materialnego, a mianowicie art. 67 § 3 k.k. poprzez orzeczenie od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej K. I. kwotę 1.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Z akt sprawy wynika, że pokrzywdzona wskutek zdarzenia z dnia 03 maja 2012 roku doznała wielomiejscowego stłuczenia tkanek miękkich powłok zewnętrznych ciała z otarciami naskórka oraz złamania dalszej nasady kości promieniowej lewej (k. 65). W związku z doznanymi obrażeniami ciała przebywała w szpitalu od 03 maja 2012 roku do 04 maja 2012 roku (k. 45), a nadto przez okres miesiąca miała rękę w gipsie i przez półtorej miesiąca przebywała na zwolnieniu lekarskim (k. 215v). Z powyższego niezbicie wynika, że K. I. doznała przede wszystkim szkody niemajątkowej, czyli krzywdy. Rzecz jednak w tym, że przepis art. 67 § 3 k.k. nie przewiduje możliwości orzeczenia zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, a wskazuje, że umarzając warunkowo postępowanie karne, sąd zobowiązuje sprawcę do naprawienia szkody w całości albo w części.

Niewątpliwie zatem uchybieniem Sądu orzekającego było użycie w zaskarżonym wyroku sformułowania wskazującego na fakt przyznania pokrzywdzonej „ zadośćuczynienia za doznaną krzywdę”. Co istotne, analiza pisemnych motywów orzeczenia prowadzi do wniosku, że Sąd Rejonowy miał świadomość popełnionego błędu. Z treści uzasadnienia jednoznacznie wynika, że intencją Sądu I instancji było zobowiązanie oskarżonego do naprawienia szkody w całości. Niemniej jednak ze względu na to, że uchybienie tego rodzaju nie może być uznane za oczywistą omyłkę pisarską, konieczna była modyfikacja zaskarżonego wyroku w drodze postępowania odwoławczego.

Z tych też względów Sąd Okręgowy zmienił wyrok w zaskarżonej części w ten sposób, że ustalił, iż orzeczona na podstawie art. 67 § 3 k.k. kwota 1.000,00 złotych stanowi obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonej w całości. Jedynie na marginesie wskazać należy, że szkoda może mieć charakter majątkowy lub niemajątkowy. W okolicznościach niniejszej sprawy użyte w art. 67 § 3 k.k. pojęcie szkody należy rozumieć szeroko, tj. że mieści się w nim również szkoda na osobie o charakterze niemajątkowym. Takie stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w poglądzie wyrażonym w doktrynie, zgodnie z którym obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem obejmuje zarówno szkody materialne, jak i szkody w innych dobrach pokrzywdzonego (por. A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 67 k.k., Zakamycze 2004).

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji wyroku.

Kierując się względami słuszności, w szczególności biorąc pod uwagę istotę zmiany dokonanej w rozstrzygnięciu Sądu Rejonowego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.