Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 kwietnia 2016 r.

  Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Karp

Protokolant: sekr. sąd. Ewelina Świrta

po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2016 r. w Kłodzku na rozprawie

sprawy z powództwa E. P.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę 14.003,37 zł

I.  zasądza od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. w W. na rzecz powódki E. P. kwotę 14.003,37 zł (czternaście tysięcy trzy złote 37/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 9 lutego 2015 r. oraz tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 4.519,95 zł (cztery tysiące pięćset dziewiętnaście złotych 95/100);

II.  umarza postępowanie ponad kwotę 14.003,37 zł;

III.  nakazuje stronie pozwanej by uiściła na rzecz Skarbu Państwa – kasa tut. Sądu tytułem zaliczki na wynagrodzenie biegłych tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa kwotę 78,21 zł (siedemdziesiąt osiem złotych 21/100).

UZASADNIENIE

Powódka E. P. wniosła o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. kwoty 15.290,36 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 14 lipca 2014 r. w M. doszło do wypadku komunikacyjnego, w którym kierujący pojazdem F. o nr rej. (...) uderzył czołowo w pojazd marki została poszkodowana powódka. Sprawca wypadku, kierujący pojazdem F. o nr rej. (...), został ukarany mandatem karnym. Podniosła, że doznała obrażeń ciała w postaci zwichnięcia, skręcenia i naderwania stawów i więzadeł na poziomie szyi, odczuwała trudności w swobodnym poruszaniu głową , sztywnienia w okolicach karku, bóle i zawroty głowy oraz odrętwienie w obu dłoniach co wiązało się z koniecznością zażywania leków przeciwbólowych, chodzenia w kołnierzu ortopedycznym S., korzystania z zabiegów fizjoterapeutycznych. Ponadto powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim do dnia 30 września 2014 r. Powódka wskazała, że na dochodzoną pozwem kwotę składają się: 10.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, 762,36 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia, 4.528,00 zł tytułem zwrotu utraconych dochodów z powodu absencji w pracy w dniach od 15 lipca do 30 września 2014 r.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów postępowania i wskazała, że w toku postępowania likwidacyjnego za doznaną krzywdę przyznała powódce kwotę 1.500 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 288,36 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia, które zdaniem strony pozwanej są odpowiednie i kompensują doznana krzywdę. Podniosła, że w trakcie postępowania likwidacyjnego powódka nie przedstawiła żadnych dowodów na okoliczność, że zdarzenie z dnia 14 lipca 2014 r. w znaczny sposób wpłynęło na jej aktywność życiową, a jej obecny stan zdrowia jest stabilny. Co do żądanej przez powódkę kwoty utraconych zarobków to nie stanowią one normalnego następstwa zdarzenia, do których pokrycia zobowiązana byłaby strona pozwana, a powódka nie udowodniła zasadności roszczenia w tym zakresie. Zdaniem strony pozwanej data wymagalności odsetek również jest błędna, gdyż ewentualne odsetki mogą być zasadzone dopiero od dnia wyrokowania.

W ocenie strony pozwanej koszty refundacji prywatnych wizyt lekarskich, jak i koszt zakupów leków, są niezasadne, gdyż nie stanowią normalnego następstwa szkody.

Powódka, ustosunkowując się do odpowiedzi na pozew, podtrzymała żądanie pozwu.

W dniu 5 kwietnia 2016 r., powódka ograniczyła powództwo o kwotę 1.286,99 zł tj. do kwoty 14.003,37 zł i zrzekła się roszczenia w zakresie cofniętego powództwa.

Sad ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 lipca 2014 roku powódka jako pasażer pojazdu M., który został uderzony przez sprawce ubezpieczonego w Towarzystwie (...) S.A. w W.. Powódka doznała obrażeń ciała i poddana została leczeniu i rehabilitacji.

Dowód:

- akta szkody,

- przesłuchanie powódki

- zaświadczenie o zdarzeniu drogowym k- 9

- karta informacyjna k- 10

- skierowanie k- 15, 19, 63, 64-65

W dacie zdarzenia powódka była zatrudniona w C. od dnia 1 kwietnia 2011 roku i na skutek przebywania na zwolnieniu lekarskim od dnia 15 lipca 2014 do dnia 30 września 2014 roku utraciła dochody, które osiągnęłaby pracując. Utracone dochody po odjęciu uzyskanych od pracodawcy świadczeń w kwocie 1286, 99 zł, wskazują na utratę zarobku w kwocie 22 779, 00 koron czeskich co pomnożone przez stawkę z pozwu 0,1502 zł daje utracona i dochodzoną kwotę 3241 zł , związana ze skutkami wypadku.

Dowód:

- przesłuchanie powódki

- zwolnienie K- 12, 13, 16

- zaświadczenie i faktury K- 14, 17, 18, 33,118- 128

- historia choroby k- 61

- zaświadczenie K- 153-154, zaświadczenie i faktury K- 155-162 - protokół K- 164 odwrót

Powódka poniosła koszty leczenia,( 762, 36 zł ) koszty zaświadczeń i ich tłumaczenia. / 135, 30 zł i 202, 95 zł/ .

Dowód: - faktury i rachunki k- 20-31, 62, protokół K- 164 odwrót

Strona pozwana została wezwana przez powódkę do zapłaty kwoty 10 762, 36 zł. Powódka otrzymała tytułem zadośćuczynienia kwotę 1500 zł.

Dowód: - akta szkody, wezwanie k- 35-37

Leczenie bezpłatne w Polsce po zdarzeniu, możliwe było jedynie po długim oczekiwaniu w kolejce pacjentów.

Dowód: pismo NFZ K- 73-77

Powołana w sprawie biegła neurolog stwierdziła u powódki po przeprowadzonym badaniu stan po urazie kręgosłupa szyjnego bez uszkodzenia struktur nerwowych. Urazy nie pozostawiły trwałego ani długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, a funkcje kręgosłupa szyjnego pozostały prawidłowe. Bezpośrednio po urazie powódka cierpiała na zespół bólowy pourazowy kręgosłupa co spowodowało ograniczenia w co do wykonywania pracy zawodowej i orzeczenie czasowej niezdolności do pracy.

Dowód: opinia neurologa J. S. K- 102-103

Powołany w sprawie biegły chirurg-ortopeda dr nauk medycznych M. J. stwierdził u powódki E. P. stan po urazie skrętnym kręgosłupa szyjnego z uszkodzeniem aparatu więzadłowego torebkowego i ustalił długotrwały uszczerbek na zdrowiu powódki w wysokości 4 %.

Wypadek komunikacyjny z dnia 14 lipca 2014 roku skutkuje do chwili obecnej dolegliwościami bólowymi kręgosłupa odcinka szyjnego powódki. Powódka ma ograniczona ruchomości bierna i czynna kręgosłupa, a dolegliwości bólowe nasilają się przy zmianach pogody, przy utrzymywaniu głowy w pozycji wymuszonej( czytaniu, pisaniu)i zmuszają powódkę do częstego przyjmowania leków przeciwbólowych. Siły działające na kręgosłup mogą podczas uderzenia w czasie wypadku dochodzić do kilkuset kilogramów. Początkowo objawy uszkodzeń nie SA widoczne ze względu na odruchowe napięcie mięśni stabilizujących odcinek szyjny kręgosłupa.

Dopiero po upływie kilku godzin lub dni pojawiają się objawy mogące się utrzymywać kilka miesięcy do kilku lat. Nawet błaha stłuczka ( nie mówią o zderzeniu czołowym, w którym uczestniczyła powódka ) pozostawiająca jedynie niewielki ślad na zderzaku , może stać się początkiem uporczywych dolegliwości.

Emocje towarzyszące wypadkowi mogą sprawić, że pierwsze dolegliwości pod postacią uczucia sztywności i bólu karku , możemy odczuwać dopiero kilka godzin lub dni po wypadku i nawet nie łączyć ich z zaistniałym zdarzeniem drogowym.

Polepszenie utraconej sprawności ruchowej kręgosłupa szyjnego wymaga długiego leczenia usprawniającego, przy czym poprawa nierzadko jest tylko częściowa. Z biegiem lat kręgosłup szyjny ulega przyspieszonym zmianom zwyrodnieniowym. Podczas wypadków komunikacyjnych dochodzi do uszkodzeń zwartego bloku morfologiczno czynnościowego kręgowo - więzadłowo - krążkowego powodując bardzo często podrażnienia korzeni nerwowych, manifestujące się bólem szyjnym, dlatego wskazana jest okresowa kontrola neurologiczna.

W początkowym okresie po wypadku powódka odczuwała znacznie większe dolegliwości bólowe z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa szyjnego, ale na skutek zastosowanego leczenia, przede wszystkim usprawniającego, dolegliwości te uległy stopniowemu zmniejszeniu. Ustalając procentowy uszczerbek na zdrowiu biegły wziął pod uwagę istniejące zmiany zwyrodnieniowe, potwierdzone badaniem MR, na które nałożył się uraz z dnia 14 lipca 2014 .

Powódka nie wróciła do stanu zdrowia sprzed wypadku. Musi używać poduszki ortopedycznej, długo nie może ułożyć się do snu. Odczuwa drętwienie rąk i bóle głowy, jednak musi pracować jeszcze przez 5 lat by uzyskać emeryturę.

Dowód: Opinia biegłego chirurga - ortopedy K- 136-139, przesłuchanie powódki K- 164

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

W zakresie ograniczonym i co do kwoty objętej cofnięciem ze zrzeczeniem się roszczenia Sąd umorzył postępowanie.

W pozostałym zakresie obejmującym zadośćuczynienie w kwocie 10 000 zł i odszkodowanie w kwocie 4 003, 37 zł powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Nie jest sporny sprawca zdarzenia i jego ubezpieczenie u strony pozwanej oraz wypłacone zadośćuczynienie w kwocie 1500 zł.

Kwestią sporna pozostawało dochodzone roszczenie zadośćuczynienia i odszkodowania i jegio związek z wypadkiem.

Mając na względzie materiał dowodowy i ustalenia opisane w stanie faktycznym sprawy, akta szkody, treść i wnioski opinii obu biegłych: neurologa i chirurga-ortopedy oraz dokumentację medyczną, dołączone rachunki i faktury wskazujące na sposób i koszty leczenia, koszty zaświadczeń i ich treść dotyczącą utraconych zarobków za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim Sąd uwzględnił powództwo.

Powódka, jak wynika z opisanych materiałów i ustaleń, nie powróciła do stanu zdrowia sprzed wypadku, doznany uraz pogłębił dolegliwości i zwyrodnienie kręgosłupa. Powołani biegli stwierdzili, że skutkiem wypadku powódki jest stan po urazie skrętnym kręgosłupa szyjnego z uszkodzeniem aparatu więzadłowego i torebkowego oraz długotrwały uszczerbek na zdrowiu powódki w wysokości 4 %.

W początkowym okresie po wypadku powódka odczuwała znacznie większe dolegliwości bólowe z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa szyjnego, ale na skutek zastosowanego leczenia, przede wszystkim usprawniającego, dolegliwości te uległy stopniowemu zmniejszeniu, ale do chwili obecnej mają miejsce, co powoduje konieczność przyjmowania leków przeciwbólowych i używania poduszki ortopedycznej.

Powódka ma problemy z ułożeniem się na poduszce do snu i odczuwa drętwienie rąk oraz bóle głowy przeszkadzające w pisaniu, czytaniu i pracy zawodowej.

Na skutej przebywania na zwolnieniu powódka utraciła zarobek w wyliczonej prawidłowo i opartej na zaświadczeniach zakładu pracy, dochodzonej kwocie, a do pracy w C. nadal musi powódka dojeżdżać samochodem wraz z mężem, a na spodziewaną emeryturę przejdzie za 5 lat.

Na podstawie przepisu art. 445 § 1 k.c. w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Katalog wypadków, w których można żądać zadośćuczynienia określa przepis art. 444 § 1 k.c. stanowiąc, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.

Zgodnie z przepisem art.822 § 1 k.p.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgromadzony materiał dowodowy opisany w ustaleniach stanu faktycznego wskazuje, ze strona pozwana wypłaciła w toku likwidacji szkody 1500 zł., wywodząc, ze jest to kwota odpowiednia.

W zakresie wysokości zadośćuczynienia Sad wziął pod uwagę obowiązujące w tym zakresie orzecznictwo Sadu Najwyższego., w tym wyrok z dnia 3 lutego 2000 r. wydany w sprawie I CKN 969/98 (LEX 50824), w którym SN wypowiedział się o charakterze, jaki spełniać ma zadośćuczynienie, wskazując: „ Zadośćuczynienie nie jest karą, lecz sposobem naprawienia krzywdy. Chodzi tu o krzywdę ujmowaną jako cierpienie fizyczne, a więc ból i inne dolegliwości oraz cierpienia psychiczne, czyli negatywne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała, czy rozstroju zdrowia w postaci np. zeszpecenia, wyłączenia z normalnego życia itp.

Celem zadośćuczynienia jest przede wszystkim złagodzenie tych cierpień. Przy ocenie więc "odpowiedniej sumy" należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności danego wypadku, mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy.

Ustalając wysokość zadośćuczynienia Sąd ma dosyć szeroką swobodę w tej kwestii. Sąd przyznał, opierając się na opinii biegłych, dokumentacji medycznej, fakturach i aktach szkody, a przede wszystkim przesłuchaniu powódki – kwotę zadośćuczynienia w wysokości dalszych 10 000 zł i zwrot całości kosztów leczenia oraz utraconych zarobków i koszty tłumaczen z języka czeskiego, udokumentowane przez powódkę – 4 003, 37 zł.

Sąd miał na względzie przede wszystkim odczuwane nadal dolegliwości bólowe, ograniczenia fizyczne związane z wypadkiem, ograniczenia w pracy, pisaniu i czytaniu i wydatki związane z leczeniem i rehabilitacja w przyszłości..

Te właśnie okoliczności zostały wzięte pod uwagę przy ustaleniu, ze strona pozwana powinna dopłacić powódce do przyznanej już kwoty 1 500 zł dalszą w wysokości 10 000 zł, jako kompensatę doznanych cierpień, uszczerbku na zdrowiu, ograniczeń fizycznych będących następstwem wypadku.

O kosztach postępowania orzeczono po myśli przepisu art. 98 k.p.c. zasądzając od strony pozwanej koszty zastępstwa procesowego i całą opłatę oraz wynagrodzenie biegłego.