Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 kwietnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie: Przewodniczący Sędzia S.O. Grażyna Cichosz

Protokolant sekretarz sądowy Anna Łempicka

po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2016 roku w Lublinie

sprawy R. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o wypłatę emerytury od wcześniejszej daty

na skutek odwołania R. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.

z dnia 03 września 2015 roku znak:(...)

oddala odwołanie

Sygn. akt VII U 1703/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3 września 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. przyznał R. D. prawo do emerytury od dnia 28 sierpnia 2015 roku tj. od dnia następnego po rozwiązaniu stosunku pracy ( decyzja akta ZUS).

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł wnioskodawca domagając się przyznania emerytury od dnia 1 sierpnia 2015 roku (odwołanie k.2).

Nadto na rozprawie w dniu 8 lutego 2015 roku wnioskodawca kwestionował wyliczenie ustalonej emerytury, jednakże ostatecznie, po szczegółowym przedstawieniu wyliczenia przez organ rentowy wnioskodawca uznał to wyliczenie za prawidłowe (zastrzeżenia wnioskodawcy k15, k.17, pismo ZUS k.24, pismo wnioskodawcy k.27).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji ( odpowiedz na odwołanie k.3-4).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Wnioskodawca urodzony (...) w dniu (...) roku złożył wniosek o emeryturę. W chwili złożenia wniosku pozostawał w stosunku pracy. W złożonym wniosku wskazał, iż rozwiązanie stosunku pracy nastąpi w dniu 27 sierpnia 2015 roku. W dniu 28 sierpnia 2015 roku wnioskodawca złożył do organu rentowego świadectwo pracy potwierdzające rozwiązanie stosunku pracy i zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia (...) roku. Wnioskodawca przed ustaleniem spornego prawa do emerytury pobierał emeryturę częściową na podstawie art. 26b ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( niesporne).

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o akta emerytalne wnioskodawcy i nie był sporny.

Zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem a odwołanie wnioskodawcy jako niezasadne podlega oddaleniu

Zgodnie z Art. 26b ust 1. ubezpieczonym, którzy nie osiągnęli wieku emerytalnego określonego w art. 24 ust. 1a pkt 26-85 i ust. 1b pkt 2-20, przysługuje emerytura częściowa, jeżeli spełnili łącznie warunki wskazane przepisie.

Dalej przepis ten stanowi, iż po osiągnięciu przez osobę uprawnioną do emerytury częściowej wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1a pkt 26-85 i ust. 1b pkt 2-20, oraz po ustaniu stosunku pracy w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem emerytura częściowa podlega - na wniosek ubezpieczonego – zamianie, na emeryturę, o której mowa w art. 24.

Przepis art. 100 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stanowi, że prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa. Jednym z warunków nabycia prawa do emerytury, po pobieraniu emerytury częściowej jest ustanie stosunku pracy. Nie było sporne to, że stosunek ten ustał w dniu 27 sierpnia 2015roku, zatem prawidłowo organ rentowy zaskarżoną decyzją ustalił wnioskodawcy prawo do emerytury od następnego dnia po ustaniu stosunku pracy, albowiem w tej dacie ziściły się wszystkie przesłanki do zamiany emerytury częściowej na emeryturę zwykłą.

W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.