Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: protokolant sądowy Joanna Walczak

po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2016 r. w Warszawie

sprawy M. H.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania M. H.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 5 listopada 2014 r. znak: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje M. H. prawo do renty z tytułu częściowej, trwałej niezdolności do pracy od dnia 1 października 2014 r. na stałe.

Sygn. akt VII U 543/15

Transkrypcja uzasadnienia wyroku dnia 3 marca 2016 r.

Wygłoszone uzasadnienie wyroku

M. H. w swoim odwołaniu z dnia 6 marca 2015 roku złożyła odwołanie od decyzji organu rentowego z 5 listopada 2014 roku odmawiający jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Organ rentowy w swoim odpowiedzi na odwołanie karta 4 akt sprawy wnosił o oddalenia odwołania. Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny. Odwołująca M. H. pobierała z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział W W. rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Wymienione świadczenie zgodnie z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 12 września 2013 roku przysługiwało odwołującej do dnia 30 września 2014 roku strona 55, 59 akt rentowych tom III. W dniu 29 sierpnia 2014 roku odwołująca złożyła wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy strona 66 akt rentowych tom III. W toku postępowania odwołująca została skierowana na badania do komisji lekarskiej ZUS, która orzeczeniem z dnia 17 października 2015 roku strona 82 akt rentowych tom III uznała odwołującą za zdolną do pracy. W oparciu o powyższe orzeczenie oddział organu rentowego zaskarżoną decyzją z dnia 5 listopada 2015 roku strona 83 akt rentowych tom III odmówił ubezpieczonej prawa do wskazanego świadczenia. Sąd Okręgowy w toku postępowania dowodowego postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2015 roku karta 7 dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy specjalistów internisty, kardiologa i neurologa celem ustalenia czy odwołująca się jest zdolna czy też całkowicie lub częściowo nie zdolna do pracy zarobkowej ze szczególnym wskazaniem daty powstania tej niezdolności. Powołany w sprawie biegły z zakresu neurologii w swojej opinii zawarł tutaj na stronie 28, 28 verte stwierdził, iż analizując całość dokumentacje można przyjąć, że u badanej jest ponowne pogorszenie schorzeń związanych ze zmianami zwyrodnieniowo-dyskopatycznymi zwłaszcza w odcinku lędźwiowym. Ujawniła się w badaniach dyskopatia C6 do C7. Biegły stwierdził, że od marca 2015 roku, czyli od okresu kolejnej operacji z powodu objawowej rwy kulszowej badana jest częściowo nie zdolna do pracy na 2 lata, czyli do marca 2017 roku a nadto zasygnalizował, iż z uwagi na mnogość schorzeń liczne dokumenty z leczenia ortopedycznego wskazane, by było badanie przez biegłego lekarza ortopedę. Kolejny biegły w swojej opinii biegły internista-kardiolog zawartej na karcie 37, 38 akt sprawy stwierdził, iż w badaniu przedmiotowym ustalił nadwagę prawidłowe ciśnienie tętnicze. Stwierdził nadto u badanej bolesność w ruchach w odcinku lędźwiowym kręgosłupa prawego stawu barkowego i stawów kolanowych. Nie zaobserwował innych przedmiotowych odchyleń w zakresie swojej specjalności. Stwierdził nadto, że odwołująca jest wydolna oddechowo i krążeniowo. W ocenie biegłego po zapoznaniu się z dokumentacją sądowo lekarską i po zbadaniu odwołującej należy stwierdzić, że z przyczyn internistycznych i kardiologicznych z wyłączeniem stanu narządu ruchu nie spełnia ona kryteriów niezdolności do pracy. Biegły ortopeda, który został dopuszczony do sporządzenia opinii w sprawie w swojej opinii na karcie 65 do 67 stwierdził, iż analiza przedstawionej dokumentacji zebranej [ns 00:05:00.196] oraz przeprowadzonym badaniu odwołującej pozwala stwierdzić, że odwołująca jest nadal częściowo niezdolna do pracy na trwałe. Powodem niezdolności jest dysfunkcja kręgosłupa lędźwiowego, która nie była operowana 2015 roku z powodu przepukliny nowotworowej przepraszam nawrotowej. Biegły stwierdził, że utrzymują się objawy zespołów bólowego i upośledzenie sprawności dodatkowo w obrębie obu stawów kolanowych zmiany zwyrodnieniowe zaawansowane z przykurczem zgięciowym. Biorąc pod uwagę obustronne występowanie zmian zwyrodnieniowych kolan oraz wiek odwołującej mimo planowanego leczenia operacyjnego w ocenie biegłego nie odzyska ona zdolności do pracy. W zakresie korekty opinii przez biegłego neurologa biegły neurolog w ramach odniesienia się do uwag i zastrzeżeń poczynionych przez organ rentowy sprecyzował treść swojej opinii i w opinii uzupełniającej zawartej na karcie 71 akt sprawy stwierdził, iż koryguje czas trwania częściowej niezdolności odwołującej w stosunku do pierwszej opinii z 14 maja 2015 roku i stwierdza, że można przyjąć, że blizny w miejscu operowanym 2012 roku mogły powodować przewlekłe bóle i przed marcem 2015 roku skoro doszło do operacji. Organ rentowy w swoim piśmie procesowym z 15 grudnia 2015 roku karta 79 przedstawił stanowisko przewodniczącego komisji lekarskiej przy (...) Oddziale ZUS gdzie przewodniczący odniósł się do opinii biegłych i stwierdził, iż opinia biegłego neurologa z 30 listopada 2015 roku stwierdzająca częściową niezdolność do pracy na 2 lata oraz nowe okoliczności w sprawie po badaniu związanym z usunięciem [ns 00:07:43.207] kręgowego i resztek wypadającego dysku a także, jeżeli chodzi o opinię biegłego ortopedy z dnia 10 listopada 2015 roku stwierdzająca częściową trwałą niezdolność do pracy odwołującej nie budzi jego uwag. W ocenie Sąd Okręgowy zważył, co następuje odwołanie odwołującej jest uzasadnione w świetle zebranego materiału dowodowego a nade wszystko przedłożonej opinii biegłego ortopedy należy stwierdzić, iż odwołująca jest trwale częściowo nie zdolna do pracy. I w tym zakresie zarówno opinia biegłego ortopedy jak i biegłego neurologa jest w pełni przekonywująca i profesjonalnie sporządzona w ocenie Sądu w oparciu o zebrany materiał dowodowy dokumentację medyczną a także i badanie odwołujących. Tym elementem przesądzającym w przedmiotowej sprawie jest niekwestionowana przez organ rentowy opinia biegłego ortopedy z dnia 10 listopada 2015 roku, co już Sąd podkreślił stwierdzając za częściową trwała niezdolność do pracy. W świetle powyższego a także wobec faktu, iż sam organ rentowy nie zakwestionował powyższych opinii i nie wnosił o powołanie innych biegłych, którzy mieli odnieść by się do przedmiotowej sprawy. Sąd uznał, iż wobec faktu, iż odwołująca miała płacone świadczenie z tytułu całkowitej niezdolności do pracy do dnia 30 września 2014 roku a w dniu 29 sierpnia 2014 roku złożyła wniosek o ponowne ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy to niewątpliwie należy uznać za zasadne jej odwołanie wobec treści przetoczonej opinii biegłego ortopedy i przyznać jej prawo do renty z tytułu częściowej trwałej niezdolności do pracy od dnia 1 października 2014 roku na stałe, czyli od daty, kiedy zaprzestano wypłaty świadczenia dotychczasowego renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Zgodnie z artykułem 107 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do świadczenia uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badań badania lekarskiego przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie. W ocenie Sądu została wykazana niezbity i przekonywujący nadal częściowa niezdolność do pracy odwołującej i to na trwałe. I z tych też względów Sąd na mocy artykułu 477(14) paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego orzekł jak w sentencji.