Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 września 2015 roku w sprawie z powództwa (...) S.A. z siedzibą w Ł. przeciwko G. O. o zapłatę, Sad Rejonowy w Łowiczu zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1863,92 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 grudnia 2014 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 630 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 600 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając go w całości oraz zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, iż miała miejsce zwłoka w spłacie zobowiązania, podczas gdy powód realizował płatności zgodnie z możliwościami, a w chwili obecnej o ile pozwoli mu na to sytuacja materialna wskazał, że wyrówna zaległości. Jednocześnie podniósł, że nie zgadza się z płaceniem tak wysokich odsetek, w sytuacji, gdy nie ma inflacji. Tym samym wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz zwolnienie go od kosztów niniejszej apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja nie jest zasadna i podlega oddaleniu w całości.

Zaskarżone orzeczenie należało uznać co do zasady za prawidłowe, stanowiące wynik właściwej oceny zebranego materiału dowodowego. Sąd Okręgowy podziela poczynione przez Sąd pierwszej instancji ustalenia i w konsekwencji przyjmuje za swoje, uznając za zbędne powielanie ich w treści uzasadnienia.

Niniejsza sprawa podlega rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym i z tego względu zgodnie z przepisem art. 505 ¹³ § 2 k.p.c., jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku tego sądu powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. Wskazać przy tym należy, iż uznanie, że mamy do czynienia z postępowaniem uproszczonym pociąga zarazem za sobą daleko idące konsekwencje dotyczące kształtu wnoszonego w tym postępowaniu środka odwoławczego. Apelacja w postępowaniu uproszczonym może być bowiem oparta wyłącznie na podstawach określonych w art. 505 ⁹ § 1 ¹ k.p.c. oraz na podstawie późniejszego wykrycia okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, co pośrednio wynika z brzmienia art. 505 ¹¹ § 2 k.p.c. Jak wynika zatem z powyższego podstawą apelacji w tym trybie nie mogą być zarzuty błędu w ustaleniach faktycznych.
W konsekwencji Sąd odwoławczy nie mógł rozpoznać zarzutu sformułowanego w apelacji dotyczącego błędu w ustaleniach faktycznych albowiem jego sformułowanie w postępowaniu uproszczonym było niedopuszczalne.

Sad I instancji słusznie uznał, że powództwo jako udowodnione co do zasady jak i wysokości zasługiwało na uwzględnienie. Z akt sprawy bezsprzecznie bowiem wynika, iż pozwany nie wykonał swojego zobowiązania, tj. nie uiścił składki z tytułu ubezpieczenia przedmiotowego pojazdu. Pozwany w toku postępowania nie kwestionował zarówno faktu zawarcia umowy ubezpieczenia OC przedmiotowego samochodu ciężarowego, bezsprzecznie przyznając w uzasadnieniu wniesionego sprzeciwu, iż nie wykonał ciążącego na nim obowiązku uiszczenia składki, jak również nie kwestionował wysokości dochodzonego roszczenia.

Zamierzonego przez apelującego skutku nie może odnieść podniesiona przez niego argumentacja sprowadzająca się do wykazania jego trudnej sytuacji finansowej. Fakt trudnej sytuacji finansowej spowodowana brakiem płynności finansowej firmy, która była przyczyną zaprzestania spłaty zobowiązań jest irrelewantny dla oceny zasadności dochodzonego roszczenia. Pozwany jest osobą dorosłą, który powinien mieć świadomość konsekwencji związanych z zawarciem umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Pozwany podjął decyzję o zawarciu umowy wiedząc, jakie ryzyko wiąże się z brakiem uiszczania należnych składek. Pozwany nie uregulował składki za wskazany okres na który udzielono mu ochrony z tytułu ubezpieczenia przedmiotowego pojazdu, co skutkowało uznaniem zasadności powództwa. Odnosząc się zaś do stanowiska pozwanego kwestionującego wysokość odsetek, wskazać należy, iż mając na uwadze, że w toku postępowania pozwany nie kwestionował roszczenia również co do wysokości, zarzut w tym zakresie należało uznać za bezzasadny.

Mając powyższe na uwadze, wobec bezzasadności zarzutów sformułowanych
w apelacji oraz nieujawnienia okoliczności, które winny być uwzględnione w toku postępowania drugoinstancyjnego z urzędu, Sąd Okręgowy oddalił apelację w oparciu
o art. 505 ¹² § 3 k.p.c., jako bezzasadną.