Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIIRC 263/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim w Wydziale III Rodzinnym i Nieletnich,

w składzie:

Przewodniczący SSR Anna Mroczek

Ławnicy

Protokolant st.sekr.sądowy Dorota Kubiczek

po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2016 r. w Tomaszowie Mazowieckim

przy udziale

sprawy z powództwa: I. Ł. działającej w imieniu małoletniej W. M.

przeciwko : D. M.

o podwyższenie alimentów

1.  podwyższa alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 18 listopada 2011 roku w sprawie sygn. akt IIIRC 450/11 od D. M. na rzecz małoletniej W. M. z kwoty po 300 ( trzysta) złotych do kwoty po 450 ( czterysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie , poczynając od dnia 17 czerwca 2015 roku, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, pozostałe warunki płatności pozostawiając bez zmian,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  zwalnia pozwanego od kosztów sądowych,

4.  wyrokowi w punkcie 1. ( jeden) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sędzia (-) A. M.

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 17 czerwca 2015 roku I. Ł. działająca w imieniu małoletniej W. M. wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego D. M. na rzecz małoletniej powódki z kwoty po 300 złotych miesięcznie do kwoty po 600 złotych miesięcznie.

Pozwany D. M. powództwa nie uznał i wnosił o jego oddalenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wysokość alimentów należnych od pozwanego D. M. na rzecz jego córki W. M. po raz ostatni została ustalona na kwotę po 300 złotych miesięcznie wyrokiem Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 18 listopada 2011 roku w sprawie sygn. akt IIIRC 450/11. Orzeczenie uprawomocniło się 22 grudnia 2011 roku

(dowód: wyrok k-32 w załączonych aktach Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim sygn. IIIRC 450/11).

W. M. ma 6 lat. Uczęszcza do przedszkola. Za przedszkole płaci około 60 złotych miesięcznie. Jej wyprawka kosztowała około 350 złotych. Małoletnia powódka nie korzysta z żadnych dodatkowych, płatnych zajęć.

Jest dziewczynką zdrową. Nie jest na żadnej diecie.

Systematycznie ma kupowaną odzież, obuwie, bieliznę, środki higieniczne, kosmetyczne

(dowód: zeznania powódki k-70-70 odwrót).

I. Ł., matka małoletniej powódki ma 29 lat. Z zawodu jest pedagogiem. Nie pracuje. Jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w T. jako bezrobotna bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych

(dowód: zaświadczenia k-29, zeznania powódki k-70).

Ze środków MOPS-u w T. otrzymuje zasiłek okresowy w wysokości 330 złotych oraz zasiłek rodzinny na W. w kwocie po 106złotych miesięcznie.

Mieszka z córką, konkubentem oraz ze wspólnym dzieckiem jej i partnera. Drugie dziecko ma 1,5 roku.

Uiszcza ona następujące stałe opłaty: energia elektryczna-300 złotych raz na dwa miesiące, czynsz- 850 złotych miesięcznie. Ustawowa przedstawicielka małoletniej powódki wraz z konkubentem wynajmuje mieszkanie. Kwota 850 złotych to kwota obejmująca wszystkie opłaty typu: czynsz, płata z tytułu najmu, woda, śmieci itp.

Jest zadłużona w banku na kwotę 16 000 złotych. Kredyt spłaca po 300 złotych miesięcznie. Kredyt zaciągnęła na potrzeby pozwanego

(dowód: zeznania powódki k-70-70 odwrót).

D. M. ma 34 lata. Z zawodu jest malarzem.

Od 5 lat przebywa w zakładzie karnym za przestępstwo gwałtu. Koniec kary upływa w lipcu 2017 roku

(dowód: zeznania pozwanego k-61).

Od roku czasu w zakładzie karnym jest zatrudniony jako kucharz. Zarabia 1 700 złotych brutto. Z wynagrodzenia ma ściągane około 300 złotych tytułem długu powstałego za niepłacenie czynszu za lokal, w którym zamieszkiwał będąc na wolności. Na koncie depozytowym ma 2 000 złotych

(dowód: pismo k-10,22,23, zaświadczenie k-12, przelewy k-13-21,52-55, zeznania pozwanego k-61).

Będąc na wolności pracował w firmie (...) jako monter przyczep i lawet. Zarabiał około 2 000 złotych miesięcznie.

Prócz małoletniej powódki nie ma innych dzieci

(dowód: zeznania pozwanego k-61).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej powołanych dowodów, które SA spójne i wzajemnie się uzupełniają.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie co do zasady, choć co do wysokości jest wygórowane. Podstawą żądania pozwu jest przepis art.138 kriop, zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami. Wynika z tego, że rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na art. 138 kriop wymaga porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się ostatniego wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu.

Data uprawomocnienia się wyroku zasądzającego świadczenia alimentacyjne początkuje termin, w jakim możliwe jest wystąpienie z żądaniem zmiany tego wyroku w razie zmiany stosunków. Jeszcze raz należy podkreślić, że podstawą powództwa z art. 138 kriop może być tylko zmiana stosunków, która nastąpiła nie wcześniej niż po uprawomocnieniu się wyroku zasądzającego alimenty (por. wyrok SN z 25 maja 1999r., I CKN 274/99. LexPolonica nr 1932374).

Od zasądzenia ostatnich alimentów należnych od pozwanego na rzecz małoletniej powódki upłynęło 4,5 roku. W. M. miała wówczas niepełne 2 lata a obecnie ma 6 lat. Niewątpliwie w tym okresie czas wzrosły koszty utrzymania uprawnionej i to w sposób znaczny. Związane jest to zarówno z uczęszczaniem do przedszkola jak i kosztami związanymi z zakupem żywności, odzieży, obuwia, środków kosmetycznych, higienicznych, chemicznych itp. Te fakty wiążą się z dużymi nakładami finansowymi.

Ustalając aktualną wysokość alimentów Sąd miał na uwadze również to, że małoletnia nie ma kontaktu z ojcem, który od wielu lat przebywa w zakładzie karnym. Pozwany zatem prócz płacenia alimentów nie przyczynia się w inny sposób do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniej.

D. M. jest osobą młodą i zdrową. Odbywa karę pozbawienia wolności za przestępstwo, które popełnił z własnej winy. W czasie trwania poprzedniego postępowania, w którym wyraził zgodę na płacenie na rzecz córki alimentów w kwocie po 300 złotych miesięcznie, nie pracował. Obecnie, od roku czasu zatrudniony jest w zakładzie karnym jako kucharz. Jego miesięczna pensja wynosi 1 700 złotych brutto. Na koncie depozytowym ma oszczędności w kwocie 2 000 złotych. Nie ma innych zobowiązań alimentacyjnych prócz w stosunku do córki W..

Pozwany w 2017 roku opuści zakład karny. W warunkach wolnościowych pozostawał w zatrudnieniu i uzyskiwał z tego tytułu wysokie wynagrodzenie.

Sąd podwyższył alimenty o kwotę 150 złotych biorąc powyższe na uwadze. Z drugiej strony kwota obecnie podwyższonych alimentów jest równa wartości alimentów poprzednio zasądzonych.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w punkcie 1 wyroku. W pozostałym zakresie powództwo oddalono jako zbyt wygórowane nie mające uzasadnienia w zgromadzonym materiale dowodowym w sprawie.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 100 kpc zaś o rygorze natychmiastowej wykonalności- na podstawie art. 333&1pkt.1 kpc.

Sędzia (-) A. M.