Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2015r. w S.

odwołania A. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 30 grudnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie A. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala A. M. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 listopada 2014 roku do 31 października 2016 roku.

Sygn. akt IV U 116/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 30 grudnia 2014r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 119 ust. 1 pkt 4 oraz art. 57 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, wskazując, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 16.12.2014 r. stwierdziła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. M. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu wskazała, że prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy miał przyznane od dnia 01.04.1999 r. do 31.07.2014 r., jest pod stała opieka lekarzy, a jego stan zdrowia stale się pogarsza. Następnie został skierowany do Urzędu Pracy celem przekwalifikowania zawodowego, ale Urząd Pracy odmówił przekwalifikowania z uwagi na jego zły stan zdrowia (odwołanie k. 1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 16 grudnia 2014 r., która stwierdziła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.20-21).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca A. M. na podstawie decyzji z dnia 8 września 2014 r. miał ustalone prawo do renty szkoleniowej do dnia 31 stycznia 2015 r. wypłata renty szkoleniowej została wstrzymana decyzją z dnia 5.11.2014 r. od dnia 01.11.2014 r. z uwagi na brak możliwości przekwalifikowania ubezpieczonego do innego zawodu (decyzja k. 314 a.r.).

Z uwagi na powyższe organ rentowy rozpoznał uprawnienia wnioskodawcy do renty z tytułu niezdolności do pracy i skierował wnioskodawcę na badanie lekarskie do lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z dnia 24.11.2014 r. stwierdził, że A. M. nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika ZUS k.316 a.r.). Ubezpieczony złożył sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS dnia 25.11.2014 r. (k.34 akt lekarskich organu rentowego) i w związku z tym został skierowany na badanie przez komisję lekarską ZUS. Komisja lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 16.12.2014 r. stwierdziła, że ubezpieczony A. M. nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie komisji lekarskiej k.318 a.r.).

Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 30 grudnia 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 319 akt organu rentowego).

Zespół biegłych lekarzy: ortopedy, neurologa, chirurga w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznał u A. M. padaczkę, wygojone złamanie miednicy leczone operacyjnie, stan po złamaniu podudzia lewego wygojone z niewielkim ograniczeniem ruchomości stawu skokowego, żylaki obu podudzi, wygojone owrzodzenie żylne z cechami zespołu pozakrzepowego. Biegli wskazali, że z uwagi na schorzenie neurologiczne -padaczkę ubezpieczony w dalszym ciągu pozostaje częściowo niezdolny do pracy zgodnie ze swoimi kwalifikacjami: spawacz, kierowca i określili tą niezdolność na okres od 01.11.2014 r do 31.10.2016 r. (opinie k.27,44).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy A. M. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawcy od decyzji organu rentowego wymagało ustalenia czy wnioskodawca w dalszym ciągu po 31 października 2014 r. jest niezdolny do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych lekarzy: ortopedy, neurologa i chirurga dała podstawy do ustalenia, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy od dnia 01 listopada 2014 r. do 31 października 2016 r.

W złożonej opinii biegli lekarze sądowi wskazali, że padaczka stanowi przeciwskazanie do pracy na wysokości, przy maszynach w ruchu i wysokiej temperaturze, do prowadzenia pojazdów mechanicznych, pracy w bezpośrednim kontakcie z energią elektryczną i z ostrymi narzędziami, w tym do pracy zgodnej z kwalifikacjami ubezpieczonego: spawacz, kierowca. Padaczka niezależnie od częstotliwości napadów stanowi przeciwskazanie do pracy zgodnej z kwalifikacjami ubezpieczonego. Postawione przez biegłego neurologa rozpoznanie w tym zakresie ma swoje uzasadnienie w dokumentacji medycznej znajdującej się w aktach sprawy, w tym z dokumentacji z leczenia w poradni neurologicznej, gdzie również rozpoznano u ubezpieczonego padaczkę i w leczeniu stosowano lek przeciwpadaczkowy Amzepin w dawce 2x200 mg dostosowując go do ilości napadów.

Analizując opinię zespołu biegłych i opinię uzupełniającą lekarza neurologa Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydane zostały przez lekarzy specjalistów, a ponadto poprzedzone zostały analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Biegli odnieśli się do kalifikacji ubezpieczonego i wyczerpująco wskazali z jakich powodów uznali ubezpieczonego za częściowo niezdolnego do pracy.

Stwierdzona u ubezpieczonego częściowa niezdolność do pracy zgodnie z opinią biegłych, której wnioski Sąd podzielił, istniała nadal od 01 listopada 2014r. i czas jej trwania został ustalony do 31 października 2016 r., wobec powyższego spełniony jest wymóg z art. 57 ust. 1 pkt 1 wskazanej powyżej ustawy. Ubezpieczony wykazał również pozostałe warunki konieczne do ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (okoliczności niesporne).

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu A. M. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.11.2014 r. do 31.10.2016 r.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.