Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2016r. w S.

odwołania H. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 2 października 2014 r. Nr (...)

w sprawie H. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1216/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 października 2014 r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił H. W. prawa do emerytury, bowiem nie udowodnił wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych wynoszących 20 lat. Na podstawie dowodów dołączonych do wniosku organ rentowy przyjął za udowodnione 19 lat, 3 miesiące i 11 dni okresów składkowych.

Odwołanie od ww. decyzji złożył ubezpieczony H. W., wnosząc o uwzględnienie okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w S. w latach 1962-1963 oraz przyznanie mu prawa do emerytury. Jak wyjaśnił ubezpieczony, nie może udokumentować ww. zatrudnienia, ponieważ powołany zakład pracy został zlikwidowany, a w obecnym zakładzie, tj. Przedsiębiorstwie Budowlano (...) sp. z o.o. nie ma dokumentów potwierdzających jego zatrudnienie. Wpisy odnoszące się do zatrudnienia w ww. zakładzie pracy ubezpieczony posiadał w starym dowodzie osobistym oraz książeczce ubezpieczeniowej, jednak dokumenty te spłonęły w czasie pożaru domu (odwołanie, k. 1 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie, k. 4-6 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony H. W., ur. (...), złożył w dniu 24 września 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniosek o emeryturę. Na podstawie dokumentów dołączonych do wniosku organ rentowy przyjął za udowodnione okresy składkowe w wymiarze 19 lat, 3 miesięcy i 11 dni. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał decyzję odmowną, bowiem wnioskodawca nie udowodnił wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych wynoszących 20 lat (decyzja z 02.10.2014 r., k. 13 a.e.).

Stosownie do treści art. 27 ust. 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonemu urodzonemu do dnia 31 grudnia 1947 roku emerytura przysługuje po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 65 lat dla mężczyzn oraz udowodnieniu okresu składkowego i nieskładkowego wynoszącego co najmniej 25 lat. Zgodnie z art. 28 w zw. z art. 27 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., którzy nie osiągnęli okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2, przysługuje emerytura, jeśli spełnili łącznie następujące warunki: osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 65 lat dla mężczyzn oraz mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla mężczyzn.

Ubezpieczony wnosił o zaliczenie okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w S. w latach 1962-1963, którego jednak nie udowodnił. Tym samym odwołanie podlegało oddaleniu.

Jak wynika z pisma Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) sp. z o.o. w S., w którego depozycie znajdują się dokumenty zlikwidowanego (...) Przedsiębiorstwa (...) w S., nie zachowały się akta osobowe H. W. zatrudnionego w latach 1962-1963, przechowywane przez okres 12 lat (k. 15 a.s.). Ubezpieczony nie mógł także przedłożyć innych dokumentów pracowniczych, które – jak twierdził – spłonęły w czasie pożaru domu. Dokonując ustaleń odnoszących się do zatrudnienia ubezpieczonego w (...) Przedsiębiorstwie (...) w S., Sąd nie mógł oprzeć się na zeznaniach świadków J. P. (1) oraz J. P. (2) (k. 18v a.s.), z uwagi na brak szczegółowej wiedzy świadków w tym zakresie. Ani powołani świadkowie, ani sam ubezpieczony nie byli w stanie wskazać konkretnego okresu zatrudnienia wnioskodawcy w ww. zakładzie pracy. Świadek J. P. (1) wyjaśnił, iż pracował w (...) Przedsiębiorstwie (...) około 1964-1965 roku przez ok. 15 lat, jednak nie pamięta jak długo ubezpieczony był zatrudniony, ani czy swoją pracę wykonywał sezonowo czy na stałe (k. 18v a.s.). Świadek J. P. (2) zeznał, że pracował w ww. zakładzie pracy w 1966 r. przez ok. 3-4 lata, zaś H. W. przyszedł do pracy później i został, gdy świadkowie w powołanym przedsiębiorstwie już nie pracowali (k. 18v a.s.). Ubezpieczony także nie był w stanie wskazać dokładnego okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...), w którym – jak wyjaśnił - jako pracownik fizyczny wykonywał m.in. betonowe zbrojone kręgi i belki zbrojone do mostów. Ubezpieczony zeznał: „Nie pamiętam dokładnie, kiedy to było (…) We wniosku ZUSu napisałem, że pracowałem w latach 1962-1963. Mogłem się pomylić” (k. 19 a.s.). Wobec powyższego ubezpieczony nie udowodnił wymiaru stażu pracy w (...) Przedsiębiorstwie (...), a co za tym idzie brak było podstaw do zaliczenia spornego okresu do okresów składkowych i nieskładkowych w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Podkreślenia wymaga, iż składając wcześniejszy wniosek o emeryturę z dnia 30.03.2011 r. ubezpieczony wskazywał okres od 15 maja 1958 r. do 31 marca 1964 r. jako pracę w gospodarstwie rolnym rodziców. Jak wyjaśnił na rozprawie w dniu 28 października 2015 r., pozostawał w przekonaniu, że okres ten wystarczy i nie wie, dlaczego nie podawał, że pracował w (...) Przedsiębiorstwie (...) (k. 12v a.s.). Wnioskowana praca ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym rodziców nie mogła zostać uzupełniająco uwzględniona do okresów składkowych i nieskładkowych (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy emerytalnej), ponieważ w ww. okresie rodzice wnioskodawcy nie posiadali gospodarstwa rolnego. Powyższe potwierdza uzasadnienie postanowienia Wójta Gminy Z. z dnia 12.05.2011r. odmawiającego wydania zaświadczenia o treści potwierdzającej, że J. i F. W. posiadali gospodarstwo rolne w okresie od 15.05.1958 r. do 31.03.1964 r. (k. 7 a.e.). Co więcej, z protokołu z dnia 5 lipca 1976 r. znajdującego się w aktach organu rentowego wynika, że ojciec ubezpieczonego J. W. stał się samoistnym posiadaczem gospodarstwa na podstawie nieformalnej ustnej umowy dopiero w 1968 r. Na powyższe zwrócił uwagę organ rentowy w decyzji z dnia 22 kwietnia 2011 r. wydanej po rozpatrzeniu wniosku z dnia 30.03.2011 r., odmawiającej ubezpieczonemu prawa do emerytury, od której H. W. nie złożył odwołania.

Całokształt okoliczności sprawy pozwolił zatem uznać zaskarżoną decyzję z dnia 2 października 2014 r. za prawidłową. Ubezpieczony nie udowodnił bowiem wymaganych przepisami ustawy okresów składkowych i nieskładkowych w wymiarze 20 lat.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., orzeczono jak w sentencji wyroku.