Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2015r. w S.

odwołania A. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 10 marca 2015 r. Nr (...)- (...)

w sprawie A. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala A. C. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 lutego 2015 roku na stałe.

Sygn. akt IV U 458/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 marca 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., na podstawie art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił A. C. ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres, bowiem Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 27 lutego 2015 r. nie stwierdziła u wnioskodawcy niezdolności do pracy.

Odwołanie od ww. decyzji złożył ubezpieczony A. C., wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu wskazano, że przez 12 lat wnioskodawca pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na chorobę nowotworową. Później nastąpiło ogólne pogorszenie stanu zdrowia ubezpieczonego, w tym kłopoty z sercem i układem krążenia, co dokumentują karty informacyjne z pobytów w szpitalu. Ubezpieczony wskazał, że przez 26 lat pracował jako kierowca – operator sprzętu ciężkiego, jednak stan jego zdrowia obecnie nie pozwala na podjęcie pracy w zawodzie (odwołanie, k. 1 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji, jednocześnie wskazując, że odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, tym samym brak jest podstaw do zmiany decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie, k. 2-3 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony A. C., ur. (...), w dniu 13 stycznia 2015 r. złożył wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Składając powyższy wniosek ubezpieczony był w trakcie pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, która została mu przyznana na mocy decyzji organu rentowego do dnia 31 stycznia 2015 r. (decyzja z dnia 08.02.2013 r., k. 128 a.r.).

Rozpoznając wniosek ubezpieczonego organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 27.01.2015r. ustalił, że A. C. nie jest niezdolny do pracy (k. 138 a.r.). Z uwagi na złożenie przez ubezpieczonego sprzeciwu od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS sprawa została przekazana do rozpatrzenia przez Komisję Lekarską Zakładu.

W toku postępowania orzeczniczego Komisja Lekarska ZUS rozpoznała u wnioskodawcy następujące schorzenia: stan po ablacji RF cieśni trójdzielno-żylnej, stan po radioterapii i chemioterapii z powodu raka gardła dolnego/migdałka; przebyty zator tętnicy środkowej siatkówki. Komisja Lekarska wskazała, że dysfunkcje stwierdzone badaniem bezpośrednim i wynikami badań, naruszają sprawność organizmu w stopniu niewielkim, przy czym nie nastąpiło istotne pogorszenie od ostatniego badania ubezpieczonego. Wobec powyższego orzeczeniem z dnia 27 lutego 2015r. Komisja Lekarska ZUS stwierdziła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (k. 141 a.r.). Powołane orzeczenie Komisji Lekarskiej stało się podstawą wydania przez organ rentowy decyzji z 10 marca 2015r., odmawiającej A. C. prawa do dalszej wypłaty renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 142 a.r.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy onkologa, okulisty i kardiologa, którzy stwierdzili u ubezpieczonego następujące schorzenia: raka migdałka (rozpoznany i leczony w 2002 r.), stan po RTG-terapii na obszar szyi, ustną część gardła i regionalne, szyjne węzły chłonne (2002 r.), stan po chemioterapii uzupełniającej, napadowe migotanie przedsionków (stan po ablacji cieśni trójdzielno-żylnej), napadowy częstoskurcz nadkomorowy (stan po ablacji dodatkowej drogi), zator tętnicy środkowej siatkówki (zator gałązki skroniowo-dolnej tętnicy szyjnej wewnętrznej, 2014 r.), krytyczne zwężenie miażdżycowe tętnicy szyjnej wewnętrznej, (...) prawej tętnicy szyjnej wewnętrznej oraz założenie stentu (maj 2013 r.). Orzeczeniem biegłego okulisty stopień nasilenia schorzenia - w postaci zatoru tętnicy środkowej siatkówki, którego skutkiem jest występujące u ubezpieczonego osłabienie ostrości widzenia oka prawego – nie daje podstaw do orzeczenia niezdolności do pracy. Przebieg schorzeń kardiologicznych oraz stopień ich nasilenia, w ocenie biegłego kardiologa, nie powodują niezdolności do pracy. Jak wskazano w opinii, choroba nowotworowa migdałka rozpoznana i leczona w 2002 r. pozostawiła trwałe następstwa i upośledzenie stanu zdrowia wnioskodawcy. Skutkiem przebytego leczenia - głównie RTG-terapii na szyję, gardło powstał odczyn popromienny widoczny na skórze szyi ubezpieczonego oraz cechy uszkodzenia błony śluzowej jamy ustnej, gardła i przełyku. Ubezpieczony ma trudności w połykaniu stałych, suchych pokarmów, a co za tym idzie musi modyfikować swoje pożywienie. U ubezpieczonego występuje chrypka oraz częsty uporczywy, męczący kaszel, nasilający się zwłaszcza przy kontakcie z dymem, kurzem, pyłem. Czynnik ten w istotny sposób ogranicza wnioskodawcy wykonywanie wyuczonego i wykonywanego zgodnie z kwalifikacjami zawodu – kierowcy, operatora ciężkich maszyn. W ocenie biegłego lekarza onkologa, brak jest możliwości jakiejkolwiek skutecznej rehabilitacji w tym kierunku, a także brak możliwości skutecznego leczenia trwałego, popromiennego uszkodzenia śluzówek jamy ustnej, gardła, przełyku. Choć obecnie u ubezpieczonego nie występują objawy czynnej choroby nowotworowej (brak objawów wznowy i/lub progresji choroby nowotworowej), to skutki przebytego leczenia onkologicznego, orzeczeniem biegłego onkologa/chirurga onkologicznego, powodują u A. C. trwałą częściową niezdolność do pracy. Orzeczona trwała, częściowa niezdolność do pracy, zdaniem biegłych, istnieje od stycznia 2015 roku (opinia, k. 11-12 a.s.).

Analizując przedmiotową opinię biegłych, Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny, obiektywny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy specjalistów, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji medycznej oraz badaniem przedmiotowym ubezpieczonego. Opinia jest spójna, logiczna, należycie uzasadniona i sporządzona przez biegłych specjalizacji odpowiadających schorzeniom A. C.. Strony postępowania nie kwestionowały sporządzonej w sprawie opinii, w tym organ rentowy nie zgłaszał do niej żadnych uwag.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 748 t.j.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art. 12 ust. 1, 2 i 3 ww. ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Opiniujący biegły lekarz onkolog, mając na uwadze wiek, wykształcenie i kwalifikacje zawodowe ubezpieczonego, a przede wszystkim jego schorzenia, stwierdził, że z uwagi na skutki przebytego leczenia onkologicznego A. C. jest trwale częściowo niezdolny do pracy, a niezdolność ta trwa od stycznia 2015 r. Wnioskodawca spełnił zatem przesłankę z art. 57 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Nie budzi przy tym wątpliwości, iż A. C. spełnia również pozostałe przesłanki do nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy określone w art. 57 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, czego organ rentowy nie kwestionował.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 lutego 2015 r. na stałe.