Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział III Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Joanna Kruczkowska

Protokolant: stażysta Aneta Pacewicz

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2015 roku w Warszawie na rozprawie sprawy

z powództwa J. A.

przeciwko Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z siedzibą w W.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z siedzibą w W. na rzecz powódki J. A. kwotę 118.600zł /sto osiemnaście tysięcy sześćset złotych/ z odsetkami ustawowymi od dnia 19 czerwca 2012r. do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z siedzibą w W. na rzecz powódki J. A. kwotę 9530zł /dziewięć tysięcy pięćset trzydzieści złotych/tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt III C 868/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 lipca 2013 roku powódka J. A. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa kwoty 118.600,00 zł wraz z odsetkami, począwszy od dnia 19 czerwca 2012 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powódka wskazała, iż zawarła z pozwaną umowę o pomoc finansową w ramach programów zakresie osi 1 „Poprawa konkurencyjności sektora rolnego i leśnego” działania „Modernizacji gospodarstw rolnych”, na mocy której pozwana zobowiązała się do wypłaty pomocy w wysokości 225.240,00 zł. W wyniku zmiany postanowień umowy, jej realizacja została rozbita na dwa etapy.

Wniosek o płatność za pierwszy etap miał zostać złożony w terminie 15 lutego – 25 lutego 2009 r. natomiast wniosek za drugi etap winien być złożony w terminie 15 stycznia – 25 stycznia 2012 r. Powódka wyjaśniła, iż w chwili zawarcia umowy jak i podczas realizacji pierwszego etapu, pozostawała w związku małżeńskim z P. A..

W dniu 18 maja 2009 r. małżonkowie zawarli umowę o rozdzielności majątkowej, podziału majątku oraz umowę darowizny na rzecz córki A. A. (1).

W ramach drugiego etapu powódka wniosła o przyznanie pomocy w kwocie 118.600,00 zł w związku z zakupem przedniego podnośnika T. (...), kosiarki dyskowej frontowej oraz nośnika teleskopowego (...).

W dniu 4 czerwca 2012 r. pozwana wydała decyzję, w której odmówiła wypłaty pomocy, wskazując ze powódka nie potwierdziła realizacji zakresu rzeczowego albowiem przedłożone do wniosku faktury zawierały NIP Gospodarstwa Rolnego B. P. A., a nie indywidualny NIP powódki. W ocenie pozwanej, powódka nie była nabywcą maszyn, lecz P. A. stanowiący od dnia ustania wspólnoty majątkowej małżeńskiej odrębny podmiot prawny (pozew k. 5-10).

Pozwana Agencja wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu, przyznając, iż niesporne są okoliczności faktyczne wynikające z przedłożonych dokumentów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 stycznia 2009 r. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z siedzibą w W. zawarła z J. A. umowę przyznania pomocy związanej z realizacją operacji w ramach Programu w zakresie osi 1 „Poprawa konkurencyjności sektora rolnego i leśnego” oraz działania „Modernizacja gospodarstw rolnych” NR (...)- (...)- (...), pod która podpisali się J. A. i P. A..

Zgodnie z § 3 przedmiotowej umowy w wyniku realizacji operacji osiągnięty miał być cel modernizacji parku maszynowego poprzez jego uzupełnianie o maszyny i urządzenia niezbędne do poprawnego oraz bardziej efektywnego wykonywania prac w gospodarstwie poprzez zakup maszyn i urządzeń rolniczych przyczyniających się do usprawnienia przebiegu procesu technologicznego, poprawy jakości i bezpieczeństwa produkcji.

W w/w umowie określono realizację operacji w jednym etapie. Realizacja operacji lub jej etapu obejmowała m.in. udokumentowanie wykonania robót, dostaw lub usług w zakresie rzeczowym i finansowym. Zgodnie zaś z § 4, Agencja zobowiązała się do wypłacenia beneficjentowi pomocy w wysokości 225.240,00 zł, jednak nie więcej niż 50 % poniesionych kosztów kwalifikowanych operacji, zaś pomoc miała być przekazana jednorazowo.

Zgodnie z aneksem nr (...) z dnia 17.02.2009 r. do w/w umowy wprowadzono zmiany w zakresie realizacji operacji w dwóch etapach oraz przekazania pomocy w dwóch transzach. Zgodnie z aneksem nr (...) z dnia 15.05.2009 r. beneficjent zobowiązany został do złożenia wniosku o płatność wraz z wymaganymi dokumentami (oryginały faktur bądź dokumentów potwierdzających zakup maszyn) w terminach: po zakończeniu realizacji pierwszego etapu operacji od dnia 15.02.2009 r. do dnia 25.02.2009 r., po zakończeniu realizacji drugiego etapu operacji w terminie od dnia 15.01.2012 r. do dnia 25.01.2012 r. (umowa oraz aneksy podpisane przez pełnomocników powódki k. 11-28).

W dniu 18 maja 2009 r. małżonkowie zawarli umowy o rozdzielności majątkowej, podziale majątku i darowizny na rzecz córki A. A. (1). W konsekwencji właścicielami gospodarstwa rolnego w B. zostali małżonkowie J. i P. A. oraz A. A. (1), każdy w udziale 1/3 (akt notarialny k.69-69v, zeznania świadka k. 115).

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa została poinformowana stosownym pismem o przekształceniach własnościowych pomiędzy małżonkami A. tj. o rozdzielności majątkowej oraz o darowiźnie 1/3 gospodarstwa córce A. A. (1) (zeznania świadków J. A., P. A. i M. J. k. 115,199,201 oraz pismo do Agencji z dnia 11 maja 2010r-k66).

W maju 2011 r. gospodarstwo rolne w B. przez pełnomocników J. A. złożyło zapytanie do Agencji o możliwość zmiany zakresu rzeczowego II etapu realizacji umowy, co spotkało się z pozytywną odpowiedzią ze strony Agencji. Złożono więc wniosek o aneks do umowy obejmujący powyższą zmianę. We wniosku tym zawarto też oferty od firm, od których miał być zakupiony sprzęt. Były one kierowane na Gospodarstwo Rolne B. P. A.z adresem siedziby Gospodarstwa i NIP-em P. A., tak jak i w pierwszym etapie realizacji umowy /k119/. Aneks został podpisany i ta zmiana tj. zestawienie finansowe wraz z ofertami także zostało zaakceptowane przez Agencję (zeznania świadka M. J. k. 201).

W dniu 9 grudnia 2011 r. J. A. złożyła wniosek o płatność w ramach drugiego etapu w kwocie 118.600,00 zł. Z uwagi na braki formalne J. A. została wezwana do uzupełniania wniosku co uczyniła pismem z dnia 12 stycznia 2012 r. (wniosek o płatność, pismo wzywające do uzupełnienia braków, odpowiedź wnioskującej wraz załącznikami k. 29-56).

W dniu 4 czerwca 2012 r. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wydała decyzję, w której odmówiła wypłaty pomocy. W uzasadnieniu wskazano, iż J. A. nie potwierdziła realizacji zakresu rzeczowego albowiem przedłożone do wniosku faktury zawierały NIP Gospodarstwa Rolnego B. P. A. a nie indywidualny NIP powódki. Zgodnie z treścią wydanej decyzji, J. A. nie była nabywcą maszyn, lecz P. A. stanowiący od dnia ustania wspólnoty odrębnym podmiotem prawa (decyzja odmowna k. 57-58).

Wnioskiem z dnia 15 czerwca 2012 r. pełnomocnicy P. A. i M. J. złożyli wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Decyzją z dnia 21 września 2012 r. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa negatywnie rozpatrzyła wniosek (wniosek i decyzja k. 59-65).

Powyższy stan faktyczny ustalony został na podstawie ww. dokumentów, których autentyczność nie była kwestionowana, a także zeznań świadka J. A. (k. 114-116), P. A. (k. 198-200), M. J. (k. 201-202).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków, gdyż są one logiczne, pełne, wzajemnie się uzupełniają i odpowiadają treści zgromadzonych dokumentów w sprawie.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo, jako zasadne zasługiwało na uwzględnienie.

J. A. jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego składającego się z szeregu działek położonych w województwie (...), powiat (...), gminie S., B. o łącznym obszarze 818,4656ha, funkcjonującym pod nazwą „ GOSPODARSTWO ROLNE (...) P. A.”/ bezsporne k60 oraz dokumenty/, która funkcjonuje w obrocie gospodarczym.

Strona powodowa dochodziła wykonania II etapu umowy NR (...) o przyznanie pomocy związanej z realizacją operacji w ramach Programu w zakresie osi 1 „Poprawa konkurencyjności sektora rolnego i leśnego” oraz działania „Modernizacja gospodarstw rolnych” tj. wypłaty kwoty 118,600,00 zł za zakup przedniego podnośnika T. (...), kosiarki dyskowej frontowej oraz nośnika teleskopowego (...).

Zawartą przez strony umowę „o przyznanie pomocy" należy kwalifikować jako tzw. umowę nienazwaną, a kwestie związane z jej wykonaniem oceniać przede wszystkim na podstawie regulacji art. 354 k.c. Stosownie do tego przepisu dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje - także w sposób odpowiadający tym zwyczajom. W taki sam sposób powinien współdziałać przy wykonaniu zobowiązania wierzyciel.

W świetle zaistniałego pomiędzy stronami stanu faktycznego należało zatem ocenić, czy strona powodowa wypełniła zobowiązania umowne zgodnie z tym przepisem, a także czy działania strony powodowej mogą być ocenione jako należyte współdziałanie przy wykonaniu umowy.

Bezspornym jest, że powódka J. A. w dniu 27 stycznia 2009 r. zawarła z umowę przyznania pomocy związanej z realizacją operacji w ramach Programu w zakresie osi 1 „Poprawa konkurencyjności sektora rolnego i leśnego” oraz działania „Modernizacja gospodarstw rolnych” NR (...)- (...)- (...). Bezspornym jest również prawidłowe wywiązanie się z pierwszego etapu zawartej umowy, co skutkowało wypłatą pierwszej transzy pomocy przewidzianej umową.

Spornym między stronami jest prawidłowość wywiązania się z drugiego etapu realizacji zawartej umowy, co skutkowało odmowną wypłaty drugiej transzy przez decyzję Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa; przy czym pozwany nie kwestionuje procedur oraz wypłat, które zostały uiszczone w związku z pierwszym etapem pomimo, że tożsama, jeżeli chodzi o określenie beneficjenta, była przedłożona dokumentacja, a w szczególności faktury.

W ocenie strony pozwanej uchybienia obowiązkom związanym z realizacją drugiego etapu umowy, jak również wystawiona faktura zawierająca nr NIP męża powódki, współwłaściciela gospodarstwa, za zakup maszyn przez gospodarstwo była podstawą uznania, że wypłata drugiej transzy jest powódce nienależna.

Z tego też względu rozważenia wymaga, czy uchybienia te można było zakwalifikować w kategoriach zawartej przez strony umowy i w świetle zasad prawa zobowiązań, jako uzasadnione przyczyny de facto niweczące spełnienie warunków umowy. Sąd rozpoznający niniejszą sprawę, po dokonaniu analizy umowy łączącej strony, jak i zakresu, w jakim strona powodowa wykonała obowiązki wynikające z umowy, tym samym osiągając cel z niej wynikający jednoznacznie stwierdza, że odpowiedź na to pytanie musi być negatywna.

Zgodnie z art. 65 § 1 k.c. oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje, § 2 przytoczonego przepisu stanowi, że w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu.

Z uwagi na stanowiska stron konieczne stało się zbadanie przez Sąd ich zgodnego zamiaru i celu zawartej umowy. W ocenie Sądu analizę wywiązania się przez powoda ze zobowiązań umownych i osiągnięcia przewidzianego w umowie celu należy dokonać w kontekście zamysłu prawodawcy dotyczącego programów pomocowych.

U podstaw wdrażania programów pomocy finansowej leżą, jak słusznie podniósł w wyroku z dnia 10 kwietnia 2013 roku Sąd Apelacyjny w Białymstoku (sygn. akt I ACa 849/12), m. in. niekorzystne wyniki ekonomiczne małych, prywatnych zakładów przetwórstwa produktów rolnych, ograniczone możliwości inwestycyjne i zahamowany proces modernizacji tych zakładów oraz potrzeba aktywizacji zawodowej poza sektorem stricte rolniczym. Celem pomocy miało być podniesienie konkurencyjności i zwiększenie skali działalności podmiotów już istniejących na rynku oraz ułatwienie startu innym podmiotom, a przez to ograniczenie ukrytego bezrobocia i poprawa warunków życia na wsiach i w małych miejscowościach.

Nie było sporu pomiędzy stronami co do zasadności przyznania pomocy finansowej gospodarstwu w S. w zakresie modernizacji określonej w §3 ust. 2 umowy, a więc należy przyjąć, że ze względu na zamierzone cele w ramach których stworzono tego rodzaju możliwości został on osiągnięty. Gospodarstwo jest w tym przypadku duże i wymaga znacznych nakładów w celu prawidłowego funkcjonowania, a przyznana pomoc w przedmiotowym zakresie jest elementem wspomagającym. Mało prawdopodobne, aby ktoś prowadząc tak duże gospodarstwo chciał w tym jednostkowym przypadku zafałszować stan faktyczny, bo funkcjonuje na dużą skalę i opłacalne jest korzystanie z pomocy Agencji w różnych przedsięwzięciach. Co więcej, jak wynika przedłożonych dokumentów gospodarstwo na rynku funkcjonuje pod firmą /nie uległa ona również zmianie po zniesieniu współwłasności/ i tą nazwą operuje w dokumentacji niczego nie zatajając. Przy pierwszej transzy było takie same nazewnictwo, podawane były te same symbole, nr NIP co nie wzbudziło kontrowersji, a po zniesieniu wspólności majątkowej zgłoszono ten fakt z pytaniem o ewentualne jego skutki , co zostało bez odpowiedzi, a tym samym należy uznać, że zostało przyjęte do wiadomości i zaakceptowane.

Należy jeszcze raz podkreślić, iż celem zawarcia umowy nr (...) miała być poprawa konkurencyjności sektora rolnego i leśnego oraz modernizacja gospodarstw rolnych poprzez pomoc finansową na zakup maszyn rolniczych.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika jednoznacznie, że strona powodowa zrealizowała zasadnicze założenia umowy określone w § 9 umowy oraz jej cel. Nie ulega wątpliwości, że strona powodowa z tytułu wykonaniu pierwszego etapu umowy uzyskała pomoc zgodnie z wystawionymi fakturami. W fakturach na zakup maszyn w pierwszym etapie realizacji umowy jako nabywca zakupionego sprzętu rolniczego figurowało Gospodarstwo Rolne B. - P. A. z nr NIP męża powódki P. A.. Strona pozwana, wówczas pomimo, iż stroną zawartej umowy pomocy była J. A. uznała, iż powódka wywiązała się z warunków umowy i wypłaciła udokumentowaną fakturą kwotę.

Mając na uwadze powyższe, zarzut pozwanego, iż jedyną osobą widniejącą jako nabywca na fakturze może być beneficjentka – J. A., gdyż tylko ona jest stroną umowy o przyznanie pomocy, stanowi pewną niekonsekwencję w działaniach strony pozwanej. Nabywcą maszyn jest gospodarstwo, którego współwłaścicielką jest powódka, prowadzone pod firmą Gospodarstwo Rolne B. - P. A. i tam te urządzenia są wykorzystywane. Pod koniec procesu pozwany przyznał, że treść faktury w zakresie określenia kto dokonał czynności zakupu czy właściciel, czy jej pełnomocnik nie jest przesądzająca dla przyznania wypłaty i strona powodowa zaprzestała kwestionować faktury co do zasady, tym bardziej, że nie żąda zwrotu środków z pierwszej transzy, gdzie faktura była wystawiona też z podaniem NIP P. A..

Pomimo, iż w okresie pomiędzy wypłatą pierwszej transzy, a realizacją drugiego etapu umowy doszło do rozdzielności majątkowej pomiędzy J. A. a P. A., powódka nadal jest współwłaścicielką gospodarstwa. Ma prawo wnioskować o wypłatę transzy za zrealizowanie drugiego etapu umowy, jako strona umowy oraz jako współwłaścicielka gospodarstwa, które wraz mężem prowadziła.

Zgodnie z zeznaniami świadków a także zgromadzoną dokumentacją w sprawie, P. A. oraz M. J., posiadali wszelkie pełnomocnictwa do prowadzenia spraw związanych z realizacją umowy o przyznanie pomocy. Ponadto, zgodnie z aneksem nr (...) z dnia 15.05.2009 r. beneficjent zobowiązany został do złożenia wniosku o płatność wraz z wymaganymi dokumentami (oryginały faktur bądź dokumentów potwierdzających zakup maszyn), co powódka uczyniła. Należy zwrócić uwagę, że w treści postanowień umowy nie został jasno oznaczony podmiot, który powinien być nabywcą faktury na podstawie której miała być wypłacana pomoc, a jest poza sporem, iż zakupione maszyny trafiły do gospodarstwa, które zostało wskazane w §3 umowy.

Podkreślenia wymaga, iż zakupiony sprzęt rolniczy nie był dla P. A. lecz gospodarstwa rolnego działającego pod firmą Gospodarstwo Rolne B. - P. A. będącego współwłasnością powódki.

Zasadnie podniosła pozwana, iż zgodnie z art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w przypadku współposiadania gruntów pomoc przysługuje tylko jednemu współposiadaczowi. Jednakże zgodnie z powyższym, zasadnie J. A. jako współwłaścicielka gruntów i jedyna beneficjentka umowy miała prawo wnioskować o wypłatę drugiej transzy dotacji.

W ocenie Sądu, podnieść należy, iż to J. A. była nabywcą maszyn rolniczych, gdyż Gospodarstwo Rolne B. - P. A., które bezpośrednio nabyło sprzęt rolniczy w 1/3 należy do powódki oraz powódka udzieliła wszelkich pełnomocnictw do prowadzenia w/w gospodarstwa, stąd też drugi zarzut pozwanego jest bezzasadny. Z zeznań J. A. oraz świadków wynika, że powódka decydowała o strategii rozwoju gospodarstwa i ważnych dla niego decyzjach. Właściciel gospodarstwa, szczególnie tak dużego może zarządzać nim przez swoich pełnomocników, jak i współwłaściciela zgodnie z zasadami prawa rzeczowego, co też czyniła powódka, wynika to także z przedłożonych dokumentów. Wbrew twierdzeniom strony pozwanej J. A. nabyła maszyny jako współwłaścicielka gospodarstwa, więc nabyła je do swojego majątku. Dokument zakupu stwierdzający, że nabywcą jest gospodarstwo, będące współwłasnością powódki przesądza, iż powódka zakupiła sprzęty do swojego gospodarstwa, a poza niekwestionowanymi dokumentami w sprawie również zeznający świadkowie i powódka potwierdzili ten fakt. Należy zwrócić uwagę, ze konto bankowe w (...) związane z działalnością finansowa gospodarstwa należy do J. i P. A.. Czynności przysparzające współwłaściciela na rzecz współwłasności są również skuteczne na rzecz współwłaścicieli.

Powódka, w ocenie Sądu, w sposób wyczerpujący wykazała zrealizowanie programu kwalifikującego ją do refundacji wydatków, w zakresie odpowiadającym dochodzonemu roszczeniu. Do pozwu została dołączona dokumentacja, która wystarczająco uzasadnia zasadność żądanego przez powódkę roszczenia (m.in. faktury, umowa).

Wskazać należy, że postanowienia umowne nie przewidywały konsekwencji w postaci odmowy wypłacenia pieniędzy za zakupione maszyny w przypadku zawarcia umowy o rozdzielności majątkowej. Treść umowy zawarta w § 10 zobowiązywała do złożenia oświadczenia małżonka o wyrażeniu zgody na zawarcie umowy bądź oświadczenia o niepozostawaniu w związku małżeńskim lub oświadczenie o rozdzielności majątkowej. Zgodnie z tym zapisem powódka w trakcie realizacji programu powiadomiła pozwaną o zawarciu umowy o rozdzielności majątkowej i złożyła stosowne oświadczenie, a następnie po zakupie kolejnych maszyn złożyła wniosek o wypłatę drugiej transzy pomocy.

Na uwagę zasługuje fakt, iż powódka długo prowadziła z mężem swoje gospodarstwo. Obecnie z uwagi na chorobę przebywa w P., co nie uniemożliwia jej uczestniczyć w podejmowaniu ważnych decyzji związanych z gospodarstwem. Wszelkie pełnomocnictwa do realizacji obsługi projektu posiadał i posiada mąż oraz M. J., dyrektor gospodarstwa.

Ponadto, jak zeznaje M. J., Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa została poinformowana stosownym pismem o przekształceniach własnościowych pomiędzy małżonkami A. tj. o rozdzielności majątkowej oraz o darowiźnie 1/3 gospodarstwa córce A. A. (1) /k66-pismo/. Również w tym samym piśmie złożono oświadczenie, że gospodarstwo nadal jest prowadzone na dotychczasowych zasadach, pod tą samą nazwą, tą samą wielkością hektarową oraz skierowano zapytanie jakie czynności winny być dokonane w związku ze zmianami własnościowymi. Złożone dokumenty nie spotkały się z odpowiedzią ze strony Agencji, czego pozwany nie był w stanie wytłumaczyć w kontekście niniejszego procesu, a tym samym należało przyjąć akceptację zaistniałego stanu rzeczy.

Rok później, zgodnie z zeznaniami świadka, złożono zapytanie do Agencji o możliwość zmiany zakresu rzeczowego II etapu realizacji umowy. Pierwotnie miał być kupiony ciągnik rolniczy, jednakże wynikła potrzeba nabycia ładowarki teleskopowej, kosiarki czołowej oraz urządzenia do jej napędu, co spotkało się z pozytywną odpowiedzią ze strony Agencji. Złożono więc wniosek o aneks do umowy obejmujący powyższą zmianę. We wniosku tym zawarto też oferty od firm, od których miał być zakupiony sprzęt. Były one kierowane na Gospodarstwo Rolne B. P. A. z adresem siedziby Gospodarstwa i NIP-em P. A.. Aneks został podpisany i ta zmiana tj. zestawienie finansowe wraz z ofertami została zaakceptowana przez Agencję, bez żadnych zastrzeżeń, a nawet zapytań ze strony pozwanego. Zgodnie z powyższym dokonano zakupu sprzętu i zawnioskowano o wypłatę transzy za drugi etap realizacji umowy.

Agencja podpisując aneks do umowy zapoznała się z treścią dołączonej do niego dokumentacji i jako strona umowy wyraziła zgodę na zakup przez Gospodarstwo maszyn, już po zniesieniu współwłasności, a zatem kwestionowane dzisiaj uprawnienia beneficjenta, kiedy to stan faktyczny nie uległ zmianie od czasu podpisania aneksu do chwili obecnej, nie jest uzasadniony.

Mając na uwadze powyższe, fakt że co do zasady zostały spełnione warunki umowy oraz jej cel, zostały zakupione maszyny, przedstawiono faktury, w dobrej wierze zgodnie z treścią umowy, powódka poinformowała Agencję o zawarciu umowy o rozdzielności majątkowej, podziale majątku i darowiźnie na rzecz córki A. A. (1), zasadnym było uwzględnienie powództwa w całości i zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kwoty 118,600,00 zł. Co więcej, Agencja nie może postrzegać swojej roli jako egzekutora wykonania lub niewykonania zobowiązania przez kontrahenta, ale zgodnie z zakresem powierzonych jej ustawowo zadań, ma obowiązek wspierania inwestycji w rolnictwie.

Zasadnym było również, zgodnie z żądaniem powódki, na podstawie art. 481 k.c. zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki odsetek od dnia 19 czerwca 2012 r. do dnia zapłaty. Zgodnie z § 8 ust. 9 umowy, wypłata środków pieniężnych winna zostać uregulowana niezwłocznie po pozytywnym rozpoznaniu wniosku. Skoro więc wniosek został rozpoznany w dniu 4 czerwca 2012 r. a sformułowanie „niezwłocznie” nie zostało dookreślone w umowie, zasadnym było przyjąć dwutygodniowy termin na realizację zobowiązania.

Na podstawie art. 98 k.p.c. i § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu zasądzono od pozwanego na rzecz powoda koszty sądowe w wysokości 9.530,00 zł, w tym koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3.600,00 zł.