Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR Krzysztof Prutis

Protokolant: Agnieszka Konczerewicz

po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2016 roku w Bielsku Podlaskim

na rozprawie

sprawy z powództwa R. M.

przeciwko L. Oddział w Polsce

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego L. Oddział w Polsce na rzecz powoda R. M. kwotę 1691,87 zł (tysiąc sześćset dziewięćdziesiąt jeden złotych 87/100) z odsetkami ustawowymi w wysokości 8% w stosunku rocznym liczonymi od dnia 17 stycznia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i z odsetkami ustawowymi za opóźxnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego L. Oddział w Polsce na rzecz powoda R. M. kwotę 869,16 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

III.  Nakazuje zwrócić ze Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim) na rzecz pozwanego L. Oddział w Polsce kwotę 280,30 zł tytułem nadpłaconej zaliczki na opinię biegłego.

Sygn. akt I C 1370/15

UZASADNIENIE

Powód R. M. pozwem skierowanym przeciwko L. (...) z siedzibą w M. wniósł o zasądzenie kwoty 1691,87 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 17 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu wskazał, iż w dniu 10.11.2014 roku nastąpiła szkoda komunikacyjna. Była ona likwidowana w ramach bezpośredniej likwidacji szkody przez (...) S.A. Sprawca wypadku był ubezpieczony w ramach ubezpieczenia OC u pozwanego. Naprawę uszkodzonego pojazdu poszkodowanego marki B. (...) realizował (...) B. sp. j. w B.. Z tytułu wykonanej naprawy została wystawiona faktura na kwotę 8115,93 zł. (...) S.A. zakwestionowała kalkulację w zakresie zastosowania stawki za roboczogodzinę naprawy i obniżyła ją z 230 zł do 140 zł, wypłacono odszkodowanie 6424,06 zł. Dochodzona kwota stanowi różnicę między kwotą z faktury, a kwotą wypłaconego odszkodowania.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasadzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Nie kwestionował swojej odpowiedzialności co do zasady. Wskazywał, że spór dotyczy jedynie przyjętej stawki za roboczogodzinę prac blacharskich i lakierniczych.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Poza sporem pozostawała okoliczność, iż w dniu 10.11.2014 roku doszło do powstania szkody w pojeździe B. (...) należącym do R. M.. Sprawca zdarzenia posiadał ubezpieczenie OC u pozwanego. W ramach bezpośredniej likwidacji szkody postępowanie likwidacyjne przeprowadziło (...) S.A. Pojazd poszkodowanego był naprawiany w autoryzowanym salonie (...) w B. – (...) B. sp. j. (...) zweryfikował wystawioną fakturę Vat i zakwestionował koszty roboczogodziny przy naprawie pojazdu. Stanowisko (...) podtrzymywał pozwany.

Zgodnie z art. 805§1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności co do zasady, bezsporny był rozmiar uszkodzeń przedmiotowego pojazdu. Spór dotyczył wyliczenia kosztów naprawy odszkodowania, w szczególności tylko kosztów roboczogodziny. Na wniosek powoda sąd przesłuchał w charakterze świadka pracownika firmy (...). Świadek ten wskazał (k. 161v), że w firmie (...) do napraw powypadkowych zastosowanie ma stawka 230 zł netto za roboczogodzinę i jest to stawka minimalna jaką stosuje forma, do pozostałych napraw stawka wynosi 360 zł netto za roboczogodzinę. Wskazał przy tym, że serwis autoryzowany (a takim jest (...) B.) ponosi dodatkowe koszty autoryzacji w porównaniu z innymi zakładami nieautoryzowanymi, trzeba zapewnić odpowiedni standard – narzędzia, urządzenia, szkolenia dla pracowników. Co kwartał zewnętrzna forma przeprowadza w tym zakresie audyt.

Zeznania te jako spójne i logiczne sąd uznał za wiarygodne.

Celem ustalenia czy wskazana przez zakład naprawczy stawka za roboczogodzinę nie odbiega od średnich cen z warsztatów o tożsamym standardzie, na wniosek pozwanego sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu motoryzacji i techniki samochodowej. Biegły R. B. w swojej opinii z dnia 25.01.2016 roku (k. 169-174), wskazał, że w Województwie (...) jest tylko jeden autoryzowany warsztat B. ( (...) B.) i w dacie dokonywania naprawy obowiązywała w nim stawka 230 zł netto za roboczogodzinę przy pracach blacharsko lakierniczych. Natomiast średnia cena takiej naprawy z 4 autoryzowanych warsztatów w województwie (...) wynosiła 241,50 zł netto.

Zastrzeżenia do powyższej opinii złożył pozwany przedstawiając przykładowe faktury za napraw.

Odnosząc się do tych zastrzeżeń biegły wskazał, że przedstawione faktury są wybiórcze. Biegły nie jest w stanie odnieść się do okoliczności praktykowania innych stawek niż stawki obowiązujące. Wskazane przez biegłego stawki za roboczogodzinę są stawkami obowiązującymi, zgodnie z udzielonymi informacjami przez same warsztaty.

Sąd uznał sporządzoną opinię biegłego za rzetelną i fachową, a przez to w pełni wiarygodną. Z materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy jednoznacznie wynika, że stawka za roboczogodzinę w warsztacie (...) B. wynosiła 230 zł netto. Taka stawka została wskazana w wystawionej fakturze. Stawka ta jednocześnie nie odbiega od średniej stawki w tego typu warsztatach autoryzowanych. Nie mogą negatywnie wpłynąć na przyjęcie takiej stawki faktury innych napraw w warsztatach autoryzowanych z niższymi stawkami. Brak jakichkolwiek informacji z jakiej przyczyny zastosowano w nich inne stawki niż obowiązujące.

Skoro zatem przyjęte stawki za roboczogodzinę były uzasadnione zasadne było żądanie powództwa, w tym w zakresie odsetek, Sąd uznał roszczenie to za zasadne od daty wskazanej w pozwie, uznając, że pozwany pozostaje w zwłoce w związku z upływem terminu o którym mowa w art. 817§1 kc według którego ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku.

Z uwagi na powyższe okoliczności Sąd na mocy art. 805 kc, art. 817 kc, art. 481§1 kc, 355§1 kpc orzekł jak w punkcie I sentencji. O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98 kpc, obciążając nimi pozwanego. Na koszty te złożyła się opłata sądowa 85 zł, opłata skarbowa 17 zł, koszty zastępstwa procesowego 600 zł na postawie § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2013 r., poz. 490 j.t.) oraz kwota 167,16 zł za dojazd pełnomocnika do sądu - zgodnie ze spisem kosztów. Pozwanemu zwrócono nadpłaconą zaliczkę na opinię biegłego.