Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 1005/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Łukowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Joanna Futera

Protokolant Marta Krasuska

w obecności prokuratora Mariusza Semeniuka

po rozpoznaniu dnia 11 kwietnia 2016 roku sprawy P. P. syna C. i T. z domu W. ur. (...) w L.

oskarżonego o to, że:

W dniu 11 maja 2014 roku w m. G. gmina Ł. woj. (...), pomimo wezwania P. J., A. J. (1), K. J. i B. J. do natychmiastowego opuszczenia posesji, wbrew ich żądaniu miejsca tego nie opuszczał

tj. o czyn z art. 193 kk

przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk orzeka:

na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk w zw. z art. 67 § 1 kk postępowanie karne wobec P. P. warunkowo umarza na okres próby wynoszący 1 (jeden) rok; na podstawie art. 67 § 3 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 500 ( pięćset) złotych tytułem świadczenia pieniężnego; zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 190 (sto dziewięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania.

Sygn. akt II K 1005/14

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. P. w dniu 11 maja 2014 roku udał się swym samchodem do miejscowości G. w województwie (...) -w celu zobaczenia się ze swoją konkubiną M. J. (1) oraz dziećmi,którzy przebywali w domu o numerze 121 znajdującym się na posesji nr(...) będącej własnością rodziny J.. P. P. pozostawał w złych stosunkach ze swą konkubiną i jej rodziną.Nie uprzedził o zamiarze swego przyjazdu i chęci odwiedzenia konkubiny ,nie był też zaproszony. Pomimo wezwania od P. J., A. J. (1), K. J. i B. J. do natychmiastowego opuszczenia posesji, wbrew ich żądaniu, miejsca tego nie opuszczał.Właściciel posesji wezwał policję na interwencję.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: zeznania świadków: A. J. (1) (k.1-3,94-95), P. J.(k.10,95-95v),K. J.(k.13,95),B. J.(k.16,94v-95),M. K.(k.9,120),P. K.(k.120-121),W. T.(k.160-161) oraz dowody w postaci: pisemne zawiadomienie o przestępstwie od A. J. z dn. 12.05.14.( k. 1 ), wywiad policyjny( k.21 ), zaświadczenie o stanie majątkowym (k.22 ), dane o karalności (k.35,86,99 ,138),k.87-88 kserokopia protokołu badań z dnia 12 maja 2014 roku( k.87-88 ),kserokopia opinii z dnia 16 maja 2014 roku (k.89-90 ),kserokopia karty informacyjnej (k.91-92 ) , pismo SP ZOZ w Ł. wraz z kserokopią dokumentacji( k.148 – 152),kopie notatników służbowch(k.124-132).

Oskarżony P. P. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień(k.93v),w postępowaniu przygotowawczym także nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień(k.47-48).Na rozprawie następnie wyjaśnił(k.95v),że chciał rozmawiać z M. J. (1) , dziećmi i je zabrać.Gdyby umożliwili mu dostęp do dzieci ,to szybko by wyjechał,a tak to J. go zaatakowali.Wyjaśnił,że nie oddalił się dlatego,że prosił aby udostępnili mu dzieci i chciał porozmawiać z konkubiną.

Sąd zważył , co następuje:

W przedmiotowej sprawie P. P. stoi pod zarzutem popełnienia przestępstwa przeciwko wolności stypizowanego w art.193kk ,którego przedmiotem ochrony jest szczególny aspekt wolności człowieka,prawo do spokojnego przebywania u siebie w domu ,wolnego od zakłócenia przez inne osoby.Chodzi o spokój zamieszkiwania jednostki w jej miejscu życia ,bez niczyjej ingerencji naruszającej warunki osobistego spokoju.W ten sposób chroni się poszanowanie woli jednostki ,która może decydować o pobycie innej osoby w chronionym miejscu.Zgodnie z przyjętym orzecznictwem nieopuszczenie przestrzeni chronionej wbrew żądaniu uprawnionego również oznacza nieposłuszeństwo woli gospodarza i w ten sposób zakłócenie mu spokoju.Pokrzywdzonym jest ten ,komu przysługuje prawo dysponowania danym pomieszczeniem.Przepis obejmuje ochroną cudzy dom ,mieszkanie,lokal,pomieszczenie oraz cudzy ogrodzony teren. Podmiotem przestępstwa może zaś być każdy ,kto nie mając prawa do korzystania z danego miejsca ,działa wbrew woli osoby uprawnionej.W zakresie ustalenia stanu faktycznego miarodajne dla Sądu były dowody z dokumentów,a także zeznania świadków ,w tym także policjantów zobowiązanych z mocy ustawy do reagowania na wszelkie naruszenia prawa.Sąd ustalił,iż w dniu 11 maja 2014r doszło do zdarzenia mającego dynamiczny przebieg z udziałem oskarżonego,a także rodziną jego konkubiny M. J. (1) w miejscowości G. pod numerem 121.Zeznania świadków w osobach A. J. (1) (k.1-3,), P. J.(k.10,),K. J.(k.13),B. J.(k.16) w zakresie okoliczności istotnych z punktu widzenia wyczerpania przez sprawcę znamion przestępstwa z art.193kk są w zasadniczej części tożsame i wzajemnie się pokrywające,tworzące logiczną całość a zdarzenia w nich opisywane mają chronologiczny układ.Niewątpliwie w dniu 11maja 2014r doszło na posesji J. w G. do zdarzenia mającego dynamiczny charakter.Wprawdzie oskarżony P. P. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu,to jednak poza sporem jest ,że tego dnia specjalnie przyjechał do G. ,wszedł na posesję J. bez wezwania ani zaproszenia,a następnie pomimo licznych wezwań do jej opuszczenia nie stosował się do wezwań gospodarzy i w sposób uporczywy usiłował dostać się do domu mieszkalnego,w którym przebywała jego konkubina A. J. (1) i dzieci.Kobieta jednak nie wyrażała chęci widzenia się z oskarżonym,a jej rodzina mając taką wiedzę konsekwentnie wzywała P. P. do opuszczenia posesji lecz ten z uporem tego nie chciał uczynić.Na podwórku więc doszło do kontaktu fizycznego pomiędzy świadkami i oskarżonym,gdzie wszyscy jego uczestnicy mieli doznać uszczebku na zdrowiu.Oskarżony zaś na tę okoliczność przedstawił dokumentację medyczną w postaci karty informacyjnej oraz opinii z zakresu medycyny kwalifikujących jego obrażenia.W zakresie ustalenia znamion strony przedmiotowej przestępstwa z art.193kk doznanie ewentualnego uszczerbku na zdrowiu przez oskarżonego i pokrzywdzonych w wyniku przebiegu zdarzenia -nie ma znaczenia.Może zaś być to okoliczność istotna z punktu widzenia wyczerpania znamion innych przestępstw np.przeciwko życiu i zdrowiu czego ustalenie w ramach niniejszego postępowania przekraczało jego zakres. Z zeznań A. J. (1) wynika,że zajście rozpoczęło się na podwórku pomiędzy oskarżonym a B. J.,kiedy ten chciał na siłę zobaczyć się z M. J. (1),ta zaś nie chciała się zobaczyć z oskarżonym.Oskarżony P. P. szarpał za klamkę od drzwi wejściowych,aż ruszała się futryna ,dzwonił dzwonkiem chcąc siłą wejść do mieszkania,a rodzina jego konkubiny mu to uniemożliwiała,gdzie doszło do wzajemnych naruszeń nietykalności cielesnej uczestników tego zdarzenia.W konsekwencji zostało wezwane pogotowie oraz policja . Świadek zeznała,iż prosiła oskarżonego aby opuścił posesję.On jednak nie chciał tego zrobić twierdząc,iż chce się zobaczyć z konkubiną. Wcześniej wjechał na posesję samochodem przez otwartą bramę.Tożsame w tym zakresie są zeznania świadka B. J.,która także prosiła oskarżonego aby opuścił posesję lecz bezskutecznie.Odmowa opuszczenia posesji przez oskarżonego była powodem wezwania policji na interwencję.K. J. także wzywał oskarżonego do opuszczenia posesji.Ten jednak napierał na drzwi siłą doprowadzając do ich uszkodzenia.Świadek P. J. także nakazał opuszczenie swojej posesji oskrżonemu,ten jednak nie posłuchał wezwania.Rodzina M. J. (1) nie chciała na życzenie tej ostaniej wpuścić oskarżonego do domu znając jej relacje z nagannego zachowania wobec niej właśnie oskarzonego,który miał używać wobec niej przemocy psychicznej i fizycznej.Oskarżony uderzał jednak w drzwi,kopał je,napierał na nie-tak,ze doprowadził do ich uszkodzenia.Dzwonił także intensywnie dzwonkiem ,uderzał też w okna.Świadek zeznał,iż takich sytuacji było wcześniej dużo ,a po jednej z nich M. J. (2) wróciła do oskarżonego.Z zeznań interweniujących policjantów wynika,że dopiero w ich obecności oskarżony opuścił posesję J..Tak zeznała świadek M. K. i P. K..Interweniujący świadek W. T. zeznał,iż oskarżony wtargnął na posesję i doszło do szrpaniny.Świadek zeznał,iż oskarżony był wypraszany z posesji lecz nie chciał jej opuścić .Oskarżony nie miał obrażeń.Świadek zeznał,że dopiero po usilnych namowach policji oskarżony w obecności policji opuścił posesję.W ocenie Sądu więc wina oskarżonego P. P. nie budzi wątpliwości.Dopuścił się przestępstwa naruszenia miru domowego umyślnie z zamiarem bezpośrednim. W zakresie stanu faktycznego ,na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd ustalił,iż w dniu w dniu 11 maja 2014 roku G. pomimo wezwania P. J., A. J. (1), K. J. i B. J. do natychmiastowego opuszczenia posesji, wbrew ich żądaniu miejsca tego nie opuszczał i przy zastosowaniu art.4§1kk sąd na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk w zw. z art. 67 § 1 kk postępowanie karne wobec P. P. warunkowo umarzył na okres próby wynoszący 1 (jeden) rok; na podstawie art. 67 § 3 kk orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 500 ( pięćset) złotych tytułem świadczenia pieniężnego.Wprawdzie oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu,to faktycznie przyznał iż był wzywany do opuszczenia posesji lecz ponieważ podjął wolę zobaczenia się z konkubiną i dziećmi-dążył do realizacji swego zamiaru ,pozostając na posesji rodziny J. i jej nie opuszczając wbrew ich licznym i kategorycznym wezwaniom.Pomimo upływu czasu od tego zdarzenia oskarżony obecnie przestrzega prawa i chociażby taka sytuacja jaka miała miejsce w dniu 11maja 2014r nie powtórzyła się.Oskarżony jest osobą niekaraną sądownie i to pozwoliło sądowi uznać,iż pomimo warunkowego umorzenia postępowania w sprawie,której stopień społecznego niebezpieczeństwa nie był znaczny,P. P. będzie na przyszłość przestrzegał porządku prawnego i nie popełni ponownie przestępstwa.

Z tych względów Sąd orzekł jak w wyroku.

Orzeczenie o kosztach postępowania uzasadnia art.629kpk.

POUCZENIE

1.  W terminie zawitym 7 (siedmiu) dni od daty ogłoszeniawyroku strona , podmiot określony w art. 416, a gdy ustawa przewiduje doręczenie wyroku, od daty jego doręczenia, strona, a w wypadku wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, wydanego na posiedzeniu, także pokrzywdzony / pokrzywdzona, mogą złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Sporządzenie uzasadnienia z urzędu nie zwalnia strony, wymienionego podmiotu oraz pokrzywdzonego / pokrzywdzonej od złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie.Wniosek niepochodzący od oskarżonego powinien wskazywać tego z oskarżonych, którego dotyczy.

Wniosek powinien zawierać: oznaczenie organu, do którego jest skierowany, oraz sprawy, której dotyczy; oznaczenie oraz adres wnoszącego pismo; treść wniosku; datę i podpis składającego pismo. Za osobę, która nie może się podpisać, pismo podpisuje osoba przez nią upoważniona, ze wskazaniem przyczyny złożenia swego podpisu. We wniosku należy wskazać, czy dotyczy całości wyroku czy też niektórych czynów, których popełnienie oskarżyciel zarzucił oskarżonemu / oskarżonej, bądź też jedynie rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu. Wniosek niepochodzący od oskarżonego / oskarżonej powinien również wskazywać oskarżonego / oskarżoną, którego / której dotyczy § 2. Dla oskarżonego pozbawionego wolności, który nie ma obrońcy i nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku, termin wymieniony w § 1 biegnie od daty doręczenia mu wyroku.

3.  3(art. 119 k.p.k. i art. 422 § 1 i 2 k.p.k.).

Czynność procesowa dokonana po upływie terminu zawitego jest bezskuteczna (art. 122 § 1 k.p.k.).

Do biegu terminu nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. Jeżeli koniec terminu przypada na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia (art. 123 § 1 i 3 k.p.k.).

Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej, w polskim urzędzie konsularnym lub złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu, a przez członka załogi polskiego statku morskiego – kapitanowi statku (art. 124 k.p.k.).

Jeżeli niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, strona w zawitym terminie 7 (siedmiu) dni od daty ustania przeszkody może zgłosić wniosek o przywrócenie terminu, dopełniając jednocześnie czynności, która miała być w terminie wykonana (art. 126 § 1 k.p.k.).

2.  Od wyroku sądu pierwszej instancji stronom, podmiotowi określonemu w art. 416,a pokrzywdzonemu / pokrzywdzonej od wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, wydanego na posiedzeniu,, przysługuje apelacja (art. 444 § 1 k.p.k.). 2)

3.  Termin zawity do wniesienia apelacji wynosi 14 (czternaście) dni i biegnie dla każdego uprawnionego od daty doręczenia mu wyroku z uzasadnieniem (art. 122 § 2 k.p.k. i art. 445 § 1 k.p.k.).

4.  Apelację wnosi się na piśmie do sądu, który wydał zaskarżony wyrok (art. 428 § 1 k.p.k.).

5.  Oskarżony / oskarżona ma prawo do korzystania przy sporządzeniu apelacji z pomocy ustanowionego przez siebie obrońcy (art. 6 k.p.k. i art. 83 § 1 k.p.k.), a strona inna niż oskarżony / oskarżona może ustanowić pełnomocnika (art. 87 § 1 k.p.k.). Do czasu ustanowienia obrońcy przez oskarżonego / oskarżoną pozbawionego / pozbawioną wolności, obrońcę może ustanowić inna osoba (art. 83 § 1 k.p.k.). Apelacja od wyroku sądu okręgowego, która nie pochodzi od prokuratoralub pełnomocnika będącego radcą prawnym, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata lub radcę prawnego (art. 446 § 1 k.p.k.).

6.  Wydatki związane z ustanowieniem obrońcy albo pełnomocnika wykłada strona, która go ustanowiła (art. 620 k.p.k.).

7.  Oskarżony / oskarżona / pokrzywdzony / pokrzywdzona w wypadku wydania na posiedzeniu wyroku warunkowo umarzającego postępowanie / oskarżyciel posiłkowy / oskarżyciel prywatny nieposiadający / nieposiadająca obrońcy / pełnomocnika może złożyć wniosek o wyznaczenie obrońcy / pełnomocnika w celu sporządzenia apelacji. Wnioskujący może zostać obciążony kosztami wyznaczenia takiego obrońcy / pełnomocnika (art. 444 § 2 i 3 k.p.k.).

8.  Obrońca / pełnomocnik z urzędu wyznaczany jest z listy obrońców / pełnomocników lub jest pozbawiony wolności(art. 81a § 1 k.p.k. i art. 88 zd. 2 k.p.k.).

9.  Wniosek o wyznaczenie obrońcy / pełnomocnika z urzędu prezes sądu, sąd lub referendarz sądowy rozpoznaje niezwłocznie. Jeżeli okoliczności wskazują na konieczność natychmiastowego podjęcia obrony / reprezentacji, prezes sądu, sąd lub referendarz sądowy, telefonicznie lub w inny sposób stosownie do okoliczności, powiadamia stronę oraz obrońcę / pełnomocnika o wyznaczeniu obrońcy / pełnomocnika z urzędu (art. 81a § 2 i 3 k.p.k. i art. 88 zd. 2 k.p.k.).

10.  Strona może mieć jednocześnie nie więcej niż trzech obrońców albo pełnomocników (art. 77 k.p.k. i art. 88 zd. 2 k.p.k.).

11.  Apelację co do winy uważa się za zwróconą przeciwko całości wyroku (art. 447 § 1 k.p.k.).

12.  Apelację co do kary uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych (art. 447 § 2 k.p.k.).

13.  Apelację co do środka karnego uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o środkach karnych. Zaskarżyć można również brak rozstrzygnięcia w przedmiocie środka karnego (art. 447 § 3 k.p.k.).

14.  3W apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia (art. 447 § 4 k.p.k.).

15.  Podstawą apelacji nie może być błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia, oraz rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka, związane z treścią zawartego porozumienia w sprawie wydania wyroku skazującego, wymierzenia określonej kary lub środka karnego, orzeczenie przepadku lub środka kompensacyjnego lub rozstrzygnięcia w przedmiocie poniesienia kosztów procesu (art. 447 § 5 k.p.k.).

16.  Prezes sądu pierwszej instancji odmówi przyjęcia apelacji, jeżeli apelacja zostanie wniesiona po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalna z mocy ustawy (art. 429 § 1 k.p.k.).

17.  Jeżeli oskarżony / oskarżona jest nieletni / nieletnia lub ubezwłasnowolniony / ubezwłasnowolniona, jego / jej przedstawiciel ustawowy lub osoba, pod której pieczą oskarżony / oskarżona pozostaje, może podejmować na jego / jej korzyść wszelkie czynności procesowe, a przede wszystkim wnosić środki zaskarżenia, składać wnioski oraz ustanowić obrońcę (art. 76 k.p.k.).

18.  (inne informacje wskazane przez sąd, nieuwzględnione w pkt 1-17) 3)

Wyjaśnienie:

W treści pouczenia, w nawiasach wskazano między innymi podstawę prawną danego twierdzenia; użyty skrót „k.p.k.” oznacza ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, której tekst został zamieszczony w Dzienniku Ustaw z 1997 r. Nr 89, poz. 555 i niektórych Dziennikach opublikowanych później.

1)  stosuje się w sprawach o przestępstwa, z wyłączeniem spraw o przestępstwa skarbowe

2)  o ile przepisy nie stanowią inaczej; jeśli przepis stanowi inaczej to należy pouczyć strony stosownie do brzmienia tego przepisu

3)  uwzględnia się, o ile sąd tak postanowi