Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2015 r. w Kaliszu

odwołania J. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 9 lipca 2015r. Nr (...)

16 lipca 2015 r. Nr (...)

w sprawie J. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne

1.  zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 16 lipca 2015 r. znak (...) w ten sposób, że ustala, iż J. B. na prawo jako osoba prowadząca działalność gospodarczą do proporcjonalnego zmniejszenia podstawy wymiaru składki za wrzesień 2014r

2.  oddala odwołanie od decyzji z dnia 9 lipca 2015r

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 09.07.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił J. B. zwrotu nienależnie opłaconych składek ze względu na toczące się postępowanie dotyczące przebiegu ubezpieczeń, informując jednocześnie, że dopiero po zakończeniu którego będzie możliwe prawidłowe ustalenie stanu konta.

Decyzją z dnia 16.07.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. stwierdził, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie J. B. jako osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą za miesiąc wrzesień 2014r. wynosi 9365zł, mimo, ze od dnia 03.09.2014r. uzyskała prawo do zasiłku chorobowego, bowiem prawo do proporcjonalnego obniżenia składki za miesiąc, w którym nastąpiło objęcie lub ustanie ubezpieczeń emerytalno-rentowych przysługuje tylko w przypadku najniższej podstawy wymiaru składek.

Odwołanie od obu tych decyzji wniosła do Sądu J. B. domagając się zmiany decyzji z dnia 16.07.2014r. i uwzględnienia przy obliczaniu wysokości renty faktu korzystania z zasiłków chorobowych z powołaniem na orzecznictwo sądowe stwierdzające, iż prawo proporcjonalnego obniżenia składki za część miesiąca dotyczy wszystkich ubezpieczonych, a w konsekwencji w odwołaniu od decyzji z 09.07.2014r. domagała się rozstrzygnięcia kwestii zwrotu nadpłaconych składek.

Organ rentowy wniósł o oddalenie obu odwołań.

Sąd ustalił i zważył co następuje.

Okoliczności faktyczne w niniejszej sprawie są niesporne.

J. B. od 20.02.2014r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania (...). J. B. z zadeklarowaną podstawą wymiar składek w wysokości 9365zł. już od miesiąca czerwca 2014r. Składka za wrzesień 2014r.również została opłacona od tej podstawy wymiaru składek. Deklarację co do podstawy wymiaru składek za ten miesiąc odwołująca się złożyła w dniu 06.10.2014r,

Od dnia 03.09.2014r. korzystała ze zwolnień lekarskich. Prawo do zasiłków chorobowych organ rentowy przyznał jej po przeprowadzeniu stosownych wyjaśnień. Po uzyskaniu prawa do w/w świadczeń odwołująca się w dniu 16.03.2015r. J. B. złożyła korektę deklaracji rozliczeniowej za wrzesień i umniejszyła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne do kwoty 936zł.

Decyzją z dnia 09. 07.2015r, organ rentowy odmówił jej zwrotu nienależnie opłaconych składek ze względu na toczące się postępowanie dotyczące przebiegu ubezpieczeń, informując jednocześnie, że dopiero po jego zakończeniu będzie możliwe prawidłowe ustalenie stanu konta.

Decyzją z dnia 16.01.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych następnie stwierdził, ze podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie J. B. jako osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą za miesiąc wrzesień 2014r. wynosi 9365zł, mimo, ze od dnia 03.09.ż0l4r. uzyskała prawo do zasiłku chorobowego, bowiem prawo do proporcjonalnego obniżenia składki za miesiąc, w którym nastąpiło objęcie lub ustanie ubezpieczeń emerytalno-rentowych jej nie przysługuje, bo możliwe jest tylko w przypadku wykazywania najniższej podstawy wymiaru składek.

Zaskarżona decyzja jest błędna.

Prawo do proporcjonalnego zmniejszenia podstawy wymiaru składki uregulowane jest w art.18 ust.9 ustawy z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz. U z 2015r. poz. 121). Przepis ten stanowi że za miesiąc, w którym nastąpiło objęcie ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi lub ich ustanie i jeżeli trwały one przez cześć miesiąca kwotę najniższej podstawy wymiaru składek zmniejsza się proporcjonalnie dzieląc ją przez liczbę dni kalendarzowych tego miesiąca i mnożąc przez liczbę dni podlegania ubezpieczeniu. Zasady te stosuje się odpowiednio w przypadku niezdolności do pracy trwającej przez cześć miesiąca, jeżeli ubezpieczony z tego tytułu spełnia warunki do przyznania zasiłku.

Powyższa regulacja pozwala na dokonanie korekty podstawy wymiaru składek, tak jak to miało miejsca w niniejszym przypadku.

Organ rentowy nie ma jednak racji uznając, że prawo do proporcjonalnego zmniejszenia składek nie dotyczy ubezpieczonych, którzy deklarowali wyższą niż minimalna podstawę wymiaru składek.

Utrwalone orzecznictwo sądowe wskazuje, że celem wspomnianej regulacji było wskazanie, że zmniejszenie podstawy wymiaru składek jest możliwe także wówczas, gdy została zadeklarowana w wysokości minimalnej, a skoro prawo takie zachowują te osoby, to tym bardziej winni z niego korzystać ubezpieczeni wnoszący składki wyższe niż minimalne. (patrz wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 19,02.2014r. III AUa705/I3 i Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 09.07.2009r. III AUa 908/09).

Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela te poglądy., bo nie znajduje żadnych podstaw do różnicowania sytuacji ubezpieczonych w zależności od wysokości zadeklarowanej podstawy wymiaru składek. Byłoby to sprzeczne z zasad, równości i prowadziło do dyskryminacji ubezpieczonych wnoszących wyższy wkład do systemu.

Odwołująca się miała prawo do złożenia korekty i zmniejszenia podstawy wymiaru składek za wrzesień 2014r. od czasu nabycia zasiłków chorobowych, zatem decyzja z dnia 16.07.2015r. podlegała zmianie i zgodnie z art.477 ¹⁴ § 2 kpc orzeczono jak w pkt 1wyroku.

Dopiero po uprawomocnieniu się rozstrzygnięcia w tym przedmiocie powstanie prawo do rozliczenia konta, zatem do tego czasu decyzję z dnia 09.07.2015r odmawiającą zwrotu nienależnie opłaconych składek z powodu toczącego się postępowania należy uznać za prawidłową.

Odwołanie od niej uznać należy za bezzasadne i zgodnie z art.477 ¹⁴ § 1 kpc orzeczono jak w wyroku.