Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 796/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Lublinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie: Przewodniczący Sędzia S.O. Jacek Chaciński

Protokolant p.o. prot. Ludomir Bień

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2016 roku w Lublinie

sprawy z wniosku R. G. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o wysokość emerytury oraz wypłatę emerytury od wcześniejszej daty

na skutek odwołania R. G. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.

z dnia 27 lutego 2015 roku znak (...)

I.  Zmienia częściowo zaskarżoną decyzję w ten sposób, że do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjmuje wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 41,32%;

II.  w pozostałej części odwołanie oddala.

Sygn. akt VII U 796/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 lutego 2015 roku znak: Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. przyznał R. G. (1) prawo do emerytury od daty złożenia wniosku na podstawie art.26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r o emeryturach i rentach z FUS. Emerytura obliczona na podstawie art.183 w/w ustawy była świadczeniem mniej korzystnym.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła R. G. (1) wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do emerytury od miesiąca (...) r. oraz ustalenie wysokości emerytury z uwzględnieniem kwot wypłaconych przez(...) w latach 1981- 1985 wskazanych w rubryce 4 zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że wniosek o emeryturę wnioskodawczyni złożyła w dniu 3 lutego 2015 r. Brak zatem podstaw do wypłaty świadczenia od (...) r. Nadto organ rentowy podniósł, że w decyzji o ustaleniu kapitału początkowego z dnia 18 lipca 2014 r. przyjęto do ustalenia kapitału początkowego dochody za lata 1981- 1988 t.j. stałe składniki wynagrodzenia i premie na podstawie zaświadczenia z dnia 19 czerwca 1998 r. wystawionego przez (...) pomniejszone o kwoty wskazane w kolumnie 4 jako „inne” ponieważ brak informacji czego dotyczyły wykazane kwoty.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

R. G. (2) w dniu (...) roku złożyła wniosek o emeryturę (k. 1 akt ZUS). Zaskarżoną decyzją z dnia (...)organ rentowy ustalił jej wysokość w oparciu o art. 53 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 2013.1440 j.t. ze zm.), i art. 183 ustawy, i art.26 ustawy która to okazała się najwyższa. Emerytura obliczona na podstawie art. 26 i art. 183 ustawy emerytalnej została ustalona w oparciu o wcześniej wyliczony kapitał początkowy.

Kapitał ten został ustalony decyzją z dnia 18 lipca 2014 roku o. Z jej uzasadnienia wynika, że do obliczenia wysokości kapitału nie zostały uwzględnione kwoty wskazane w kolumnie 4 za lata 1981- 1985 r. w zaświadczeniu Rp z dnia 19 czerwca 1998 r. wydanym przez(...)w W. ponieważ brak jest informacji czego dotyczyły.

R. G. (1) od 10 lutego 1981 roku do 31 sierpnia 1990 roku była zatrudniona jako kolektor (...)

Z zachowanych oryginalnych kart wynagrodzeń wynika, że na wynagrodzenie wnioskodawczyni składało się wynagrodzenie zasadnicze prowizja i dodatek kasowy (akta osobowe k.24 ).

W latach 1981 - 1985 roczne kwoty tego dodatku kształtowały się następująco:

1981 -2535 zł

1982 -1440 zł

1983 – 2916 zł

1984 – 4365 zł

1985 – 4309 zł.

Kwoty te zostały wskazane w kolumnie 4 zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 19 czerwca 1998 r. (akta kapitału początkowego).

Przy uwzględnieniu powyższych wynagrodzeń wskaźnik podstawy wymiaru emerytury z 20 lat wybranych z całego okresu zatrudnienia wyniósł 41,32%, a emerytura obliczona na podstawie art.183 ustawy na dzień 1 lutego 2015 wyniosła 1104,94 zł i jest to świadczenie korzystniejsze niż emerytura obliczona na podstawie art.26 ustawy ( pismo organu rentowego z 16 marca 2016 r., k 36).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów. W szczególności za wiarygodne uznał Sąd karty wynagrodzeń znajdujące się w aktach osobowych wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni także potwierdziła, że w spornym okresie otrzymywała dodatek kasowy.

Odwołanie R. G. (1) częściowo zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 25 i art. 183 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2013.1440 j.t.) przy ustalaniu prawa do emerytury bierze się pod uwagę kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. Natomiast wedle art. 15 ust. 1 do ustalenia podstawy wymiaru emerytury, bierze się przeciętną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenia społeczne, co oznacza, że w przypadku pracowników, bierze się pod uwagę ich wynagrodzenia otrzymane w poszczególnych latach.

Biorąc pod uwagę, że wnioskodawczyni w niniejszym postępowaniu udowodniła, że w latach 1981 – 1985 otrzymywała dodatek kasowy z tytułu Zatrudnienia w (...) kwoty te należało uwzględnić przy obliczaniu podstawy wymiaru przysługującej jej emerytury.

Nie ma przy tym wątpliwości, że przedmiotowy dodatek jako świadczenie w ramach wynagrodzenia ze stosunku pracy wchodził w skład tzw. osobowego funduszu wynagrodzeń stosownie do treści uchwały nr 158 Rady Ministrów z 7 grudnia 1976 r. w sprawie składników funduszu płac oraz uchwały nr 33 Rady Ministrów z dnia 25 marca 1983 r. w sprawie klasyfikacji wynagrodzeń w jednostkach gospodarki uspołecznionej.

Nie jest natomiast zasadne odwołanie wnioskodawczyni w zakresie daty początkowej, w które j nabyła prawo do świadczenia. Zgodnie z art. 129 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r o emeryturach i rentach z FUS świadczenia wypłaca się od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca w którym zgłoszono wiosek. Wnioskodawczyni nie przedstawiła żadnych dowodów wskazujących na to, że niewypłacenie świadczenia w okresie poprzedzającym miesiąc luty 2015 r. było następstwem błędu organu rentowego.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 14 §2 k.p.c. Sąd orzekł jak w sentencji.