Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 827/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Lucyna Łaciak

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2016 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy Z. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania Z. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 17 kwietnia 2015 r. znak: I/20/(...)

- zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej Z. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 kwietnia 2015 r do dnia 31 marca 2017 r.

UZASADNIENIE

Z. K. złożyła w dniu 8 maja 2015 r. za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga
w Warszawie, odwołanie od decyzji ww. organu rentowego z dnia 17 kwietnia 2015 r., znak: I/20/(...) odmawiającej przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Odwołująca podniosła, że od dwóch lat nieprzerwanie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy, cierpi na schorzenia neurologiczne, ortopedyczne oraz alergologiczne. Ubezpieczona wskazała, że twierdzenia dotyczące charakteru przewlekłego, postępującego a jednocześnie rokującego poprawę schorzenia są nielogiczne i niezgodne z doświadczeniem życiowym
( k. 2 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 28 maja 2015 r., wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. Organ rentowy stwierdził, że lekarz orzecznik oraz Komisja Lekarska nie uznały ubezpieczonej za niezdolną do pracy i wobec tego nie zachodziła przesłanka niezdolności do pracy, o której mowa w art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, której wystąpienie jest konieczne do przyznania przedmiotowego świadczenia ( k. 12-13 a. s.).

Strony w toku postępowania nie zgłaszały zastrzeżeń do opinii biegłych sądowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona Z. K. na podstawie decyzji organu rentowego z dnia
26 kwietnia 2013 r., znak: I/20/(...) wydanej w oparciu o orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 12 marca 2013 r. miała przyznane prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 31 marca 2015 r. ( k. 13 i 49 a. r.).

W związku z upływem terminu, na jaki zostało przyznane świadczenie, w dniu
3 lutego 2015 r. ubezpieczona złożyła do organu rentowego wniosek o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres ( k. 65 a. r.). W toku jego rozpoznawania Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 11 marca 2015 r. uznał, że odwołująca nie jest niezdolna do pracy ( k. 67 a. r.). Z. K. w dniu 25 marca 2015 r. złożyła sprzeciw od orzeczenia Lekarza orzecznika ZUS w skutek czego sprawa została skierowana do Komisji Lekarskiej ZUS, która po ponownym zbadaniu odwołującej, wydała w dniu 13 kwietnia
2015 r. orzeczenie ustalające, iż nie jest on osobą niezdolną do pracy ( k. 121 dok. lek.,
k. 73 a. r.
).

W oparciu o orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS, organ rentowy wydał w dniu
17 kwietnia 2015 r. zaskarżoną decyzję, znak: I/20/(...) odmawiającą Z. K. prawa do świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podniósł, iż ubezpieczona nie spełnia jednego z warunków niezbędnych do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy wynikających z przepisów ustawy
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
, ponieważ Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 13 kwietnia 2015 r. uznała, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy ( k. 77 a. r.)

Sąd Okręgowy po przeprowadzeniu postępowania dowodowego na podstawie opinii biegłych sądowych ustalił, że u odwołującej rozpoznano:

w obszarze alergologicznym astmę oskrzelową alergiczną, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc dobrze kontrolowaną farmakologicznie bez upośledzenia wentylacji
u osoby z ogromną otyłością oraz podejrzenie bezdechu podczas snu. Biegły wskazał, że na podstawie całości obrazu, brak jest podstaw do stwierdzenia przynajmniej częściowej niezdolności do pracy zarobkowej z przyczyn pulmonologicznych obecnie i w przeszłości ( k. 23 a. s).

w obszarze neurologicznym zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego
w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych bez istotnych objawów neurologicznych, artrozę stawów kolanowych, ostrogi kostne guzów piętowych, zmiany zwyrodnieniowe w stawach międzypaliczkowych rąk oraz otyłość olbrzymią. W ocenie biegłego nie stwierdza się niezdolności do pracy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami przez ubezpieczoną. Biegły wskazał, że schorzenia odwołującej mogą być leczone w okresach zaostrzeń dolegliwości w ramach czasowej niezdolności do pracy, ale przy aktualnym stopniu zaawansowania i nasileniu objawów, nie powodują one znaczącego upośledzenia funkcji organizmu badanej. Ponadto biegła podniosła, że stan neurologiczny ubezpieczonej nie sprowadzał także w przeszłości niezdolności do pracy ( k. 37-38 a. s.);

w obszarze ortopedycznym zaawansowaną chorobę zwyrodnieniową prawego stawu kolanowego z ograniczeniem ruchomości, dolegliwościami bólowymi
i niewydolnością chodu, żylaki prawej kończyny dolnej, otyłość, cukrzycę typu drugiego, okresowe dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa
w przebiegu choroby zwyrodnieniowej bez objawów rozciągowych i niedowładów. Biegły uznał odwołującą za częściowo niezdolną do pracy od dnia 1 kwietnia 2015 r. do dnia 31 marca 2017 r. W ocenie biegłego prawy stan kolanowy odwołującej kwalifikuje się do całkowitej protezoplastyki, ponieważ bez wykonania zabiegu nie ma możliwości poprawienia sprawności i wydolności chodu. W związku z tym zdaniem biegłego ubezpieczona nie jest zdolna do wykonywania pracy sprzątaczki
( k. 57 a. s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach sprawy i w aktach rentowych oraz na podstawie opinii biegłych sądowych. Autentyczność dokumentów nie była kwestionowana przez żadną ze stron, dlatego Sąd uznał je za pełnowartościowy materiał dowodowy. W ocenie Sądu opinie biegłych sądowych lekarzy specjalistów są wiarygodnym dowodem w sprawie, gdyż wydane zostały w oparciu
o obiektywne wyniki badań odwołującej i bezpośrednie badanie przez lekarzy, którzy są specjalistami w swoich dziedzinach posiadającymi bogatą wiedzę medyczną oraz wieloletnie doświadczenie zawodowe. Zdaniem Sądu opinie powołanych w sprawie biegłych nie pozostawiają żadnych wątpliwości co do dokładnego określenia stanu zdrowia wnioskodawcy. W tym stanie rzeczy w ocenie Sądu Okręgowego zgromadzony w sprawie materiał dowodowy stanowił wystarczającą podstawę do wydania orzeczenia kończącego postępowanie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. 17 kwietnia 2015 r., znak: I/20/(...) odmawiającej jej prawa do renty
z tytułu niezdolności do pracy jako zasadne, zasługiwało na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ust. 1. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r., o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2015 r., poz. 748 j. t.) zwana dalej ,,ustawą’’, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w okresach składkowych wymienionych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Prawo do świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy przysługuje zatem
w wypadku wypełnienia wszystkich przesłanek z art. 57 pkt 1 ustawy. Jak wynika
z zebranego materiału dowodowego wyników badań odwołującej, opinii biegłego sądowego ortopedy zasadnym jest przyznanie odwołującej spornego świadczenia z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 1 kwietnia 2015 r. do dnia 31 marca 2017 r. Kwestie związane ze spełnieniem przesłanek przez odwołującą, które są zawarte w dyspozycji art.
57 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy były niekwestionowane przez organ rentowy i stanowiły okoliczność bezsporną.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, iż odwołująca cierpi na astmę oskrzelową alergiczną, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, artrozę stawów kolanowych, ostrogi kostne guzów piętowych, zmiany zwyrodnieniowe w stawach międzypaliczkowych rąk, otyłość olbrzymią, zaawansowaną chorobę zwyrodnieniową prawego stawu kolanowego, żylaki prawej kończyny dolnej, cukrzycę typu drugiego i okresowe dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Biorąc pod uwagę charakter schorzeń, wiek oraz charakter wykonywanej pracy, Sąd podkreśla, iż ubezpieczona jest osobą częściowo niezdolną do pracy i nie jest możliwym przekwalifikowanie jej na inne stanowisko.

Sąd zważył, iż opiniujący w sprawie biegli sądowi specjaliści z zakresu alergologii
i neurologii uznali, iż odwołująca nie jest osobą niezdolną do pracy. Niemniej jednak podkreślić należy, że obowiązujące przepisy nie formułują wymogu, by wszyscy biegli lekarze oceniający zdolność ubezpieczonego do wykonywania pracy zawodowej byli jednomyślni. Jest oczywistym, że w sytuacji, gdy specjaliści chociażby z jednej dziedziny nauk medycznych stwierdzają niezdolność ubezpieczonego do pracy to można uznać, iż
z powodu istniejących u niego schorzeń jest niezdolny do podejmowania i wykonywania pracy zarobkowej. Dominujące schorzenia Z. K. w rozpoznawanej sprawie istnieją w zakresie ortopedycznym, dlatego Sąd oparł się głównie na treści opinii biegłego ortopedy oraz uznał ją za najbardziej miarodajną i odnoszącą się do rzeczywistych chorób istniejących u badanej.

Odnośnie ustalenia terminu od jakiego Sąd uznał za zasadne przyznanie odwołującemu prawa do renty, to zastosowanie znajduje w tym zakresie art. 129 pkt. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Stosownie do treści ww. art. świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Ogólną zasadą prawa emerytalno-rentowego jest, że świadczenia wypłaca się na wniosek zainteresowanego, poczynając od dnia powstania prawa do renty (tj. spełnienia ustawowych warunków), lecz nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o świadczenie. W postępowaniu Sąd ustalił, że odwołujący spełnia przesłankę częściowej niezdolności do pracy, przy czym niezdolność ta będzie miała początek w dniu 1 kwietnia 2015 r. albowiem jest to dzień przypadający po upływie terminu do renty przyznanej na mocy uprzedniej decyzji organu rentowego z dnia z dnia 26 kwietnia 2013 r.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

Zarządzenie: (...)

MK