Sygn. akt I ACz 258/12
Dnia 9 lutego 2012 r.
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:
Przewodniczący Sędzia SA: |
Jan Gibiec |
Sędzia SA: Sędzia SA: |
Dariusz Kłodnicki Małgorzata Lamparska (spr.) |
po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu
sprawy z powództwa B. L.
przeciwko (...) S.A. w K.
o zapłatę i nakazanie
na skutek zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu
z dnia 19 grudnia 2011 r., sygn. akt I C 319/10
postanawia: zażalenie oddalić.
Zaskarżonym orzeczeniem Sąd I Instancji zawiesił postępowanie w sprawie do czasu zakończenia postępowania prowadzonego przed Sądem Rejonowym (...) VI Ns 1023/11 o zasiedzenie wskazując, że wynik niniejszego postępowania zależy od wyniku postępowania w sprawie o zasiedzenie.
Na powyższe żali się powódka wskazując, że zawieszenie nie ma racjonalnych podstaw a jest jedynie efektem działania strony pozwanej służącym do wydłużeniu postępowania.
Sąd Apelacyjny zważył:
Zażalenie nie jest zasadne.
Jak to słusznie wskazuje Sąd I instancji, przepis art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. daje Sądowi możliwość zawieszenia postępowania z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania.
W niniejszej sprawie powódka domaga się nakazania usunięcia bądź przesunięcia przez stronę pozwaną znajdujących się na jej nieruchomości urządzeń przesyłowych oraz odszkodowania z tytułu bezumownego korzystania z jej własności za okres ostatnich 10 lat.
Bezsporne także jest, że strona pozwana w dniu 5 grudnia 2011r. wniosła do Sądu Rejonowego (...) wniosek o stwierdzenie zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu dla linii elektroenergetycznej nr L – 2619 z dniem 30 września 2000r.
Prawidłowo zatem Sąd I Instancji wskazał, że orzeczenie w tej sprawie będzie miało wpływ na niniejsze postępowanie, bowiem przesądzi czy stronie pozwanej przysługuje względem właścicielki jakieś inne prawo rzeczowe.
Podnoszone natomiast w zażaleniu argumenty, że sprawa o zasiedzenie służebności gruntowej przez następców prawnych przedsiębiorstwa państwowego w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego nie znajduje uzasadnionych podstaw, wymyka się kognicji Sądu rozpoznającego sprawę.
Sąd bowiem będzie związany prawomocnym orzeczeniem Sądu rozpoznającego sprawę o zasiedzenie i do jego uprawnień, w sytuacji wniesienia odrębnej sprawy, nie należy ocena skuteczności zasiedzenia.
Mając na rozwadze powyższe, jak i treść art. 397 § 2 k.p.c. i art. 385 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.
(...)
1. (...)
2. (...)
mw