Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI Ka 319/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Bożena Żywioł

Protokolant Marzena Mocek

przy udziale -

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2016 r.

sprawy K. O. ur. (...) w L.,

syna J. i E.

obwinionego z art. 92a kw

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 14 stycznia 2016 r. sygnatura akt IX W 988/15

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw

uchyla wyrok w zaskarżonej części, tj. w zakresie rozstrzygnięcia odnoszącego się do wykroczenia zarzuconego obwinionemu w punkcie II wniosku o ukaranie i sprawę K. O. w tej części przekazuje Sądowi Rejonowemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania.

VI Ka 319/16

UZASADNIENIE

Od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 14 stycznia 2016r., sygn. akt IX W 988/15, apelację wniósł oskarżyciel publiczny zaskarżając orzeczenie w części, na niekorzyść obwinionego K. O..

Zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że z uwagi na niewłaściwe przeprowadzenie pomiaru za pomocą wiodeorejestratora brak jest dowodów, że obwiniony przekroczył dopuszczalną prędkość, podczas gdy biegły określił prędkość pojazdu na 120 km/godz.

W oparciu o taki zarzut apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie rozstrzygnięcia odnoszącego się do zarzutu z pkt II wniosku o ukaranie i przyjęcie, że obwiniony przekroczył dopuszczalna znakiem B- 33 prędkość o 50 km/godz. lub uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji i przekazanie sprawy temu sądowi do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy uznał apelację za uzasadnioną.

Pozostaje faktem, że biegły ds. techniki motoryzacyjnej i ruchu drogowego dostrzegł mankamenty nie tylko zapisu obrazu pierwszego pomiaru średniej prędkości samochodu marki B. kierowanego przez obwinionego /który zdyskwalifikował/ ale także pewne nieprawidłowości w dokonaniu drugiego pomiaru średniej prędkości pojazdu, którego wynik stał się podstawą zarzucenia obwinionemu wykroczenia opisanego w pkt II wniosku o ukaranie. Bazując jednak na danych wynikających z drugiego pomiaru biegły dokonał własnej ich analizy i ta drogą stwierdził, że średnia prędkość kontrolowanego pojazdu podczas tego pomiaru wynosiła 120 km/godz. Tak więc tezy biegłego, analizującego przez pryzmat swej wiedzy specjalistycznej dane wynikające z wideorejestracji, podważają wprawdzie - co do szczegółów, stawiany obwinionemu zarzut, ale jednocześnie wskazują, że co do istoty zarzut ten jest zasadny. Tymczasem sąd meriti do odpowiedzi udzielonej przez biegłego na zadane mu pytania i do wywodów uzasadniających jego stanowisko w ogóle się nie odniósł.

Z tego powodu Sąd Okręgowy będąc związanym zakazem wynikającym z art. 454 § 1 kpk uznał konieczność uchylenia wyroku w zaskarżonej części i przekazania sprawy w tej części sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

W postępowaniu ponownym Sąd Rejonowy ustosunkuje się do stanowiska zaprezentowanego przez biegłego, który wskazał na zasadność przyjęcia, iż obwiniony w dniu 9 maja 2015r. na drodze (...) kierując samochodem osobowym marki B. przekroczył dopuszczalną administracyjnie prędkość.

Nadmienić należy, że sąd wprawdzie jest związany granicami skargi oskarżyciela, ale jednocześnie ma uprawnienie do korekty opisu zarzuconego czynu, o ile tylko nie wykroczy poza zdarzenie historyczne będące przedmiotem zarzutu.