Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Marcin Graczyk

Protokolant: protokolant sądowy Joanna Walczak

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2016 r. w Warszawie

sprawy C. G. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o przeliczenie wysokości emerytury

na skutek odwołania C. G. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 10 listopada 2015 r. znak: (...)-9/05

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2015 roku, C. G. (1) złożył do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W., odwołanie od decyzji ww. organu rentowego
z dnia 10 listopada 2015 roku znak: (...)-9/05 odmawiającej mu doliczenia do stażu pracy i wymiaru emerytury, okresu zatrudnienia od dnia 26 marca 1948 roku
do 4 lipca 1948 roku.

W uzasadnieniu odwołania, C. G. (2) podniósł, iż w okresie od 26 marca 1948 roku do dnia 4 lipca 1948 roku był zatrudniony w (...) Spółdzielni (...) w siedzibie przy ul. (...). (...) w W., a okres ten winien być uwzględniony do stażu pracy jako okres składkowy oraz uwzględniony do wymiaru emerytury. Odwołujący podniósł, iż z powodu licznych przenosin siedziby firmy tj. siedziby przy Al. (...) w W., ul. (...) w W.,
Al. (...) w W., ul. (...). C. (...)5, a także jej przekształceń i reorganizacji z m.in.: z (...) Spółdzielni (...), (...).P Delegatura w W., Przedsiębiorstwa Skupu (...).P w W., Ogrodniczego Zakładu (...) w W., Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Skupu (...).P w W., (...) Spółdzielni (...) m.st W., Zarządu (...) Spółdzielni (...), (...) Spółdzielnia (...) w likwidacji – nie zachowały się dokumenty z okresu zatrudnienia odwołującego w ww. Spółdzielni.

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych
(...) Oddział w W., wniósł o oddalenie odwołania C. G. (1)
na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

W uzasadnieniu odwołania, organ rentowy podkreślił, iż ubezpieczony C. G. (1) pobierał z (...) Oddziału ZUS emeryturę przyznaną decyzją z 1990 roku.
ZUS wskazał, iż w dniu 19 sierpnia 2015r. do organu rentowego wpłynął wniosek
o przeliczenie emerytury i doliczenie okresu pracy od dnia 26 marca 1948 roku do 4 lipca 1948 roku w (...) Spółdzielni (...). Organ rentowy podkreślił,
iż ubezpieczony wraz z wnioskiem o doliczenie ww. okresu zatrudnienia, złożył do organu rentowego dodatkowe dokumenty zatrudnienia: zaświadczenie z zakładu pracy z dnia 19 marca 2009 roku oraz potwierdzenie zgłoszenia dla pracodawcy. Zdaniem organu rentowego, przedłożone dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie okresu zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...). Ponadto w ocenie (...) Oddziału ZUS zachodzi rozbieżność
w stosunku do znajdujących się w aktach emerytalnych dokumentach tj. zaświadczenia pracodawcy z dnia 8 listopada 1990r. popartego świadectwem pracy z dnia 31 października 1990r. które wskazuje datę zatrudnienia ubezpieczonego od dnia 5 lipca 1948 roku w ww. (...) Spółdzielni (...). W świetle podniesionej argumentacji, organ rentowy uznał, iż zaskarżona decyzja z dnia 10 listopada 2015 roku znak: (...)-9/05 odmawiająca doliczenia ww. okresu zatrudnienia, została wydana prawidłowo, a odwołanie jako bezzasadne winno podlegać oddaleniu.

Sąd Okręgowy Warszawa Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił w sprawie następujący stan faktyczny:

C. G. (1) urodzony w dniu (...), złożył w dniu 28 lutego 1928 roku, do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W., wniosek
o emeryturę (k. 1 a.s.).

Decyzją z dnia 25 grudnia 1990 roku, organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. przyznał C. G. (1) prawo
do emerytury począwszy od dnia 1 listopada 1990 roku (k. 17 a.r.).

W dniu 19 sierpnia 2015 roku, ubezpieczony C. G. (1) złożył do organu rentowego wniosek o ponowne ustalenie prawa do świadczenia emerytalnego poprzez zaliczenie do okresów składkowych ubezpieczonego okresu zatrudnienia od dnia 26 marca 1948 roku do dnia 4 lipca 1948 roku przypadającego przed dniem przyznania świadczenia emerytalnego (k. 181-183 a.r). Do wniosku dołączył zaświadczenie (...) Spółdzielni (...) z dnia 19 marca 2009 roku w oryginale, z którego wynika, iż na skutek wielokrotnych reorganizacji (przenoszenia archiwum) Spółdzielnia nie posiada kartotek płacowych za lata 1948-1981, zaświadczenie z dnia 19 marca 2009 roku z którego wynika,
iż na podstawie dokumentów osobowych którymi dysponuje Spółdzielnia, stwierdza się,
iż C. G. (1) urodzony (...) w M. rozpoczął pracę
w (...) Spółdzielni (...) w siedzibę przy ul. (...). (...) w dniu
26 marca 1948 roku (tj. „wstąpił do pracy w dniu 26 marca 1948 roku”) (k. 185-187 a.r.). Dodatkowo ubezpieczony złożył potwierdzoną za zgodność z oryginałem przez prezesa zarządu (...) Spółdzielni (...), kserokopię potwierdzenia zgłoszenia C. G. (1) do pracy w Spółdzielni w dniu 26 marca 1948 roku.

Po rozpoznaniu nowej dokumentacji zatrudnienia C. G. (1), organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W., wydał w dniu 10 listopada 2015 roku, decyzję znak: (...)-9/05 odmawiającą C. G. (1) doliczenia do stażu pracy, (a tym samym wymiaru emerytury) okresu zatrudnienia ubezpieczonego w okresie od dnia 26 marca 1948 roku do dnia 4 lipca 1948 roku. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podkreślił, iż na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach emerytalnych oraz dokumentów przedłożonych wraz z wnioskiem
z dnia 19 sierpnia 2015 roku, ubezpieczony nie udowodnił w sposób wystarczający faktycznego zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) w W.. Organ rentowy podkreślił, iż środkiem dowodowym jest pisemne zaświadczenie pracodawcy, świadectwa pracy lub legitymacja ubezpieczeniowa, legitymacje służbowe, umowy o pracę, wpisy w dowodach osobistych, pisma kierowane przez zakład pracy do pracownika w czasie trwania zatrudnienia np. o powołaniu, mianowaniu, angażowaniu, zwolnieniu, wyróżnieniu, udzieleniu urlopu (decyzja k. 193 a.r).

Decyzję z dnia 10 listopada 2015 roku zaskarżył ubezpieczony C. G. (1), inicjując tym samym niniejsze postępowanie odwoławcze (odwołanie k. 2-4 a.s.).

Na podstawie kopii z oryginału sporządzonej przez Inspektora Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. Legitymacji Ubezpieczeniowej odwołującego, Sąd Okręgowy ustalił, iż C. G. (1) rozpoczął zatrudnienie w (...) Spółdzielni (...) przy ul. (...) w dniu 1 lipca 1948 roku. na stanowisku pracownika fizycznego (k. 7 a.s.). Natomiast ze świadectwa pracy odwołującego znajdującego się na k. 5 a.r. wynika, iż odwołujący był zatrudniony w Spółdzielni (...) od dnia 5 lipca 1948 roku.

W toku postępowania, Sąd Okręgowy zwrócił się do (...) Spółdzielni (...) z siedzibą przy ul. (...) w W. o nadesłanie wszelkiej dostępnej dokumentacji pracowniczej i płacowej C. G. (1) oraz informacji na temat regulacji płacowych obowiązujących w spółdzielni w roku 1948 i wszystkich dokumentów, które te kwestie regulowały w terminie 7 dni. Spółdzielnia nie ustosunkowała się do zobowiązania albowiem korespondencja kierowana do ww. Zakładu Pracy powróciła do akt sprawy z informacją, iż adresat jest nieznany, firma wyprowadziła się. Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy zobowiązał odwołującego do wskazania adresu instytucji, w której przechowywane są jego akta osobowe z okresu zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) (k. 21 a.s.).

W piśmie procesowym z dnia 1 marca 2016 roku, odwołujący poinformował Sąd,
iż przechowawcą jego dokumentacji osobowej i płacowej zlikwidowanej (...) Spółdzielni (...) jest (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O.. W treści pisma z dnia 1 marca 2013 roku, odwołujący poinformował tutejszy Sąd, iż w spółce (...) Sp. z o.o. w trakcie kwerendy dotyczącej poszukiwań jego akt, zostały odnalezione tylko karty wynagrodzeń z (...) Spółdzielni (...) za okres od dnia 2 listopada 1990 roku do 31 sierpnia 1992 roku,
w którym to okresie odwołujący pracował w wymiarze ½ etatu po przejściu w dniu
31 października 1990 roku na emeryturę. Odwołujący podkreślił, iż nie jest mu znana kwestia jaki podmiot, dysponował jego dokumentacją po dniu 31 sierpnia 1992 roku. Odwołujący przedstawił wraz z pismem z dnia 1 marca 2016 roku kartę przebiegu zatrudnienia z lat 1990-1992 roku w (...) Spółdzielni (...), zatwierdzoną przez ww. podmiot przechowujący dokumentację tj. Spółkę (...).
z o.o. (k. 26-30 a.s.).

Sąd Okręgowy dodatkowo zwrócił się w toku postępowania do spółki (...),
z zapytaniem, czy C. G. (1) rzeczywiście starał się o udostępnienie kopii dokumentacji w archiwum spółki. Na podstawie wydruku korespondencji prowadzonej pomiędzy kierownikiem VII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Tutejszego Sądu
i przedstawicielem spółki (...), Sąd Okręgowy ustalił, iż C. G. (1) faktycznie ubiegał się o udostępnienie kopii jego dokumentacji osobowej, a dokumentacja, którą dysponowała spółka (tj. z okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...) Spółdzielnia (...) od 1990 do 1992 roku została przekazana C. G. (2)). W informacji z dnia 3 marca 2016 roku spółka (...).
z o.o. z siedzibą w O. wskazała, iż w wyniku kwerendy archiwalnej przeprowadzonej w zasobie spółki odnaleziono jedynie dokumentacje płacową odwołującego z lat 1990-1992, natomiast spółka nie posiada informacji co mogło stać się z inną dokumentacją akt osobowych i placowych odwołującego i gdzie może się ona znajdować. Archiwum podkreśliło nadto, iż do 1991 roku obowiązywał dwunastoletni okres przechowywania dokumentów płacowych wyznaczony wcześniej z obowiązującymi przepisami w tym zakresie. Spółka podniosła, iż prawdopodobne jest również, iż starsze dokumenty płacowe zostały zniszczone przed tą datą (k. 38 a.s.).

W toku rozprawy w dniu 4 marca 2016 roku odwołujący podtrzymał wniesione odwołanie i nie składał jakichkolwiek wniosków dowodowych w sprawie. Pełnomocnik organu rentowego również podtrzymał zajęte stanowisko procesowe i wniósł o oddalenie odwołana C. G. (3) (k. 40-42 a.s.)

Sąd Okręgowy ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentacji
akt rentowych odwołującego oraz dokumentacji akt sądowych niniejszej sprawy odwoławczej. Sąd Okręgowy uznał, iż dowody w postaci dokumentacji akt rentowych i akt sądowych korespondują ze sobą i stanowią wiarygodny materiał dowodowy pozwalający
na rozstrzygnięcie sporu w sprawie. Sąd Okręgowy miał na uwadze, iż kluczowym dowodem dla rozstrzygnięcia sprawy miały by dowody w postaci dokumentacji osobowej odwołującego z okresu zatrudnienia odwołującego w (...) Spółdzielni (...) od dnia
26 marca 1948 roku do dnia 4 lipca 1948 roku, jednakże pomimo prób zgromadzenia tychże akt, Sąd Okręgowy powziął informację, iż archiwum przechowujące dokumentację zatrudnienia odwołującego, nie dysponuje aktami osobowymi odwołującego z okresu zatrudnienia od 26 marca 1948 roku do dnia 4 lipca 1948 roku; odwołujący zaś nie składał
w sprawie żadnych dodatkowych wniosków w przedmiocie pozyskania dowodów potwierdzających sporny okres zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...).
W świetle powyższego Sąd Okręgowy dokonał rozstrzygnięcia w oparciu o materiał dowodowy, którym faktycznie dysponował.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

Odwołanie C. G. (1) od decyzji organu rentowego Zakładu ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 10 listopada 2015 roku znak: (...)-9/05 jako bezzasadne podlegało oddaleniu.

Spór w przedmiotowej sprawie dotyczył uwzględnia (przy ponownym ustaleniu wysokości świadczenia emerytalnego odwołującego), jako okresu składkowego -okresu zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) w W. od dnia 26 marca 1948 roku do 4 lipca 1948 roku.

Przepisy art. 112 oraz 113 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015.748 j.t.) przewidują ponowne ustalenie wysokości świadczenia przez doliczenie nieuwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych lub nieskładkowych, zaś art. 111 tej ustawy przez ponowne przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia.

Zgodnie zaś z art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015.748 j.t.) z.) prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli
po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody
lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ
na prawo do świadczeń lub na ich wysokość. Jednocześnie w myśl art. 114 ust. 1a ww. ustawy przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji okaże się, że przedłożone dowody nie dawały podstaw do ustalenia prawa do emerytury lub renty albo ich wysokości.

Zgodnie z treścią art. 6 ust 2 pkt 1a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 roku następujące okresy, za które została opłacona składka
na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek
na ubezpieczenie społeczne: zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia: na obszarze Państwa Polskiego - w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, jeżeli w tych okresach pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy albo rentę chorobową.

Zgodnie natomiast z § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej
z dnia 1 października 2011 r. (Dz. U. z 201 Ir.. Nr 237. poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

W świetle ustaleń faktycznych Sądu nie może budzić wątpliwości, że wnioskodawca nie przedstawił środków dowodowych tak na gruncie postępowania administracyjnego ZUS, jak również w niniejszym postepowaniu odwoławczym, mogących skutkować uznaniem,
iż od dnia 26 marca 1948 roku do dnia 4 lipca 1948 roku pozostawał w zatrudnieniu. Wniosek
o niepozostawaniu w zatrudnieniu wynika nadto w ocenie Sądu z analizy dowodów
z autentycznych dokumentów, którymi dysponował organ rentowy (tj. legitymacji ubezpieczeniowej odwołującego oraz świadectwa pracy (...) Spółdzielni (...) w W.. Na podstawie wskazanych dowodów Sąd Okręgowy ustalił,
iż odwołujący rozpoczął co prawda wykonywanie zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...), jednakże nastąpiło to dopiero od lipca 1948 roku. Ponadto Sąd Okręgowy zważył, iż odwołujący w toku postępowania odwoławczego nie złożył żadnych wniosków dowodowych na okoliczność jego zatrudnienia w Spółdzielni (...) od dnia 26 marca 1948 roku, a archiwum dysponujące jego dokumentacją zatrudnienia w przedmiotowej Spółdzielni posiadało jedynie wycinek akt płacowych odwołującego, które nie miały żadnego znaczenia na kanwie niniejszego sporu. Sąd Okręgowy uznał, iż złożone do akt emerytalno-rentowych odwołującego zaświadczenia (...) Spółdzielni (...) z dnia
19 marca 2009 roku, nie zostały potwierdzone w niniejszym postepowaniu sądowym, albowiem spółka zatrudniająca odwołującego w likwidacji nie zajęła w toku postępowania żadnego stanowiska procesowego w kwestii zatrudnienia odwołującego. Sąd Okręgowy podkreśla nadto, iż poza faktem zatrudnienia, odwołujący nie przedstawił dokumentacji płacy, jaką miał by otrzymywać w spornym okresie z tytułu zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...). Sąd Okręgowy miał przy tym na uwadze iż obowiązujące przed latami 80 tymi przepisy w zakresie przechowywania dokumentacji zatrudnienia, nie kładły nacisku na przechowywanie akt przez wiele lat, natomiast przewidywały krótkie terminy archiwizacji akt dokumentacji płacowej wynoszące na podstawie przepisów Zarządzenia Ministra Finansów z 20 stycznia 1951 r. w sprawie przechowywania dokumentów oraz ksiąg rachunkowych w przedsiębiorstwach państwowych, centralach spółdzielczo –państwowych oraz spółdzielniach (M.P. NR A- 14, poz.195) oraz ZarządzeniaMinistra Finansów z dnia
4 sierpnia 1954 r. w sprawie dokumentacji płac i rozliczeń za płace z pracownikami
w Przedsiębiorstwach uspołecznionych (M.P. NR A-79, poz. 927) i nast.: 6 12 lat. Tym samym Sąd Okręgowy uznał, iż w niniejszej sprawie brak jest jednoznacznych dowodów
że wnioskodawca był zatrudniony w (...) Spółdzielni (...) począwszy
od dnia 26 marca 1948 roku.

Reasumując, Sąd Okręgowy zważył, iż sporny okres zatrudnienia, wymieniony
w art. 6 ust. 2 pkt. 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS nie powinien być w sytuacji odwołującego uwzględniony do ustalenia wysokości świadczenia odwołującego się. Uwzględniając wyniki przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego stwierdzić należało, że decyzja o odmowie przeliczenia ubezpieczonemu emerytury była słuszna.

W świetle powyższego Sąd, na podstawie powołanych przepisów prawa materialnego oraz art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

J.R.