Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 5 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Wójcik-Wojnowska

Protokolant: Karolina Mateja

po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2016 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko (...) A. C., (...) spółce jawnej w B.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) A. C., (...) spółki jawnej w B. na rzecz powódki (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 3849,15 zł (trzy tysiące osiemset czterdzieści dziewięć złotych piętnaście groszy) z ustawowymi odsetkami (od dnia 1 stycznia 2016 roku z ustawowymi odsetkami za opóźnienie) liczonymi od kwot:

- 1834,08 zł od dnia 30 czerwca 2015 roku do dnia zapłaty,

- 2015,07 zł od dnia 25 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 717 zł (siedemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 425/16

Sprawa rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 grudnia 2015 roku powódka (...) spółka akcyjna w W. wniosła przeciwko pozwanej (...) A. C., (...) spółce jawnej w S. o zapłatę kwoty 3.849,15 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot cząstkowych oraz złożyła wniosek o zasądzenie od pozwanej kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż pozwana zleciła powódce nadzór nad wykonaniem robót. Powódka wskazała, iż w związku z realizacją umowy wystawiła faktury VAT, których pozwana nie opłaciła.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym dnia 12 stycznia 2016 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu podniosła, że roszczenie powódki jest bezzasadne. Wskazała, że powódka nie przedłożyła dokumentów, na które się powołuje.

W piśmie z dnia 4 maja 2016 r. powódka wskazała, że dołączyła wszystkie załączniki wymienione w pozwie i wykazała zasadność oraz wysokość dochodzonego roszczenia.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana w dniu 20 maja 2015 r. zleciła powódce sprawowanie nadzoru nad wykonaniem robót związanych z budową sieci kanalizacyjnej grawitacyjnej i tłocznej na zadaniu nr 2 – Budowa sieci kanalizacyjnej sanitarnej w m. os. (...), gm. D. w ramach projektu „Uporządkowanie gospodarki wodno – ściekowej na obszarze Związku (...) – 6 nr (...).01.01.00 – 214/09 zgodnie z decyzją pozwolenia na budowę nr 755/09 z dnia 29 września 2009 r. w miejscach skrzyżowań z istniejącym gazociągiem w/c DN 500 relacji S. – B., zaprojektowanym gazociągiem w/c DN 700 oraz zaprojektowanym światłowodem w obrębie ul. (...) i ul. (...).

Zlecenie podpisała działająca w imieniu pozwanej kierownik robót sanitarnych B. G.. Jako osoby odpowiedzialne za wykonanie prac wskazano B. T. i Ł. B..

Dowód: zlecenie, k. 20v.

Powódka przyjęła zlecenie do realizacji. Z przebiegu dwóch nadzorów, które odbyły się w dniach 26 i 27 maja 2015 oraz 7 i 8 lipca 2015 r. zostały sporządzone notatki.

W notatkach wskazano ilość pracowników i godzin sprawowania nadzoru, opisano przebieg prac i wskazano, że załącznikiem do notatek są kalkulacje usług realizowanych na zlecenie zewnętrzne. Pierwszą notatkę podpisał za pozwaną Ł. B., drugą B. T.. Notatki zostały podpisane bez uwag.

W kalkulacjach wskazano, że stawki za nadzór są wg cennika – godzina pracy pracownika technicznego 45 zł, transport - 1,50 zł za km, narzut kosztów pośrednich – 50%, zysk 9%. Wg takich stawek wskazano w pierwszej kalkulacji kwotę wynagrodzenia 1491,12 zł netto, w drugiej1638,27 zł netto (odpowiednio za 18 ii 20 godzin pracy i każdorazowo 68 kilometrów).

Dowód: notatki z przebiegu nadzoru, k. 20, 23, kalkulacje k. 21, 24

Powódka w związku z wykonaniem usług nadzoru nad przebiegiem prac wystawiła następujące faktury VAT:

- nr (...) z dnia 15 czerwca 2016 r. na kwotę 1.834,08 zł z terminem płatności na dzień 29 czerwca 2015 r.,

- nr (...) z dnia 10 sierpnia 2016 r. na kwotę 2.015,07 zł płatną w terminie14 dni od dnia wystawienia.

Dowód: faktury, k. 19, 22, polecenia wystawienia faktury, k. 19v, 22v, kalkulacja, k. 21, 24.

Pismem z dnia 28 lipca 2015 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 1.844,53 zł. Wezwanie do zapłaty zostało odebrane przez pozwaną w dniu 31 lipca 2015 r.

Pismem z dnia 21 sierpnia 2015 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 1.855,39. Wezwanie do zapłaty zostało odebrane przez pozwaną w dniu 27 sierpnia 2015 r.

Pismem z dnia 30 sierpnia 2015 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 3.902,88 zł. Wezwanie do zapłaty zostało odebrane przez pozwaną w dniu 5 października 2015 r.

Dowód: wezwania do zapłaty, k. 25, 26, 27, potwierdzenia odbioru, k. 25v, 26v, 27v.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione w całości.

Powódka roszczenie wywodzi z umowy, jaką pozwana zawarła z (...) spółką akcyjną w W.. Umowa ta stanowiła umowę o świadczenie usług. Zgodnie z art. 734 § 1 przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się dokonać określonej czynności dla dającego zlecenie, a art. 735 § 1 k.c. przewiduje zasadę odpłatności zlecenia. Art. 750 k.c. stanowi, że do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Powódka domagał się zasądzenia wynagrodzenia, wynikającego z umowy.

Art. 6 k.c. stanowi, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie zaś z art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Stosownie do art. 229 i 230 k.p.c. nie wymagają dowodu fakty przyznane przez stronę przeciwną oraz te fakty, co do których strona przeciwna nie wypowiedziała się i – mając na uwadze wyniki całej sprawy – można je uznać za przyznane. Na powódce w niniejszym procesie ciążył więc ciężar udowodnienia, iż strony łączyła umowa świadczenia usług, a także wykazania jej treści.

Pozwana zaprzeczyła wprawdzie wszelkim twierdzeniom pozwu, nie wskazała jednak szczegółowo podstaw tego zaprzeczenia. Zgodnie z art. 3 k.p.c. strony i uczestnicy postępowania obowiązani są dokonywać czynności procesowych zgodnie z dobrymi obyczajami, dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawiać dowody. Z kolei art. 210 § 2 k.p.c. zobowiązuje stronę do złożenia oświadczenia co do twierdzeń strony przeciwnej, dotyczących okoliczności faktycznych, a w artykule 230 k.p.c. mowa jest o tzw. faktach milcząco przyznanych (qui tacet consertire videtur). Kodeks postępowania cywilnego, w związku z wszczętym postępowaniem nakłada na pozwanego obowiązek wdania się w spór (art. 221), a nadto złożenia oświadczenia co do twierdzeń strony przeciwnej dotyczących okoliczności faktycznych (art. 210 § 2). Wprawdzie ustawa formułuje powinności z art. 210 § 2 k.p.c. i art. 221 k.p.c. jako obowiązki, lecz w istocie są to ciężary procesowe, co oznacza, że strona może je wypełnić, lecz nie można jej do tego zmusić. Jednak, gdy strona nie wypełnia spoczywających na niej powinności, musi liczyć się z prawnymi konsekwencjami, ponieważ ustawa pozwala sądowi uznać za przyznane fakty, co do których nie wypowiedziała się strona przeciwna, a mogła to uczynić (zob. H. Dolecki komentarz do art. 230, Kodeks postępowania cywilnego, Komentarz, tom I, wydanie 2011, Wolters Kluwer Polska). Strona sama musi pilnować dopełnienia obowiązków procesowych, spoczywających na niej. Jeżeli ich nie wypełni, ponosi skutki prawne swych zaniedbań. Przy tym nie uznaje się za wypełnienie wskazanych obowiązków ogólnikowego zaprzeczenia „wszystkim twierdzeniom pozwu”. Strona ma bowiem obowiązek wypowiedzieć się rzeczowo do twierdzeń przeciwnika, w tym wyjaśnić, dlaczego je kwestionuje. Pozwana w niniejszej sprawie uchyliła się od tego obowiązku. Nieprawdziwe jest twierdzenie pozwanej, jakoby powódka nie załączyła do pozwu dokumentów, na które się powołuje – zarówno do pozwu, jak i do jego odpisu, doręczonego pozwanej, załączone były dokumenty, potwierdzające zawarcie umowy. I tak, zlecenie podpisała osoba posługująca się pieczęcią z nagłówkiem (...) sp.j. kierownik robót sanitarnych. Notatki z przebiegu nadzoru podpisały osoby, wskazane w zleceniu jako odpowiedzialne za wykonywanie robót sanitarnych (trzeba też dodać, że nazwiska tych osób przewijają się także w innych procesach z udziałem pozwanej). Wszystko to pozwala stwierdzić, że zlecenie zostało złożone przez osobę uprawnioną do działania w imieniu pozwanej z racji zatrudnienia na stanowisku, wymagającym takiej właśnie aktywności. Jest to zgodne z zasadami doświadczenia życiowego, że w przypadku spółek nie działają każdorazowo osoby uprawnione do reprezentacji w świetle zapisów KRS, lecz czynią to osoby będące pracownikami i upoważnione do takiego działania zgodnie z zakresem powierzonych im obowiązków.

Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, że wobec bierności pozwanej przedstawiony materiał dowodowy jest wystarczający do uwzględnienia powództwa. Wynika bowiem z niego, że pozwana, działająca przez swoich pracowników, zleciła pozwanej nadzór nad pracami i akceptowała stawki za nadzór, wynikające z kalkulacji: w notatkach, podpisanych przez pracowników pozwanej bez zastrzeżeń, owe kalkulacje wskazane są jako załączniki. Brak uwag oznacza zaś, że pracownicy pozwanej zapoznali się z kalkulacjami (bo gdyby ich nie było, w notatce powinno być zaznaczone, że kalkulacje nie zostały przedstawione) i nie wnosiła zastrzeżeń do stawek tam wskazanych. Ilość pracy natomiast wynika z samych notatek. Ponieważ wystawione przez powódkę faktury odpowiadają co do wysokości kwotom netto wskazanym w kalkulacjach, powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Orzeczenie o odsetkach oparte zostało o przepis art. 481 k.c. stanowiącego, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. O ile strony nie ustaliły inaczej wierzycielowi należą się odsetki ustawowe. W takiej też wysokości powódce należne są odsetki od dnia następnego po wskazanym przez nią terminie do zapłaty należności. Na gruncie niniejszej sprawy odsetki należą się powódce za okresy następujące po dniu wskazanym w treści każdej z faktur VAT jako termin płatności należności.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w 108 k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W niniejszym postępowaniu powódka jest wygrywającą sprawę w całości. Na poniesione przez nią koszty złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 100 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 600 zł ustalone zgodnie z treścią § 6 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349).

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)