Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 77/16

POSTANOWIENIE

Dnia 3 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Magdalena Balion - Hajduk (spr.)

Sędziowie: SO Lucyna Morys - Magiera

SR (del.) Katarzyna Sztymelska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 marca 2016 r. w G.

sprawy z wniosku K. K.

z udziałem P. K. i B. K.

o stwierdzenie nabycia spadku, dział spadku i zniesienie współwłasności

na skutek zażalenia uczestnika postępowania P. K.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. akt I Ns 37/13

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie 1 i 2 w ten sposób, że w miejsce kwot po 1143,90 zł nakazać pobrać od uczestników postępowania kwoty po 762,60 zł (siedemset sześćdziesiąt dwa złote sześćdziesiąt groszy);

2.  oddalić zażalenie w pozostałej części.

SSR (del.) Katarzyna Sztymelska SSO Magdalena Balion - Hajduk SSO Lucyna Morys - Magiera

Sygn. III Cz 77/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 30 czerwca 2015 roku Sąd Rejonowy w Rybniku postanowił nakazać pobrać od uczestników postępowania P. K. oraz B. S. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Rybniku kwoty po 1143,90 zł tytułem kosztów wynagrodzenia kuratora. Sąd w dniu 14 sierpnia 2014 roku dokonał działu spadku, podziału majątku wspólnego i zniesienia współwłasności. W postanowieniu tym nie orzekł o kosztach postępowania, w związku z tym Sąd Rejonowy na podstawie art. 108 1 1 k.p.c. oraz 520 § 2 k.p.c. orzekł o kosztach postępowania, na które złożyło się wynagrodzenie kuratora w kwocie 2287,80 zł. Sąd wskazał, iż uwagi na zwolnienie wnioskodawczyni od kosztów sądowych ponad opłaty sądowe od wniosku nakazał pobrać powyższe kwoty na rzecz Skarbu Państwa od uczestników postępowania.

W zażaleniu uczestnik postępowania P. K. zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego, to jest art. 520 § 2 k.p.c., który miał wpływ na wydanie orzeczenia przez niezasadne uznanie iż powinien ponieść połowę kosztów wynagrodzenia kuratora dla nieobecnej uczestniczki B. S., podczas gdy jego sytuacja majątkowa, okoliczności sprawy wskazują, iż nie powinien ponieść tych kosztów lub ponieść je w mniejszej części lub względnie koszty winny być podzielone na trzy części i równo wszyscy uczestnicy winni być nimi obciążeni, a także naruszenie art. 108 1 k.p.c. przez niezasadne uznanie, iż można było wydać dodatkowe uzupełniające orzeczenie o kosztach postępowania skoro w tym zakresie orzeczono już postanowieniem z 20 lutego 2015 roku w sprawie sygn. 1 Ns 37/13.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest częściowo w uzasadnione.

Zgodnie z art. 520 § 1 k.p.c., który statuuje podstawowa zasadę ponoszenia kosztów w postępowaniu nieprocesowym, każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie. W niniejszej sprawie Sąd ustanowił kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu uczestnika, a zatem jego ustanowienie było konieczne w interesie wszystkich uczestników, ponieważ bez ustanowienia kuratora dla uczestnika nieznanego miejsca pobytu postępowanie nie mogłoby się toczyć, a wydanie postanowienie dotknięte byłoby nieważnością. Zatem koszty te winni ponieść wszyscy uczestnicy jako poniesione w ich interesie. Skoro w niniejszej sprawie występuje dwóch uczestników oraz wnioskodawca, koszty winny zostać podzielony na trzy części. Z uwagi na to, że wnioskodawczyni jest zwolniona od kosztów, przypadającą na nią część ponosi Skarb P, zaś pozostałe dwie części powinny w równym stopniu obciążać uczestników postępowania.

Pozostałe zarzuty nie zasługują na uwzględnienie. Zgodnie z art. 108 1 k.p.c. jeżeli w toku postępowania sąd nie orzekł o obowiązku poniesienia kosztów sądowych lub orzeczeniem nie objął całej kwoty należnej z tego tytułu, postanowienie w tym przedmiocie wydaje na posiedzeniu niejawnym sąd, przed którym sprawa toczyła się w pierwszej instancji. Sąd Rejonowy w dniu 20 lutego 2015 roku uzupełnił postanowienie przez to, że przyznał adwokatowi ze środków Skarbu Państwa wynagrodzenie za czynności kuratora, ale nie orzekł o obowiązku poniesienia tych kosztów przez uczestników postępowania. Tamto postanowienie zostało wydane na podstawie art. 9 pkt 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz § 1 ust. 1 do 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej.

Sąd Okręgowy, mając powyższe na uwadze na mocy art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 k.p.c. oraz art. 13 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone postanowienie jak w pkt 1 sentencji, natomiast na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 i art. 13 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie w pozostałej części jako nieuzasadnione.