Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny sekcja do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym, w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Supińska

Protokolant: sekr. sąd. Magdalena Czapiewska

po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2016 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w R.

przeciwko J. M.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego J. M. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w R. kwotę 254,68 złotych (dwieście pięćdziesiąt cztery złote sześćdziesiąt osiem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 21 marca 2015 roku do dnia zapłaty;

II. umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III. zasądza od powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w R. na rzecz pozwanego J. M. kwotę 617 złotych (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 20 marca 2015 roku złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w R. wniósł o zasądzenie od pozwanego J. M. kwoty 2 763,45 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 21 marca 2015 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany J. M. nie dokonał zapłaty za świadczone mu przez powoda usługi związane ze sprzedażą energii elektrycznej. Na dochodzoną w niniejszym procesie kwotę składają się: kwota 2 529,53 złotych tytułem sumy kapitałów z dokumentów księgowych (faktur VAT) oraz kwota 233,92 złotych tytułem sumy skapitalizowanych odsetek.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 22 kwietnia 2015 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 511041/15 referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin - Zachód w Lublinie uwzględnił żądanie pozwu w całości.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany J. M. wniósł sprzeciw zaskarżając wydane orzeczenie w całości i wskazując, iż w dniu 19 września 2013 roku wynajmowany lokal przy ulicy (...) w G. został zdany właścicielowi, zaś umowa z (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w G. jako podmiotem, który był dystrybutorem energii elektrycznej, została wypowiedziana.

Pismem z datą w nagłówku "dnia 28 stycznia 2016 roku" (data prezentaty: 2016-02-02) powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w R. cofnął pozew w zakresie żądania kwoty 2 508,77 złotych wraz ze zrzeczeniem się roszczenia domagając się ostatecznie od pozwanego J. M. kwoty 254,68 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 21 marca 2015 roku do dnia zapłaty, tytułem kary umownej za rozwiązanie umowy przed końcem jej obowiązywania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 listopada 2012 roku pomiędzy (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w R. a J. M. (prowadzącym działalność gospodarczą jako (...) s.c. J. M., J. W.) została zawarta umowa sprzedaży energii elektrycznej dla odbiorców z grupy taryfowej G, (...) o numerze (...), której przedmiotem była sprzedaż energii elektrycznej dostarczanej do obiektu - lokalu numer (...) położonego w G. przy ulicy (...) za pomocą sieci elektroenergetycznej należącej do (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G..

Umowa obowiązywała od dnia 01 lutego 2013 roku i została zawarta na czas nieokreślony, z tym, że w okresie od dnia 01 lutego 2013 roku do dnia 31 grudnia 2014 roku odbiorca rozliczany był według cen i stawek zgodnych z ofertą " (...) 2013-2014".

Zgodnie z treścią regulaminu powyższej oferty w okresie od dnia 01 stycznia 2013 roku do dnia 31 grudnia 2014 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w R. gwarantowała niezmienność cen energii elektrycznej. Odbiorca natomiast zobowiązany był do przestrzegania postanowień oferty oraz do nierozwiązywania zawartej ze sprzedawcą umowy. W przypadku rozwiązania umowy w okresie obowiązywania gwarancji ceny lub w przypadku uniemożliwienia realizacji sprzedaży energii elektrycznej, z przyczyn leżących po stronie odbiorcy, odbiorca zapłacić miał sprzedawcy karę umową w wysokości iloczynu szacowanej ilości energii elektrycznej do końca okresu obowiązywania gwarancji ceny oraz stawki jednostkowej w wysokości 50 złotych za MWh, w terminie 7 dni od dnia doręczenia stosownego wezwania przez sprzedawcę.

niesporne, a nadto: umowa sprzedaży energii elektrycznej - k. 27-30 akt, regulamin oferty " (...) 2013-2014" - k. 31 akt, regulamin sprzedaży energii elektrycznej (...) S.A. do umowy sprzedaży energii elektrycznej dla odbiorców z grupy taryfowej G, (...) - k. 32-34 akt

W związku z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej - restauracji (...) w lokalu numer (...) położonym w G. przy ulicy (...) rozwiązał umowę najmu tego lokalu i z dniem 19 września 2013 roku lokal ten został oddany właścicielowi K. D..

zeznania świadka K. D. - protokół rozprawy z dnia 26 stycznia 2016 roku - k. 122-124 akt (zapis cyfrowy 00:03:55-00:22:11), twierdzenia pozwanego J. M. - protokół rozprawy z dnia 26 stycznia 2016 roku - k. 122-124 akt (zapis cyfrowy 00:26:04-00:37:05), stan liczników - pismo z dnia 19 września 2013 roku - k. 62 akt

Pismem z datą w nagłówku "dnia 20 września 2013 roku" skierowanym do (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G., (...) s.c. J. M., J. W. wypowiedzieli łączącą strony umowę o dostawę energii elektrycznej.

wypowiedzenie umowy - k. 62v akt, pismo - k. 63 akt, twierdzenia pozwanego J. M. - protokół rozprawy z dnia 26 stycznia 2016 roku - k. 122-124 akt (zapis cyfrowy 00:26:04-00:37:05)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, których prawdziwość nie była przez nie kwestionowana i które nie budziły wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary.

Ustalając stan faktyczny, zwłaszcza w zakresie terminu i okoliczności zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez pozwanego J. M. i korzystania przez niego tym samym z lokalu numer (...) znajdującego się w G. przy ulicy (...) oparł się również na zeznaniach świadka K. D. i twierdzeniach pozwanego J. M., uznając je za wiarygodne, spójne i mające potwierdzenie w pozostałym materialne dowodowym.

Pismem z datą w nagłówku "dnia 28 stycznia 2016 roku" (data prezentaty: 2016-02-02) powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w R. cofnął pozew w zakresie żądania kwoty 2 508,77 złotych wraz ze zrzeczeniem się roszczenia domagając się ostatecznie od pozwanego J. M. kwoty 254,68 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 21 marca 2015 roku do dnia zapłaty, tytułem kary umownej za rozwiązanie umowy przed końcem jej obowiązywania.

Zgodnie z treścią art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Zgodnie zaś z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku.

W niniejszej sprawie powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w R. cofnął wprawdzie pozew już po rozpoczęciu rozprawy, niemniej jednak, z uwagi na to, iż uczynił to ze zrzeczeniem się w tym zakresie roszczenia, zgoda pozwanego J. M. na dokonanie tej czynności nie była wymagana. Sąd oceniając zaś powyższą czynność procesową powoda z punktu widzenia przesłanek określonych w art. 203 k.p.c. nie dopatrzył się, ażeby czynność ta była sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego lub by zmierzała do obejścia prawa.

Uznając zatem, iż czynność powoda jest zgodna z prawem, Sąd na podstawie art. 355 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 i 4 k.p.c. postanowił jak w punkcie II wyroku.

W ocenie Sądu powództwo w zakresie żądania zapłaty kwoty 254,68 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 21 marca 2015 roku do dnia zapłaty tytułem kary umownej za rozwiązanie umowy przed końcem jej obowiązywania zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z treścią art. 483 k.c. można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna). Stosownie zaś do treści art. 484 k.c. w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody. Żądanie odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary nie jest dopuszczalne, chyba że strony inaczej postanowiły. Jeżeli zobowiązanie zostało w znacznej części wykonane, dłużnik może żądać zmniejszenia kary umownej; to samo dotyczy wypadku, gdy kara umowna jest rażąco wygórowana (§ 2).

Zgodnie z treścią § 3 ust. 3 regulaminu oferty " (...) 2013-2014" w okresie od dnia 01 stycznia 2013 roku do dnia 31 grudnia 2014 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w R. gwarantowała niezmienność cen energii elektrycznej; odbiorca natomiast zobowiązany był do przestrzegania postanowień oferty oraz do nierozwiązywania zawartej ze sprzedawcą umowy. W przypadku rozwiązania umowy w okresie obowiązywania gwarancji ceny lub w przypadku uniemożliwienia realizacji sprzedaży energii elektrycznej, z przyczyn leżących po stronie odbiorcy, odbiorca zapłacić miał sprzedawcy karę umową w wysokości iloczynu szacowanej ilości energii elektrycznej do końca okresu obowiązywania gwarancji ceny oraz stawki jednostkowej w wysokości 50 złotych za MWh, w terminie 7 dni od dnia doręczenia stosownego wezwania przez sprzedawcę.

Poza sporem pozostawało, iż J. M. rozwiązał umowę o dostarczanie energii elektrycznej we wrześniu 2013 roku, a zatem przed upływem terminu cen gwarantowanych, w związku z czym powód stosownie do powyższych zapisów zasadnie domagał się zapłaty kary umownej, pozwany zaś nie kwestionował zasadności i wysokości żądania powoda w tym zakresie.

Mając zatem na względzie powyższe, na podstawie 483 k.c. w zw. z § 3 ust. 3 regulaminu oferty " (...) 2013-2014" w zw. z art. 481 k.c. Sąd zasądził od pozwanego J. M. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w R. kwotę 254,68 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 21 marca 2015 roku do dnia zapłaty.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 100 § 1 k.p.c. w zw. z art. 203 § 2 k.p.c. zasądzając od powoda na rzecz pozwanego J. M. kwotę 617 złotych, na którą składają się: kwota 17 złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 600 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 490) i uznając, iż pozwany J. M. uległ tylko nieznacznie swojemu żądaniu oddalenia powództwa w całości, jak i biorąc pod uwagę okoliczność cofnięcia przez powoda pozwu w pozostałym zakresie wraz ze zrzeczeniem się roszczenia. Jednocześnie uwzględniając rodzaj i stopień zawiłości niniejszej sprawy, jak i wymagany wkład pełnomocnika pozwanego, Sąd uznał, iż jego żądanie zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego w wysokości trzykrotności stawki minimalnej nie zasługuje na uwzględnienie.