Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II S 25/13

POSTANOWIENIE

Dnia 30 września 2013r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Marcin Cieślikowski (spr.)

Sędziowie: SSA Grzegorz Kapera

SSA Tadeusz Kiełbowicz

po rozpoznaniu w sprawie P. N.

skargi wniesionej przez skazanego

na naruszenie jego prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki – postępowanie przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu w przedmiocie udzielenia przerwy w karze pozbawienia wolności

na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 z późn. zm.)

p o s t a n a w i a

I.  zwolnić skazanego od uiszczenia opłaty sądowej od skargi;

II.  skargę skazanego oddalić.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2013r. do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu wpłynęła wniesiona przez skazanego P. N. skarga oparta na przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 z późn. zm.).

W uzasadnieniu skargi skarżący wskazał, że w dniu 24 czerwca 2013r. złożył do Sądu Okręgowego we Wrocławiu wniosek w przedmiocie udzielenie mu przerwy w karze i nie otrzymał żadnej odpowiedzi. W związku z powyższym wniósł o zasądzenie na jego rzecz od Skarbu Państwa sumy pieniężnej w wysokości 3000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę jakiej doznał wskutek zaniedbania Sądu Okręgowego we Wrocławiu.

Sąd Apelacyjny ustalił co następuje:

W dniu 24 czerwca 2013r. skazany złożył w administracji Zakładu Karnego nr (...)we W. wniosek o udzielenie przerwy w karze z uwagi na chęć niesienia pomocy swoim najbliższym. Wniosek ten wpłynął do Sądu Okręgowego we Wrocławiu w dniu 26 czerwca 2013r.

W dniu 28 czerwca 2013r. Przewodniczący Wydziału wydał zarządzenie o wyznaczeniu Sędziego właściwego do rozpoznania sprawy oraz zwrócił się:

- do Dyrektora Zakładu Karnego nr (...) we W. z wnioskiem o sporządzenie opinii o skazanym i stanie jego konta (zarządzenie w tym zakresie zostało wykonane w dniu 28 czerwca 2013r.),

- do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. o udzielenie informacji czy rodzina skazanego objęta jest pomocą Ośrodka (zarządzenie w tym zakresie zostało wykonane w dniu 2 lipca 2013r.),

- do kuratora o sporządzenie wywiadu środowiskowego odnośnie sytuacji materialno – bytowej oraz zdrowotnej rodziny skazanego (zarządzenie w tym zakresie zostało wykonane w dniu 2 lipca 2013r.).

W dniu 19 lipca 2013 r. do Sądu Okręgowego we Wrocławiu wpłynęła sporządzona przez Dyrektora Zakładu Karnego nr (...) we W. opinia o skazanym. Następnie w dniu 22 lipca 2013r. nadeszła informacja z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W., zaś w dniu 25 lipca 2013r. – sprawozdanie z wywiadu środowiskowego.

W dniu 23 lipca 2013r. do Sądu Okręgowego we Wrocławiu wpłynęła skarga skazanego na przewlekłość postępowania w przedmiocie przerwy w karze.

W dniu 26 lipca 2013. wysłano do skazanego zawiadomienie o posiedzeniu w przedmiocie przerwy w karze, które odbyło się w dniu 8 sierpnia 2013r. Po złożeniu sprawozdania przez Sędziego sprawozdawcę i odczytaniu wniosku skazanego, opinii o nim z zakładu karnego, wywiadu środowiskowego kuratora sądowego oraz pisma z MOPS oraz ujawnieniu akt osobowych i wyroku Sądu Rejonowego w Rypinie w sprawie o sygn. akt II K 176/06, Sąd wysłuchał przedstawiciela administracji Zakładu Karnego, skazanego oraz prokuratora i wydał orzeczenie od odmowie udzielenia P. N. przerwy w karze.

W dniu 19 sierpnia 2013r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu uznał się za niewłaściwy do rozpoznania skargi i przekazał ją wraz z aktami sprawy Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu.

(Dowód: akta sprawy o sygn. V Kow 1351/13/pr Sądu Okręgowego we Wrocławiu)

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Przedmiotowa skarga zarzucająca przewlekłość w postępowaniu przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu w przedmiocie udzielenia przerwy w karze pozbawienia wolności jest niezasadna. Wskazać bowiem należy, że przy ocenie, czy doszło do naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki – zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. nr 179, poz. 1843 z późn. zm.) – należy mieć w szczególności na uwadze terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez Sąd orzekający w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty, uwzględniając charakter owej sprawy, stopień jej faktycznej i prawnej zawiłości, znaczenie dla strony (która wniosła skargę) rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Przyczyną stwierdzenia przewlekłości nie jest każda zwłoka, ale tylko zwłoka nieuzasadniona. Ocena czy postępowanie trwa dłużej niż to konieczne, dokonywana musi być na podstawie analizy charakteru przeprowadzanych czynności jak i stanu faktycznego sprawy. Aby rozstrzygnąć czy zwłoka w dokonaniu tej czynności jest nieuzasadniona rozważyć należy nie tylko czasokres zaniechania jej dokonania, ale także konkretne realia sprawy i jej kontekst sytuacyjny.

Analizując postępowanie przez Sądem Okręgowym we Wrocławiu wskazać należy, iż Sąd ten procedował bez zbędnej zwłoki. Terminowość i sprawność postępowania na przedmiotowym etapie mieściła się w powszechnie przyjętych wymogach w tym zakresie.

Po dokonaniu powyższej analizy stwierdzić należy, iż podniesiony w skardze skazanego zarzut przewlekłości postępowania nie znajduje potwierdzenia. W konsekwencji, skargę P. N. o stwierdzenie przewlekłości postępowania i przyznanie na jego rzecz zadośćuczynienia należało zatem oddalić.

Z uwagi na fakt, że autor skargi nie byłby w stanie ponieść kosztów opłaty od skargi, Sąd Apelacyjny zwolnił go od jej uiszczenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny postanowił, jak na wstępie.