Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 1252/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Marek Tyciński

Protokolant:

Stażysta Dawid Muraszewski

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum-Zachód w T. - Arkadiusza Wolskiego

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2016 roku i w dniu 2 czerwca 2016 roku

sprawy:

oskarżonego W. D. (1) ur. (...) w miejscowości D.

syna W. i F.

oskarżonego o to, że:

1)  W dniu 19 października 2015 r. o godz. 11:20 w T. przy ul. (...), kierował po drodze publicznej pojazdem m-ki V. (...) o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości (I badanie o godz. 11:30 – 0,44 mg/l, II badanie o godz. 11:42 – 0,47 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu),

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

orzeka

I.  uznaje oskarżonego W. D. (1) za winnego popełnienia zarzucanego jemu czynu, tj. występku z art. 178a § 1 kk i za to na podstawie art. 178a § 1 kk wymierza jemu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie w myśl art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 kk warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat próby;

II.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat;

III.  na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego w punkcie II środka karnego zalicza oskarżonemu zatrzymanie prawa jazdy od 19 października 2015 roku;

IV.  na podstawie art. 43 a § 2 kk zasądza od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 5000 (pięć tysięcy złotych) zł;

V.  zwalnia oskarżonego od uiszczenia opłaty, a kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

II K 1252/16

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2015r. W. D. (1) udał się swoim samochodem marki V. (...) nr rej (...) do pracy na budowie na Osiedlu (...) przy ul. (...) w T.. Z uwagi na to, że źle się czuł i był „wczorajszy” poprosił swojego kolegę P. M. (1) aby ten go przywiózł do pracy. Jego samochód został zaparkowany na terenie budowy. Po 2-3 godzinach ponieważ przeszkadzał on ciężarówce we wjeździe na jej teren poproszono W. D. (1) o jego przestawienie. W. D. (1) wsiadł do pojazdu i po przejechaniu około 100-200 metrów ul. (...) zaparkował go na parkingu przy sklepie (...). Tam o godz. 11.20 skontrolował go patrol policji. Początkowo powodem kontroli był brak świateł mijania. Z uwagi na woń alkoholu z ust przebadano go na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie wykazało zawartość alkoholu o godz. 11.30 - 0,44 mg/l i o godz. 11.42 – 0,47 mg/l.

(dowód: wyjaśnienia W. D. k. 37, zeznania G. R. k. 38, P. R. k. 38-39, P. M. k. 38, protokół badania trzeźwości k. 2-3)

Oskarżony nie był dotychczas karany (k. 20).

Oskarżony werbalnie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego jemu czynu aczkolwiek wyjaśnił zgodnie z w/w stanem faktycznym.

Sąd dał wiarę jego wyjaśnieniom jako zgodnym z zeznaniami świadków, aczkolwiek nie podzielił jego prawnej oceny tego czynu.

Sąd dał również wiarę zeznaniom G. R. (2), P. M. (1) i W. R.. Świadkowie ci nie maja interesu aby mówić nieprawdę, a ich zeznania korespondują z wyjaśnieniami oskarżonego i nie są z nimi sprzeczne.

Oceniając zachowanie oskarżonego należy stwierdzić, że przejechanie samochodem nawet kilku metrów w stanie nietrzeźwości stanowi przestępstwo z art. 178a§1kk. Ustawodawca nie uzależnia tego przestępstwa od ilości przejechanych metrów i rodzaju drogi. W niniejszej sprawie oskarżony wiedział, że nie powinien prowadzić pojazdu, wszak wcześniej prosił kolegę o zastępstwo. Nic nie stało na przeszkodzie aby jego samochód przestawiła inna osoba zatrudniona na budowie. Na taką możliwość wskazał nawet kierowca ciężarówki W. R..

Tym samym oskarżony kierując w dniu 19 października 2015 r. o godz. 11:20 w T. przy ul. (...) po drodze publicznej pojazdem m-ki V. (...) o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości (I badanie o godz. 11:30 – 0,44 mg/l, II badanie o godz. 11:42 – 0,47 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) popełnił przestępstwo z art. 178a§1kk.

Orzekając karę 3 miesięcy pozbawienia wolności sąd miał na uwadze dużą społeczną szkodliwość tego czynu wynikającą z poruszaniem się po dość ruchliwej drodze, ze sprowadzeniem potencjalnego niebezpieczeństwa dla innych uczestników ruchu w tym pieszych oraz nagminność tego rodzaju przestępstw. Wzięto również pod uwagę zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, która prawie dwukrotnie przekroczyła dopuszczalne normy dla przestępstwa. Z uwagi na treść przepisu art. 43a§2kk orzeczono świadczenie pieniężne w najniższej możliwej wysokości. Art. 42§2kk nakłada obowiązek w takim wypadku orzeczenia co najmniej 3 letniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, co też Sąd uczynił. W ocenie sądu kara pozbawienia wolności winna być z warunkowym zawieszeniem jej wykonania z uwagi na niekaralność oskarżonego i orzeczone środki karne, które będą wystarczająco dolegliwe.

W myśl art. 63§4 dokonano stosownych zaliczeń na poczet orzeczonego środka karnego

O kosztach orzeczono w myśl art. 624§1kpk z uwagi na dość niskie dochody.