Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 650/16

POSTANOWIENIE

Dnia 27 kwietnia 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach

III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący :	SSA Zbigniew Gwizdak
Sędziowie :	SSA Ewelina Kocurek-Grabowska
	SSO del. Anna Petri

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania A. S. (A. S.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty

na skutek skargi ubezpieczonego A. S.

o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym

postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Katowicach

z dnia 19 grudnia 2011r., sygn. akt III AUa 2520/11

postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.

/-/SSA E.Kocurek-Grabowska /-/SSA Z.Gwizdak /-/SSO del. A.Petri

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 650/16

UZASADNIENIE

Prawomocnym postanowieniem z dnia 19 grudnia 2011r., wydanym w sprawie o sygn. III AUa 2520/11 tutejszy Sąd odrzucił skargę ubezpieczonego o wznowienie postępowania.

Pismem z dnia 11 kwietnia 2016r. (data stempla pocztowego) ubezpieczony wniósł skargę o wznowienie postępowania zakończonego tym postanowieniem.
W uzasadnieniu wskazał, iż zaskarżone postanowienie narusza jego niezawisłość, wydane zostało przez sędziego wyłączonego od rozpoznania sprawy i odnosi się
do postępowania dotkniętego nieważnością, z uwagi na niedopuszczenie biegłych właściwej specjalności.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Skarga o wznowienie postępowania jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia prawomocnych orzeczeń. Z uwagi na wyjątkowy charakter skargi, przepisy regulujące jej dopuszczalność muszą być bardzo ściśle interpretowane. Zgodnie z treścią
art. 410 § 1 k.p.c., sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga o wznowienie postępowania jest dopuszczalna, czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia
i czy została wniesiona w ustawowym terminie. W braku jednego z tych wymagań, sąd skargę odrzuci.

Zgodnie z treścią art. 399 § 1 k.p.c., można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem. Tymczasem ubezpieczony wniósł skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem,
co już z tej przyczyny czyni jego skargę niedopuszczalną.

Ponadto skarga ubezpieczonego nie opiera się na żadnej z ustawowych podstaw wznowienia określonych w przepisach art. 401 k.p.c., art. 401¹ k.p.c. i art. 403 k.p.c. Gdyby przy tym nawet uznać, że ubezpieczony wskazał na ustawową podstawę wznowienia, to skargę należałoby traktować, jako złożoną po terminie. Ubezpieczony wniósł ją bowiem 11 kwietnia 2016r., czyli z przekroczeniem przewidzianego
w art. 407 k.p.c. 3-miesięcznego terminu liczonego od dnia, w którym dowiedział się
o skarżonym postanowieniu, co miało miejsce w dniu 3 stycznia 2012r.

Mając powyższe na względzie, wobec niedopuszczalności wniesienia skargi
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem, braku ustawowej podstawy wznowienia i złożenia skargi po upływie ustawowego terminu, na mocy art. 399 § 1 k.p.c. w związku z art. 410 § 1 k.p.c. należało orzec,
jak w sentencji.

/-/SSA E.Kocurek-Grabowska /-/SSA Z.Gwizdak /-/SSO del. A.Petri

Sędzia Przewodniczący Sędzia

III AUa 650/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE