Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 1064/15

POSTANOWIENIE

Dnia 28 kwietnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sądu Okręgowego Dariusz Iskra (sprawozdawca)

Sędziowie: Sędzia Sądu Okręgowego Anna Podolska-Kojtych

Sędzia Sądu Okręgowego Anna Ścioch-Kozak

Protokolant Sekretarz sądowy Emilia Trąbka

po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2016 roku w Lublinie, na rozprawie

sprawy z wniosku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G.

z udziałem Wojewódzkiego Szpitala (...) w B., (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. i Przedsiębiorstwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w B.

o zezwolenie na wypłacenie pieniędzy z depozytu sądowego

na skutek apelacji Przedsiębiorstwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w B. od postanowienia Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 30 lipca 2015 roku, w sprawie I Ns 2442/14

postanawia:

I. oddalić apelację;

II. oddalić wniosek Przedsiębiorstwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w B. o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

Anna Podolska-Kojtych Dariusz Iskra Anna Ścioch-Kozak

Sygn. akt II Ca 1064/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 30 lipca 2015 roku Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej postanowił:

I. zezwolić (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w G. na wypłacenie z depozytu sądowego Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej kwoty 564215,62 zł, złożonej do tego depozytu przez Wojewódzki Szpital (...) w B. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 19 września 2013 roku, wydanego w sprawie I Ns 7461/13;

II. stwierdzić, że wnioskodawca i uczestnicy ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie (k. 107).

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Rejonowy przytoczył treść przepisu art. 693 14 k.p.c. i wskazał, że z akt sprawy o złożenie sumy pieniężnej do depozytu sądowego wynika, że warunkiem jej wypłaty jest wydanie orzeczenia sądu lub zawarcie ugody, których stronami byli pozostający w sporze przedsiębiorcy – obecny wnioskodawca i (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L.. Treść orzeczenia lub ugody miała decydować o tym, który z nich legitymowany będzie do wydania mu kwoty 564215,62 zł.

Sąd wskazał, że w aktach sprawy znajduje się „treść ugody”, która w § 2 ust. 2 i 3 regulowała wzajemne rozliczenia „między I. i B.” w taki sposób, że kwota 564215,62 zł miała stanowić część należnej „B. od I.” zapłaty za wykonane prace. Ugoda ta miała wyczerpywać wzajemne roszczenia stron oraz to, że wypłata części tej kwoty stanowi wykonanie zobowiązania na rzecz (...) i zmniejszenie jego wierzytelności pieniężnej wobec (...).

Sąd wyjaśnił, że miał na uwadze okoliczność, że istnieje zajęcie komornicze w stosunku do kwoty złożonej do depozytu sądowego, jednak zezwolenie na wypłatę tej kwoty jest warunkiem zrealizowania zajęcia, a wydane orzeczenie nie niweczy skutku takiego zajęcia, przesądzając jedynie, który z podmiotów jest uprawniony do podjęcia przedmiotowej kwoty (k. 108-109).

*

Od postanowienia z dnia 30 lipca 2015 roku apelację wniósł uczestnik – Przedsiębiorstwo (...) Spółka Akcyjna w B., wskazując, że zaskarża rozstrzygnięcie zawarte w punkcie I.

Uczestnik zarzucił „naruszenie art. 896 § l k.p.c. w związku z art. 902 k.p.c. w zw. z art. 896 § 2 k.p.c. mające istotny wpływ na wynik sprawy, polegające na wydaniu przedmiotowego depozytu de facto podmiotowi nieuprawnionemu, gdyż owa wierzytelność w toku sprawy niniejszej, na wniosek uczestnika ad. 3 została zajęta przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie Macieja Skowrońskiego w sprawie toczącej się pod sygn. akt KM (...) (obecnie postępowanie egzekucyjne zostało przekazane Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku K. P. sygn. akt Km (...)), stąd kwota wynikająca z w/w zajęcia winna być wydana organowi egzekucyjnemu, nie zaś wnioskodawcy”.

Uczestnik wniósł o:

„- zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zezwolenie na wypłacenie z depozytu sądowego Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej kwoty 564.215,62 zł, złożonej do tegoż depozytu przez Wojewódzki Szpital (...) w B. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 19 września 2013 r. w sprawie sygn. akt I Ns 7461/13 Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku Krzysztofowi Plucie prowadzącemu postępowanie egzekucyjne pod sygn. akt Km (...),

ewentualnie

- zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zezwolenie (...) S.A. z siedzibą w G. na wypłacenie z depozytu sądowego Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej kwoty 564.215,62 zł złożonej do tegoż depozytu przez Wojewódzki Szpital (...) w B. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 19 września 2013 r. w sprawie sygn. akt I Ns 7461/13, którą to kwotę wypłacić Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku Krzysztofowi Plucie sygn. akt Km (...) zgodnie z dokonanym zajęciem”.

Uczestnik wniósł również o zasądzenie od wnioskodawcy oraz pozostałych uczestników na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje.

*

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja uczestnika jest bezzasadna i w związku z tym podlega oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Na wstępie należy wskazać, że Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych w sprawie i Sąd Okręgowy, jako sąd odwoławczy, te ustalenia w całości podziela. Ustalenia te należy jedynie uzupełnić o uwagę, że określenia (...), (...), (...) nie stanowią pełnego oznaczenia brzmienia firmy podmiotów, których dotyczą. Są to jedynie określenia skrótowe.

Dodatkowo należy wskazać, że przepis art. 316 § 1 zd. 1 k.p.c. stanowi, że po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy.

Powołany przepis ma odpowiednie zastosowanie w postępowaniu apelacyjnym (art. 391 § 1 k.p.c.) oraz w postępowaniu nieprocesowym (art. 13 § 2 k.p.c.).

Przytoczenie wskazanych przepisów jest potrzebne w rozpoznawanej sprawie, gdyż po wydaniu przez Sąd pierwszej instancji postanowienia z dnia 30 lipca 2015 roku nastąpiła specyficzna zmiana okoliczności faktycznych. W dniu 13 listopada 2015 roku Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej wydał bowiem postanowienie, którym postanowił uzupełnić postanowienie tego Sądu z dnia 30 lipca 2015 roku w przedmiocie zezwolenia na wypłacenie z depozytu sądowego Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej kwoty 564215,62 zł, złożonej do tego depozytu przez Wojewódzki Szpital (...) w B. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 19 września 2013 roku, w sprawie sygn. I Ns 7461/13, i orzekł, że kwotę 564215,62 zł należy wypłacić Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku Krzysztofowi Plucie, zajmującemu wierzytelność do wymienionej kwoty w sprawie Km (...) (k. 160-162).

Postanowienie z dnia 13 listopada 2015 roku nie zostało zaskarżone przez wnioskodawcę i uczestników postępowania i uprawomocniło się. Pomijając w tym miejscu kwestię czy możliwe było wydanie postanowienia uzupełniającego na wniosek złożony przez Przedsiębiorstwo (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w B., czy też zamierzony we wniosku o uzupełnienie postanowienia skutek prawny uczestnik mógł osiągnąć jedynie w drodze zaskarżenia apelacją postanowienia z dnia 30 lipca 2015 roku, należy wskazać, że Sąd Okręgowy jest związany postanowieniem Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 13 listopada 2015 roku. Zgodnie bowiem z art. 365 § 1 k.p.c., orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby.

Przepis art. 902 k.p.c., dotyczący egzekucji z innych wierzytelności niż wierzytelności z wynagrodzenia za pracę i wierzytelności z rachunków bankowych stanowi, że do skutków zajęcia stosuje się odpowiednio art. 885, 887 i 888, a do skutków niezastosowania się do wezwań komornika oraz do obowiązków wynikających z zajęcia – art. 886.

Z powołanego przepisu wynika zatem, że w przypadku zajęcia innej wierzytelności niż wierzytelność z wynagrodzenia za pracę i wierzytelność z rachunku bankowego odpowiednie zastosowanie ma również przepis art. 887 § 1 k.p.c. Przepis ten stanowi, że z mocy samego zajęcia wierzyciel może wykonywać wszelkie prawa i roszczenia dłużnika. Na żądanie wierzyciela komornik wydaje mu odpowiednie zaświadczenie.

Zajęcie wierzytelności przez komornika nie oznacza, że wierzyciel egzekwujący wstępuje we wszelkie prawa i roszczenia swojego dłużnika, a wierzyciela zajętej wierzytelności, lecz oznacza, że może jedynie wykonywać te prawa i roszczenia. Prawa wierzyciela zajętej wierzytelności doznają natomiast ograniczeń wynikających z przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. W szczególności wierzycielowi temu nie wolno mu odbierać żadnego świadczenia ani rozporządzać zajętą wierzytelnością i ustanowionym dla niej zabezpieczeniem (art. 896 § 1 k.p.c.).

W przypadku, w którym świadczenie wynikające z zajętej wierzytelności złożone zostało przed zajęciem do depozytu sądowego, wierzyciel zajętej wierzytelności jest legitymowany do wystąpienia do sądu z wnioskiem o wydanie depozytu, tyle, że sąd rozpoznający wniosek nie może nakazać wydania depozytu (świadczenia) do rąk tego wierzyciela, lecz wyłącznie do rąk komornika, który dokonał zajęcia wierzytelności w interesie wierzyciela egzekwującego.

W rozpoznawanej sprawie wskazany wyżej skutek prawny osiągnięty został przez wydanie przez Sąd Rejonowy postanowienia z dnia 13 listopada 2015 roku, które stało się prawomocne.

Nie zachodzą zatem podstawy faktyczne do uwzględnienia apelacji wierzyciela egzekwującego od postanowienia Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 30 lipca 2015 roku.

W związku z powyższym należało oddalić apelację.

*

Na podstawie art. 520 § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy postanowił oddalić wniosek Przedsiębiorstwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w B. o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania odwoławczego. W związku z tym, że apelacja tego uczestnika została oddalona w całości, nie może on domagać się zwrotu kosztów od innych osób uczestniczących w postępowaniu sądowym w rozpoznawanej sprawie.

Wnioskodawca, reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, nie złożył Sądowi Okręgowemu spisu kosztów, ani też nie zgłosił wniosku o przyznanie kosztów według norm przepisanych. Roszczenie wnioskodawcy o zwrot kosztów postępowania odwoławczego wygasło zatem na podstawie art. 109 § 1 zd. 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. i w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Uczestnicy działający bez pełnomocników nie ponieśli w postępowaniu odwoławczym żadnych kosztów, które z urzędu podlegałyby zasądzeniu na ich rzecz.

*

Z tych wszystkich względów i na podstawie powołanych wyżej przepisów Sąd Okręgowy orzekł jak w postanowieniu.

Anna Podolska-Kojtych Dariusz Iskra Anna Ścioch-Kozak