Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Puławach w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Bartosz Kamieniak

Protokolant: sekretarz sądowy Emilia Krzak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2016 roku

sprawy P. K. (1) syna J. i D. z domu O., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że w dniu 06.06.2011r. w na forum internetowym (...)posługując się pseudonimem (...) o godz. 18:02 pomówił J. S. (1)za pomocą środków masowego przekazu o takie zachowanie, które może narazić oskarżyciela na utratę zaufania niezbędnego dla wykonywanego przezeń rodzaju działalności gospodarczej

tj. o przestępstwo określone w art. 212 § 2 k.k.

oskarżonego P. K. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu;

ustala, iż koszty postępowania ponosi oskarżyciel prywatny J. S. (1) w zakresie przez siebie poniesionym.

Sygn. akt II K 940/15

UZASADNIENIE

P. K. (1)został oskarżony o to, że w dniu 06.06.2011r. w na forum internetowym (...) posługując się pseudonimem (...) o godz. 18:02 pomówił J. S. (1)za pomocą środków masowego przekazu o takie zachowanie, które może narazić oskarżyciela na utratę zaufania niezbędnego dla wykonywanego przezeń rodzaju działalności gospodarczej, tj. o czyn z art. 212 § 2 k.k.

Sąd Rejonowy w Puławach ustalił następujący stan faktyczny:

J. S. (1)prowadził działalność gospodarczą polegając na świadczeniu usług (...), a ponadto zajmował się też handlem (...). Nabył on zagranicą na własny użytek (...) marki K. (...)o numerze nadwozia (...)rok produkcji 1985. Wiosną 2011 r. J. S. (2)postanowił jednak sprzedać ten (...)i w tym celu zamieścił ogłoszenie w internecie na tzw. portalu(...).pl. (...)ogłoszenie to odpowiedział P. K. (1), który chcąc kupić ten (...)skontaktował się telefonicznie z sprzedającym J. S. (1)i wypytywał go stan techniczny(...). J. S. (1)udzielił P. K. (1)informacji na temat sprzedawanej maszyny i drogą e-mailową przesłał mu zdjęcia tegoż (...), jak się później okoazało P. K. (1)nie otrzymał wszystkich wysłanych mu zdjęć.

Ostatecznie P. K. (1)zdecydował się na kupno tej maszyny. W związku z poczynionymi uzgodnieniami co do warunków sprzedaży P. K. (2)wpłacił na konto J. S. (1)kwotę 1000 złotych zaliczki na poczet transportu (...). J. S. (1)zgodnie z ustną umową dostarczył P. K. (3)zamówiony (...)we wskazane przez kupującego miejsce. Po dostawie tej maszyny P. K. (1)dokonał sprawdzenia zamówionego(...), między innymi poprzez przypęcie tej maszyny łańcuchami do drzewa i testowanie sprawności jej napędów. Obecni podczas tej czynności byli koledzy P. K. (1)w osobach D. G.i M. N.. W wyniku sprawdzania tegoż (...) P. K. (1)ujawnił klika usterek technicznych i wadliwości, mimo to zdecydował się na zakup tego (...), uznając, że jeżeli zrezygnuje to straci 1000 złotych, które wpłacił jako zaliczkę na poczet transportu. Cenę którą zapłacił za ten (...) P. K. (1)ustalono 11.500 złotych, jednakże w pisemnej umowie obie strony wskazały kwotę 5000 złotych. W czasie dokonywania transakcji J. S. (1)obiecywał P. K. (1), że przekaże mu wszystkie niezbędne dokumenty konieczne do zarejestrowania tegoż (...)tak się jednak nie stało. W czasie dalszego użytkowania (...) P. K. (1)ujawnił inne wady tegoż (...)takie jak wydobywający się dym z odmy silnika, bak możliwości montażu licznika motogodzin, uszkodzenie przedniego mostu, korozja cinika, niewłaściwy rozmiar przednich opon, brak linki do obrotomierza i pęknięcie tylnej szyby. Po przemyśleniu dokonanej transakcji P. K. (1)uznał, iż będzie reklamował zakupioną maszynę u sprzedawcy i w dniu 20 maja 2011 roku wysłał do J. S. (1)e-maila, w którym opisał powyższe usterki i zażądał zwrotu kosztów naprawy ukrytych wad lub zwrotu pieniędzy wpłaconych za (...)a w przypadku zwrotu (...)zażądał od J. S. (1)1000 złotych zaliczki na poczet transportu. W odpowiedzi J. S. (1)stwierdził, nie widzi podstaw, aby miał zapłacić za naprawę, gdyż (...)był oglądany i sprawdzany przed zakupem, oświadczył jendkak, że możliwy jest zwrot towaru w terminie 7 dni od daty zakupu, lecz odmówił wpłaty zaliczki na poczet transportu (...). Po takiej odpowiedzi P. K. (3)w e-mailu z dnia 26 maja 2011 roku, napisał, że postara się zrobić jego firmie reklamę w sieci i ma nadzieję, że dzięki temu J. S. (1)będzie stratny.

W dniu 6 czerwca 2011 roku, na forum internetowym (...)nieustalona osoba posługująca się pseudonimem (...)zamieściła wpis, w którym przestrzegała przed sprzedawcą o nazwach (...)z K.oraz o drugim tzw. niku z(...)o nazwie (...). We wpisie tym użyto też określenia, że „sprzedawca potrafi nawijać makaron na uszy”, a co do kupionego towaru padły sformułowania „diametralnie różnił się od zamówionego” ale kupujący liczył, na to że „mechanicznie jest ok”, a po dniu użytkowania „maszyna okazała się kupą złomu” i „nie było możliwości polubownego zwrotu częściowej za naprawy, o zwrocie nie było mowy”. W wpisie tym też podano informację, że sprzedawca chciał jak najszybciej odjechać po sprzedaniu maszyny, aby jej wady nie wyszły na jaw (wydruk z forum (...)).

O treści tego ogłoszenia J. S. (1) został poinformowany przez jednego ze swoich klientów, który zamierzał od niego kupić samochód.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił w oparciu o następujące dowody wyjaśnienia oskarżonego P. K. (3)(k. 166v-169v, 214-214v, 215, 216, 244-244, 392-392v, 395), częściowo zeznania świadka J. S. (1)(k. 213v - 215v, 394-395), zeznania świadka D. G.(k. 215v-216, 395v-396), M. N.k. 230 oraz dowody z dokumentów kserokopia umowy sprzedaży k. 5, wydruk korespondencji e-mail k. 6-7, pismo z Komendy Powiatowej Policji w P.k. 174, 175, informacji o użytkowniku(...)k. 128-134, danych o karalności k. 160, 207, 250, 252, 314, 357, 378 pisma (...) Sp. z o.o.k. 172, pisma Komendy Powiatowej Policji w P.k. 174-175 pisma (...) Sp. z o.o.k. 182, 254 , zdjęć k. 222-229, 239-241, pisma (...). z o.o. k. 256.

Oskarżony P. K. (3)nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu na żadnym etapie postępowania. Oskarżony złożył wyjaśnienia, w których przedstawił przebieg transakcji zakupu (...), ujawniony przez niego stan techniczny (...)oraz sprawę reklamacji zakupionego do J. S. (1) (...). Przede wszystkim P. K. (3)zaprzeczył, że jest autorem wpisu na forum (...)podnosząc, iż na profilu pokrzywdzonego w serwisie (...)było wiele negatywnych komentarzy i autorem wpisu był zapewne jeden z niezadowolonych kupujących. Oskarżony podał też miejsce swojego zatrudnienia, jak i wyjaśnił, że o sprawie nieudanego zakupu rozmawiał z różnymi osobami z pracy oraz wyjaśniał na temat dostępu i możliwości korzystania z sieci Internet w miejscu swojego zatrudniania. Wyjaśnieniom oskarżonego należy dać wiarę z wyjątkiem twierdzeń, że nie dostrzegł on wszystkich wag kupowanego ciągnika już przy jego oględzinach, takie bowiem wady jak pęknięta szyba są od razu dla każdego widoczne.

Gdy chodzi o zeznania J. S. (1)to opisuje on okoliczności sprzedaży (...)oraz stan techniczny w sposób nieco odmienny od wersji przedstawionej przez oskarżonego. Świadek zeznał, że testowanie (...)przez P. K. (3)polegało na przypięciu (...)łańcuchami do drzewa, co zresztą zbieżne jest z zeznaniami świadka D. G., którym Sąd dał wiarę w całości. Świadek ten w swoich zeznaniach kilkakrotnie zasłania się niepamięcią, co do stanu niektórych elementów (...). Ewidentnym jest jednak fakt iż stan techniczny był z całą pewnością kwestionowany przez oskarżonego przed spisaniem umowy. Sąd dał wiarę zeznaniom J. S. (1)w zakresie w jakim przyznaje, że nie posiada dużej wiedzy na temat (...), przykładowo nie wiedział jak rozdzielić napęd. Odnosząc się do twierdzeń świadka, że wysłał oskarżonemu około 40 zdjęć (...) Sąd uznał, że nie można wykluczyć, iż faktycznie miało to miejsce, ale brak jest podstaw do przyjęcia, że oskarżony faktycznie odebrał wszystkie wysłane zdjęcia i faktu tego nie da się w żaden sposób obecnie zweryfikować.

Dał też Sąd wiarę zeznaniom świadka D. G., który był obecny podczas testowania (...)przez oskarżonego Sąd dał wiarę w całości. Świadek zeznaje w sposób konsekwentny i spójny, podaje wiele szczegółów. Świadek podał ponadto, że oskarżony miał dużo uwag co do stanu technicznego (...)a J. S. (1)zapewniał go, że silnik jest w dobrym stanie i ostatecznie oskarżony zakupił (...), żeby nie tracić 1000 złotych, który wpłacił oskarżycielowi prywatnemu tytułem transportu, świadek ten podał też informację na temat dostępu i możliwości korzystania z sieci Internet w miejscu zatrudniania świadka i oskarżonego. Bez większego znaczenia dla rozpoznania sprawy świadka M. N., gdyż w swoich zeznaniach podaje on bardzo mało szczegółów i zasłania się niepamięcią. Świadek wskazał również, że uczestniczył w testach (...)przez 10-15 minut i nie jest w stanie określić w jakim stanie technicznym był (...), a ponadto nie był obecny przy negocjacjach i podpisaniu umowy. M. N.w przeciwieństwie do D. G.nie był w najmniejszym stopniu zainteresowany tym, że oskarżony kupuje (...), a na miejscu był jedynie dlatego, że miał jechać razem z D. G.do pracy. Z uwagi na powyższe Sąd nie dokonywał na podstawie jego zeznań, ustaleń faktycznych. Obdarzył też Sąd wiarą dokumenty uzyskane od operatora sieci internetowej na temat adresu IP spod którego dokonano inkryminowanego wpisu – nie były one kwestionowane w toku procesu przez żadną ze stron.

Sąd obdarzył też wiarą opinię mgr inż. J. C. k. 245 aczkolwiek nie ma ona większego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd Rejonowy w Puławach zważył, co następuje:

Z uwag na poczynione ustalania faktyczne, a w istocie rzeczy brak dowodów potwierdzających stan rzeczy, na którym opiera się akt oskarżenia w sprawie nie mógł zapaść inny wyrok niż uniewinniający. Na wstępie należy wskazać, że analiza zeznań pokrzywdzonego i oskarżyciela prywatnego zarazem prowadzi do wniosku, iż praktycznie całe dowodzenie oskarżenia opiera się na myśli ujmowanej w łacińskim zwrocie is fecit cui prodest, co w wolnym tłumaczeniu można przełożyć, na zdanie: ten uczynił, czyja korzyść. Pokrzywdzony, jak i jego pełnomocnicy dowodząc bezspornych w tej sprawie okolicznośći na temat nabycia przedmiotowego (...)ujawnionych wad oraz czasu ich ujawnienia wywodzą, że to z pewnością oskarżony była autorem inkryminowanego mu wpisu dokonanego na forum internetowym, jako, że był on bardzo niezadowolony z zakup i reklamował go u pokrzywdzonego, co więcej zapowiedział mu, że zrobi mu czarną reklamę, kiedy efekt dokonanej reklamacji kupionego sprzętu okazał się dla niego niezadowalający. Oskarżony przyznaje, że poczynił taką zapowiedź, ale tylko w tym celu, aby pokrzywdzony uwzględnił reklamację(...)na jego warunkach. Dowód, że wpisu tego dokonano z tzw. adresu IP przypisanego do komputera zakładu pracy oskarżonego nie jest w ocenie Sądu wystarczającym dowodem dla uznania, iż wpisu dokonał właśnie oskarżony. Treść tego wpisu nie zawiera żadnych informacji identyfikujących oskarżonego jako jego autora, nie podaje się w nim też okoliczności, o których tylko i wyłącznie mógł wiedzieć oskarżony. Wpis dotyczy zakupu maszyny, która okazała się kupą złomu, a więc równie dobrze może w nim chodzić o inną rzecz niż felerny (...)kupiony przez oskarżonego. Pracodawca oskarżonego udzielił informacji, że adres IP (...)to zewnętrzny adres serwera brzegoweg, co oznacza, że każdy komputer w sieci wewnętrznej przedstawia się tym adresem w Internecie i nie może stwierdzić kto z pośród wszystkich pracowników i na jakie portale internetowe logował się danego dania, aczkolwiek P. K. (1)w okresie zatrudnienia miał dostęp do komputera z wyjściem na Internet ( k. 254). Jest to więc jedyny dowód, który przybliża się do ustalenia sprawcy przedmiotowego wpisu, lecz nie daje wymaganej w procesie karnym całkowitej pewności co do osoby sprawcy. Przekonanie oskarżyciela że to P. Ł.jest sprawcą zarzucanego mu czynu nie jest jednak podparte dowodami, z których wynikają fakty potwierdzające tezę oskarżenia. Rzeczą, o której można powiedzieć, że została ustalona w sposób całkowicie pewny jest nr adresu IP przypisany do komputera pracodawcy oskarżonego, z którego to adresu IP dokonano wpisu. Dowód ten oczywiście może wskazywać na sprawstwo oskarżonego, lecz go nie przesądza. Logicznym i oczywistym jest jednak to, że w okolicznościach sprawy niniejszej z sieci wewnętrznej komputerowej przedsiębiorstwa (...)w dacie i chwili dokonania zniesławiającego wpisu mogła też korzystać inna osoba. W grę wchodzą tak naprawdę wszyscy pracownicy tej firmy, którzy mieli tego dnia dostęp do sieci Internet za pośrednictwem adresu IP przypisanego M. (...). W takim więc stanie faktycznym i dowodowym o uznaniu sprawstwa oskarżonego nie może przesądzać, tak jak to chce oskarżyciel jedynie sama reguła: ten uczynił, czyja korzyść. Regułę tę można stosować w kryminalistyce do typowania potencjalnego podejrzanego lub sprawcy. Nie jest ona jednak zasadą prawa dowodowego obowiązującego w procesie karnym, zgodnie z którym Sąd kształtuje swe przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego (art. 7 k.p.k.). Celem zaś postępowanie karnego jest to, żeby sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba niewinna nie poniosła tej odpowiedzialności (art. 2 k.p.k.). W rezultacie przeprowadzonego postępowania dowodowego należy stwierdzić, że akt oskarżenia opiera się na wewnętrznym przekonaniu oskarżyciela o sprawstwie oskarżonego, zaś przeprowadzone postępowanie nie dostarczyło jednoznacznych dowodów, aby potwierdzić tezę oskarżenia co do samego sprawstwa oskarżonegp P. K. (4). Weryfikacja procesowa aktu oskarżenia nie potwierdziła jego słuszności, a wręcz przeciwnie zrodziła zasadnicze wątpliwości, co do czy oskarżony był sprawcą przedmiotowego wpisu na forum internetowym.

W tym stanie rzeczy jedynym wyrokiem jaki w tej sprawie mógł zapaść wobec oskarżonego P. K. (1) może być tylko wyrok uniewinniający.

Z tego też względu mając na uwadze analizę i ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego uznać należy, że Sąd nie ma podstaw badać czy w sprawie zachodzą okoliczności przewidziane w art. 213 § 2 k.k., tj. czy treść wpisu umieszczonego na forum wizaz.pl jest obiektywnie zgodna z prawdą, a zachowanie sprawcy miało na celu obronę społecznie uzasadnionego interesu.

Orzeczenie o kosztach uzasadnione jest treścią art. 632 pkt 1 k.p.k.