Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Puławach IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Magdalena Gałkowska

Ławnicy: Halina Kowalczyk, Iwona Ozga

Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Rzepkowska

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2016r. w Puławach

sprawy z powództwa W. K.

przeciwko Przedsiębiorstwu (...) Spółka z o. o. w P.

o przywrócenie do pracy

I.  przywraca powódkę W. K. do pracy w pozwanym Przedsiębiorstwie (...) Spółka z o. o. w P. na poprzednie warunki pracy i płacy;

II.  zasądza od pozwanego Przedsiębiorstwa (...) Spółka z o. o. w P. na rzecz powódki W. K. kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 9 stycznia 2015r. powódka W. K. wniosła odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego jej przez pozwane Przedsiębiorstwo (...)” Sp. z o.o. w P. i wnosiła o przywrócenie jej do pracy.

Na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2015r. powódka swoje roszczenie sprecyzowała w ten sposób, że wobec tego, iż okres wypowiedzenia jeszcze nie upłynął, to domagała się uznania wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego jej przez pozwane Przedsiębiorstwo (...)” Sp. z o.o. w P. za bezskuteczne; podniosła także iż kwestionuje dokonane wobec niej wypowiedzenie pod względem merytorycznym tzn. kwestionuje istnienie przyczyny wskazanej w wypowiedzeniu.

Na rozprawie w dniu 26 stycznia 2016r. powódka sprecyzowała swoje powództwo i wnosiła o przywrócenie jej do pracy w pozwanym Przedsiębiorstwie (...)” Sp. z o.o. w P. na poprzednie warunki pracy i płacy.

Pozwane Przedsiębiorstwo (...)” Sp. z o.o. w P. powództwa nie uznawało i wnosiło o jego oddalenie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka W. K. zawarła w dniu 1 czerwca 2004r. umowę o pracę z Przedsiębiorstwie (...) Spółka z o. o. w P. na stanowisko Głównego Księgowego ( akta osobowe).

Z dniem 1 lutego 2010r. powódka stała się na podstawie art. 23 ^{( 1 )}kp pracownikiem Przedsiębiorstwa (...)” Sp. z o.o. w P. powstałego w wyniku połączenia Przedsiębiorstwa (...) Spółka z o. o. w P. z Zakładem Gospodarki Mieszkaniowej Sp. z o.o. w P. ( akta osobowe). Prezesem Zarządu nowopowstałej spółki został K. G. (zeznania świadka K. G. k.180v-181v ). Jedynym (...) spółki Przedsiębiorstwo (...)” jest Gmina M. P. (informacja z Krajowego rejestru sądowego k. 30 -33, odpis pełny z KRS k.126-129). Pozwana spółka wykonuje zadania działając w obszarze zarządzania w pełnym zakresie nieruchomościami gruntowymi, budynkowymi, lokalowymi, zajmuje się obsługą targowisk miejskich, a od 11 czerwca 2011r. pełniła rolę Operatora (...) Parku (...) w P. ( sprawozdanie k.98-100). Spółka posiada Regulamin Organizacyjny ( k.106-123) zatwierdzony Uchwałą Nr4/2012 Wspólnika Założyciela (...) Spółki (...), obowiązujący od 1 października 2012r. (k.124). W § 20 Regulaminu Organizacyjnego przewidziano, iż Główny Księgowy koordynuje i nadzoruje całokształt spraw wykonywanych w Pionie Ekonomicznym. Załącznikiem do Regulaminu Organizacyjnego jest struktura organizacyjna pozwanej spółki , z której wynika , iż w spółce jest 5 pionów : ogólny, ekonomiczny- na czele którego stoi dyrektor, (...) Park (...) -na czele którego stoi dyrektor, eksploatacyjno-techniczny- na czele którego stoi dyrektor i targowisk miejskich -na czele którego stoi dyrektor (k.123).

Władzą pozwanej spółki jest, obok Zarządu, także Rada Nadzorcza, której zadaniem jest kontrola działalności spółki pod względem ekonomicznym, materialnym i (...) spotyka się na posiedzeniach systematycznie co miesiąc, a na tych spotkaniach przedstawiane są dokumenty przygotowane przez Prezesa Zarządu pozwanej spółki i Głównego Księgowego ( zeznania świadków: Z. Ł. k.289v-290, K. J. k.277v-278, A. S. k.278v, zeznania stron słuchanych w trybie art. 299 kpc k.196v-199) . W trakcie tych obrad analizowane były i są na bieżąco sprawy spółki, w tym także sytuacja finansowa spółki, także i w zakresie ściągalności zadłużenia ( zeznania świadków: K. J. , A. S., Z. Ł., zeznania powódki słuchanej w trybie art. 299 kpc).

Po połączeniu z dniem 1 lutego 2010r. spółek Przedsiębiorstwo Targowiska (...) z Zakładem Gospodarki Mieszkaniowej, sytuacja finansowa nowopowstałej spółki- pozwanej spółki była trudna, co było związane z faktem, iż dużo należności, szczególnie dotyczących Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej Sp. z o.o. w P. było nieściągniętych, a dotyczyło to przede wszystkim należności wspólnot mieszkaniowych ( zeznania świadka K. G., zeznania powódki słuchanej w trybie art. 299 kpc). Zasadą przy windykacji należności najmu, praktykowaną wtedy gdy Prezesem Zarządu pozwanej spółki był K. G. było, iż najpierw wysyłane były upomnienia do dłużnika, pracownicy działu finansowo-księgowego kompletowali dokumentu, przedstawiali jej Prezesowi, a ten decydował które sprawy trafią do sądu, przy czym zanim skierował sprawę do sądu, to osobiście próbował dojść do porozumienia z dłużnikami ( zeznania świadka K. G., zeznania powódki słuchanej w trybie art. 299 kpc).

Powódka, w momencie gdy stała się pracownikiem Przedsiębiorstwa (...)” Sp. z o.o. w P., zawarła Porozumienie z nowym pracodawcą i w myśl tego Porozumienia, miała ona dalej pracować na stanowisku Głównego Księgowego, z wynagrodzeniem zasadniczym wysokości 5600 zł, a pozostałe warunki zatrudnienia pozostały bez zmian ( akta osobowe). W okresie od 1 stycznia do 31 sierpnia 2013r. powódka otrzymywała wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 5600 zł oraz premie uznaniowo- motywacyjne w wysokości od 55% do 60% ( zestawienie wynagrodzenia powódki k.105).

W 2013r. ówczesny Prezes Zarząd pozwanej spółki K. G.postanowił przeprowadzić podwyżki wynagrodzeń dla wszystkich pracowników spółki od września 2013r. (zeznania świadka K. G., zeznania powódki słuchanej w trybie art. 299 kpc). W dniu 21 sierpnia 2013r. powódka i Prezes pozwanej K. G. zawarli Porozumienie, obowiązujące od 1 września 2013r., zgodnie z którym, powódka miała dalej pracować na stanowisku Głównego Księgowego, z wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 7000 zł, dodatkiem funkcyjnym w wysokości 800 zł, a pozostałe warunki zatrudnienia miały pozostać bez zmian ( akta osobowe). Powódka we wrześniu 2013r. otrzymywała wynagrodzenie już w podwyższonej wysokości, a także K. G. w tym miesiącu przyznał jej premię uznaniowo-motywacyjną w wysokości 45% ( zestawienie wynagrodzenia powódki k.105).

Od 1 października 2013r. Prezesem Zarządu pozwanej spółki jest A. P. ( zeznania A. P. słuchanej w trybie art. 299 kpc k.198-199).

Powódka od 1 października 2013r., decyzjami Prezes Zarządu A. P., w każdym miesiącu otrzymywała premie uznaniowo-motywacyjne w wysokości od 40% do 50% ( zestawienie wynagrodzenia powódki- k.105).

W grudniu 2014r. Prezes Zarządu A.przyznała powódce dodatkową nagrodę za sporządzenie sprawozdania (zeznania stron słuchanych w trybie art. 299 kpc).

Uchwałą Prezesa Zarządu pozwanej spółki A.z dnia 6 marca 2014r. ustanowiona została prokura łączna dla powódki i R. G. upoważniająca do podejmowania czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem pozwanej spółki (k.130).

Począwszy od roku 2012 wynik finansowy pozwanego Przedsiębiorstwa (...)” Sp. z o.o. w P. jest ujemny i tak, w roku 2012 zakończył się stratą -625.995,47 zł ( k.85), zaś rok 2013 stratą w wysokości -584.762,51 zł ( k.77). Na wynik finansowy pozwanej spółki istotny wpływ miały coroczne złe wyniki finansowe (...) Parku (...) (zeznania świadków: K. J., Z. Ł., zeznania powódki słuchanej w trybie art. 299 kpc).

W dniu 25 czerwca 2014r. odbyły się obrady Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Przedsiębiorstwa (...)” Sp. z o.o. ( także w myśl §2 Regulaminu organizacyjnego spółki jedna z władz spółki) i w trakcie tych obrad, Prezes Zarządu pozwanej spółki przedstawiła sprawozdanie Zarządu z działalności spółki za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2013r. i sprawozdanie z działalności Zarządu ( sprawozdania- k. 88-100), a potem Wiceprezydent Miasta P. G. N. podniósł, iż odnosząc się do sytuacji finansowej spółki za rok 2013 i poniesioną przez spółkę stratę, to jego zaniepokojenie wzbudzał nieuzasadniony wzrost wynagrodzenia dla Głównej Księgowej, przedstawił on przygotowane przez powódkę zestawienie jej wynagrodzenia od stycznia 2013r. i zobowiązał Prezes Zarządu A. P. do podjęcia działań naprawczych ( protokół z obrad- k.101-104 , zestawienie wynagrodzeń powódki k.105).

Po tym Zgromadzeniu Wspólników, Prezes Zarządu pozwanej spółki A.rozmawiała z powódką, iż zdaniem właściciela, wynagrodzenie powódki jest za wysokie i zapytała czy może rozmawiać z nią na temat obniżenia wynagrodzenia , powódka odpowiedziała twierdząco, zwracając jednak uwagę żeby Pani prezes wzięła pod uwagę to co powódka robi w spółce ( zeznania powódki słuchanej w trybie art. 299 kpc).

W lipcu 2014r. powódka udała się na urlop wypoczynkowy, a następnie w okresie od 11 lipca 2014r. do 8 stycznia 2015r. powódka przebywała nieprzerwanie na zwolnieniu lekarskim ( akta osobowe).

Zarządzeniem Prezydenta Miasta P. z dnia 31 grudnia 2014r. powołano Zespół do przygotowania koncepcji dalszego funkcjonowania (...) Parku (...) (k.284) .

W dniu 8 stycznia 2015r. powódka zwróciła się z pismem do Prezes Zarządu A. P., iż w związku z zakończeniem trwania zwolnienia lekarskiego, zgłasza chęć powrotu do pracy (k.288).

W dniu 9 stycznia 2015r. powódkę zapoznano z treścią pisma zawierającego oświadczenie woli pracodawcy o wypowiedzeniu jej umowy o pracę za trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia, a jako przyczyny tej decyzji wskazano trudną sytuację ekonomiczną pracodawcy wobec ujemnego wyniku finansowego oraz utratę zaufania z uwagi na brak właściwego nadzoru nad działem księgowości, w tym doprowadzenie do przedawnienia należności (akta osobowe).

Uchwałą Rady Miasta P. z dnia 28 stycznia 2016r. wyrażono wolę utworzenia przez gminę (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) Park (...) (k. 286), a Uchwałą Rady Miasta P. z dnia 30 marca 2016r. zdecydowano o utworzeniu przez gminę (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod nazwą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (k287).

Powódka ukończyła studia wyższe magisterskie na kierunki ekonomia w zakresie finanse, ukończyła studia podyplomowe w zakresie ekonomii o specjalności rachunkowość, odbyła w trakcie zatrudnienia w pozwanej spółce wiele szkoleń w zakresie rachunkowości, finansów i podatków ( akta osobowe).

Powódka ostatnio otrzymywała wynagrodzenie w wysokości 11.133,33 zł (k.34).

Po rozwiązaniu z powódką stosunku pracy na stanowisko Głównego Księgowego przeniesiony został z innego stanowiska kierowniczego w Pionie Ekonomicznym W. K., któremu przyznano wynagrodzenie zasadnicze w niższej wysokości niż 5600 zł i dodatek funkcyjny w niższej wysokości niż 800 zł, otrzymuje on też co miesiąc premie ( zeznania A. P. słuchanej w trybie art. 299 kpc).

Wynik finansowy pozwanego Przedsiębiorstwa (...)” Sp. z o.o. w P. za rok 2014 jest nadal ujemny i rok 2014 zakończył się stratą w wysokości -390.752,68 (k.265).

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Twierdzenia powódki podnoszone w toku procesu, że decyzja pozwanego pracodawcy o wypowiedzeniu jej stosunku pracy była nieuzasadniona, w ocenie sądu, są zasadne.

Przyczyną podjęcia przez pozwanego pracodawcę w dniu 9 stycznia 2015r. decyzji o wypowiedzeniu powódce umowy o pracę wskazaną w piśmie wypowiadającym jej umowę o pracę, a także podtrzymywaną w toku procesu, była trudna sytuacja ekonomiczna pracodawcy wobec ujemnego wyniku finansowego oraz utrata zaufania z uwagi na brak właściwego nadzoru nad działem księgowości, w tym doprowadzenie do przedawnienia należności.

Okoliczność, iż w pozwanej spółce, w momencie składania wobec powódki oświadczenia woli o wypowiedzeniu jej umowy o pracę, występował ujemny wynik finansowy, przez co była trudna sytuacja ekonomiczna pozwanej spółki, jest bezsporny i wynika wprost z liczb wpisanych do raportów, sprawozdań finansowych, a nadto wynika ze zgodnych zeznań stron słuchanych w trybie art. 299 kpc, zeznań świadków: K. J., Z. Ł., A. S.. Jednakże, zdaniem sądu, z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, iżby ta niewątpliwie występująca zarówno w roku 2012, 2013, jak i 2014 trudna sytuacja ekonomiczna pracodawcy mogła spowodować u Prezes Zarządu pozwanej spółki uznanie, iż aby te sytuację poprawić, to należy wypowiedzieć powódce umowę o prace. Stanowisko pracy na którym pracowała powódka- Główny Księgowy istnieje nadal i zajmuje je inny pracownik Pionu Ekonomicznego, który- jak wynika z zeznań Prezes Zarządu słuchanej w trybie art. 299 kpc, otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze i dodatek funkcyjny w niższej wysokości niż otrzymywała je powódka. Powódka zdecydowanie twierdzi w swoich zeznaniach, iż rzeczywistą przyczyną wypowiedzenia jej stosunku pracy była właśnie wysokość jej wynagrodzenia otrzymywanego przez nią od 1 września 2013r., co spowodowało że przedstawiciel wspólnika tj. Wiceprezydent Miasta P. uznał, iż wysokość jej wynagrodzenia jest za duża w odniesieniu do sytuacji spółki i polecił Prezes Zarządu pozwanej spółki, aby ta podjęła w tym kierunku jakieś działania. Poza sporem jest, że prezes pozwanej spółki A. P.bezpośrednio po zebraniu Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników w dniu 25 czerwca 2014r. rozmawiała jeden raz na temat wynagrodzenia z powódką i – jak wynika z zeznań stron słuchanych w trybie art. 299 kpc, w trakcie tej rozmowy powódka nie powiedziała, iż nie zgadza się na obniżenie jej wynagrodzenia. Prezes pozwanego wprawdzie zeznała, iż ona tak to zrozumiała, ale też przyznała, że wprost powódka nie powiedziała, że nie wyraża absolutnie na to zgody i nie będzie na ten temat rozmawiać. Poza sporem jest, że w kolejnych miesiącach, gdy powódka była nieobecna w pracy z powodu choroby, to takich rozmów pomiędzy stronami nie było, tylko pierwszego dnia po powrocie powódki do pracy, Prezes Zarządu pozwanej spółki wręczyła jej przedmiotowe wypowiedzenie. Zatem A. P.nie zaproponowała powódce obniżenia wysokości otrzymywanego przez nią dotychczas wynagrodzenia, tylko postanowiła rozwiązać z nią umowę o pracę i przenieść na to stanowisko osobę z niższym wynagrodzeniem, choć powódka jako Główna Księgowa w tej spółce pracowała od 2004r. Prezes Pozwanej spółki zeznała że faktycznie, wysokość wynagrodzenia powódki ukształtowana przez poprzedniego prezesa zarządu była problemem dla spółki, ale jak sama zeznała, o tym, że wysokość wynagrodzenia powódki jest problemem, dowiedziała się dopiero wiosną 2014r., gdy na to zwrócił uwagę wiceprezydent P.. Zważyć jednak należy, iż wynagrodzenie zasadnicze wraz z dodatkiem funkcyjnym powódki od 1 września 2013r. stanowiło kwotę 6400 zł; natomiast to premia uznaniowo- motywacyjna, którą od 1 października 2013r. do lipca 2014r. przyznawała jej co miesiąc obecna Prezes Zarządu pozwanej spółki znacząco powiększała wysokość faktycznie otrzymywanego przez powódkę co miesiąc wynagrodzenia, a to faktyczna wysokość dokonywanych na rzecz powódki co miesiąc wypłat zapewne budziła wątpliwości przedstawiciela wspólnika. Premie motywacyjno- uznaniowe przyznaje co miesiąc Prezes Zarządu i to A.czyniła wobec powódki i nie może teraz tłumaczyć, że nie wiedziała w jakiej wysokości ukształtowane zostało wynagrodzenie zasadnicze powódki, ani i też nie może twierdzić, że nie wnikała w wysokość procentową premii dla powódki. Takie twierdzenia Prezes Zarządu są nielogiczne, bo jako bezpośredni przełożony powódki kreuje wysokość wynagrodzenia powódki i niemożliwym jest aby nie miała wiedzy o faktycznej wysokości wynagrodzenia przysługującego powódce. Zresztą, jak zeznała Prezes Zarządu, dopiero gdy wspólnik zwrócił jej uwagę na wysokość wynagrodzenia powódki, to wtedy tak naprawdę ona powzięła jaka faktycznie jest wysokość wynagrodzenia powódki. Jak już wyżej podniesiono, to prezes Zarządu przyznawała powódce wynagrodzenie , to prezes Zarządu miała wgląd w dokumenty kadrowo- placowe, z których mogła powziąć jak kształtuje się wynagrodzenie zasadnicze powódki. Wynagrodzenie powódki składało się z 2 składników przyznanych jej i ukształtowanych -co do wysokości w Porozumieniu z pracodawcą; natomiast- jak wyżej podniesiono, premia przyznawana przez prezes pozwanej spółki co miesiąc i ma charakter uznaniowy, a więc wysokością tej premii , która był powódce przyznawana przez A. P. co miesiąc w wysokości od 40 do 50 %, mogła Prezes Zarządu kształtować wysokość faktycznie otrzymywanego przez powódkę wynagrodzenia co miesiąc.

Reasumując więc, nawet jeżeli sytuacja finansowa pozwanej spółki nie pozwalała na to, aby dalej wynagrodzenie zasadnicze powódki czy dodatek funkcyjny wypłacane były w wysokościach ustalonych w Porozumieniu z poprzednim Prezesem Zarządu , to przecież albo mogła na ten temat rozmawiać z powódką w celu dojścia do konsensusu co do wysokości wynagrodzenia, albo też mogła wręczyć powódce wypowiedzenie zmieniające jej warunki płacy. Prezes Zarządu mogła też, mając wiedzę w jakiej wysokości powódka otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze i dodatek funkcyjny, przyznawać powódce premie uznaniowe w niższej wysokości, tak aby wysokość wynagrodzenia powódki nie była już problemem w oczach wspólnika.

Jak wynika z zeznań Prezes Zarządu, po rozwiązaniu z powódką stosunku pracy, na stanowisko Głównego Księgowego został przeniesiony pracownik pozwanej W. K., uprzednio zajmujący inne stanowisko w Pionie i na to stanowisko- opuszczone przez W. K., nikt nie został zatrudniony. Oczywiście, Zarząd spółki odpowiada za właściwe działanie spółki i odpowiada za podejmowane działania przed Radą Nadzorczą. Oczywiście więc, Zarząd pozwanej spółki mógł i nawet powinien podejmować działania, także i kadrowe, zmierzające do poprawy sytuacji finansowej pozwanej spółki, która niewątpliwe była zła. Poza sporem jest, że jedynymi decyzjami kadrowymi związanymi z sytuacją finansową spółki, podjętymi przez Zarząd spółki, było tylko rozwiązanie z powódką stosunku pracy, przeniesienie na jej miejsce W. K. i przyznanie mu niższego wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego niż miała powódka i nieobsadzenie stanowiska pracy zwolnionego przez W. K..

Zdaniem sądu, decyzja pozwanego pracodawcy o definitywnym rozwiązaniu z powódka stosunku pracy z przyczyn ekonomicznych jego dotyczących – jak wynika z treści wypowiedzenia, nie została dokonana z zastosowaniem obiektywnych, sprawiedliwych przesłanek. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika iż rację ma powódka twierdząc, że przyczyną zwolnienia jej z pracy była wyłącznie wysokość jej wynagrodzenia, a nie inne okoliczności. Zważyć należy, że powódka na tym stanowisku w pozwanej spółce ( tj. wcześniej w spółce Targowiska Miejskie) pracowała od 2004r. , ukończyła w tym czasie wielu szkoleń specjalistycznych i aż do momentu wręczenia jej wypowiedzenia nikt z przełożonych, a w szczególności obecna Prezes Zarządu i poprzedni prezes Zarządu K. G. nie mieli zastrzeżeń do jej pracy, ani tez żadne zachowania powódki nie wywoływały u nich poczucia braku zaufania co do wykonywania obowiązków przez powódkę.

Prezes Zarządu pozwanej spółki w piśmie wypowiadającym powódce umowę o pracę wskazuje właśnie jako kolejną przyczynę podjęcia tej decyzji wobec niej- utratę zaufania do powódki z uwagi na brak właściwego nadzoru nad działem księgowości, w tym doprowadzenie do przedawnienia należności.

Podnieść należy, iż w treści pisma wypowiadającego powódce umowę o pracę, pozwany pracodawca dość ogólnikowo zawarł stwierdzenie, że utracił zaufanie do powódki z uwagi na brak właściwego nadzoru nad działem księgowości, w tym wobec doprowadzenia do przedawnienia należności. Pozwany pracodawca nie precyzuje także w żadnym z pism procesowych konkretnie jakie to były należności w których doszło do przedawnienia. Także Prezes Zarządu A.słuchana w trybie art. 299 kpc nie wskazała konkretnie o jakie należności chodzi , jaki wpływ na kondycję spółki miał fakt przedawnienia tych należności. Pozwany pracodawca nie wskazuje też w toku procesu o jaki inny brak nadzoru ze strony powódki może chodzić, a który to brak nadzoru miałby spowodować u Prezes A. P. poczucie , iż nie ma ona zaufania do powódki zatrudnionej na stanowisku Głównego Księgowego.

Zauważyć należy, że utrata zaufania ma w pewnym sensie charakter subiektywny, bo zależny od odczucia pracodawcy, ma charakter przeżycia wewnętrznego po stronie dyrektora, które jest bardzo trudne do weryfikacji. Zaufanie pracodawcy do pracownika leży oczywiście u podstaw właściwej współpracy bo właściwa atmosfera, dobre relacje między stronami stosunku pracy mają ogromny wpływ na funkcjonowanie zakładu pracy. Jednakże oczywiście, aby pracodawca mógł swoją decyzję podjęta wobec pracownika tłumaczyć utratą zaufania, to winny istnieć jakieś obiektywne przesłanki, pozwalające uznać, że taka utrata zaufania wywołana została jakimiś realnie istniejącymi okolicznościami.

Zdaniem sądu takie przesłanki nie wystąpiły w przedmiotowej sprawie. Z treści § 20 Regulaminu Organizacyjnego pozwanej spółki wynika, iż Główny Księgowy koordynuje i nadzoruje całokształt spraw wykonywanych w Pionie Ekonomicznym. Jednym z zadań Pionu Ekonomicznego wymienionych jako podstawowe zadanie zespołów księgowych jest windykacja należności. Powódka przyznaje, że jako Główna Księgowa miała obowiązek sprawowania właściwego nadzoru nad tym zadaniem i ten obowiązek – jej zdaniem, sumiennie realizowała. Poza sporem jest, że windykacjami należności bezpośrednio zajmował się konkretny pracownik Pionu podległy powódce i powódka na bieżąco interesowała się stanem windykacji, o czym – zdaniem sądu, świadczą e-maile wymieniane z tym pracownikiem (k.156,157,158,159,160-162, 163, 164). Zauważyć należy, że w e-mailu z dnia 20 maja 2014r. powódka prosi tegoż pracownika o przedstawienie szczegółowego zestawienia na poszczególne podmioty spraw niezakończonych z windykacji i takie zestawienie spraw, które nie zostały skierowane do sądu powódka otrzymała w dniu 3 czerwca 2014r., a do wiadomości otrzymała to zestawienie także Prezes A. P. co wynika z treści e-maila (k.160, 161-162). Zatem A. P.mogła wtedy powziąć jaki jest stan należności , które nie zostały skierowane do sądu, jak nazywał się konkretny dłużnik, jaki był rok powstania danego zobowiązania, jaka była kwota zadłużenia. Prezes Zarządu pozwanej spółki przyznała, że cyklicznie otrzymywała z działu księgowości zestawienia nieściągniętych należności z rozbiciem na poszczególne okresy i jak zeznała Prezes, to jej nie pozwalało, aby zorientować się jak wyglądały płatności poszczególnych dłużników, bo nie miała imiennych wydruków. Tymczasem, jak wynika choćby z e- maila z 3 czerwca 2014r., pracownik przesyłając powódce zestawienie nieściągniętych należności, do wiadomości przekazał to zestawienie także Prezes Zarządu i z tego zestawienia było wiadomym jak nazywa się dłużnik, jakie ma zadłużenie i od kiedy. Zatem A. P.mogła mieć na ten temat wiedzę, a także mogła przecież zażądać, aby takie zestawienia cyklicznie były jej bezpośrednio – w wersji papierowej, składane. Wystarczyło aby Prezes Zarządu poinformowała powódkę, iż ma taka wolę, a tego A. P.nie przedstawiła powódce.

Jak wynika z zeznań świadka K. G., w momencie połączenia spółek Przedsiębiorstwo Targowiska (...) z Zakładem Gospodarki Mieszkaniowej, istniało dużo nieściągniętych należności, szczególnie dotyczących należności Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej Sp. z o.o. w P., a dotyczyło to przede wszystkim należności wspólnot mieszkaniowych i jednym z celów działu księgowości była właśnie windykacja tych należności. Jak wynika z zeznań tego świadka, jak też i świadka W. L. (k.193v), ostateczna decyzja o ściąganiu niezapłaconych należności leżała po stronie zarządu. Jak zeznał świadek K. G., zasadą przy windykacji należności najmu, praktykowaną wtedy było, iż najpierw wysyłane były upomnienia do dłużnika, pracownicy działu finansowo-księgowego kompletowali dokumenty, przedstawiali je Prezesowi i to Prezes Zarządu decydował które sprawy trafią do sądu, przy czym zanim skierował sprawę do sądu, to osobiście próbował dojść do porozumienia z dłużnikami. Świadek ten zeznał, że czasami decydowano się na przedawnienie należności, bo koszty sądowe przekraczały dług. Członkowie rady nadzorczej – co podali świadkowie Z. Ł. i K. J. w swoich zeznaniach, mieli co miesiąc wiedzę o nieściągniętych należnościach i jak zeznała Z. Ł., podawane były dane co do okresów nieściągalności, miejsca powstania zaległości. Świadek ta także zeznała, że nie było sytuacji, aby nastąpiło przedawnienie jakiś należności dotyczącej dużej płatności, które miałoby znaczenie dla sytuacji finansowej pozwanej spółki.

Zeznania świadków: Z. Ł., A.i K. J. sąd obdarzył wiarą w całości, bo w jednakowy, zgodny ze sobą sposób, opisują stan faktyczny. Także i zeznania świadka K. G. zasługują na obdarzenie ich wiarą, bo są zgodne z zeznaniami powódki słuchanej w trybie art. 299 kpc, dokumentami złożonymi do akt sprawy i nie są kwestionowane przez żadną ze stron. Również i zeznania świadka W. L. sąd obdarzył walorem wiarygodności, bo nie są one kwestionowane przez żadną ze stron.

Zeznania powódki słuchanej w trybie art. 299 kpc sąd obdarzył wiarą w całości, bo są zgodne z zeznaniami w/w świadków, zgodne są z dokumentami złożonymi przez stronę pozwaną do akt sprawy. Natomiast zeznania Prezes Zarządu A. P. słuchanej w trybie art. 299 kpc sad w zasadniczej części obdarzył wiarą, poza jej twierdzeniami, że do wiosny 2014r. nie miała wiedzy o wysokości wynagrodzenia powódki, bo te twierdzenia wydają się być niewiarygodne. Także za zupełnie subiektywne sąd uznał u A. P. poczucie utraty zaufania do powódki jako Głównej Księgowej, bo obiektywnie istniejące okoliczności tj. zachowania powódki w okresie od października 2013r. do czerwca 2014r., nie mogły, zdaniem sądu, wywołać u Prezes Zarządu uznania, że nie ma ona już do powódki zaufania.

Prawdziwość dokumentów złożonych do akt sprawy, a w szczególności: opinie niezależnych biegłych - k.51-52,k.226-261, raport k.53-65, sprawozdania finansowe: k.66-83, k.263-275, sprawozdanie zarządu k.88-100, protokół k.101-105, protokół z posiedzenia rady nadzorczej -k.206-207 a także wydruki e-maili - k.156-164 nie była kwestionowana przez żadną ze stron i obdarzona została walorem wiarygodności.

Reasumując więc uznać należy, iż wprawdzie przyczyna wypowiedzenia podana w piśmie wypowiadającym powódce umowę o pracę - trudna sytuacja ekonomiczna pracodawcy wobec ujemnego wyniku finansowego rzeczywiście istnieje, lecz decyzja pracodawcy o rozwiązaniu z powódka - z tej przyczyny, umowy o pracę, jest nieuzasadniona, bo brak jest związku pomiędzy trudną sytuacją ekonomiczną spółki a osobą powódki. Jak już bowiem wyżej podniesiono, powódka pracowała na stanowisku Głównej Księgowej nienagannie od ponad 10 lat, wykonywała swoją pracę na tyle dobrze – także i w ocenie obecnej Prezes Zarządu, że w każdym miesiącu otrzymywała premię uznaniowo-motywacyjną w istotnej wysokości, a więc, zdaniem sądu, nie było absolutnie żadnych przesłanek, aby zdecydować iżby właśnie z powódką, z powodzeniem od lat wykonującą pracę na tym stanowisku pracy, rozwiązać stosunek pracy, a na jej miejsce przenieść innego pracownika i jemu zaproponować wykonywanie pracy na tym stanowisku z niższym wynagrodzeniem, nie proponując powódce wcześniej obniżenia jej wynagrodzenia. Natomiast druga przyczyna wskazana przez Prezes pozwanej spółki w wypowiedzeniu - utrata zaufania z uwagi na brak właściwego nadzoru nad działem księgowości, zdaniem sądu, nie mogła u Prezes Zarządu zaistnieć, bo powódka – w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, nie można powiedzieć iżby nie sprawowała właściwego nadzoru nad pracownikami Pionem, którym zawiadywała, a nawet jeżeli doszło do przedawnienia jakiś należności ( choć konkretnie nie jest wiadomym o jakie konkretnie należności chodzi), to ich przedawnienie w żaden sposób nie wpłynęło na byt finansowy pozwanej spółki.

Sąd zatem na podstawie art. 45§1 kp przywrócił powódkę do pracy na stanowisko które uprzednio zajmowała.

O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w zw. z §11 ust1 w zw. z § 2 ust1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radcy prawnego … (Dz.U. z 2013r., poz. 490) .