Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSR Teresa Maślukiewicz

Protokolant: Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2013 roku w Ś.

sprawy z powództwa W. L.

przeciwko (...) Spółka z o.o. w C.

o odprawę

I oddala powództwo;

II zasądza od powoda W. L. na rzecz strony pozwanej (...) Spółka z o.o. w C. kwotę 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

W. L. wniósł pozew przeciwko (...) Spółka z o.o. w C., domagając się zasądzenia odprawy pieniężnej z tytułu rozwiązania umowy o pracę uzasadniając to tym , że w związku z problemami pracodawcy, który ogranicza koszty został zwolniony w dniu 15.09.2012 r. W tym samym okresie zwolniono też pięciu innych pracowników. Przyczyna jego wypowiedzenia leży po stronie zakładu pracy i żądanie pozwu należy uznać za w pełni uzasadnione.

(...) Spółka z o.o. w C. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, uzasadniając to m. in. tym, że w momencie rozwiązania umowy o pracę z powodem stan zatrudnienia u pozwanego wynosił 105 osób. Zgodnie z ustawą o szczególnych zasadach rozwiązania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników ustawa ta miałaby zastopowanie w sytuacji rozwiązania umowy z min. 10 % pracowników zgodnie z art. 1.1. W niniejszej sprawie przesłanka ta nie wystąpiła, zatem w/w ustawa nie ma zastosowania. Roszczenie powoda uznać należy zatem za bezzasadne.

Sąd ustalił:

W. L. od dnia 28.04.2003 r. do dnia 15.09.2012 r. zatrudniony był w (...) Spółka z o.o. w C. w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku elektryka, operatora ciągu elektrycznego, ostatnio za wynagrodzeniem 4.420,04 zł brutto. Strony łączyła umowa o pracę na czas określony do 31.03.2013 r., umowa przewidywała możliwość wcześniejszego jej rozwiązania za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia. Pismem z 30.08.2012 r. pracodawca wypowiedział powodowi umowę o pracę z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, ze skutkiem na 15.09.2012 r.

Mimo pouczenia powód nie odwołał się od wypowiedzenia do Sądu Pracy Powód świadczył pracę w Kopalni (...).

Dowód:

-umowy o pracę, pisma pozwanej z 30.08.2012 r., świadectwo pracy- w aktach osobowych w załączeniu,

-zaświadczenie o zarobkach –k. 47.

Na dzień 1.09.2012 r. pozwana zatrudniała 112 pracowników, w tym w kopalni (...) – 34, a na dzień 31.12.2012 r. odpowiednio- 105 i 31.

Części pracowników wypowiedziano umowy terminowe (5), z jednym rozwiązano umowę o pracę na zasadzie porozumienia stron, w dwóch przypadkach umowa na okres próbny wygasła. Tylko jedynemu pracownikowi, któremu wypowiedziano umowę o pracę z dniem 30.11.2012 r. przyznano odprawę. Dwóch zwolnionych pracowników ponownie przyjęto do pracy.

Dowód:

-listy osób zatrudnionych wg stanu na:

1.09.2012 r.- k.48-49

31.12.2012 r.-k. 50-51

-zmiany w zatrudnieniu od 1.09.2012 r. do 31.12.2012 r.-k. 52

-zeznania świadka E. L.-k. 74-76

-częściowo przesłuchanie powoda –k. 76.

W kopalni (...), gdzie powód świadczył pracę zatrudnionych było 3 elektryków –w tym powód i 1 pracownik niższego dozoru elektrycznego i górniczego do obsługi trzech zmian. Po rozwiązaniu z powodem umowy o pracę pozwana zatrudnia 2 elektryków i 1 pracownika niższego dozoru elektrycznego i górniczego, co wystarcza do obsługi trzech zmian.

Dowód:

-lista kopalni (...)

na 1.09.2012 r. –k. 81

na 31.12.2012 r. –k. 80

-raporty godzinowe i rozliczenie pensji powoda za okres od 1.01 2012 r. do 30.09.2012 r. –k. 53-71.

Sąd zważył:

Powództwo jest bezzasadne.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13.03.2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DZ.U. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.) przepisy ustawy stosuje się w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę, a także na mocy porozumienia stron, jeżeli w okresie nieprzekraczającym 30 dni zwolnienie obejmuje co najmniej 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników.

W zasadzie bezsporne było - albowiem powód nie podważył wiarygodności dokumentów złożonych przez pozwanego tj. stan zatrudnienia na 1.09.2012 r. i 31.12. 2012 r. (w tym kopalni w S.) zmian zatrudnienia od 1.09.2012 r. i 31.12.2012 r. (w tym kopalni w S.) ani też nie zaprzeczył prawidłowości danych podanych w tych dokumentach zatem po myśli art. 230 kpc Sąd uznał te fakty za przyznane, że pozwana w okresie od 1.09.2012 r. do 31.12.2012 r. rozwiązała stosunki pracy z 7 pracownikami (112-105) Przyjmując liczbę 112 za 100% zatrudnienia, to 10 % tej liczby to 11,2 zatrudnionych. 7 osób to mniej niż 10 % (11,2). Zatem brak podstaw do przyjęcia, iż u strony pozwanej doszło do zwolnień z przyczyn, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy z 13.03.2013 r., co skutkowałoby nabyciem przez powoda prawa do odprawy pieniężnej, określonej art. 8 cyt. ustawy z 13.03.2003 r.

Co prawda powód w pozwie nie wskazał podstawy prawnej żądania, ale z uzasadnienia pozwu wynika, że swoje roszczenie wywodził z art. 8 ustawy z 13.03.2003 r.( zestawienie zwolnionych pracowników-k. 4).

Przy tym okazało się, że powołując się na grupowe zwolnienia powód wskazał niedokładne dane co do zwalnianych osób, co czyni zestawienie – k. 4 za niewiarygodne.

Bezsporne w sprawie było, że pismem z 30.08.2012 r. pozwana zawiadomiła powoda o rozwiązaniu umowy o pracę zawartej na czas określony, z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na 15.09.2012 r. i że powód nie skorzystał z prawa odwołania się do Sądu Pracy.

Tym samym powód zamknął sobie drogę wykazania przed tut. Sądem, ze wyłączną przyczyną rozwiązania z nim stosunku pracy była trudna sytuacja finansowa pracodawcy, co pozwoliłoby na zastosowanie art. 10 ust. 1 cyt. ustawy z 13.03.2003 r.

Pracodawca wypowiadając umowę o prace zawartą na czas określony, w trybie art. 30 § 1 pkt 2, nie ma obowiązku wskazywania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy o pracę, jak w przypadku wypowiedzenia umów o pracę zawartych na czas nieokreślony (art. 30 § 4 kp).

Zatem na powodzie spoczywałby obowiązek wykazania przed Sądem Pracy, że wypowiedzenie umowy o pracę dokonane mu 30.08.2012 r. nastąpiło z przyczyn niedotyczących go, a wyłącznie z przyczyn leżących po stanie pracodawcy.

Wyrok Sądu Pracy, który zapadłby w takim postępowaniu wiązałby Sąd w niniejszym postępowaniu.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadka E. L. albowiem są spójne, logiczne i znajdują potwierdzenie w dokumentach złożonych przez pozwaną do akt sprawy. Ponadto powód nie podważył wiarygodności świadka ani prawdziwości jego zeznań.

Zeznania powoda w zasadzie nie wniosły do sprawy niczego, co nie wynikałoby z dokumentów zawartych w aktach osobowych i złożonych do akt sprawy przez pozwaną. Wiedza powoda co do zwolnionych osób w spornym okresie, nazwisk zwalnianych pracowników była nieprecyzyjna, niepełna. Z tych przyczyn Sąd odmówił wiary zeznaniom powoda.

Ponieważ powód przegrał sprawę, winien zwrócić pozwanej- na jej żądanie koszty procesu , w tym koszty zastępstwa procesowego w kwocie 900 zł zgodnie z art. 98 kpc w związku z 11 ust. 1 ust. 2 i § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( DZ.U. Nr 163 poz. 1349 z późn. zm.) Powód domagał się odprawy w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia tj. kwoty 8.840, 08 zł (4420 x 2) – koszty zastępstwa procesowego do wartości przedmiotu sporu to 900 zł.