Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 kwietnia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Małgorzata Habaj

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 kwietnia 2013 roku w Ś.

odwołania J. S.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.

w sprawie (...). (...) z dnia 21.04.2012 roku

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

I.  odwołanie oddala.

UZASADNIENIE

J. S. wniósł odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. z dnia 21 kwietnia 2012 roku wskazując, iż jest ono dla niej krzywdzące ponieważ według niego jego stan zdrowia ulega pogorszeniu wnosząc o zmianę zaskarżonego orzeczenia.

Pozwany Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. – wniósł o oddalenie odwołania .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. S. od lat cierpi na nadciśnienie tętnicze, bóle kręgosłupa oraz ma problemy z prawidłowym widzeniem.

Biegły sądowy z zakresu kardiologii stwierdził, że powód cierpi na nadciśnienie tętnicze, natomiast biegli z zakresu ortopedii i neurologii w wydanej przez siebie opinii rozpoznali u J. S. zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego z dobrą jego ruchomością i bez objawów podrażnienia lub uszkodzenia korzeni rdzeniowych szyjnych i lędźwiowych, nie stwierdzono natomiast u badanego obecnie takiego upośledzenia sprawności ruchowej, która pozwoliłaby zaliczyć go do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności

dowód: - opinia biegłego sądowego z zakresu kardiologii k – 10-11

- opinia biegłych sądowych z zakresu neurologii i ortopedii k - 20-21

Biegły okulista stwierdził u badanego prawidłową ostrość wzroku oka prawego oraz nieznaczne osłabienie widzenia oka lewego, które jednak nie daje podstaw do uznania badanego za osobę niepełnosprawną.

dowód: - opinia biegłego okulisty k – 50

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 3 oraz 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( DZ U z dnia 9 października 1997 roku , nr 123 , poz. 776 ze zmianami ) ustala się trzy stopnie niepełnosprawności , w zależności od tego , czy niepełnosprawny:

a) jest osobą - niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej – wymagającą niezbędnej w celu pełnienia ról społecznych stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji , tj. zaspokajania bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych , za które uważa się przede wszystkim samoobsługę , poruszanie się , komunikację i komunikowanie się- znaczny stopień );

b) jest osobą -o naruszonej sprawności organizmu w takim stopniu , iż jest osobą niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą w celu pełnienia ról społecznych częściowej lub okresowej pomocy innej osoby - stopień umiarkowany

c) jest osobą o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować (…)- lekki stopień.

Jak wynika z materiału dowodowego , w szczególności opinii powołanych w sprawie biegłych ,powód jest osobą niepełnosprawną , jednakże brak jest podstaw , aby zaliczyć go do osób niepełnosprawnych w stopniu wyższym niż lekki i w takim zakresie w jakim został orzeczony . W niniejszej sprawie ustalenie, czy istniejące schorzenia na które cierpi powód uzasadniają zaliczenie go do osób o umiarowym stopniu niepełnosprawności wymagało wiadomości specjalnych i w tym celu Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych z zakresu neurologii, ortopedii , kardiologii i okulisty. Wszyscy biegli wydający opinie w niniejszej sprawie stwierdzili brak podstaw do zaliczenia J. S. do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności zaś okulista uznał, iż powód z uwagi na schorzenia oczu nie może zostać zaliczony do osób niepełnosprawnych.

Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za uznaniem opinii jako rzeczowych, spójnych, i wyprowadzających logiczne wnioski końcowe. Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn dla których opinie te miałyby utracić walor wiarygodnych dowodów w sprawie .Opinia biegłych zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, ma na celu ułatwienie sądowi należytej oceny zebranego materiału wtedy, gdy potrzebne są wiadomości specjalne. Podlega jak inne dowody ocenie wg. Art.233§ 1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny, które stanowią zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii nie jest więc przedstawienie faktów lecz ich ocena na podstawie wiadomości specjalnych.

Wobec zatem braku podstaw do zmiany orzeczenia Sąd na podstawie art. 477 14 §1 kpc odwołanie oddalił.