Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2015r.

Sąd Rejonowy w Gdyni, Wydział I Cywilny

w składzie

Przewodniczący: SSR Adrianna Gołuńska-Łupina

Protokolant: sek. sąd. I. G.

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2016r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa A. P.

przeciwko (...) SA w G.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego;

I.  Oddala powództwo;

II.  Odstępuje od obciążania powoda kosztami procesu;

Sygn. akt. I C 451/15

UZASADNIENIE

Powód A. P. wystąpił przeciwko pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej w G. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w Gdyni z dnia 21 października 2014r., w sprawie o sygn. akt I Nc 1272/14, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w całości.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż w dniu 1 kwietnia 2015r. komornik dokonał zajęcia jego samochodu marki R., który jest jego narzędziem pracy pomimo, iż spłacał należność regularnie do czasu reorganizacji pozwanego. Powód wskazał także, iż nie był dłużnikiem pozwanego, gdyż pozwany niesłusznie nałożył na niego karę za nielegalny pobór energii i domaga się rozpatrzenia tej kwestii i stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu, gdyż jest niewinny. Ponadto zgłosił zarzut przedawnienia a także podniósł, iż spłacał sporne zadłużenie w ratach.

/pozew k. 2 - 3/

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości wskazując, iż powód nie wykazał, aby spełnił świadczenie. Nie przedłożył bowiem żadnych potwierdzeń dokonanych wpłat ani do akt niniejszej sprawy ani w toku zakończonego już postępowania egzekucyjnego z uwagi je jego bezskuteczność. Natomiast zarzuty dotyczące powództwa stwierdzonego przedmiotowym nakazem zapłaty winien podnosić w sprzeciwie od nakazu zapłaty.

/odpowiedź na pozew k. 64 - 65/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Nakazem zapłaty z dnia 21 października 2014r. wydanym w postępowaniu upominawczym Sąd Rejonowy w Gdyni w sprawie o sygn. akt I Nc 1272/14 zasądził od A. P. na rzecz (...) S.A. w G. kwotę 1870 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 lipca 2010r. do dnia zapłaty oraz kwotę 640,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Przedmiotowy nakaz zapłaty uprawomocnił się w dniu 29 listopada 2014r. a postanowieniem z dnia 9 lutego 2015r. opatrzony został w klauzulę wykonalności.

(okoliczność bezsporna: zarządzenie k. 50 akt I C 1272/14 SR w Gdyni, nakaz k. 44 akt I C 1272/14 SR w Gdyni)

Pozwany w oparciu o powyższy tytuł wykonawczy złożył do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Gdańsk – Północ w Gdańsku T. W. (Km 441/15) wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko powodowi, które zostało postanowieniem z dnia 29 maja 2015r. umorzone z uwagi na bezskuteczność egzekucji. W toku egzekucji nie wyegzekwowano od powoda żadnej należności.

(okoliczność bezsporna: postanowienie k. 69 - 70, kopia tytułu k. 71)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny był w zasadzie bezsporny między stronami, a nadto Sąd ustalił go na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony do akt niniejszego postępowania, a także zawartych w aktach Sądu Rejonowego w Gdyni o sygn. I Nc 1272/14, które nie budzą wątpliwości co do ich autentyczności i wiarygodności.

W niniejszej sprawie powód domagał się pozbawienia wykonalności wskazanego w pozwie tytułu wykonawczego, tj. nakazu zapłaty z dnia 21 października 2014r. Sądu Rejonowego w Gdyni o sygn. akt I Nc 1272/14, któremu w dniu 9 lutego 2015r. nadana została klauzula wykonalności kwestionując zasadność wydanego nakazu zapłaty a także wskazując, iż doszło do przedawnienia roszczenia oraz jego spełnienia.

W pierwszej kolejności zważyć należało, na co zwrócił uwagę również Sąd Okręgowy w Gdańsku oddalając zażalenie powoda na odmowę udzielenia zabezpieczenia, iż powództwo oparte na art. 840 § 1 k.p.c. nie może zmierzać do ponownej merytorycznej oceny sprawy prawomocnie już osądzonej. Oznacza to, iż podstawą żądania w niniejszej sprawie nie mogą być twierdzenia czy zarzuty, które powinny być badane i oceniane w toku merytorycznego rozpoznania takiej sprawy, czyli w toku sprawy I Nc 1272/14. Tym samym jeszcze raz należy podkreślić, iż twierdzenia powoda dotyczące niezasadności wydanego nakazu zapłaty, albowiem nie pobierał on nielegalnie prądu nie mogą być przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie. Powód winien był zgłosić ten zarzut w tamtym postępowaniu. W odniesieniu do zarzutu przedawnienia zważyć należało, iż zarzut ten podlega badaniu sądu w toku niniejszego powództwa. Zwrócić jednak należy uwagę, iż przepisem określającym termin przedawnienia jest art. 125 k.c., a nie art. 118 k.c., który dotyczy roszczeń nie stwierdzonych orzeczeniami sądu. Zgodnie z art. 125 § 1 k.c. roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu. Nie ulega przy tym wątpliwości, iż zdarzeniem wyznaczającym początek biegu terminu przedawnienia przewidzianego w art. 125 § 1 k.c. jest uprawomocnienie się orzeczenia.. W realiach niniejszej sprawy, jak wynika z akt I Nc 1272/14 przedmiotowy nakaz zapłaty został wydany w dniu 21 października 2014r., a uprawomocnił się w dniu 29 listopada 2014r., a zatem do chwili obecnej nie upłynął jeszcze termin 10 letni, który co istotne został również przerwany na skutek złożenia wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Art. 125 § 1 k.c. wskazuje bowiem, iż orzeczenie sądu ulega przedawnieniu z upływem lat 10 i to niezależnie od długości terminu przewidzianego w przepisie szczególnym dla danego rodzaju roszczeń, z wyjątkiem roszczeń o świadczenia okresowe. Skutek ten dotyczy zatem roszczeń ze wszystkich stosunków prawnych, zarówno gdy chodzi o ich przedmiotowy, jak i podmiotowy charakter. W konsekwencji dotyczy także roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W tym miejscu jeszcze raz należy wskazać, iż w niniejszej sprawie sąd bada jedynie zdarzenia, które nastąpiły po dniu wydaniu nakazu zapłaty. W związku z tym okoliczność, iż być może obowiązek powoda zapłaty spornego roszczenia uległ już przedawnieniu przed wydaniem spornego nakazu zapłaty nie może być przedmiotem badania sądu w niniejszej sprawie. Zarzut taki powód winien był złożyć w postępowaniu, w którym nakaz ten został wydany, tym bardziej, iż zarzut taki nie jest brany przez sąd pod uwagę z urzędu, a jedynie na zarzut.

Powód podnosił również, iż spełnił świadczenie, jednak w ocenie sądu nie wykazał przedmiotowej okoliczności w żaden sposób. Poza bowiem swoimi gołosłownymi twierdzeniami, iż spłacał w ratach zadłużenie nie przedłożył żadnych dowodów wpłat, jak również nie wskazał nawet jaką kwotę i kiedy uiścił na rzecz pozwanego. Jak wynika natomiast z twierdzeń pozwanego i przedłożonych przez niego zestawień zadłużenia, a także kopii tytułu wykonawczego powód nie uiścił na poczet spornego zadłużenia żadnej kwoty. Z tych też względów powództwo w oparciu również o ten zarzut nie mogło zostać uwzględnione. Podkreślić bowiem należy, iż zgodnie z art. 6 k.c., to na powodzie jako osobie wywodzącej z tego faktu skutki prawnej spoczywał obowiązek ich wykazania.

Mając na uwadze powyższe sąd w punkcie I wyroku na podstawia art. 840 § 1 k.p.c. w zw. z art. 125 § 1 k.c. oraz art. 6 k.c. oddalił powództwo w całości.

O kosztach Sąd orzekł w punkcie II wyroku na podstawie art. 102 k.p.c. i odstąpił od obciążania powoda kosztami postępowania. Sąd wziął bowiem pod uwagę trudną sytuację materialną i osobistą powoda oraz fakt, iż nie jest on profesjonalistą i inicjując niniejsze postępowanie nie posiadał wiedzy odnośnie charakteru tego postępowania oraz sposobów na wzruszenie wydanego nakazu zapłaty. Z tych też względów w ocenie sądu w stosunku do powoda zachodzą pełne podstawy do skorzystania z tego przywileju, zwłaszcza, iż zobowiązany jest on również do spłaty roszczenia objętego spornym tytułem wykonawczym.