Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. II K 188/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Lesku, II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący SSR Barbara Roczniak - Gliściak

Protokolant Magdalena Tretowicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 grudnia 2014 r i 16 stycznia 2015 r. sprawy

M. P. s. L. i H. z d. N., ur. (...) w T., PESEL (...)

oskarżonego o to, że:

w dniu 7 października 2014 r. ok. godziny 1:08 w miejscowości B., powiatu (...), woj. (...), będąc w stanie nietrzeźwości – 1,02 mg/l, tj. 2,04 promila alkoholu w organizmie, kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki A. (...) o nr rejestracyjnym (...), przy czym czynu tego dopuścił się bedąc wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy, ii Wydział Karny o syg. akt II K 1378/12 z dnia 23 maja 2013 r. o czyn z art. 178 a § 1 k.k.

tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 178 a § 4 k.k.

u z n a j e

I. oskarżonego M. P. za winnego popełnienia czynu zarzucanego aktem oskarżenia, a stanowiącego przestępstwo z art. 178 a § 1 kk w zw. z art. 178 a § 4 kk i za to na podstawie art. 178 a§ 4 kk

s k a z u j e

go na karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności ,

II. na podstawie art. 42 § 2 kk o r z e k a wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat,

III. na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust 1 pkt. 3 z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz U z 1983r.nr 49 poz. 233 z.zm ) z a s ą d z a od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości w tym opłatę sądową w kwocie 180 (sto osiemdziesiąt) złotych.

Sygn. akt II K 188/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 stycznia 2015r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony M. P. w dniu 6 października 2014r. przebywał na terenie jednego z lokali w P., gdzie świadczył usługi cateringowe. W godzinach wieczornych przystąpił do spożycia alkoholu, po czym wsiadł do swojego samochodu marki A. (...), o nr rej. (...) i jeździł nim po terenie P..

Około godzinny 23:25 funkcjonariusze KPP L., J. K. i M. O., zostali skierowani przez oficera dyżurnego do P., celem zatrzymania pojazdu oskarżonego, bowiem z telefonicznego zgłoszenia powzięto informację, iż kierowca tego pojazdu znajduje się pod działaniem alkoholu. Wymienieni funkcjonariusze podjęli czynności na terenie P., ale samochodu marki A. (...), nie zdołali zatrzymać do kontroli drogowej.

Międzyczasie nietrzeźwy oskarżony wyjechał z P. i wskazanym wyżej samochodem jechał w kierunku O., gdzie mieszkał.

W miejscowości B., około godziny 1:00, w bliżej nieustalonych okolicznościach prowadzony przez niego samochód zawrócił. Oskarżony zatrzymał go na środku drogi, niemal w poprzek drogi, przód samochodu znajdował się na pasie ruchu, którym nadjeżdżały samochody od strony P.. W samochodzie przebita była prawa tylna opona, a koło stało na feldze. Silnik samochodu był uruchomiony, włączone były światła, a nietrzeźwy oskarżony spał w środku pojazdu.

Do samochodu oskarżonego od strony P. odjechali A. K. i S. S.. Wymienieni, pojazd oskarżonego unieruchomili, wyjęli kluczyki po czym usiłowali obudzić oskarżonego, następnie o sprawie powiadomili KPP L. i czekali na jej przyjazd.

Funkcjonariusze KPP L., J. K. i M. O., ci sami którzy poszukiwali pojazd oskarżonego na terenie P., przyjechali na interwencje do B.. Oskarżony został poddany badaniu stanu trzeźwości i pierwsze badanie przeprowadzone o godz. 1 :49 wykazało u niego 1,o2 mg/l alkoholu, kolejne badania z godziny 2:03 i 2:21, wskazywały odpowiednio na 0,95 mg/l i 0,83 mg/l. wyjaśnił że stan nietrzeźwości spowodowało u niego wypicie 3 piw, po zakończeniu pracy w jednym z ośrodków na terenie P..

Oskarżony M. P. liczy 37 lat, posiada wykształcenie średnie i zawód kucharza. Jest rozwiedziony, ma dwoje dzieci w wieku 16 i 5 lat. Na starsze dziecko łoży alimenty. Prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi gastronomiczne, z czego osiąga miesięczny dochód w kwocie około 3.500 zł. Jest właścicielem samochodu osobowego marki A. (...) z roku produkcji 2003r.

Oskarżony był karany 4 krotnie. Pierwszy wyrok skazujący wobec niego zapadł przed Sądem Rejonowym w Oleśnicy w dniu 23 maja 2013r. w sprawie o sygn. akt II K 1378/12, którym za przestępstwo z art. 178a § 1 kk skazany został na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby oraz karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł oraz orzeczono wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu drogowym na okres 1 roku. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Turku z dnia 16 kwietnia 2014r. w sprawie II K 24/14, skazany został za przestępstwo z art. 209 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Lesku z dnia 18 lipca 2014r. za dwukrotne przestępstwo z art. 244 kk, wymierzono oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby oraz karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 15 zł. Dalej wyrkiem sądu rejonowego w Lesku, VI Zamiejscowy Wydział Karny z/s w U. za przestępstwo z art. 244 wymierzono oskarżonemu karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przy ustaleniu jeden stawki na kwotę 10 zł.

Powyższy stan faktyczny, Sąd ustalił w oparciu o zeznania świadków, J. K., A. K. i M. O., a także w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach, tj. protokół z przebiegu badań stanu trzeźwości oskarżonego odpis wyroku Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 23 maja 2013r. sygn. akt II K 1378/12 i kartę karną.

Oskarżony M. P., przyznał się do zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 178a § 4 kk. W złożonych wyjaśnieniach podał, iż w dniu 6 października 2014r. prowadził swój pojazd, na trasie P. - O., ale z miejscowości P. wyjechał trzeźwy. Problemy osobiste, nadmiar pracy, spowodowały u niego stan stresowy, który próbował rozładować alkoholem. Zatrzymał więc samochód na drodze bocznej i tam spożył piwo i dwie butelki wina, próbował dodzwonić się do znajomych i poprosić o transport do domu, a gdy się to nie udało wyjechał na drogę główną. Po przejechaniu kilku metrów, zrozumiał jednak naganność takiego postępowania, po alkoholu czuł się źle i dlatego zaniechał dalszej jazdy. Zatrzymał samochód na prawym pasie drogi w taki sposób, że nie utrudniał ruchu na drodze i tam czekał, uruchamiając samochód, po to by się ogrzać. Dodał, iż w stanie nietrzeźwości przejechał bardzo krótki odcinek drogi (k. 64v)

Przyznanie się oskarżenia do popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego nie budzi wątpliwości. Okoliczności w jakich do niego doszło, wskazane przez oskarżonego, nie polegają natomiast na prawdzie.

Relacje świadków zdarzenia, tj. J. K., M. O. i A. K., wskazują na zupełnie inne okoliczności popełnienia przez oskarżonego przestępstwa jazdy w stanie nietrzeźwości. Oskarżony już w takim stanie prowadził samochód od miejscowości P., a to że „zatrzymał się” w miejscowości B. podyktowane było tym, że samochodu nie był w stanie dalej prowadzić, bo doprowadził do jego uszkodzeń, które uniemożliwiły kontynuowanie jazdy, a nie jak twierdzi uświadomieniem sobie tego, że „źle robi”. Wszyscy wskazani świadkowie zgodnie zeznali, że samochód oskarżonego stał na środku jezdni, nie nadawał się do jazdy, gdyż jedno z kół stało na feldze. A. K., świadek który na miejsce zdarzenia nadjechał jako pierwszy, położenie samochodu opisuje obiektywnie i spontanicznie w słowach „stał niemal w poprzek drogi, przód samochodu znajdował się na pasie drogi, którym ja się poruszałem”. Takie relacje świadków czynią wyjaśnienia oskarżonego, złożone na okoliczność sytuacji w jakiej doszło do popełnienia przestępstwa jako nastawione na umniejszenie swojej winy.

W tym stanie sprawy, Sąd w pkt I wyroku uznał oskarżonego M. P., za winnego tego, że w dniu 7 października 2014 r. ok. godziny 1:08 w miejscowości B., powiatu (...), woj. (...), będąc w stanie nietrzeźwości – 1,02 mg/l, tj. 2,04 promila alkoholu w organizmie, kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki A. (...) o nr rejestracyjnym (...), przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy, II Wydział Karny o sygn. akt II K 1378/12 z dnia 23 maja 2013 r. o czyn z art. 178 a § 1 kk, tj. winnym popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 178 a § 4 kk i za to na podstawie art. 178 a§ 4 kk wymierzył mu karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności.

Taki rodzaj i wymiar kary podyktowany jest przede wszystkim uprzednią karalnością oskarżonego za popełnienie w grudniu 2012r. przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Oskarżony jest osobą niepoprawną, dwa lata wcześniej dopuścił się takiego samego przestępstwa i będąc za nie surowo ukarany, nadal lekceważy przepisy. Podkreślić należy, że był już kilkakrotnie karany, w tym za 3 krotne popełnienie przestępstw z art. 244 kk, co także dobitnie świadczy o jego podejściu do przestrzegania prawa, mając świadomość braku uprawnień do prowadzenia pojazdów ponownie wsiadł za kierownice i do tego w stanie nietrzeźwości. W takim stanie, ponad 2 promile alkoholu, prowadził pojazd na trasie P. - O., gdzie miał do przejechania ponad 20 km, wprawdzie poruszał się nocą, gdzie ruch pojazdów jest mniejszy, ale to w żaden sposób nie tłumaczy jego zachowania, bowiem okoliczności sprawy wskazują, że samochód prowadził niebezpiecznie, zmienił kierunek jazdy, a usytuowanie samochodu w chwili przyjazdu A. K. wskazuje, że zmiana kierunku jazdy nastąpiła w wyniku utraty przez oskarżonego kontroli na kierownicą.

Takie okoliczności sprawy nie wskazują na istnienie szczególnego, uzasadnionego wypadku, pozwalającego na warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności wobec sprawcy przestępstwa z art. 178a§ 4 kk, określonego w art. 69 § 4 kk. To, że oskarżony jest jedynym żywicielem rodziny, świadczy na rzecz córki alimenty i spłaca kredyt, nie stanowi o uzasadniony wypadku pozwalającym na warunkowe zawieszenie kary, ale może być okolicznością dla odroczenia wykonania takiej kary.

W pkt II wyroku na podstawie art. 42 § 2 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat.

Wymiar środka karnego jest adekwatny do stanu nietrzeźwości oskarżonego, stopnia naruszenia przez oskarżonego bezpieczeństwa w ruch drogowym, który poruszał się w takim stanie długim odcinkiem drogi publicznej i stworzył zagrożenie w postaci zatrzymania samochodu na środku drogi.

O kosztach postępowania orzeczono po myśli przepisów cytowanych w pkt III wyroku.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć obrońcy osk. adw. S. L..