Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2016r. w S.

odwołania L. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 14 kwietnia 2015 r. (Nr (...))

w sprawie L. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala L. S. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 kwietnia 2015 r. do dnia 01 czerwca 2017 r.

Sygn. akt IV U 664/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 kwietnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., na podstawie art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił L. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres od dnia 1 kwietnia 2015r., bowiem Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 9 kwietnia 2015 r. nie stwierdziła u wnioskodawcy niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczony L. S., wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1 kwietnia 2015r. W ocenie ubezpieczonego decyzja wydana został przez organ rentowy na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej, która wybiórczo dokonała analizy dokumentacji medycznej i pobieżnego badania, co w konsekwencji doprowadziło do uznania braku niezdolności do pracy u ubezpieczonego. Powołując się na występujące u niego schorzenia, wnioskodawca wskazał, że całokształt sytuacji zdrowotnej obrazuje dokumentacja lekarska dotychczas przedłożona do organu rentowego, z której jednoznacznie wynika, iż winien być uznany za osobę niezdolną do pracy (odwołanie, k. 1-3 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji, jednocześnie wskazując, że odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, tym samym brak jest podstaw do zmiany decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie, k. 4-5 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony L. S., ur. (...), w dniu 4 marca 2015 r. złożył wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek, k. 245-246 a.r.). Składając powyższy wniosek ubezpieczony był w trakcie pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, która została mu przyznana na mocy decyzji organu rentowego do dnia 31 marca 2015 r. (decyzja z dnia 22.03.2012 r., k. 202 a.r.).

Rozpoznając wniosek ubezpieczonego organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 24.03.2015r. ustalił, że L. S.nie jest niezdolny do pracy (k. 248 a.r.). Z uwagi na złożenie przez ubezpieczonego sprzeciwu od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS sprawa została przekazana do rozpatrzenia przez Komisję Lekarską Zakładu.

W toku postępowania orzeczniczego Komisja Lekarska ZUS rozpoznała u wnioskodawcy następujące schorzenia: miażdżycę zarostową tętnic kończyn dolnych, stan po wszczepieniu stentograftu z powodu rozwarstwienia ściany aorty brzusznej (w 2011r.), stan po dwukrotnej trombektomii pomostu udowo-podkolanowego zespolenia lewej kończyny dolnej (2012 i 2013r.), stan po skutecznym (...) zwężenia dolnej części stentu podkolanowego (sierpień 2013r.), poszerzenie zespolenia górnego w lewej pachwinie, przebytą operację laryngologiczną (2012r.) – wycięcie zmiany przerostowej podniebienia miękkiego, nadczynność tarczycy oraz nadciśnienie tętnicze (k. 27v a.l.). Komisja Lekarska wskazała, że aktualny stopień upośledzenia funkcji organizmu spowodowany w/w schorzeniami nie uzasadnia orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy. Wobec czego orzeczeniem z dnia 09.04.2015r. stwierdziła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (k. 250 a.r.). Powołane orzeczenie Komisji Lekarskiej stało się podstawą wydania przez organ rentowy decyzji z 14 kwietnia 2015r., odmawiającej L. Skupowi prawa do dalszej wypłaty renty (k. 251 a.r.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy chirurga naczyniowego i endokrynologa, którzy rozpoznali u ubezpieczonego następujące schorzenia: nadciśnienie tętnicze, wole guzowate nadczynne, eutyreozę w trakcie leczenia metizolem, stan po wszczepieniu stentgraftu aortalno-biodrowego obustronnego z powodu tętniaka rozwarstwiającego aorty brzusznej, miażdżycę tętnic kończyn dolnych (stan po wielokrotnych operacjach naprawczych tętnic lewej kończyny dolnej), przewlekłą niezdolność żylną kończyny dolnej lewej. Biegli stwierdzili, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy od dnia 1.04.2015r. do czerwca 2017r. Przyczyną niezdolności jest zaawansowanie zmian miażdżycowych tętnic kończyn dolnych, natomiast choroby kardiologiczne i endokrynologiczne nie powodują samodzielnie długotrwałej niezdolności do pracy, przyczyniając się jedynie do jej orzeczenia. Jak wyjaśniono, rozpatrując jedynie bieżące, dobre ukrwienie kończyn dolnych można by uznać zdolność do pracy, jednakże biorąc pod uwagę ograniczenia wynikające z posiadania wszczepów naczyniowych: ograniczenie wysiłków fizycznych, ograniczenie w pozycji siedzącej, pozycji sprzyjającej zaginaniu się protezy naczyniowej – kucanie, klęczenie, praca w pochyleniu, unikanie nawet drobnych urazów – niebezpieczeństwo krwawienia związane z leczeniem przeciwzakrzepowym, postępowość zmian miażdżycowych oraz ich wystąpienie w stosunkowo młodym wieku należy uznać częściową niezdolność do pracy (opinia biegłego lekarza chirurga naczyniowego oraz biegłego lekarza z zakresu kardiologii i endokrynologii, k. 13-13v a.s.).

Ubezpieczony L. S.z wykształcenia jest ślusarzem, zaś obecnie prowadzi działalność gospodarczą polegającą na oprawianiu obrazów. Wnioskodawca wskazał, że aktualnie wykonywana przez niego praca nie jest ciężka. W swoim wyuczonym zawodzie nie może pracować z uwagi na charakter czynności wykonywanych przez ślusarza, wymagających wysiłku fizycznego. Ubezpieczony prowadzi działalność gospodarczą od 12 lat, zaś świadczenie rentowe pobiera od 8 lat (wyjaśnienia ubezpieczonego, k. 29-29v a.s.).

Analizując opinię biegłych lekarzy sporządzoną w niniejszej sprawie, Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny, obiektywny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy specjalistów, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji medycznej oraz badaniem przedmiotowym ubezpieczonego. Opinia jest spójna, logiczna, należycie uzasadniona i sporządzona przez biegłych specjalizacji odpowiadających schorzeniom L. S.. Zastrzeżenia wniesione przez organ rentowy nie podważyły wiarygodności sporządzonej opinii. Zdaniem organu rentowego biegli nie odnieśli się do kwalifikacji zawodowych (ślusarz) i działalności aktualnie wykonywanej przez ubezpieczonego – oprawa obrazów (praca lekka, siedząca, wymagająca sprawności obu rąk). Nie budzi jednak wątpliwości Sądu, że praca ślusarza wiąże się z dużym wysiłkiem fizycznym, poruszaniem się, co przy obecnym stanie zdrowia wnioskodawcy jest przeciwwskazane. Praca wykonywana przy oprawianiu obrazów, czyli realizowana przez L. S. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, choć jest pracą lekką, to wymaga pozycji siedzącej, co również zostało ujęte przez opiniujących biegłych jako ograniczenie wynikające z posiadania wszczepów naczyniowych. Zdolność do pracy należy odnosić do pracy wykonywanej w pełnym wymiarze czasu pracy. Wobec powyższego, w ocenie Sądu, nie zaistniała potrzeba powoływania innych biegłych endokrynologa i chirurga, bowiem wnioski płynące z opinii sporządzonej w sprawie jasno określają przeciwwskazania i istotne ograniczenia ubezpieczonego do wykonywania pracy zarobkowej. Co za tym idzie, ubezpieczony w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 748 t.j.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art. 12 ust. 1, 2 i 3 ww. ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Opiniujący biegli lekarze stwierdzili, że z uwagi na zaawansowanie zmian miażdżycowych tętnic kończyn dolnych przy współistnieniu ograniczeń wynikających z posiadania wszczepów naczyniowych - w tym m.in. ograniczeniu wysiłku fizycznego, ograniczenie przebywania w pozycji siedzącej, pozycji sprzyjającej zaginaniu protezy naczyniowej, konieczności unikania nawet drobnych urazów wobec niebezpieczeństwa krwawienia związanego z leczeniem przeciwzakrzepowym - stwierdzono u ubezpieczonego częściową niezdolność do pracy od 1.04.2015r. do czerwca 2017r. Wnioskodawca spełnił zatem przesłankę z art. 57 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Nie budzi przy tym wątpliwości, iż L. S. spełnia również pozostałe przesłanki do nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy określone w art. 57 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, czego organ rentowy nie kwestionował.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, iż ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy od dnia 1 kwietnia 2015r. do dnia 1 czerwca 2017r.