Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Żołnowska

Protokolant: asyst. sędz. Katarzyna Kij-Piskorz

w obecności oskarżyciela publ. D. K.

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2016 r. i 8 czerwca 2016 r. sprawy

K. S.

s. C. i A. z d. R.

ur. (...) w M.

obwinionego o to, że:

w dniu 27 listopada 2015 r. o godz. 09.10 w D. na P. (...)będąc kierowcą busa m – ki M. o nr rej. (...) zaparkował pojazd na przystanku autobusowym nie stosując się do znaku D – 15 (...) (...)” przez co też utrudnił ruch na drodze publicznej innym przewoźnikom

- tj. za wykroczenie z art. 92 § 1 kw w zw. z § 51 ust. 1 rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych i art. 49 Prawa ruchu drogowym oraz z art. 90 kw

ORZEKA:

I.  obwinionego K. S. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu;

II.  na podstawie art. 118 § 2 kpw koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt IX W 1494/16

UZASADNIENIE

K. S. został obwiniony o to, że w dniu 27 listopada 2015r. o godz. 09.10 w D. na P. (...) będąc kierowcą busa marki M. o nr rej. (...) zaparkował pojazd na przystanku autobusowym nie stosując się do znaku drogowego D – 15 „(...)” przez co utrudnił ruch na drodze publicznej innym przewoźnikom.

W trakcie postępowania dowodowego ustalono, iż K. S. jest zatrudniony w firmie (...) w D. na stanowisku kierowcy. Wykonuje przewóz regularny osób na trasie M. – O.. Firma (...) posiada zezwolenie od Generalnej Dyrekcji Dróg i Autostrad Oddział w O. na korzystanie z przystanków komunikacji publicznej, m.in. na P. (...) w D., ważne do 30 września 2019r. Zgodnie z aktualnym rozkładem jazdy zatwierdzonym przez Marszałka Województwa (...), autobus firmy (...), kursujący pomiędzy M. a O., przyjazd na ww przystanek ma zaplanowany o godz. 9.18, zaś odjazd o godz. 9.25.

W dniu 27 listopada 2015r. K. S. przyjechał busem m – i M. o nr rej. (...) na przystanek w D. na P. (...) około godz. 9.20. Zatrzymał się równolegle do pojazdu kierowanego przez M. J. (1), który stał jako pierwszy na zatoce autobusowej. Sposób zatrzymania pojazdu w żaden sposób nie utrudniał i nie ograniczał ruchu innych pojazdów na przystanku. W tym czasie trwała interwencja funkcjonariuszy Policji KP D. w związku z zawiadomieniem o utrudnianiu ruchu przez innych przewoźników. K. S. został przez nich wylegitymowany, po czym zgodnie z rozkładem jazdy odjechał w kierunku O..

(dowody: wyjaśnienia obwinionego k. 59 -59v, zeznania świadka M. J. k. 59v, W. W. k. 65 – 65v, A. S. k. 65v, notatka urzędowa k. 20, uzgodnienie zasad korzystania z przystanków autobusowych k. 57, rozkład jazdy k. 58)

Obwiniony nie przyznał się do winy i wyjaśnił zgodnie z ustalony stanem faktycznym. Jego wersję potwierdził M. J. (1), twierdząc, iż w tym dniu K. S. w żaden sposób nie utrudniał mu ruchu, przyjechał i prawdopodobnie odjechał zgodnie z rozkładem jazdy. Świadkowie W. W. (2) i A. S. zeznali, iż sytuacja będąca przedmiotem postępowania jest wynikiem konflikt jaki istnieje między przewoźnikami.

Sąd dał wiarę zarówno wyjaśnieniom obwinionego oraz zeznaniom przesłuchanych świadków albowiem są jasne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Potwierdzają je pozostałe dowody zgromadzone w sprawie.

Wobec powyższego, wobec braku jakichkolwiek dowodów potwierdzających wniosku o ukaranie, w ocenie Sądu, zachowanie obwinionego nie wypełniło znamion ani wykroczenia z art. 92§1k w ani z art. 90 kw, stąd jedynym słusznym rozstrzygnięciem w sprawie było uniewinnienie go od stawianych mu zarzutów.

Wobec uniewinnienia, koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.