Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II C 37/12 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

II.Dnia 25 października 2013 roku

Sąd Rejonowy dla W. M.w W. II W. C.

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Joanna Bukowska

Protokolant: sekr. sądowy Katarzyna Szerszeń

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2013 roku w W. na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w W.

przeciwko M. W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej M. W. na rzecz powoda Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w W. kwotę 14735,27 zł (czternaście tysięcy siedemset trzydzieści pięć i 27/100 złotych) z ustawowymi odsetkami od kwoty 13621,17 zł (trzynaście tysięcy sześćset dwadzieścia jeden i 17/100 złotych) od dnia 24 lutego 2011 r. do dnia zapłaty;

II.  orzeka, iż koszty procesu ponosi pozwana M. W. w całości, pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu.

Sygn. akt: II C 37/12

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 lipca 2010 roku (data stempla pocztowego) powód Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej M. W. kwoty 6.709,77 zł tytułem nieuiszczonych opłat za eksploatację i utrzymanie lokalu za okres od dnia 11 września 2009 roku do dnia 11 czerwca 2010 roku, wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 6.359,52 zł od dnia 1 czerwca 2010 roku do dnia zapłaty. Na kwotę 6.709,77 zł składa się należność główna w kwocie 6.359,52 zł oraz odsetki ustawowe w kwocie 350,25 zł według stanu na dzień 31 maja 2010 roku.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że dnia 6 lutego 1984 roku pozwana nabyła w drodze przydziału lokalu mieszkalnego na warunkach własnościowych lokal oznaczonym (...) w budynku przy ulicy (...) w W. wchodzący w skład zasobów powoda. Powód wskazał, że pozwana uchylała się od regulowania opłat związanych z eksploatacją i utrzymaniem przedmiotowego lokalu. Po skierowaniu do pozwanej dwóch przedsądowych wezwań do zapłaty, dnia 24 listopada 2009 roku Rada Nadzorcza powoda podjęła uchwałę o wykluczeniu pozwanej z grona członków Spółdzielni (pozew – k. 2-3).

W dniu 12 sierpnia 2010 roku Sąd Rejonowy dla W. C. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (sygn. akt: II Nc 25496/10), w którym uwzględnił powództwo. (nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 12.08.2010 r. – k. 29).

Pismem procesowym z dnia 28 września 2010 roku (data stempla pocztowego) pozwana zaskarżyła nakaz zapłaty w całości, podnosząc zarzuty: nieudowodnienia roszczenia przez powoda w zakresie wykazania, za jaki okres powstała zaległość w opłatach za eksploatację i utrzymanie lokalu; nieudowodnienie roszczenia w zakresie posiadania przez powoda uprawnień do naliczania opłat na fundusz remontowy, za dostawę wody i ciepła, media i użytkowanie wieczyste gruntu ze względu na nie wskazanie świadectw legalizacji przyrządów pomiarowych. Ponadto pozwana podniosła zarzut spłacenia w marcu 2010 roku kwot zadłużenia na dzień 31 lipca 2009 roku –tj. kwoty 1.347,96 zł i kwoty 835,94 zł zasądzonych nakazem zapłaty z dnia 7 czerwca 2006 roku (sygn. akt: II Nc 2881/06) wskazanych w piśmie powoda (...) z dnia 10 sierpnia 2009 roku. Pozwana wskazała również na brak legitymacji czynnej powoda (sprzeciw od nakazu zapłaty – k. 32-34).

Na rozprawie dnia 19 stycznia 2011 roku powód rozszerzył powództwo o kwotę 7.072,55 zł za okres od lipca 2010 roku do stycznia 2011 roku z odsetkami ustawowymi od dnia wymagalności do dnia zapłaty, ustalając roszczenie na kwotę 13.788,55 zł. Wskazał, że żądanie spłaty wynika wprost ze Statutu Spółdzielni i nie obejmuje należności zasądzonej nakazem zapłaty w sprawie o sygnaturze akt: II Nc 2881/06. Podniósł, że zadłużenie dochodzone pozwem jest zadłużeniem czynszowym a wskazane przez pozwaną dowody nie mają związku ze sprawą i nie odnoszą się do dochodzonego roszczenia. Pozwana podtrzymując stanowisko przedstawione w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniosła o oddalenie rozszerzonego powództwa oraz o zezwolenie na złożenie do depozytu opłat eksploatacyjnych należnych za okres od lipca 2010 roku z powodu, jej zdaniem, niezgodnego z prawem przekazania części kompetencji dotyczących pobierania opłat i egzekwowania należności na rzecz powoda firmie L.sp. z o. o. Pozwana wskazała również, iż z powodu kolejnej już zmiany numeru konta powoda, na które należało uiszczać opłaty z tytułu użytkowania lokali, wstrzymała się z wnoszeniem tych opłat (protokół z rozprawy z dnia 19.01.2011 r.-k.47-49).

W załączniku do pisma z dnia 24 stycznia 2011 roku powód przedłożył m. in. zestawienie naliczeń opłat za przedmiotowy lokal z uwzględnieniem wpłat wniesionych przez pozwaną. Powód wskazał także, że zgodnie z uchwałą Spółdzielni nr 42/2005 z dnia 4 maja 2005 roku dokonywane wpłaty zalicza się na poczet najstarszego zadłużenia, dlatego wszystkie wpłaty dokonane przez pozwaną w okresie 2009 i 2010 roku były zaliczane na najstarsze zadłużenia (pismo powoda z dnia 24.01.2011 r. z załącznikami – k. 143-157).

Pozwana w piśmie z dnia 31 marca 2011 roku podniosła zarzut nieważności czynności prawnych podjętych na podstawie umowy z firmą I. (k.163-165). W odpowiedzi na przedstawiony zarzut powód, w piśmie z dnia 18 kwietnia 2011 roku, wyjaśnił, że I. Polska jest zmienioną nazwą firmy V. S.sp. z o. o. z siedzibą w W., z którą powód nawiązał wcześniej współpracę na podstawie umowy w trybie obowiązującym w regulacjach prawnych poaoda. Powód wskazał dodatkowo, że wymiana wodomierzy do ciepłej i zimnej wody na wodomierze posiadające ważną cechę legalizacji w budynku przy ul. (...) nastąpiła w 2007 roku, natomiast lokal pozwanej nie został udostępniony do dokonania tej wymiany, dlatego zużycie wody w lokalu pozwanej dokonywane jest zgodnie z regulacjami powodowej spółdzielni (k.179-180).

Na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2011 roku pozwana podtrzymała swoje stanowisko w sprawie. Wskazała, że niepłacenie opłat eksploatacyjnych wynika z faktu wskazania konta powierniczego spółki L. i przekazania, zdaniem powódki czynności zwykłego zarządu wskazanej spółce w sposób nieuprawniony ( protokół z rozprawy z dnia 4.04.2011 r. – k. 166-167).

Pismem z dnia 30 września 2013 roku powód rozszerzył powództwo ten sposób, że wniósł od zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda:

- kwoty 13.621,17 zł tytułem należności głównej, to jest opłat eksploatacyjnych za przedmiotowy lokal za okres od dnia 11 września 2009 roku do dnia 10 stycznia 2011 roku z odsetkami ustawowymi od tej kwoty od dnia 24 lutego 2011 roku do dnia zapłaty;

- kwoty 1.114,10 zł tytułem odsetek od nieterminowej płatności opłat eksploatacyjnych za okres od dnia 11 września 2009 roku do dnia 10 stycznia 2011 roku wyliczonych na dzień 23 lutego 2011 roku;

- koszów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (pismo powoda z dnia 30.09.2013 r. – k.473).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana M. W. posiada spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) w budynku przy ul. (...) w W. (przydział lokalu mieszkalnego z dnia 6.02.1984 r. – k. 4).

Pozwana nie uiszczała należnych odpłat związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokalu.

Powód pismami z dnia 8 maja 2009 roku oraz z dnia 24 sierpnia 2009 roku wzywał pozwaną do zapłaty należnych opłat. (k. 5 i k.7).

Uchwałą nr 43/2009 Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z dnia 24 listopada 2009 roku wykluczono pozwaną z grona członków powodowej spółdzielni z powodu uporczywego uchylania się od określonego w § 8 ust. 1 pkt 6 Statutu SM (...) obowiązku systematycznego wnoszenia opłat związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokalu mieszkalnego (uchwała nr 43/2009 – k. 13-14).

Łączna kwota zadłużenia przedmiotowego lokalu za okres od dnia 1 września 2009 roku do dnia 31 stycznia 2011 roku z uwzględnieniem bilansów otwarcia na dzień 1 września 2009 roku na koncie zaległości z tytułu opłat eksploatacyjnych i z tytułu odsetek od nieterminowych wpłat na dzień 23 lutego 2011 roku wyniosła 14.735,27 zł.

Wysokość zadłużenia z tytułu opłat eksploatacyjnych za okres od dnia 1 września 2009 roku do dnia 31 stycznia 2011 roku z uwzględnieniem bilansu zamknięcia na dzień 1 września 2009 roku w kwocie 6.411,56 zł wyniosła 13.621,17 zł. Natomiast wysokość zadłużenia z tytułu odsetek od nieterminowych wpłat za okres od dnia 1 września 2009 roku do dnia 31 stycznia 2011 roku z uwzględnieniem bilansu otwarcia na dzień 1 września 2009 roku w kwocie 110,85 zł na dzień 23 lutego 2011 roku wyniosła 1.114,10 zł (opinia biegłego z dnia 31.12.2011 r.- k. 233-245; opinia biegłego z dnia 18.09.2012 r.- k.354-372).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie załączonych do akt sprawy dokumentów. Wskazać w tym miejscu należy, iż treść poszczególnych dokumentów korespondowała ze sobą, tworząc spójny obraz okoliczności faktycznych sprawy a Sąd nie dopatrzył się w nich niczego, co mogłoby poddawać w wątpliwość ich wiarygodność i moc dowodową.

W przedmiotowej sprawie został dopuszczony dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu rozliczeń finansowych w spółdzielniach mieszkaniowych.

Sąd stwierdził, że opinie biegłego sądowego L. G. są jasne i precyzyjne. Opinie biegłego miały na celu:

-

wyliczenie i ustalenie zadłużenia pozwanej za okres od dnia 1 lipca 2010 roku do dnia 31 stycznia 2011 roku (I opinia biegłego z dnia 31.12.2011 r. – k. 233 - 245);

-

wyliczenie i ustalenie zadłużenie pozwanej za okres od dnia 1 września 2009 roku do dnia 31 stycznia 2011 roku (II opinia biegłego z dnia 18.09.2012 r. –k. 354-372);

Opinia biegłego z dnia 31 grudnia 2011 roku była kwestionowana przez stronę pozwaną (k. 280-282).

Sąd zważył, co następuje:

Żądanie powoda zasługiwało na uwzględnienie.

Powód Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) z siedzibą w W. domagał się w niniejszej sprawie od pozwanej M. W. kwoty 13.621,17 zł tytułem należności głównej, to jest opłaty eksploatacyjnych za przedmiotowy lokal za okres od dnia 11 września 2009 roku do dnia 10 stycznia 2011 roku z odsetkami ustawowymi od tej kwoty od dnia 24 lutego 2011 roku do dnia zapłaty oraz kwoty 1.114,10 zł tytułem odsetek od nieterminowej płatności opłat eksploatacyjnych za okres od dnia 11 września 2009 roku do dnia 10 stycznia 2011 roku wyliczonych na dzień 23 lutego 2011 roku.

Pozwana kwestionowała przede wszystkim istnienie zadłużenia i jego wysokość poprzez nieudowodnienie roszczenia przez powoda, w zakresie wykazania, za jaki okres powstała zaległość w opłatach za eksploatację i utrzymanie lokalu. Pozwana podniosła też zarzut nieudowodnienia roszczenia w zakresie posiadania przez powoda uprawnień do naliczania opłat na fundusz remontowy, za dostawę wody i ciepła, media i użytkowanie wieczyste gruntu ze względu na nie wskazanie świadectw legalizacji przyrządów pomiarowych oraz zarzut spłacenia w marcu 2010 roku kwot zadłużenia na dzień 31 lipca 2009 roku zasądzonych nakazem zapłaty z dnia 7 czerwca 2006 roku (sygn. akt: II Nc 2881/06) wskazanych w piśmie powoda (...) z dnia 10 sierpnia 2009 roku.

Dokonując oceny powyższych stanowisk należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U.2003.119.1116 z póź. zm.) członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. Natomiast stosownie do treści art. 4 ust. 6 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wyżej wskazane opłaty wnosi się co miesiąc z góry do 10 dnia każdego miesiąca.

Z treści powołanych przepisów wynika zatem, że na pozwanej, której przysługiwało w okresie objętym pozwem spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr(...) w budynku przy ulicy (...) w W., ciążył obowiązek uiszczania opłat związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokalu. Natomiast wobec braku zapłaty wskazanych należności, powód może obecnie dochodzić tych należności od pozwanej zobowiązanej z tego tytułu.

Podkreślenia wymaga fakt, że pozwana podnosząc zarzuty, przede wszystkim te dotyczące naliczania zbyt wysokich opłat eksploatacyjnych, nie przedstawiła żadnych dowodów, które świadczyłyby o bezzasadności powództwa. Stosownie do art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W myśl art. 232 zd. 1 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Jeżeli strona nie udowodniła twierdzeń przytoczonych na uzasadnienie żądań (w przypadku powoda), czy zarzutów (w przypadku pozwanego) naraża się na przegranie procesu. Odnosząc się do zarzutu pozwanej dotyczącej zawyżonych opłat i braku ważnej cechy legalizacji wodomierzy należy wskazać, iż wymiana wodomierzy do ciepłej i zimnej wody na wodomierze posiadające ważną cechę legalizacji w budynku przy ul. (...) nastąpiła w 2007 roku, jednak pozwana nie udostępniła swojego lokalu w celu wymiany u niej wodomierzy. Dlatego też zużycie wody w lokalu pozwanej dokonywane było zgodnie z Uchwałą Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...)/2000 z dnia 8 marca 2000 roku (k.150).

Wskazać należy, że zgodnie z uchwałą Spółdzielni nr 42/2005 z dnia 4 maja 2005 roku dokonywane wpłaty zalicza się na poczet najstarszego zadłużenia, więc wszystkie wpłaty dokonane przez pozwaną w okresie 2009 i 2010 roku były zaliczane na najstarsze zadłużenia, tym samym zarzut spłacenia zadłużenia nie zasługiwał na uwzględnienie.

Sąd zasądził żądaną kwotę zgodnie z wyliczeniem biegłego.

Sąd uznał również za zasadne roszczenie powoda w takim zakresie, w jakim domagał się on od pozwanej zapłaty odsetek ustawowych od dochodzonej należności.

Zgodnie z treścią art. 359 § 1 i 2 k.c. odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy to wynika z czynności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub z decyzji innego właściwego organu. Jeżeli wysokość odsetek nie jest w inny sposób określona, należą się odsetki ustawowe. Natomiast zgodnie z przepisem art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Sąd uznał, iż powodowi należą się odsetki ustawowe liczone od kwoty 13621,17 zł od dnia 24 lutego 2011 roku do dnia zapłaty, ponieważ biegły wyliczył skapitalizowane odsetki od kwoty 13621,17 zł do dnia 23 lutego 2011 roku i zostały one dodane do kwoty głównej zgodnie z żądaniem pozwu.

Zgodnie z treścią art. 482. § 1 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa. Powództwo w niniejszej sprawie zostało wytoczone 27 lipca 2010 roku, dlatego żądanie pozwu było również w tej kwestii w pełni uzasadnione.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 §1 i § 3 k.p.c. w związku z art. 99 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu zgodnie z art. 108 § 1 k.p.c.

Wobec powyższemu Sąd orzekł jak w sentencji.

Zarządzenie:

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pozwanej.